*ERICA’S POV*
Yow guys, alam ko kilala niyo na ako. Hindi ko na kailangan i-introduce yung sarili ko. Sa dinami dami ba naman ng POVs ko dito dib a. Magtataka ako kung hindi niyo pa ako kilala.
E di yung KLAPS na yung nagkwento ng mga buhay pag-ibig nila. Paano naman ako? Walang ikukwento? Joke lang. Meron, haha. Meron akong makukwento, yun nga lang malabo eh.
Kilala niyo naman si Gab di ba? But you don’t know him masyado. Ok, I’m starting to speak conyo here. Ehmeghed. Haha. Joke lang.
Si Gab, kaibigan yan ni Viniel. Ngayon ngayon ko lang nakilala, kasi sabi ni Viniel sa ibang bansa daw siya nag-aaral. Nagbabakasyon lang daw siya ngayon dito sa Pilipinas.
Isa yan sa mga reason kung bakit ayaw ko siyang payagang manligaw. Oo, may gusto ako sa kanya. Pero kasi parang hindi ko kaya sa Long Distance Relationship.
He’s from Guam. Masyadong malayo. Baka hindi ko kayanin, natatakot kasi ako.
Pero kung nabasa niyo past chapters, pinayagan ko ng manligaw si Gab. Hindi ko na matake eh, narealize ko na kasi na hindi na lang infatuation. Iba na, hindi ko lang malaman kung bakit.
Hindi pa ako sigurado sa nararamdaman ko. Pero sabi ni Laken, bigyan ko daw ng chance ang tadhana. Kung itry, wala namang mangyayare di ba.
Bahala na kung masaktan, ginusto ko naman to. Pero sana mag-work out. Kasi pag nangyare yun. Hindi ko ata kakayanin.
Pansin niyo ba halos si Viniel ang dahilan kung paano nakilala ng mga KLAPS mga lalake sa buhay nila? Pwes, ako din. Si Viniel din ang reason. Masyado ata nagpaka match maker ang kapatid ko this time.
Flashback..
Flashback..
Flashback..
Flashback..
Flashback..
♫Hey, I just met you and this is crazy,
But here’s my number so call me maybe
It’s hard to look right at you baby,
But here’s my number so call me maybe♫
“Aray naman!” sigaw ko.
“Gagu ka loko! Natutulog pa’ko grabe ka makapag soundtrip.” Reklamo ni Laken sakin. Binato pa’ko ng unan. Masakit yun eh. Lakas ng impact eh! Haha.
“Dapat binabato ako? Putcha naman oh!”
“Ulul ka kasi, kita mo ng puyat ako tas ke-aga aga nagpapatugtog ka.” –Laken
“Sorry na!!!! Bangon na kasi. Haha.”
“Ayoko, inaantok pa’ko. Patayin mo na lang music. Ang aga pa.” -Laken
“Anong maaga? 11 na huy! Tulog mantika ka nanaman. Kaya ka iniwan ni elephant eh! I don’t likeyy. I’m sorry.” Sabi ko ng may pagka-maarte yung boses.
“Wag na wag mong mabanggit yang elepante na yan. Naiirita lang ako. 11 pa lang, maaga pa.” –Laken
“Anong maaga dun? Eh isang oras tanghali na. Bobo ka?“ asar ko sa kanya. Pagkatapos kong sabihin yun, binato niya ako ng alarm clark. Gago talaga to, buti na lang di ako natamaan.
“Ito na! Papatayin ko na, bababa na ako! Istorbo ata ako sa mahal na PRINSESA!” sabi ko sabay patay ng music. Si Laken naman walang pakielam, nagtakip ng unan sa ulo tyaka na humilik. Batugan talaga to kahit kailan.
Pababa na sana ako ng biglang may narinig akong music sa kwarto ni Viniel. Lalakeng to. Ang aga aga pa, ang lakas na ng music. Eh hindi naman sound proof yung kwarto nya eh. Bakit di na lang siya sa music room nagpatugtog.
