Ako si Ara Galang. 27 years old. Hindi ako maganda, hindi ako matalino, hindi ako magaling kumanta at sumayaw, kaya ito nalang. Magaling ako mag volleyball.
Ako yung taong onti lang ang kaibigan. Hindi ko kasi hilig yung nag sisimula ng usapan. Dahil dyan, wala akong mahanap hanap na jowa kaya nagustuhan ko yung kaibigan ko.
Si Thomas Torres. Sya yung kaibigan na tinutukoy ko. More than 5 years ko na syang gusto at hindi nya alam yun. Tropa tropa lang kasi kami eh. Which is mahirap.
Sya kasi yung tipo na kaibigan na mahilig sa skinship. Skinship katulad ng holding hands, hugs, akbay etc. Mahilig nyang gawin sakin yun.
*
*
*
MALL
Ara's POV
Thomas: So? Saan tayo?
Ara: Hmm... nood muna tayo ng sine.
Thomas: Sige. Manood tayo ng nakakatakot.
Ara: Ano baaaa?!!! Alam mo namang takot ako eh.
Thomas: Okay lang yan. Andito naman ako sa tabi mo eh.
Okay shet Ara. Wag kang kiligin. WAG
Ara: Che! Sige na nga.
Thomas: Oh tara. *akbay*
Oh my gosh. Naka akbay sya sakin.
Ara: Umm.. bakit ka naka akbay?
Thomas: Bakit? Masama bang umakbay sa kaibigan?.
Kaibigan nga naman kasi Ara! Hay nako!!!
Ara: Hindi! Tsk *rolls eyes* tara na nga!
*
*
*
Wag na kayo maawa sakin. Sanay na sanay na ako sa kaibigan kong yun.
Sanay na ako sa mga banat nyang nagpapahulog sakin pero in the end, sasaktan lang pala ako.
Pero kahit ganun sya, gustong gusto ko parin sya. Mas lalo lang ako nahuhulog sakanya.
Nag tagal syang naging ganun sakin, hanggang sa nagkaroon sya ng girlfriend, na best friend ko. Masaya talaga ako guys!
Ang tanga tanga ko din kasi ako yung naging tulay para mag katuluyan sila.
Wala akong magawa eh. Humingi ng tulong si Thomas. Hindi ko naman matitiis yung kumag na yun kahit sobrang sakit na.
*
*
*
Ara's POV
Ara: Thomas! Huy! Akala ko ba aamin ka na?
Thomas: Teka! Kinakabahan ako eh.
Ara: Jusko naman! Sasabihin mo lang naman 'I like you'. Mahirap bang sabihin yun?
Thomas: I like you
Nagulat ako dahil sinabi yun ni Thomas nang nakatingin sakin.
Ara: Ha?
Thomas: Okay na ako. Kaya ko nang sabihin. Thanks Ara!
Ara: Ahh... you're welcome! Hehe
Naglakad na si Thomas papunta sa best friend ko. Tumayo ako sa likod nila. Kitang kita ko yung saya nila.
Galing mo Ara! Sinaktan mo nanaman yung sarili mo.
*
*
*
Pagkatapos ng araw na yun, madalas na silang dalawa ang mag kasama. Pag magkasama kaming tatlo, para naman silang nasa ibang mundo. Hindi nila ako pinapansin.
May mga panahon naman na kakausapin ako ni Thomas, pero tinatanong lang pala kung nasa yung girlfriend nya.
Minsan, PDA naman sila sa harap ko. SA HARAP KO. RESPETO NAMAN PO PLS.
*
*
*
Ara's POV
Ara: Are you going to pack na ba?
Bea (Thom's gf): Ah yeah. Tara.
Habang nag papack kami ni Bea ng gamit namin, naramdaman ko namang may yumakap sakin galing sa likod.
Napatigil ako sa pag aayos at tiningnan yung taong nasa likod ko.
Nagulat naman ako at namula.
