"HATEFUL LOVE"
ဒေန႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္သည္မို႔ အိမ္မွာလဲ မေနခ်င္...
ကိုကို႔ဆီ လိုက္သြားရန္လဲ ကိုကိုက ႀကိဳက္မည္မဟုတ္...
စာၾကည့္တိုက္ကို သြားရန္ ဆံုးျဖတ္ကာ လြယ္အိတ္ကို ယူၿပီး တံခါးအဖြင့္....
"Hey baekhyun...
ေမာင္႐ွိတယ္ ဟုတ္..."
ကိုယ္က်ပ္အက်ႌကို အတိုေပါင္လယ္ပင္မ႐ွိဝတ္ထားကာ..
ဆံပင္နီ အနီရဲရဲကိုဆိုးထားသည္မွာ..
ျမင္သူတကာ ေယာက်ၤားအေပါင္းေႂကြၾကႏိုင္တဲ့ ႐ုုပ္ရည္႐ွိေသာ္လဲ..
ထိုမိန္းမကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကည့္မရ...
႐ွင္း႐ွင္းေျပာရ $ျမင္ကတ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္....
"မ႐ွိဘူး company သြားတယ္... "
စကားကိုတိုတိုတုတ္တုတိေျပာကာ.. ထိုမိန္းမကို တြန္းတိုက္၍ထြက္လာလိုက္သည္...
ေနာက္မွာ သူမေျပာသံေတာ့ၾကားလိုက္ပါရဲ႕...
Company မွာလဲ မ႐ွိဘူးဆိုလား...
မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ
အက်ႌအေနာက္တြင္ပါသည့္ ေခါင္းေဆာင္းကို ေခါင္းတြင္စြပ္...
နားၾကပ္ကို နားမွာတပ္ကာ အသံကို ခ်ဲ့ကာ ေျခလွမ္းမ်ားက စာၾကည့္တိုက္ဆီသို႔.....
စာၾကည့္တိုက္ေရာက္ေတာ့ ကိုယ္ဖတ္ခ်င္သည့္စာအုပ္ကို ႐ွာေတာ့ေတြ႔ပါရဲ႕..
ဟိုး အျမင့္ႀကီးမွာ..ေျခဖ်ားေထာက္ယူလည္းမရ..
အၾကံအိုက္ေနတုန္း... လူက ေလေပၚေျမာက္သြားသလို....
"အ... ဘယ္သူ..
ဟင္...Mike"
"ဟီး လန္႔သြားလား ဂ်ပုေလး...
မင္းကလဲ အရပ္ပုတာ.. ဒါေလးေတာင္မမွီဘူး.. "
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးရင္ စာအုပ္ယူလိုက္တယ္..
"ခ်ေပးေတာ့"
"ဟမ္.... အင္း အင္း.."
စာအုပ္ယူပီး.. ေနရာကိုသြားကာ...
က်က်နန ထိုင္ဖတ္ေနလိုက္တယ္..
Mike ႐ွိေနတဲ့အတြက္မပ်င္းရေပမဲ့
သူက ကြၽန္ေတာ့ကို တခ်ိန္လံုးၾကည့္ေနတာ မ်က္စိေထာင့္ကေန ျမင္ေနရသည္မို႔ မေနတတ္..
"Baekhyun ah.."
"အင္းေျပာေလ..."
"ငါ...ငါ..ေလ..
မင္းကို..."
"ဘာေျပာမွာမို႔ ဒီေလာက္ထစ္ေနတာလဲ.. "
"ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး.... "
ကြၽန္ေတာ္သိတာေပါ့ သူဘာေျပာမလဲဆိုတာ..
သူငယ္ခ်င္းအဆင့္ထက္မပိုတဲ့ငါ့ကို မင္းမခ်စ္ပါနဲ႔ Mike....
မင္းပဲ ခံစားရလိမ့္မယ္...
သက္ျပင္းတခ်က္ခ်ကာ..
ဖတ္လတ္စ စာအုပ္ကိုသာ ဆက္ဖတ္ေနလိုက္သည္...
စာအုပ္ထဲတြင္ အာရံုေရာက္သြားခဲ့တာ ဘာမွမသိေတာ့...
သတိရလို႔ ၾကည့္မိေတာ့ Mike က ေဘးမွာ သူ႔လက္ေမာင္းသူေခါင္းအံုးၿပီး စားပြဲေပၚမွာ အိပ္ေနသည္...
အခ်ိန္ၾကည့္မိေတာ့ ည ၇နာရီ...
Oh!!!! သြားပီ...
ကိုကိုဆူေတာ့မယ္.. ..
