short epal's note:
-- please prepare tissues for this heartbreaking scene. *LOL*
actually, tissues are meant to cover your mouths to avoid continuous laughing!
i'm not good at dramaness. pagtyagaan nyo kung anong meron! xD
dedicated kay: elinapot! :D
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
XANDER'S POV
*insert hospital noises here*
uggh, back hurts, where am i? teka ano to?? bakit? bakit nandito ako?!!
agad akong umayos ng pagkakaupo pero,arrrgghh! ansakit ng balikat ko.. what the??
"oh, gising ka na pala.." sabi ni jeric na nakaupo sa may couch then lumapit sakin..
"nakauwi na yung iba, sinundo na ng parents nila si nicole pinatawag ng papa mo.."
"dre.. a---anong nanyare? ano to??" sabi ko sabay turo sa balikat ko na nakabenda pa..
sinusubukan kong gumalaw pero ang sakit ng katawan ko...
"don't you remember??" sabi nya.. i took a second to think and..
"OH MY GOD! WHERE'S DANICA?!!!"
----------
*flashback! (maka flashback parang noon pa nanyare? xD)
i remember, oo tama.. naliligaw na ako nun sa kung anong tunnel na napasukan ko kakahanap kay danica, ng may marinig akong footsteps..
"....der"
wait! hindi ako pwedeng magkamali! boses yun ni danica! agad akong pumunta sa pinanggagalingan ng yabag.. at nakikita ko na nga ang isang papalapit na anino.. pero, nagulat ako ng makitang si dave yun.. sh*t! danica asan ka na ba?!
maingat akong lumayo sa pinanggagalingan ni dave at hinanap si danica.. i know she's here.. ramdam ko yun. at yung boses kanina. hindi ako pwedeng magkamali.. sya nga yun..
nakarinig ulit ako ng mga yabag at mahinang paghinga..
di na ako nagdalwang isip, kung si dave ba to o si danica.. basta, ang naiisip ko nalang ngayon. hanapin si danica.. and make sure that she's safe..
paglabas ko sa isang tunnel..
"xander!" agad syang lumapit papunta sakin at niyakap ako..
"thank god you're safe danica! bakit ka pa nandito?!! akala ko ba nilabas ka na ni kevin?!!" i said while wiping her tears..
"si...si karen, nasundan nya kami.. umalis na tayo dito.. god xander!! this is all my fault!!"
"no, it's not your fault. it's not anyone's fault.. we've got to get out of here bago pa nila tayo maabutan.." sabi ko then hinawakan ko ang kamay nya at nagsimula na kaming lumabas sa tunnel.. tsk. pano ba kami napapunta sa underground something na to?!!
malapit na kami sa exit i think? ng biglang may nagsalita..
"bakit kayo aalis, hindi pa tayo tapos maglaro ah.." i saw the demonic smile formed on his lips.. bumaling ako kay danica..
"go, mauna ka ng lumabas.." sabi ko sa kanya at nung binitawan ko na ang kamay nga.. humawak sya sa braso ko ng mahigpit..
"no! aalis ako para ano? para patayin ka nya?!! hindi kita iiwan dito xander!!" arrgh! tigas talaga ng ulo ng babaeng to..
"danica. umalis ka na! i rather die, kesa madamay ka pa!! you are my life and i'll do anything to save you kaya umalis ka na!!" inalis ko ang pagkakahawak nya at tinulak na sya paalis pero..
"mas maganda siguro kung papatayin kita xander mismo sa harapan nya.." then bigla nalang..
*BANG!!!...*
*BANG!!! ..*
"DANICAAAA!!!!"
shit~ ang daming dugo!! help!! god danica!! that was so stupid of you!!!
then i heard it, the cops were here.. and i feel like collapsing any moment..
"danica.. don't close your eyes! stay awake please.. stay with me..."
the next thing i know.. nandito na ako sa ospital...
*end of flashback!! xD
(A/N: yan ang hirap sa bida eh! kesyo aapihin! aawayin! mabubunggo! papatayin! kikidnapin! mababaril! makukunan!! bubugbugin!! ayy jusko!! kapalit ng pagiging bida ang pagiging kawawa! bwahahaha! mabuti pang maging antagonist nalang! xD)
----------------
"jeric! san ang room ni danica?!! i need to see her now!!" sabi ko habang inaalis ang kung ano mang nakakapit sa katawan ko..
"hey..hey.. hindi pa pwede.. you still need some rest.." sabi ni jeric habang pinipigilan akong tumayo..
"rest?!! how do you suppose to think na makakapag pahinga pa ako in a situation like this?!! ng nabaril si danica. wala akong nagawa!! at ang sakit para sakin na makitang ang babaeng mahal ko ang nagbabayad ng mga kagaguhan ko! so please get out of my way! i need to see her now!!!"
"hindi mo sya pwedeng puntahan xander..."
"what?!! at bakit?!! what do you mean na----------"
"ibinilin ng papa ni danica sa security na wag na munang magpapasok ng kung sino sa room ni danica.. lalo ka na.. galit na galit ang papa ni danica nung pumunta dito eh. sorry pre, hindi talaga pwede.."
