Savaş : abi
Akif : savaş git.
Savaş : ama...
Akif : savaş git dedim.
Savaş : abi bu böyle olmaz. İlkeri göndermek ...
Akif : ne yapmamızı bekliyorsun der öksürür.
Savaş : Akif abi iyi misin ? Sakin ol.
Akif : savaş ilkerin kendine zarar vermesini istemiyorsan susacaksın.
Savaş : böyle de olmaz. Bizden uzakta ...
Akif : iyi o zaman çağır gelsin.
Savaş : olmaz
Akif : iyi o zamn sesini kes.
Savaş : abi
Akif : beni yalnız bırak.
Savaş : hayır
Akif : savaş çık beni yorma.
Hastane :
İlker olduğu yere çöker. Yanına Ali gelir. Elini İlkerin omuzuna atar. Omuzunu sıkar.
Üzülme hadi gidelim.
İlker : nereye ?
Ali : abine o senin abin seni affeder. Savaşta öyle sadece kızgın.
İlker : hayır beni istemiyorlar.
Ali : kalk hadi nerde senin mücadeleci ruhun.
İlker : ama onlar beni...
Ali : sus hadi kalk
İlker : beni istemiyorlar. Nefret ediyorlar.
Ali : ilkeeerrrrr kendine gel.
İlker : burdan gidelim.
Ali İlkeri kaldırır. Zorlada olsa kalkar. Arabaya doğru yürürler. İlker perişan bir halde neden beni istemiyorlar. Ne oldu. Ben ne yapmıştım.
Gibi düşüncelere dalar. Aliye beni abimlere götür. Der.
Ali : gidelim ama ...
İlker : aması yok ne oldu öğrenmek istiyorum.
Ali : haklısın. İlker iyi görünmüyordu.kısa bir süre sonra evde olurlar.
İlker gil araban inerler eve dogru yürümeye baslarlar
O sırada savas mutfak da akif de o dasındaydı
Kapı çalar savaş kapı sesini duyup gidip açar ilkeri görüp sasırır bi kac saniye ikiside sesizdir. Sesizligi savas bozar
Savas: ne işin var senin burda gitmedinmi sen
İlker: hayır gittmedim abimi görmeden de gitmiyorum.
Savas: ilker bak sabrım taşıyo artık git diyorum sana git.istemiyoruz seni ne den anlamıyorsun
İlker: bakk bi kere nolur abimi görüm
Savas tam kapıyı kapatacakken ilker eliyle engeler ve içeri girer
Savaş: naptını zannedi yosun sen çık dışarı
Ali: abisini görüp gidicek ne var bunda
Savaş: sen karısma ali.al amirinide defolup gidin burdan
İlker( bagırarak): ehhhhh yeter be ben de seninle aynı havaya solumaya meraklı değilim. Benim tek derdim abimi görmek.izin versende vermesende görücem ben onu
İlker tam akifin odasına dogru giderken savas kolundan tutar
Savas: hiç biyere gidemezsin
İlker: bırak beni Savaş bırakmaz yine bırakmaz. Bu sefer ilker onu geri iter akifin odasına dogru gider. Savas da pesinden
Savas: ilker dur
İlker durmaz kapıyı açar. İçeri girer. Akif yatakta oturur bir vaziyettedir.
Akif : senin burda ne işin.
İlker : benden bu kadar çok mu nefret ediyorsun.
Akif : git burdan seni ...
İlker : izin ver yanına geleyim. Sonra giderim. Bir kaç gün ne olur. Yanında kalmama izin ver. Sonra giderim. İyileştiğini görmeden gitmek istemiyorum.
Akif : ben iyiyim git.
İlker : abi ...
Savaş : hayır.
İlker : savaş abi lütfen iki gün.
Akif : tamam ama 2 gün.
Savaş : hayır dedim Akif !
Akif : savaş senin abin benim sen benim abim değilsin ...
Savaş : ne demek istiyorsun.
Akif : sadece 2 gün.
Savaş : hayır dedim.
Akif ; savaş 2 gün sadece iki gün.
Savaş : hemen burdan gidiyorsun.
İlker : Akif abi.
Savaş : il...
Akif : savşşşş
Savaş : ne haliniz varsa görün der dışarı çıkar.
Akif : seninde sadece 2 günün var.
İlker : ta... tamam. Der kendisini dışarı atar.