Pumasok ako sa kwarto niya para sabihan na hinahaan ang music, pano naman kasi baka mabadtrip si Laken. Ako nanaman ang mapagbuntungan ng galit. Lam niyo na! Laging may 2nd day yun. Joke lang. Haha.
Pumasok na ako sa kwarto niya sabay sigaw, “Viniel, hinaan mo nga yang music mo. Magalit si Ate Laken.” Talagang sumigaw ako at the top of my lungs. Kasi kung bubulong ako, wala din. Di niya ako maririnig.
Kaso nahiya ako kasi hindi si Viniel yung naabutan ko sa kwarto. Ehmeghed. Ang gwapo niya. Haha. Napahiya ako dun ah, sumigaw sigaw pa’ko. Kung nakita niyo lang mukha ko ngayon, it’s priceless!
“Ate, bakit ka ba sumisigaw?” tanong sakin ni Viniel.
Bago ako magsalita, pinatay ko muna yung stereo niya. Baka kasi hindi ako marinig, lam niyo na. May pagkabingi itong kapatid ko, joke.
“Hinaan mo volume ng stereo mo, kasi natutulog pa si Ate Laken. Baka magalit. Binato na nga ako ng alarm clock kanina dahil nagpatugtog ako sa room namin eh.“ Paliwanag ko naman.
“Ah, kaya pala. Sige, patayin na lang namin. Nag-almusal ka na teh?“ tanong sakin ni Viniel. Sweet ng kapatid ko noh? Mas close kasi kami kesa kay Laken. Parehas kasi kaming sira ulo. Haha.
“Not yet. How about you?“ tanong ko.
“Hindi pa, sabay na tayo.” –Viniel
“Ehem.” Sabi nung lalaking gwapo kanina.
“Ay, teh. Si Gab, kaibigan ko. From Guam, binisita lang ako dito sa bahay.“ –Viniel
“Oh, I see.” Sabi ko. “Kaya pala gwapo, alagang ibang bansa.” Dagdag ko ng pabulong.
“What?” –Gab
“Hmm, wala. Hahahaha. By the way, I’m Erica. Viniel’s sister.”Sabi ko na lang, para makalusot. Haha.
“Nice meeting you.“ -Gab
“Sige, baba na ako. Magpaready akong breakfast kay Yaya. Viniel, sunod na lang kaya sa baba.” Sabi ko.
"Sige, ate." sabi naman ni Viniel.
Bumaba na ako para sabihin kay Yaya na maghanda ng big breakfast dahil merong bisita ang kapatid ko na bagong export galing Guam. JOKE LANG. Haha.
"Ya, maghanda kang big breakfast para dun sa bisita ni Viniel sa taas."
"Ma'am, 11:30 na, breakfast pa din?" -Yaya
"Oo nga noh? Haha. Talino mo ya! Di ko naisip yun."
"Ma'am talaga, masyado ka ata nagwapuhan dun sa bisita ni Sir Viniel." -Yaya
"Ya naman eh! Wait, akyatin ko. Tanungin ko kung anong gusto."
"Sige, iha." -Yaya
Umakyat ako sa kwarto ni Viniel, buti na lang walang malakas na music. Kumatok ako sa pinto ng kwarto niya, pero si Gab yung nagbukas.
"Yes Erica?" -Gab
"I just wanna ask if what do you want for dinner, I mean lunch." ano ba to. Nauutal pa ako. Ang gwapo kasi niya eh. Hmmmmm. Hahahahahaha.
"Anything. Ok naman sakin kahit ano eh." -Gab
"Oh, I see. By the way, where's Viniel?" tanong ko.
"Bakit ate?" -Viniel
"Ano gusto mong lunch? 12 na pala di ko napansin."
"Ahh, kain na lang tayo sa Kfc." -Viniel
"Sige, kain na lang kayo. Papaluto na lang kami ni Ate kay Yaya."