Ara: Thomas? What do you want?
Thomas: Can you move here?
Inusog naman ako ni Thomas sa gilid at pwumesto sya sa likod ni Bea. Niyakap nya ito katulad ng pag yakap nya sakin.
Nakatitig lang ako sakanila nang marealize ko na mukha na pala akong tanga kaya pinagpatuloy ko nalang ang pag aayos.
*
*
*
After ng ilang months, nag break din sila. Ang sama kung titingnan pero sobrang saya ko nung narinig ko yung balitang yun.
Nagkaroon ulit ako ng chance sakanya dahil bumalik ulit sya sakin. Naging touch at sweet ulit sya sakin. Parang katulad lang nung dati.
Kaya after ulit ng ilang months, nag plano na akong umamin sakanya.
Pero pinigilan ako ng kaibigan ko.
*
*
*
Ara's POV
Mika: Aamin ka na?
Ara: Oo.
Mika: Sigurado ka ba dyan? Ara, kaibigan mo ako and I will support you with whatever makes you happy, pero kasi hindi ako sure kay Thomas. Yes, friend ko din sya, pero kinakabahan ako sa resulta ng pag amin mo. Don't you think na it's all a friendly gesture? Na hanggang friends lang talaga ang tingin nya sayo?
Ara: Naisip ko na yan. Pero gusto ko na kasing ilabas toh sa dibdib ko. Mahigit 5 years ko na tong tinatago. Wala na akong pake kung ano man ang resulta ng pag amin ko. Oo, may konting hope na sana may gusto din sya sakin, pero pagod na din ako umasa. Kaya bahala na talaga. Bahala na si Batman.
Mika: Kung yan ang desisyon mo, susuportahan kita. Basta Ara, andito lang ako para sayo.
Ara: Maraming salamat, Mika.
*
*
*
After ng ilang pag iisip, dumating na yung araw ng pag amin ko.
Niyaya ko syang mag mall.
*
*
*
Ara's POV
Thomas: Ang sarap ng pagkain. Thank you sa libre ah!
Ara: Wala yun... umm... Thomas?
Thomas: Hmm?
Ara: May gusto sana akong sabihin.
Thomas: Ano yun?
Ara: Thomas, I like you.
Thomas: Okay?
'Okay?' !?!? Ano yun..
Ara: Sana hindi awkward.
Thomas: It's not... So, ngayon lang ba toh?
Ara: Ngayon lang ako nag karoon ng courage para umamin.
Thomas: Ahh okay. Tara na. Gabi na.
*
*
*
Simula nung araw na yun, medyo naging distant sya sakin. Hindi na sya nag sisimula ng usapan namin. Sumasagot lang sya pag tinatanong ko sya. Minsan, umaalis sya sa lugar kung nasaan ako.
Hindi ko na natiis kaya sinabi ko sakanya na kalimutan nya nalang yung sinabi ko sakanya. Sabi ko na sana bumalik nalang yung Thomas na kilala ko.
Nagkita ulit kami at bumalik na talaga sya sa dati. Touchy at sweet na ulit sya, kaya nalito ako. Hindi ko na alam kung ano ba talaga ang tunay nyang nararamdaman.
*
*
*
Ara's POV
Ara: Hey Thomas!
Thomas: Hey!
Ara: Naalala mo ba nung umamin ako?
Thomas: Oo naman. Bakit?
Ara: Well, onti onti nang nawawala yung feelings ko for you.
Thomas: Ahhh.
Ara: Diba gusto mo naman yun? Hanggang friends lang.
Thomas: Oo.
*
*
*
Totoo yung sinabi ko. Onti onti nang nawawala yung nararamdaman ko para sakanya.
Nararamdaman ko kasi yung 'just friends' vibes tuwing kasama ko sya. Kaya napag desisyonan ko na
hanggang kaibigan nalang kami.
****
Should I make a version of Thom's point of view???