Vio Lakosta
Alas-sais ng umaga ang flight ni piglet at ilang minuto na lamang ay call time na niya.
"Call me when you arrived." Sabi ko. Tumango naman siya pagkatapos ay natahimik ulit kami.
Tumayo kami ng tawagin na ang flight nila. Napalunok ako at humarap sakaniya.
"Take care." Pilit akong ngumiti. Sinalubong niya ang aking mga mata at tumingkayad upang humalik sa aking pisngi.
"Take care too and stay virgin until we get married." Aniya na nagpatigil sa akin.
"Just kidding.. Violak." Pagbawi niya agad sakaniyang sinabi. Napangisi ako at ginulo ko ang buhok niya.
"Kung ganyan pala, magpropose kana agad sa akin. Aasa ako sa pag-uwi ko sa Pilipinas." Sabi ko at kinindatan siya. Tumawa lamang siya at hinampas ang anim kong abs. Tsk. Sadista ng baboy na 'to.
"I'm going.." Pagkaraa'y paalam niya. Tumango ako at bago pa siya tumalikod ay hinila ko na ang kaniyang ulo upang mayakap siya.
"Hmm Im going to miss you really bad.. Can't you just stay?" bulong ko at hinalikan ang kaniyang ulo.
"Kailangan kong umuwi at may pasok pa ako." Aniya. Huminga ako ng malalim at mas lalong hinigpitan ang pagkakayakap sakaniya.
"Okay then. I'll find a way to finish my course right away." I whisper and she chuckles.
Ang bawat paghakbang niya palayo sa akin ay sadyang napakasakit sa matang panoorin. But then I have no choice so I just stand here and watch her disappear on my sight, but visible in my heart.
Ilang linggo na ang nakalipas ng umuwi si piglet sa Pilipinas at kahit na panay ang usap namin sa cellphone ay iba parin kapag naaasar ko siya sa mismong harapan ko.
Isang ring lang ay sinagot niya agad ang aking tawag.
"Yes Violak?" bungad niya sa kabilang linya.
"Mali. Dapat unang sabihin mo, Oink oink. Hindi ka parin natuto." Kunwaring sermon ko sakaniya.
"Oh shut-up skeleton!"
"Nakahanap ako ng paraan para matapos ko agad ang course. I'm going back to the Philippines by the end of the month." Masayang balita ko sakaniya.
"Really? Siguradong matutuwa sina mommy at tita!" sabi niya at naiisip ko na ang mukha niya ngayon na lumulobo sa pag ngiti.
"Yes. Na handa mo na ba ang proposal mo?" Nakangising tanong ko.
"Oo. Kaya bilisan mong umuwi." aniya at humalakhak na parang may masamang binabalak na imbes na ikatakot ko ay mas lalo lamang nagpaudyok sa akin na madaliin ang pag-uwi.
--
Few chapters to go and bye Violak. 😂