Ivonnah Kleir
"I thought she drank your powerful blood? Why she did not remember anything? And why the hell she thinks that all of this is just a dream?"
Ivonnah sighed heavily. Her friend, Anna, asked her with an obvious confusion on her voice. She looked at her friend and pity visible on her face.
They are talking in Anna's dream. Natutulog ito at siya naman ay kino- kontrol ang panaginip nito para doon pumasok. This is the only way they can talk to each other. Nasa malayo siyang lugar at nasa Crimson naman ito. Ito lang ang pwede niyang pagka- tiwalaan sa lahat.
"Ewan ko ba. I am confused and helpless right now. Hindi ko nga rin alam kung bakit nakalimutan niya ang lahat. At bakit akala niya panaginip iyon." She answered, disappointment held on her voice.
Tumango- tango naman ito sa sinabi niya. Ivonnah massaged her forehead and think of a plan how to make her warrior remember all the things that happened in that night. Ilang araw na din ang nakaraan at ilang araw na din siyang hindi mapakali.
Her warrior must know her mission as soon as possible. But what happening right now is changing all she know.
And the fact that there is a Varga around her warrior is making her more anxious.
But how can Terrie remember that she's now a vampire? Hindi rin naman siya puwede pang lumabas at madaming bampira ang huma- hunting sa kanya. At alam niyang susunod na si Terrie na hahanapin ng mga ito sa ilalim ng pag-uutos ni Varga na kung hindi siya nagkakamali ay alam na nito ang tungkol kay Terrie.
A Varga in this human city tells that Varga is becoming more and more powerful. It's dangerous.
"What if the blood is still eating her human blood? At hindi pa iyon napupunta sa puso niya? Hindi naman madali ang paggawa ng isang pureblooded vampire sa isang taong nainom lang ang dugo mo. Yeah, she will become a pureblooded vampire but it takes time. Madami pang mangyayari sa kanya para magising ang dugong bampira sa mga ugat niya." Anna explained.
Doon nga pumasok sa isip niya ang nabasang libro. The Vampires of Crimson. Hindi madaling gumawa ng pureblooded vampire kapag ipapa- inom mo lang sa isang tao ang dugo mo. You will need to bite him/her. Para mas madaling pumasok sa mga ugat nito ang dugong bampira. But she don't want Terrie to feel bad, she never wanted to bite her.
She sighed. This is depressing her. A
Anna hold Ivonnah's hand tightly, parang pinapahawatig nito na nandoon lang ito sa tabi ni Ivonnah kahit anong mangyari. She looked at Ivonnah with those comfort eyes.
Sa ilang dekada na ang dumaan at lahat ng mga problema na kanyang napagdaanan, mga panahon na hindi niya makalimutan dahil malaki ang nawala no'n sa kanya at mga taong naging rason sa kaligayahan at kalungkutan niya, dapat ay hindi na ito bago sa kanya. Pero dahil ignorante at inosente ang napili niyang warrior at ang asawa niyang Hari ng Crimson na hindi niya alam kung maililigtas pa ba niya, ay muling binubuhay ang takot sa kanyang puso.
"Wake up, Anna. Someone is entering your house. Please be careful always. Babalik ako sa Crimson, pangako iyan." she hugged her one last time and disappeared in her dream.
One last smile she received from Anna and the darkness swallowed her.
My warrior. When can you remember that you are now a vampire?
~•~
TERRIE CROSS
"Okay, class. Your seatmate is your partner for your first project." our adviser annouced.
Napatingin agad ako sa lalaking katabi ko. Kanina ko pa nararamdaman ang malamig at mapanganib na titig niya sa 'kin. Simula noong nag-discuss si Ma'am sa magiging project namin ay ramdam ko na ang titig nya. Ang titig niyang nagpapa- goosebumps sa akin.
Dahan-dahan akong lumingon sa kanya at tama nga ang hinala ko. Nakatitig siya sa 'kin ng seryoso. Ang cold ng expression ng mukha niya. Unti unti ng nabubuhay sa puso ko ang takot. Para kasing hindi siya katulad ko, katulad ng mga classmates namin. Parang... parang kung may maliit lang akong gagawin sa kanya na masama, pagsisisihan ko na habang- buhay.