"pero kelangan ko syang makita! i have to make sure na ok lang sya.." then biglang nag iwas ng tingin sakin si jeric..
"b---bakit.. may nangyari ba?? ok naman sya diba???" tinanong ko ulit sya.. bago sumagot si jeric ay nag sigh muna ito..
"sh---she's on coma right now.. kaya ayaw kang palapitin ng papa nya dahil.. naulit nanaman yung dati at.. ikaw ang sinisisi nya. tayo. ng dahil daw sa away na dapat satin lang.. nadamay pa si danica.. pero alam ko namang hindi mo yun kasalanan ..."
"no.. kasalanan ko yun.. hindi ko sya nagawang protektahan.. it's my fault why she ended up like this.. alam kong wla ng magagawa ang sorry pero.. jeric, help me.. kelangan ko syang makita.."
then bigla nalang bumukas ang pinto ng kwarto ko at nakita ko sya..
"ah, sige pare.. bibili muna ako ng pagkain.. jan ka muna ha.." umalis na si jeric at naiwan nalang kaming dalawa..
"anong ginagawa mo dito.." umayos ako sa pagkakaupo, pero hindi ko sya hinarap..
"why, i'm visiting my son.. is that bad??" sabi pa nya then nag smirk sya.. nakakainis talaga ang matandang to.. hindi ko sana sya papansinin ng bigla syang nagsalita..
"that girl... i ---------------"
"SHIT! WAG MONG SABIHING MAY KINALAMAN KA DITO?!!" naalala ko yung sinabi nya dati na he'll do evrything para mapaghiwalay lang kami ni danica..
"hey, calm down.. ang mga sugat mo.." kalmadong sagot nya.. fck!~ bakit ba kasi napaka unpredictable ng gurang na to.. then bigla syang tumawa..
"hahaha.. akala mo ba amy kinalaman ako sa nangyare sa girlfriend mo.. hahaha. ganyan na ba talaga kasama ang tingin mo sakin ha anak??"
"masama ka naman talaga.." ok, below the belt na yun. pero.. totoo naman diba?
"haha.. di ka parin nagbbago, well. pumunta lang ako rito para sabihing nakausap ko ang tatay ni danica.."
"TALAGA??! ANONG SABI?!! ANONG ROOM NI DANICA?!!"
"excited ka masyado! di ka naman pwedeng bumisita!! bleeh! hahahaha" tsk! di ko talaga magets ang gurang na to! may pagka isip bata e!! (=____=)
"ehem.. sabi nga pala ni tomas. hindi mo sya pwedeng puntahan.."
"alam ko.. pero pupuntahan ko parin sya. i need to see her.."
"di pa ako tapos epal ka! as i was saying.. hindi mo sya pwedeng puntahan ayon kay tomas pero.. dahil nga mabait ako. kinausap ko sya, at pwede ka ng pumunta.-------."
"TALAGA?!!!"
"di pa nga sabi tapos e!! pwede mo na syang puntahan pero sa isang kondisyon..." kinabahan ako bigla sa sasabihin ni papa.. alam ko kung pano mag isip ang gurang na to. may pinaplano sya..
"a---ano??"
"sa korea ka na titira, susundin mo na ang gusto ko at lalayuan mo na ang babaeng yan.."
*DUG..DUG..*
"what the?!! NO!!! AYOKO!!!"
"then fine! hindi mo sya pwedeng puntahan. hindi mo sya pwedeng lapitan. oh. hindi ako ang may sabi nyan. si tomas mismo! pasalamat ka nga pinakiusap pa kita eh.."
"ganun narin yun e!! ilalayo mo rin ako!! ayoko!! dito lang ako sa pilipinas!!"
"ok. sabi mo e, binibigyan ka na nga ng chance makita ang babaeng yun. after all. pag nacarecover na sya, sya naman ang aalis. mag mimigrate na sila sa italy. hindi mo alam yun diba??" then tumayo na sya.. at nagpunta sa pinto.. "think about it ok?.." then lumabas na sya..
anong gagawin ko..
ayokong mahiwalay sa kanya.. ayokong umalis..
pero kahit na.. iiwan nya rin ako.. aalis din sya..
----------------------------------------------
@room 132. 11pm
pagpunta ko sa may tapat room ni danica, agad akong hinarang ng nurse..
"sir, tapos na po ang visiting hours, at hindi po kayo pwedeng pumasok. restricted po ang room na to.."
"papasok ako.. hindi mo ko pwedeng pigilan. girlfriend ko ang nasa loob ng room na yan!"
"sir, hindi po talaga pwede. bilin po samin ni sir tom na ang papapasukin lang po dito sa room ay yung may consent galing sa kanya pero hindi po sa oras na to.. bawal na pong bumisita."
"papasukin mo na ako. kelangan ko syang puntahan. ngayon!"
"sir hindi po talaga pwe----------"
"miss i'll give you 20 thousand, just let him in. is that ok??" teka?? anong ginagawa nya dito?
