Uyumak Yok!

Saat 02:00'a geliyordu. Hala gördüğüm garip rüyanın etkisindeydim. Sanırım annemler evde olmadığı için korkuyordum. Su içmek için yataktan çıktım, odanın ışığını yakıp aşağı kata, mutfağa indim. Bardağa su doldurdum. Uykum kaçmıştı. Müzik dinleyip rahatlamak istiyordum. Odama çıkıp telefonumu aldım.  Rammstein-mutter açtım.  Seviyordum bu şarkıyı. Uyumak istiyordum ama korkuyordum. Müziğin sesini biraz daha açtım, mutfak penceresinden karanlık sokağı izlemeye başladım. Gözlerim yavaşça kapanıyordu. Tam o sırada kapı sesiyle irkildim. Endişeliydim, cesur olmaya çalışıyordum ama bu saatte kim olabilirdi ki? Kapıya yöneldim. Bir adam dehşet içerisinde kapıyı çalıyordu, çok korkuyordum. Elimle kapının kilitli olup olmadığını kontrol ettim ve hızlı adımlarla odama çıktım. Kapımı kilitledim ve dehşet içinde yatağa uzandım.
Sabah olduğunda kapı sesiyle uyandım sanırım annemler gelmişti. Uyandığımda kapı kilitli değildi bi an için dehşete kapıldım. Sanırım gece kapıyı kilitlememişim. Aşağıya indim annemleri görünce boyunlarına atladım. Sevgimi pek göstermezdim aslında ama bu sefer onların evde oluşu huzur vermişti. Annem:
- Hadi üzerini giy okula geç kalacaksın.
- Tamam anne
Koşar adımlarla odama çıktım.  Yırtık siyah pantolonumu ve Megadeth tisortümü giydim. Girişteki dolaptan eskitme botlarımı  aldım ve salona gittim. Ayakkabılarımi giyip mutfağa gittim.
-Ben çıkıyorum.
-Geç kalma, akşam teyzenler geliyor.
- Tamam anne...
Tekrar salona yöneldim ve çantamı aldım. Askılıktan kot ceketimi çıkarıp giyindim. Kapıyı açtığımdan Tate ve Zoe beni bekliyordu. Küçük bir tebessümle onları süzdüm. Zoe:
- Hey!
- Hey!  diye karşılık verdim.
- Neler oluyor Vi? Dün milyon kere aradım fakat açmadın. Şimdide bir garipsin..?
-Üzgünüm kendimi pek iyi hissetmiyorum. Aradığını görmemişim.
-Bu aralar çok boşluyorsun...
Boş bakışlar attım. Tate önden yürüyordu herzamanki nefret ve gizem dolu haliyle. Garip hissediyordum. Dün berbat bir gün yaşamıştım ve hala etkisindeydim. Başım ağrıyordu.