Aradan 2 gün geçer. Savaş ilkerle ilkerde savaşla konuşmamaktadır. Akifte bir tuhaflık olduğunu anlar. Odasında oturur. İlk bıraktığı gündeki gibidir. Masası yatağı hiç bozulmamıştır. İlker odasında oturduğunda aklından Akif'e ne olmuş olabilir ki diye düşünmeye başlar. Neden benim için kendini tehlikeye attı. Keşke o gün bu evden ayrılmasaydım. Sadece bir tokat atmıştı. Beni büyüten bana babalık yapan biriydi. Hepsi bir tokat için miydi ? Keşke her gün dayak yeseydimde abim bu halde olmasaydı. Benim yüzümden oldu. Düşüncelerimi bir tarafa bırakıp odadan çıktım. Savaş sanki düşman görmüş gibi bana baktı. Bense umursamadan Akif abimin odasına girdim. Benimle hiç konuşmadı. Abi dememle bana baktı.
Biliyorum 2 gün demiştin ama ...
"Aması yok ilker "
"Ama abi biraz daha ne olur. " Savaş için ...
" Alakası yok sen bana ne demiştin. "
" Benden neden vazgeçtin . Atlamasaydın önüme bıraksaydınız da ölseydim. "
Dediğimde Akif sert bir şekilde karşılık vermişti. " Sus yoksa kimse seni beni elimden alamaz. " almasın umrumda değil yeterki beni gönderme ayağa kalktığını görene kadar iyi olduğunu görene kadar abi ne olur.
"Hayır git. " demesiyle yıkılmıştım. Kendimi dışarı attım. Gözümden yaşlar geliyordu. Hızla yürüyerek savaşın yanından geçtim. Kapıyı açtım dışarı çıktım. Neden neden benden nefret ediyor. Ben sana ne yaptım. Derken yürümeye başladım. Bir taraftan da düşünüyordum. Hayır ne olursa olsun benim yüzümden oldu. Abimi bu halde bırakamam ne derse desin olmaz yapamam. Derken sahile gelmiştim. Uzun uzun yürüdüm. Nerdeyse akşam olmak üzereydi. Geri dönmeye karar verdim. İstemezse istemesin umrumda değil benim yüzümden oldu. Şimdi onu bu halde bırakamam diyerek hızla eve dönmeye karar verdim.
Ev : Akif savaş
Şimdi ne olacak ben sana dedim. Olmaz ilkerin burda kalması doğru değildi. Bak şimdi gitmek istemiyor.
Akif : farkındayım. Ama...
Savaş : aması yok Akif tamam şimdilik birşey bilmiyor ama kafası karışık sende bir terslik olduğunu hissediyor. Eğer öğrenirse ...
Akif : saçmalama sus. Gidecek işte bu konuda burda kapanacak.
Savaş : peki teda...
Akif : bu konuyu kapat.
Savaş : abi yapma
Akif : sus dedim önce ilker
Savaş : ilker ne gidecek işte o konu kapanacak.
Akif ; saçmalama ilkerin arkasını bırakmamı bekleme.
Savaş : o ne demek sanki gittiğin den beri İlker'den haberin mi vardı.
Akif : hepsinden haberim vardı.
Savaş : ne !
Akif : tayini istediğinde Şırnak'a çıkmasındaki sebep ne sence Murat müdürüm vardı. Durumu ona anlatmıştım. Ben ilgilenirim demişti. Orda geçirdiği her anından haberim vardı. Geceleri dışarı çıkmazmış. 12 olunca eve girermiş. " senin bana koyduğun kuraldı. " evet
Aslında benim koyduğum kurallara bağlı yaşadı. Bizi seni çok özlüyordu. Geçen sene İstanbul'a bile gelmişti. Ama cesaret edip karışımıza çıkmadı. Onu oraya göndermemdeki sebep aklı başına gelsin istedim.
Savaş : abi sen.
Akif : ne sandın onu orda tek başına bıraktığımı mı ?
Savaş : ben ...
Akif : siz benim canımsınız bana birşey olursa gözüm arkada kalmasını istemem İlkere abilik yap vur kır dağıt ama onu sahipsiz bırakma savaş aranızda ne olursa olsun o senin her zaman kardeşin bunu hiç bir zaman unutma anlaşıldı mı ? Bu senin abilik görevin.
Savaş : ben bizi bu kadar çok ...
Akif : ben sizi herşeyden çok seviyorum. Siz
Benim için kardeşten çok değerlisiniz.
Savaş : ben İlkere çok sert çıktım. Biliyor musun ? Benim yüzümden gitti.
Akif : nasıl yani
Savaş : ölsende kurtulsak demiştim. O da bunun üstüne ...
Akif : nasıl yani ona attığım tokat için gitmedi mi ?
Savaş ; hayır
Akif : savaş sen ne yaptın.
Savaş : abi ben...
Hepsi ve daha fazlası yeni bölümde final yapacaktım ama vazgeçtim. Uzun bir süredir paylaşmadım diye kısa bir bölüm paylaşmak istedim. Yorumlarınızı bekliyorum. Akif ilkeri affetsin mi ??