Pagkapasok palang sa loob ng kompanyang pinagtatrabahuhan ko ay agad kong nakita ang mga gamit ko na nakaayos.
A-anong ibig sabihin neto? B-bakit nakaayos ang mga gamit ko? P-pinapaalis na ba ako ni Sir Perez? Sa pagkakaalam ko ay wala naman akong ginawang mali! Inaayos ko naman ang trabaho ko ng mabuti kaya hindi ko alam kung saan banda ba ako nagkamali!
"Excuse me, Miss Hernandez. Pinapatawag ka po ni Sir Perez" Sabi nang sekretarya ni Sir Perez.
Bigla akong kinabahan doon dahil sa sinabi ni Claudia. Halos mawalan ako nang hininga habang patungo Kami sa opisina ni Sir Perez. Shit! Sa loob ng apat na taon na nagtrabaho ako dito ay ngayon palang ako pinatawag!
"You can go inside, Ms. Hernandez. Sir Perez is waiting for you." Tumango ako kay Claudia at pilit na pinapakalma ang aking sarili.
Nanginginig na binuksan ko ang pinto nang kanyang office. Pakiramdam ko kasi ay parang may ginawa akong mali na hindi ko alam kung ano!
"G-good morning, Sir" nauutal na sabi ko Pagkapasok ko nang kanyang opisina. Tumingin siya sakin at binigyan ako ng tipid na ngiti.
Shit! Ang gwapo naman ni sir! Hindi ko siya madalas na nakikita dito at kung nakikita ko naman siya lagi itong nakasimangot at ito ang kauna-unahang ngumiti siya sa akin!
Unti-unti akong lumapit sa kanya at tiningnan ako ng seryoso.
"So you are Cassandra Wren Hernandez?" He said coldly and he stared at me seriously as if he was memorizing everything about me.
"Y-yes, sir" nanginginig parin na sabi ko sa kanya.
"You can sit for now, Ms. Hernandez." Malamig na sabi at may kinuha na hindi ko alam kung ank. Umupo naman ako gaya ng mga sinabi niya sa akin.
"I know that you've already seen your things outside." Para akong nawalan ng pag-asa dahil sa sinabi niya. So ibig sabihin talaga neto ay pinapaalis na niya ako sa kompanya niya?
Hindi ko alam kung bakit bigla nalang tumulo ang mga luha ko sa harap niya! Shit!
"S-sir, ano po ba ang kasalanan ko? B-bakit naman po bigla niyo po akong pinapaalis dito? Sa pagkakaalam ko po ay wala naman akong ginawang mali o mga nilabag na batas dito. Alam niyo po ba na napamahal na sa'kin ang kompanyang 'to? Dahil ilang taon na rin akong nagtatrabaho dito kaya hindi ko po alam kung saan banda po ako nagkamali baka sakaling maayos ko po iyon sir. Huwag niyo lang po akong paalisin dito." I don't care of he would see me cry at his front! Nakita ko naman kung paano umawang ang labi niya nang makita niya akong umiiyak.
"No, no, Ms. Hernandez. That's not what I mean" Sabi niya. Napatigil naman ako sa pagkakaiyak dahil sa sinabi niya.
So, hindi iyon ang ibig sabihin niya? Kung gayon, bakit niya pinaayos ang mga gamit ko kung hindi pala iyon ang ibig niyang sabihin?
"Ano po ba ang ibig niyong sabihin, sir? Bakit niyo biglang pinaayos ang mga gamit ko?"
"Ms. Hernadez if you thought that I will fired you. I guess you were wrong. I currently out your things because I have a new job that I will give to you and I will pay you a double salary if you will accept this offer." Saglit akong napatulala doon dahil sa sinabi niya. W-what? New job? At ano naman iyon?
"A-anong offer po ba ang ibibigay niyo sa akin, sir?"
"If you will accept this offer, It means you will go to work in the other company which is the Villamir Empire. Within five months, you will work as a secretary of a new CEO of Villamir Empire. That's it, if you will accept this offer." W-what? Magtatrabaho ako sa ibang kompanya? Totoo ba ang mga narinig ko? Tapos malaki pa ang sahod ko doon!
"B-bakit ako, sir? "
"Why? Ayaw mo ba? Sayang doble ang sweldo mo doon. If ayaw mo ay ibibigay ko nalang ito sa iba" sabi neto.
Bigla naman akong nagsisi dahil sa sinabi ko. Malaking tulong din ito sa'kin kaya tatanggapin ko ito kahit ano pang trabaho iyan!