"Mike .....Mike
ျပန္ၾကမယ္"
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ Mike ကိုတခ်က္လႈပ္ႏိုးၿပီး အျပင္ထြက္လိုက္တယ္...
ဟာ.... မိုးကရြာေနတယ္...
မတတ္ႏိုင္ဘူး... မိုးစဲတဲ့အထိ ဒီမွာပဲ မိုးခိုရမွာပဲ..
"Baekhyun... မိုးေတြရြာေနတာ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ.. "
"ခဏေစာင့္ၾကည့္ဦးမယ္...
ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မစဲဘူးဆို Taxi နဲ႔ ျပန္မယ္ "
"Imm imm"
မိုးက ရြာေနသည္မွာ သည္းႀကီးမည္းႀကီး..
လူကလဲ အေႏြးထည္ႏွင့္ဆိုေပမဲ့ မိုးေအးတဲ့ဒဏ္ကို မကာကြယ္ေပးႏိုင္...
ေအးလို႔ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကိုပြတ္ေနမိသည္..
"Baekhyun..
ဒီဘက္လွည့္"
Mike ေခၚလို႔လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ကိုယ္ေပၚ သူ႔အေႏြးထည္ျခံဳေပးေလရဲ႕..
"အ... ငါ့မ်က္လံူးဘာဝင္သြားလဲမသိဘူး"
"Wae wae... ဆင္ေျပလား"
ကြၽန္ေတာ္လဲ ေျခဖ်ားေထာက္ကာ သူ႔မ်က္လံုးကို မႈတ္ေပးလိုက္တယ္..
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ပံုက တျခားေထာင့္က အျမင္ဆို နမ္းေနၾကသည့္ ပံုမ်ိဳး....
"ရဘီ ေက်းဇူး ဟီး "
~~~~~~~HATEFUL LOVE~~~~~
"ျပန္ေရာက္ပါပီ"
အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ကိုကို႔ကို ျမင္ေတာ့ လွမ္းႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္..
"ဘယ္သြားေနတာလဲ Byun Baekhyun"
"စာၾကည့္တိုက္ပါ ကိုကို.."
"ဟက္!!! စာၾကည့္တိုက္ ဟုတ္လား...
ေျပာပာဦး ..ကားဂိတ္မွာ လူမျမင္သူမျမင္ နမ္းေနတဲ့ အခ်စ္ငွက္ႏွစ္ေကာင္က ဘယ္သူေတြလဲ "
ကိုကို ျမင္သြားတာလား....
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ Mike ကို..
နမ္းေနတာ မဟုတ္တဲ့အေၾကာင္း
႐ွင္းျပခ်င္ေပမဲ့
ပါးစပ္က အာေစးကပ္ေနသလို
ႏႈတ္ပိတ္ေနမိသည္...
"မင္းက ငါ့ကိုမရလို႔
တျခားေကာင္ေတြကိုပါ
အပိုင္ၾကံေနတာလား "
"ကိုကို!!!!"
ကြၽန္ေတာ့္ သိကၡာေတြကိူ ထိပါးလာတဲ့အတြက္
ကိုကို႔ကို ေအာ္လိုက္မိသည္...
"မင္း ငါ့ကို ေအာ္စရာမလိုဘူး Baekhyun"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုကို..
ကြၽန္ေတာ္ေမ့သြားတယ္..
ကြၽန္ေတာ္က ကိုကို႔ရဲ႕ အခိုင္းအေစ...
ကြၽန္တစ္ေယာက္ဆိုတာကို ...
အဲဒီအတြက္ ကိုကို ႀကိဳက္တဲ့
အျပစ္ ေပးလို႔ရ.... အ..."
နားထင္ကို ႐ိုက္ခ်လိုက္တဲ့ ကိုကို လက္ေၾကာင့္
လူက ၾကမ္းျပင္ေပၚ အလိုလို ပံုခ်သြားသည္...
ေဘးနားက ပန္းအိုးနဲ႔လဲ တိုက္မိကာ က်ကြဲပီး လက္ေမာင္းကို ထိုးခြဲသြားသည္ ဖန္ကြဲစ...
ဒဏ္ရာက ေသးေသာ္လည္း နက္သြားသည္ႏွင့္တူ ...
ေသြးေတြထြက္လာသည္မွာ ေတာ္ႏွင့္မ်ွ မတိတ္
ထို႔ေနာက္ ေအးစက္သည့္ အထိအေတြ႔တခ်ိဳ႕...
ေရနဲ႔ လာေလာင္းသည့္ ကိုကို...
ဟက္... ကိုကိုရယ္ ကြၽန္ေတာ့ကိုအျပစ္ေပးတာပဲ ေရသယ္ေနရေသးတယ္...
ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေရထဲဆင္းေနေပးမွာေပါ့...
ခုလို ေရသယ္လာေတာ့ ကိုကိုပင္ပန္းတာေပါ့...
မတ္တပ္ရပ္ကာ အိမ္အျပင္ထြက္မယ္ အျပဳ...
"ဒါက ဘယ္လဲ Baekhyun
ခုခ်က္ခ်င္း အိမ္ေပၚတက္
အဝတ္အစားလဲၿပီး
ေအာက္ျပန္ဆင္းခဲ့ "
ေသဆိုေသ
႐ွင္ဆို႐ွင္ရမယ့္ဘဝမွာ
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းပါးကထြက္တဲ့
စကားလံုးတိုင္းက
အမိန္႔ပဲေပါ့....
.......
အိမ္ေပၚကေနျပန္ဆင္းလာေတာ့..
ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ကိုကို..
"လာ...ဒီကို.."
သူ႔ေဘးနားထိုင္ေစၿပီးလက္ေမာင္းကို ဆြဲလွန္ကာ..
ေဆးတခ်ိဳ႕ထည့္ေပးေနတဲ့ကိုကို
"အ...စပ္တယ္ "
"ကေလးမလိမ္မာလို႔ေလ...
ကေလးရာ ကိုကို ေဒါသမထြက္ခ်င္ဘူး...
ေက်းဇူးျပဳၿပီး လိမ္မာေပးပါ...
ကိုကို႔ကို ေဒါသထြက္ေအာင္လုပ္ရင္
ကေလးပဲ အနာတရျဖစ္တာ..
ခုလဲ ၾကည့္ကြာ.. အရမ္းနာသြားလား ကေလး"
တကယ္~~~~ကိုကို႔စိတ္ကို မလိုက္ႏိုင္ေတာ့...
လြန္ခဲ့တဲ့ ၃လေလာက္ကပင္ အႀကီးအက်ယ္မုန္းပါတယ္ေျပာဆိုၿပီး..
ကိုယ္ဘာျဖစ္ျဖစ္ပစ္ထားခဲ့သည့္သူက..
ခုေတာ့.. အျပဳအမူေတြက အရမ္းခ်စ္တတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အျပဳအမူေတြပင္...
"ကိုကို ~~~~ကြၽန္ေတာ့္ကို မမုန္းေတာ့ဘူးလား"
ဘာတခြန္းမွ မေျဖပဲ အနာကိုသာ အာရံုစိုက္ကာ ေဆးေသခ်ာထည့္ေပးေနတဲ့ သူ...
"ကိုယ္မင္းကို မုန္းမမုန္းဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာမသိဘူး...ကေလး..
ဒါေပမဲ့.. ကေလး ကိုယ္ေဘးနားမွာ မ႐ွိလို႔ မျဖစ္ဘူး... "
ရပီ.... အဲဒီေလာက္ဆို ကိုကို႔ႏွလံုးသားထဲ ကြၽန္ေတာ္ဆိုတဲ့ အရာေလး တစ္ိတ္တပိုင္းေလး ႐ွိေနပီ...
မခ်စ္ဘူး ေျပာရင္ေတာင္ ေက်နပ္တယ္..
ဒီလို အေျခအေနေလးကို....
"ေဆးထည့္ပီးပီ....
ေရာ့ ကေလးကေကာ္ဖီေသာက္မရဘူးေလ...
ႏြားႏို႔ေသာက္ၿပီး အိပ္ေတာ့ေနာ္..
အေအးပတ္ပီး ဖ်ားမွာဆိုးလို႔"
"ဟုတ္ ကိုကို...."
သူေပးတဲ့ ႏြားႏို႔ကို တက်ိဳက္တည္းေသာက္ၿပီး
အေပၚတက္ရန္လွည့္ထြက္စဥ္...
လူက ခ်ာခနဲဆြဲလွည့္ခံရပီး ပူေႏြးသြားသည့္ နဖူးျပင္...
ႏူးႏူးည့ံညံ့ႏွင့္နမ္းသည့္ ကိုကိုရဲ႕ အျကင္နာကို ဒီတသက္ေမ့မယ္မထင္...
"Goodnight ကေလး"
"အင္...အင္း.. Goodnight"
"အင္း.....ဒါနဲ႔ မနက္ျဖန္ ကေလးParty တခု တက္ရလိမ့္မယ္... ျပင္ဆင္ထား"
အာ ~~~~ ဒီလူႀကီး ဘာလုပ္သြားတာလဲ...