"Hindi ka sasama?" -Gab
"Hindi na, kayo na lang."
"Sige, tara na Gab. Gutom na ako eh." -Viniel
"Sayang naman." -Gab
Ha? Bakit sayang? Ibig sabihin ba nun gusto niya akong makasama? Ok, Erica. Nagpapantasya ka naman! Baka naman gusto niyo lang magpalibre sayo di ba. Baka inuutukan ka lang niya.
Umalis na sila, ako naman nagpaluto na lang kay Yaya ng lunch para sa amin ni Laken. Simpleng lunch lang, hindi naman kasi kami maselan. Nakakahiya lang talaga dun sa kaibigan ni Viniel.
At dahil hindi pa luto yung lunch namin, pumunta muna ako sa music room. Pero sumilip muna ako sa kwarto, si Ate Laken tulog pa. Siguro madaling araw na siya nakatulog.
Ok lang naman na mag-ingay ako sa Music room, soundproof naman dun eh. Pinasadya talaga namin tong room. Minsan kasi, dito din nagrerehearsal si Viniel sa pagsayaw. Tapos ako, kapag naiinip. Nagrerecord ako ng mga covers ko.
Pinlay ko na yung HINAHANAP-HANAP KITA instrumental. Trip ko kumanta eh. Pumwesto na ako. Hahahaha.
♫Adik sa 'yo
Awit sa akin
Nilang sawa na sa
Aking mga kuwentong marathon
Tungkol sa 'yo
At sa ligayang
Iyong hatid sa aking buhay
Tuloy ang bida sa isipan ko'y ikaw
Sa umaga't sa gabi
Sa bawa't minutong lumilipas
Hinahanap-hanap kita
Hinahanap-hanap kita
Sa isip at panaginip
Bawa't pagpihit ng tadhana
Hinahanap-hanap kita
Sabik sa 'yo
Kahit ---------------♫
Naputol yung pagkanta ko kasi biglang pumasok si Gab sa music room. Nakauwi na sila? Agad agad? Napatingin ako sa relo ko, 1 na pala. Masyado ko ata nafeel pagkanta at hindi ko namalayan yung oras.
"Oops, sorry. Sorry, lalabas na ako--" -Gab
"Ok lang, haha."
"Akala ko kasi walang tao eh." -Gab
Oo nga pala, sound proof tong music room. Hindi talaga ako maririnig sa labas. Nag smile na lang ako sakanya, wala na akong masabi eh. Nakaka speechless yung kagwapuhan niya. Chos!
"Marunong ka palang kumanta." -Gab
"Ahh, oo. Haha. Ikaw din ba?"
"Medyo. Haha." -Gab
"Sample, dali."
"Sige." -Gab
Ang bait niya, di man lang siya tumanggi. Nuxx. WHUTIZTHEMEANINGOFDIZZ? Haha. Pumili na siya ng instrumental, atyaka pinatugtog. Pumwesto na siya.
♫When you smile, everything's in place
I've waited so long, can make no mistake
All I am reaching out to you
I can't be scared, got to make a move
While we're young, come away with me
Keep me close and don't let go
Inch by inch, we're moving closer
Feels like a fairytale ending
Take my heart, this is the moment
I'm moving closer to you
I'm moving closer to you
[ Lyrics from: http://www.lyricsty.com/never-the-strangers-moving-closer-lyrics.html ]
Who'd have thought that I'd breathe the air
Spinning 'round your atmosphere
I'll hold my breath, falling into you
Break my fall and don't let go
Inch by inch, we're moving closer
Feels like a fairytale ending
Take my heart, this is the moment
I'm moving closer to you
Inch by inch, we're moving closer
Feels like a fairytale ending
Take my heart, this is the moment
I'm moving closer to you
Moving closer...
Closer to you...
Moving closer...