"mam kasi ano..."
take it or leave it? madali akong kausap.."then kinuha na to ng nurse at inabot nya yung cheke sa nurse at umalis na ito..
"go, ako na magbabantay dito sa labas. nasa canteen si jeric, pinabili ko ng coffee.." ngumiti ako sa kanya.. bago pumasok ng pinto..
"thank you valerie.." sabi ko then pumasok na ako sa loob..
----------------------------
*play music on the right side*
habang naglalakad ako papalapit sa kanya, i can't help but to blame myself.. kasalanan ko kung bakit nagyare to sa kanya. ako dapat eh.. umupo ako sa harap ng kama nya..
may kung anong machine ang nakasaksak ngayon sa kanya.. at nabaril sya ng dalawang beses. she doesn't deserve this. all of this.. hinawakan ko ang buhok nya.. inayos ko yun at inalis yung ibang tumatakip sa mukha nya.. i leaned forward to kiss her on the forhead. hindi ko na napigilan.. naiiyak na talaga ako..it hurts seeing her like this, parang sinasaksak ng paulit ulit ang puso ko..
then hinawakan ko ang kamay nya..
"sabi ko naman sayo diba, umalis ka na. ang tigas naman kasi ng ulo mo eh. hindi naman kasi sa lahat ng pagkakataon masasamahan moko eh.. t----tingnan mo tuloy ang n----nangyare. aist!! ano ba to, ang iyakin ko.. *sniffs* i---ikaw kasi, lagi mo nalang ako pinagaalala.."
kinuha ko ang kamay nya at inilapit sa mukha ko..
"ang mantika mo talagang matulog.. *sob* palagi ka nalang tulog.. gumising ka naman.. w--wag kang humiga lang jan... *sniffs* hindi mo ba alam na nakakataba ang tulog ng tulog.... -------- s--sige ka.. tataba ka nyan..."
usually, pag nagsabi ako ng ganong lines, babatukan nya ako at sasabihing hindi sya mataba.. or kakagatin nya ako tapos magwawalk out.. :'(
danica, wake up.. wake up now.. i need you.. i need you badly..
lalong humigpit ang hawak ko sa kamay nya..
"i'm sorry, i'm so sorry naging mahina ako... ----- sorry kung h---hindi ko nagawang protektahan ka.. believe me i tried... pilitin ko man, pero hindi ko nagawa.. it's---- it's all my fault you're in this.. ako dapat... ako dapat hindi ikaw.."
"i----i don't want to lose you, not now.. not ever.. pero bakit palagi nalang tayong pinipigilang maging masaya.. *sniffs* d---diba hindi moko iiwan? diba sabi mo walang iwanan... n---nag promise tayo sa isa't isa diba?"
tears came rushing down my face, pero wala akong pakialam.. kahit humagulhol pa ako dito magdamag.. gumising ka lang danica..
"gising ka na oh.. wipe my tears and tell me everythings ok..."
kinuha ko ang kamay nya at hinaplos yun sa mukha ko..
"bakit kasi ang tigas ng ulo mo.. bakit kasi niligtas mo pa ako.. hindi mo ba alam, na mas nasasaktan ako sa nakikita ko.. mas nasasaktan akong makita kang ganito.. kung pwede lang... ako nalang ang nandyan.. ako nalang ang mahirapan.. wag ka lang..
kung alam mo lang, parang unti unti naring pinapatay ang puso ko pag nakikita kitang nahihirapan ng ganito.. nailigtas naman kita dati diba?? bakit hindi ko nagawa ngayon..."
i cried continiously, as i look at her, she's sleeping..
natutulog sya at hindi ko lama kung magigising pa ba sa o hindi na..
"danica mahal na mahal kita, hindi mo naman ako iiwan diba?"
alam kong walang kasiguraduhan, kung magigising pa ba sya o hindi na.. as long as the line is not flat.. alam kong may pag asa ako.. nangako sya sakin, nangako kami sa isa't isa...
alam kong tutupad sya sa pangako nya.. hindi nya ako iiwan...
hinding hindi ko isusuko si danica..
biglang bumukas ang pinto, i saw them standing.. nakita ko rin si valerie, as she mouthed sorry..
well, this maybe goodbye. ayokong umalis, ayokong iwan ka.. pero kailangan, at alam kong mas mahihirapan ka lang pag nasa tabi mo ako..
siguro nga maraming pumipigil satin, pero lalaban tayo diba? lalaban ka kasama ko?
para sa huli, tayo parin.. tayong dalawa...
" i love you so much danica, but i have to say goodbye.."
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
waa! alam ko walang epek ang dramaness. pero ganun talaga..
nga pala, ang kasunod nito ay.. EPILOUGE na..
oo epilouge. kasi eto na ang ending ng book 1 :))
At pag sinipag ako, gagawin ko na mamaya ang epilouge..
nga pala, gagawa ako ng compilation pero.. hindi siguro ako magbibigay ng soft copy.
yun lang.. bwahahahaha! :D