Pero wait? Villamir? I know that surname, sana hindi siya iyon! Hindi naman siguro siya iyon dahil matagal na akong walang balita sa kanya simula no'ng umalis siya sa buhay ko.
"Hindi naman po, sir. Hindi lang po talaga ako makapaniwala sa mga narinig ko ngayon. I mean, it will be a big help for me." Sumilay ang mga ngiti niya dahil sa sinabi ko.
Shit! Bakit kasi ang gwapo niya, parang tuloy malalaglag ang panty ko dahil sa ngiti niya.
"So it means, it's a yes? " Sabi niya sa'kin. Ngumiti ako sa kanya bago ako tumango.
Napatingin kami pareho sa IPhone niya nang may biglang tumawag doon. Kinuha niya at sinagot.
[Hey, bro] Hindi ko alam kung sinong kausap niya pero pakiramdam ko ay kaibigan niya ito.
Saglit siyang tumingin sa akin at ngumiti. [Yeah. She accepted your offer, bro. Yes. Okay, I'll call you back later.] Natatawang sabi niya bago pinatay ang tawag at tiningnan ulit ako.
"You can start tomorrow, Ms. Hernandez. Don't be late to your new job tomorrow if you don't want to lose your job." Tumango lang ako sa kanya.
"Right! You can leave now, good luck for tomorrow." Kumunot ang noo ko dahil doon. Bakit yata ang saya niya? Hindi ko nalang iyon pinansin at tuluyan ng umalis sa opisina niya.
Pagkalabas ko nang office niya ay kaagad kong ang oras sa relo ko. It's already 11:15 AM, it's meant I will see them now.
I've already missed them so much kahit kagabi lang kami hindi nagkita.
Nakangiti lang ako habang papunta sa pupuntahan ko.
Pagkarating ko nang school nila ay kaagad ko silang nakita palabas ng gate.
Shit! Miss ko na ang dalawang anghel ko. Parehas silang napangiti at kumaway sa akin nang makita nila ako dito.
"Nanay" sabay nilang sabi sa'kin. Ngumiti naman ako sa kanila at binigyan ko ng mga halik ang mga ito. Isnag gabi lang kaming nagkahiwalay pero grabe na ang pagka-miss ko sa kanila.
"I miss my babies so much. How's school?" Tanong ko sa kanilang dalawa
"We're doing good, nay. I miss you too, nanay. " Zyreen Wren Hernandez said. My daughter.
"How about my baby boy? You didn't miss me? " Malambing na sabi ko sa baby boy ko. Mukha kasing malungkot siya ngayon.
"Of course. I miss you so much, nay" Zyroon Brix said ang give me a kiss on my lip that makes me smile.
Kumunot ang noo ko nang makita kong may sugat siya sa kanyang tuhod.
"Zyroon, what happen to your knee?" Nag-aalalang tanong ko sa kanya pero hindi siya sumagot doon kaya si Zyreen na ang sumagot.
"He had a fight to James earlier because James took his food again." Huminga ako nang malalim bago ko ulit tiningnan si Zyroon.
"Next time anak hayaan mo nalang siya, ha? Dahil ayaw ni nanay na mapahamak ka ulit. Na intindihan mo ba ako, anak? Naintindihan mo ba si nanay? " Tumango siya doon. Niyakap ko siya nang mahigpit dahil hindi ko kayang may mangyaring masama sa kanya, sa kanila ni Zyreen dahil sila nalang ang mayroon ako ngayon.
"I'm sorry, nanay. I promised, I won't do that again" Sabi niya at niyakap ako nang mahigpit. Niyakap din ako ni Zyreen nang mahigpit bago ko sila niyaya na maglunch sa Jollibee.
Masaya ako dahil dumating sila sa buhay ko at hindi ko yata kakayanin kung pati sila ay mawawala sa akin. They're my life now, tanging sila nalang amag dahilan kung bakit hanggang ngayon ay lumalaban parin ako sa buhay ko.
Na wala man lahat ang mayroon sa akin pero binigyan naman ako nang dalawang anghel sa buhay ko. I thought I would never be happy again because all the happiness that I have before are already taking away from me.
But when my two angels came to me, pakiramdam ko ay lahat ng kasiyahan na kinuha sa akin ay unti-unting bumalik sa akin.
Mas naging masaya pa ang buhay ko simula nang dumating sila sa buhay ko at hanggang ngayon ay nagpapasalamat parin ako sa lahat ng blessings ma dumating sa aking.
Sila ang dahilan kung bakit unti-unti akong nakaahon mula sa masakit kong nakaraan.
____________________________________________________________________________
<3