"Ahm... tayo 'yong partner?" nau-utal kong tanong sa kanya. Lumakas ang pintig ng puso ko kaya agad kong tinago sa bulsa ng palda ko ang nanginginig kong mga kamay. The hell of him.
He nodded seriously. Hindi siya nagsalita o gumalaw man lang. Nakapatong pa rin sa mga palad niya ang baba niya habang nakatingin pa rin sa 'kin ng seryoso.
Kung hindi ko iisipin na masamang tao 'tong bago kong classmate baka mag- assume pa akong may gusto 'to sa 'kin kaya ganoon kung makatingin. Pero iba talaga ang paraan ng pagtitig niya, parang may mangyayaring masama, parang gusto na niya akong patayin.
Lumunok muna ako bago humarap sa kanya. "Bakit ganyan ka kung makatingin ha? May gusto ka ba sa 'kin?"
Nakakahiya man pero kinapalan ko na ang mukha ko. The way he stared at me is making me uncomfortable. His dark and cold eyes are like telling me that he brings danger. Hindi ako mapakali at wala na akong pakialam sa natanong ko sa kanya.
I saw him stunned. And a few seconds, I saw a smirk drawn in his lips. Gano'n pa rin ang mga mata niya, ang cold na halos lagnatin na ako sa kalamigan. Bigla niya namang inilapit ang mukha niya sa akin kaya halos mahulog ako sa upuan ko ng mapa- atras ako sa gulat.
"Gano'n nga. You hit the point. Kaya tinititigan na lang kita para maramdaman mong may gusto ako sayo. You are different from the other girls, Terrie. You make my heart beats faster. So, would you go out with me?" he said, emotionlessly. Pero kahit katiting ng pagmamahal, wala akong naramdaman. Like he's just reading a love poem. Ang scripted lang, walang kabuhay- buhay. Puno ng ka- plastikan.
Alam kong hindi iyon ang dahilan kaya niya ako tinitingnan ng kakaiba. There is something that I can't pinpoint. Parang may umu- udyok sa akin na tungkol iyon sa panaginip ko. I forgot about my vampire dream. Pero parang totoo 'yun.
Tiningnan ko pa nga ang likod ng trash can sa harap ng bahay ko if may signs pa ng dugo pero wala. Nagbago pa nga ang pintura sa pader. Pero paano kung totoo pala 'yon?
Argh! My impossible dream is driving me crazy.
"Hey, don't space out while I am confessing here." napatitig ako sa mga mata ni Harry nang bigla syang magsalita.
Kumunot ang noo ko nang biglang pumula ang kulay ng mga iris niya. Biglang nanlaki ang mga mata ko ng mag-sink in sa utak ko ang nakikita ko ngayon. Is this some kind of a shit joke?
"Ms. Cross and Mr. Andrada, why are you not listening to my discussion? And why are you keep staring at each other instead facing at the board?" nagulat ako nang biglang sumigaw si Ma'am. Agad akong napatingin sa harap at nakita ko ang nagagalit na mukha ng teacher namin.
"I-i am sorry, Ma'am." tanging nasabi ko. Lahat na rin ng mga classmate namin ay nakatingin sa 'min ng makahulugan. Ang mukha ng iba ay parang naiinis at ang iba naman ay may naglalarong ngisi sa labi. Okay, they misinterpret us.
"Excuse me, Ma'am. Can I go to the restroom?" napatingin ako kay Harry na nasa tabi na ni Ma'am. Bakit hindi ko man lang naramdaman na umalis siya?
Katulad ko ay lumarawan din sa mukha ni Ma'am ang pagkagulat nang mapansin na nasa tabi na niya si Harry pero agad rin naman siyang naka-recover. Ang seryoso kasi ni Ma'am na nakatingin sa 'kin kaya siguro hindi niya naramdaman na nasa tabi na pala nya si Harry. Pero masyadong weird na ang bilis niyang nakalapit kay Ma'am, naka- upo pa naman kami sa likod.
"Yes, I will give a test after my discussion so hurry up." Ma'am nodded.