ပူေႏြးသြားသည့္ ပါးျပင္တဖက္ကို ကိုင္ကာ အိပ္ယာထက္ ဘုန္းခနဲ ပစ္လွဲလိုက္သည္....
"ဟိ ခ်စ္တယ္ ကိုကို "
ေမတၱာေတြ ေရာင္ျပန္ဟပ္လာၿပီ ထင္ရဲ႕.....
မုန္တိုင္းၿပီးေလေျပလာတာ သဘာဝပဲေလ...
~~~~~~~HATEFUL LOVE~~~~~~
Party ပြဲေရာက္ေသာ္လဲ ပြဲက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အံဝင္ခြင္က်မျဖစ္...
ကိုကိုက သူ႔companyက လူႀကီးတခ်ိဳ႕ႏွင့္ အလုပ္အေၾကာင္းေျပာေနၾကသည္...
"အကို႔ အဲဒီ ႐ွန္ပိန္ခြက္ကေလးေပးပါ"
ပ်င္းလာတာနဲ႔အတူ....
ေ႐ွ႕မွျဖတ္ေလ်ွာက္သြားသည့္ စားပြဲထိုးအကိုႀကီးဆီမွ ႐ွန္ပိန္ကို ယူေသာက္လိုက္သည္....
လည္ေခ်ာင္းတစ္ေလ်ွာက္ပူေႏြးပီး ခါးသက္သည့္ေဝဒနာကို မႀကိဳက္ေသာ္လဲ...
ေသာက္ၿပီး ရီေဝေဝျဖစ္ေနသည့္ ခံစားခ်က္ကို ႏွစ္သက္မိသည္...
တခြက္ၿပီး တခြက္ေသာက္ေနခဲ့သည္မွာ..
ဘယ္နွခြက္ေသာက္ခဲ့မွန့္းမသိေတာ့....
က်ိန္းေသသည္က ကြၽန္ေတာ္မူးေနေလပီ....
"ေဟ့... ထ.. ထ.. "
ထိုင္ခံုမွာထိုင္ရင္းပင္ ယိုင္ထိုးေနသည့္ ကြၽန္ေတာ့ကို ပုခံုးမွ ကိုင္ကာ ေခၚေနသည့္ လူတစ္ေယာက္...
"ကိုကိုလား?"......
"အင္း... လာ..
အိမ္ျပန္မယ္ "
"ေအ့...ကိုကို႔အသံလဲ မဟုတ္ဘူး.."
ကိုကိုအသံျသျသ႐ွ႐ွေလးမဟုတ္ပဲ ခ်ိဳသာေနသည့္အသံေၾကာင့္ မ်က္စိကို အားယူဖြင့္ၾကည့္မိသည္...
"ဟင္...မင္း.. ဟိုအေကာင္မလား....
ဘာကိစၥ ကိုကို.. ေအ့... လို႔... ေအ့..
ေျပာတာလဲ... "
"ကိုကိုေရ လာပါဥိ္း...
ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္ေပးဆြဲမလို႔ထင္တယ္..
ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္ "
Party တခုလံုး သူ႔အသံေၾကာင့္ တိတ္ဆိတ္သြားၿပီး ကိုကိုအပါအဝင္ အကုန္လွည့္ၾကည့္လာသည္..
Arshi...႐ွက္တာ..
ျမက္ခင္းစိမ္းႏုႏုေပၚ ေျခဆင္းခ်ကာ ကေလးေလးေတြပူဆာသလိုငိုေႏုပီးမွ ႐ွက္လို႔ေခါင္းငံုလိုက္နဲ႔ တခဏ အျမင္အာရံုထဲေပၚလာသည့္ ဖိနပ္ဦးတိုက္....
ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ကိုကို...
"ကဲ ငမူးေလး ထ...
ဘာလို႔အာ့ေလာက္ေသာက္ရတာလဲ...
အိမ္ျပန္မယ္"
မထႏိုင္ေတာ့သည့္ ကြၽန္ေတာ္ကို သူ႔ေက်ာေပၚတက္ေစကာ ခ်ီပီး..
"ဒိ္က အကိုကို ေက်းဇူး ....."
*ေတာက္*
ကိုကို္ရဲ႕ ေတာက္ေခါက္သံၾကားေသာ္လဲ ဘာကိုမွမေတြးမိ...
*ခ်စ္တယ္ ကိုကို*
သိေတ ဒီficကိုစိတ္မဝင္စားၾကဘူးဆိုတယသိတယ္
ေရးလက္စနဲ႔ေတာ့ ဆက္ေရးမယ္ေနာ္
Fb မေပးၾကလဲ ခ်စ္ေတ အကုန္ခ်စ္ေတ...