I'm moving closer to you♫
Hanggang sa natapos yung kanta na yun, nga nga lang ako. Hindi ko nga napansin na nasa tabi ko na siya eh. Buti na lang, biglang pumasok si Viniel sa Music Room.
"Ate, baba ka na. Kain ka na daw." -Viniel
"S-sge." ok, nauutal na ako. Haha. Nakita ko naman si Viniel nag smirk tapos sabay *ikaw-ha-kinikilig-ka-look*.
Siniko ko na lang siya. Tapos sabay labas ng music room. Ok, ang haba ng hair ko. Hahaha.
Pagdating ko sa dining room, naabutan ko na dun si Ate Laken.
"Erica, kain ka na dito." -Laken
"Ito na."
"Bakit ka namumula? Sumingot kang katol?" -Laken
"Gagu hindi ah."
"Ay, Ma'am Laken. Kinikilig lang yan kay Gab, yung bisita ni Viniel." -Yaya
"Yaya? Hindi kaya!" sabi ko naman. Aba, kinikilig agad? PBB TEENS?!
"Kaya naman pala eh. Sige kain ka na dyan. Kunin mo pala yung chocolate cake sa ref mamaya, dala ni Gab yan kanina pagdating nila dito." -Laken
Nuxx. Pinag-uwi akong cake? Haha. Him already! Ok, Erica. Ang landi mo. PBB TEENS?! Dinalian ko naman daw yung pagkain, para agad na'ko makakain ng cake. Binuksan ko na yung box, ok red ribbon. For sure, masarap to. Nagslice na ako tapos nilagay ko sa platito. Susubo na sana ako ng biglang..
"Masarap ba yung cake, Erica?" biglang tanong ni Gab. Ano ba to! Parang kabute, sumusulpot na lang kahit san. Kanina pa siya ah.
"Hindi ko pa natitikman, eh kasi susubo pa lang ako bigla ka ng nagsalita."
"Ay, sorry. Sige, kain ka na." -Gab
"Viniel, nilalanggan ata ako kasi sobrang TAMIS NUNG CAKE." -Laken
"Oo nga ate eh. Masarap ba yung SWEET NA CAKE?" -Viniel
Nagtinginan lang kami ni Gab, tapos tumawa.
"Bakit kayo tumatawa?" sabay tanong ni Laken atyaka Viniel.
"Mukha kasi kayong tanga." sabi ko naman.
"Eh sobrang TAMIS kasi nung cake eh." -Viniel
"Pare, manahimik ka nga. Isa na lang, pepektusan na kita." -Gab
Nag-asaran lang kami sa lamesa. Ang saya nga eh, parang mga timang. Hanggang sa narealize namin ni Laken, na hindi pa pala kami naliligo. Hahaha. Laughtrip ang!
"Ate, hindi pa tayo naliligo. Tara na sa kwarto." bulong ko kay Laken.
"Oo nga. Haha. Sige, tara. Akyat na tayo. Nakapajama pa tayo oh." -Laken
"Gab, Viniel. Akyat na kami sa taas. Sige, bye."
"Sige, aalis na din ako. May dadaanan pa kasi. Bye. See you when I see you." -Gab
"Sige bye." sabi naming sabay ni Laken habang paakyat na sa kwarto namin.
After naming maligo ni Laken nun, wala man kaming ginawa. Sayang nga noh? Di bale, may next time pa naman.
End of Flashback..
End of Flashback..
End of Flashback..
End of Flashback..
End of Flashback..
Ganun kami nagkakilala ni Gab. After nun, tinext na niya ako. Hiningi niya number ko kay Viniel. Hanggang sa nadevelop yung feelings namin sa isa't isa, naging mas close kami. Alam naman namin mutual yung feelings namin, pero gaya ng sabi ko. Takot ako sa long distance relationship. Pero wag pinayagan ko na siyang manligaw, hindi ko pa nga lang sinasagot. SOON! Mangyayare din yun, soon!