Harry glanced at me before walking towards our room door. Biglang tumaas ang balahibo ko sa nakita ko kanina. Totoo ba talaga iyon o namamalikmata lang ako? When he glanced at me hindi naman pula ang mga mata niya.
Mahinang napa- iling ako. Andami ng tungkol sa vampire ang pumapasok sa utak ko pati panaginip ko. Should I stop researching about vampires? Para na akong mababaliw.
I sighed and decided to listen to our teacher's discussion.
~•~
HARRY
Agad akong pumasok sa cr at pumasok sa isang cubicle. Hinayaan ko lang na humaba ang mga pangil ko. I am so thirsty right now. This is her fault. Bakit ko ba naaamoy sa kanya ang dugo ng pesteng matandang 'yun?
I did not expect a vampire in this university except of those two scumbags. How that old woman escaped from Varga's wrath and choosed a warrior who depended on books to gain ideas about vampires.
Tsk, you are going down, Ivonnah.
Sooner or later, I will taste your blood, Terrie. You're making me thirsty everytime you are near to me.
I smirked as I heard the footsteps of my prey today. Pumikit ako at pinakiramdaman ko kung kami lang ba ang tao sa loob ng cr. And I am right.
I smirked and push the door forcely of the cubicle I am in and it made a loud bang. May nakita akong isang freshman. May eyeglasses din syang suot, he's a fucking nerd. What a shitty for a little drink today? I massaged my forehead while going near at him. Hindi siya lumilingon sa 'kin. I closed the door and locked it. Now, you can't escape from me, prey. I smirked. Doon siya napatingin sa akin.
"What is your problem, dude?"naiinis na isinara niya ang zipper ng pants niya at humarap sa 'kin.
"Your blood." I answered. Still, a smirk plastered on my lips.
Nakita ko ang takot sa mukha niya nang humaba ang mga pangil ko. I massaged my temple while taking a step towards his direction, but he loves playing games, he's stepping backwards like he can escape from me.
"P-please..." tinaas niya ang isang kamay sa harap ko na para bang pinipigilan akong lumapit sa kanya. "D-don't b-bite me..." nagmamakaawang saad niya. Pity human.
"I can't feel any mercy, dude."
I said and teleported in front of him.
May dala siyang bag kaya 'yon ang tinapon niya sa akin habang tumatakbo papunta sa pintoan ng comfort room.
I can't stop feeling so proud that he's so afraid of me. The whole room filled with my laugh when I saw him struggling on twisting the knob to be open.
Naglakad ako palapit sa kanya at tumigil sa likod niya. He shivered when I smelled his neck.
Haharap pa sana siya kaya agad kong hinawakan ang likod ng ulo niya, I pin his face on the door. Now, he's squeaking.
"Ah... shut up... you sound like I am raping you."
And without a warning I bit the side of his neck that is facing me. Hmm, delicious. His painful cries is like a music. I love hearing it. I love hearing people's cries when I'm drinking their blood.
Nang makuntento ay humarap ako sa kanya. I erased the blood around my mark bite on his neck. Natatago ito sa holder ng I.D. Nakangising inayos ko ito at malakas na hinila siya palapit sa akin gamit ang holder. Magkapantay na ang aming mukha at nakatitig ako sa mga mata niya. He's shaking, I can felt it base on his breaths.
I hypnotized him. "Forget about this. Forget. Understood?"
Tumango siya. I smirked and punched him on the face. Mabilis kong nasalo ang katawan niya bago pa iyon matumba sa sahig.
My forehead creased. What the, he's so weak, is he really a guy?
Hinawakan ko ang dalawang paa niya gamit ang kaliwang kamay at hinila papasok sa loob ng isang cubicle. I glanced at his bag that was on the floor.
I rolled my eyes, pagkatapos na ibagsak ang katawan niya sa sahig ng isa sa mga cubicle dito ay naglakad ako palabas upang kunin ang bag niya.
Tinapon ko sa ibabaw niya ang bag at napangisi ako nang makitang namumula ang mukha nito kahit walang malay. Dahil siguro sa nangyari kanina na paghampas ko sa mukha niya sa pintoan.
I reached for his I.D and read his name. "Do not hate me... hate Terrie instead."
***