Medyada Alesya'nın elbisesi var.
Keyifli okumalaar :)
''Sen müdahale yaptın mı Alesya ?''diye sordu Duru.Ama ağzımı açıp cevap veremedim.
''Huhu Alesya !''bu sefer de Kumsal bağırdı.Ama yine cevap veremedim.Poyraz'ın babası şuan orada nefes almıyordu.Daha da önemlisi Poyraz'ın telefonda söyledikleri hiç içime sinmiyordu.''Kızlar ben birşey yapmadım ama... ''diyip sustum.Devamını söylemeye dilim varmıyordu.
''Ama ne Alesya ?''dediler aynı anda.
''Oradaki adam.Poyraz'ın babası.''dememle ikisininde şaşkınlıkları hem yüzüne hem diline yansımıştı.
''Sen ne dediğinin farkında mısın kuzum ?İyi misin doğru söyle.Kafa bulmuyorsun değil mi ?''dedi Kumsal.
Başımı salladım.Ardından ikiside gelip bana sarıldılar ve beklemeye başladık.Olay yerine gelen arabayı görünce içim acıdı.Ben babamı o şekilde görseydim eğer benim de yaşama ihtimalim yoktu.Ama Poyraz'ın arabadan inen haline baktığımda aynı şeyi söyleyemedim.Yüzünde en ufak bir üzüntü kırıntısı yoktu.Kaza yapan sanki babası değil de düşmanıymış gibi.Doktorların yanına gelince sorular sormaya başlandı ardından hemen ambulansla hastaneye götürdüler.Abim onları bırakıp yanımıza geldi.Hemen ayağa kalktım.
''Abi yaşıyor değil mi ?''diye sordum.Bana yaklaşarak sıkı sıkı sarıldı.
''Tabiki yaşıyor abicim.Hastaneye götürdüler sanırım iç kanaması varmış.Ameliyata alıcaklar.Hadi bizde kızları bırakıp eve gidelim.''dedi.
Kafamı hızlıca salladım.''Olmaz abi.Ben hastaneye gidicem.Poyraz'ın yanında olmam gerek.''
''Poyraz'ın yanında olunca ne değişecek abicim söyler misin.O adamın babası şuan orda hayat mücadelesi veriyor ama oğlunun umurunda bile değil.Yüzünde en ufak bir üzüntü dahi göremedim az önce.Yapma Alesya hadi gidelim.''
Ağır konuşmuştu.Üstüne itiraz edersem benim yüzsülüğüm olurdu.İtiraz etmedim ve ön koltuğa oturdum.Olanları düşünmeye başladım.Poyraz'ı hala önemsemekle doğru mu yapıyordum bilmiyordum.Bu konu canımı çok sıkıyordu.Üstelik polisle işlerinin ne olduğunu daha bilmezken çok sıkılıyordum.Bir an önce öğrenmezsem patlayabilirdim.Araba ilerlerken üstümde ağırlık hissettim ve gözlerimin kapanmasına engel olamadan uykuya daldım.
**************************
Kazanın üstünden beş gün geçmişti.Poyraz'ın babası da eski sağlığına kavuşmuştu.Ama ters giden birşeyler vardı.Olay şu ki Poyraz kaza gününden beri ortalarda yoktu.Ve bizde bunun üstüne bugün kızlarla aldığımız karar üstüne çalışacaktık.Kararımız bizi iyi yerlere sürüklemese bile bugün bu işi öğrenmeden bırakmayacaktık.Kahvaltımı tamamladıktan sonra odama çıktım ve geceden hazırladığım kıyafetleri giydim.Şu aralar kendimi aşmıştım.Üstelik birde açık renk kıyafet giymeye başlamıştım.Son olarak beyaz vanslarımı giyip çantamı aldım ve aşağıya indim.Kızları arayıp evden çıktığımı söyledim ve yola koyuldum.
Gerçekten heyecanlıydım.Bugün bu işi öğrenmeden eve dönmek yoktu zaten.Buluşacağımız yere yaklaştığımda kızların çoktan varıp beni beklediklerini gördüm.Adımlarımı hızlandırıp yanlarına vardım.Biliyorum planımız deli saçmasıydı.
''Selam kızlar .''deyip gülümsedim.Onlarsa bana karşılık olarak sarıldılar.Kollarını itip ''Ya şöyle sırnaşık sırnaşık hareketler yapmayın bana.Sinir oluyorum sanki bilmiyorsunuz.''dedim ama onlar takmayıp beni kollarına alıp yürümeye devam ettiler.''Alesya numarayı kaydettin değil mi ?Aradığımızda ulaşabiliriz yani.''
"Aramamıza gerek yok sadece bekleriz".Saatime baktıktan sonra tekrar konuştum.''Yaklaşık yarım saat sonra orada olursak herşeyi görebiliriz.Tabi adamın dedikleri doğruysa...''
Ofladım.Kızlar da durup bana döndü.''Vaz mı geçsek ?Ben korkmaya başladım.Ya gerçekten görürsek ? Ya yalan değilse ? Hani dönelim ya boşverin.''dedi Kumsal.Bunun üstüne Duru'yla aynı anda bağırdık.
''HAYIR.ASLA.OLMAZ''Kumsal korktu ve sustu.Olması gereken buydu.Kimse hiçbirşeyi kasıtlı yapamaz.Ve ben eğer göreceklerimiz doğruysa Poyraz'la arkadaş kalamazdım.Hatta...Umarım böyle birşey görmezdik.Eğer bugün adamın dediği saatte orada onları göremezsek şüphesiz şekilde Poyraz'ı sevmeye devam edecektim.Şartlarım bu yöndeydi.
O adam mı kim ?Kimden neler mi öğrendik ?Şimdi olay şöyle ki ;Poyrazın okula gelmemesinden şüphelenip kızlarla evine gittik.Kapıda ki görevli bizi içeri alamayacağını söyleyerek geri gönderdi.Ve evin boşaltıldığını söyledi.Yani Poyraz'lar evde değildi.Babası da değildi.Bunun üzerine geri dönerken kapıda birisiyle karşılaştık.Siyahlar içine bürünmüş adam evi gözetliyordu.Belki o biliyordur diye adamın yanına gittik.Gittiğimizde gerildiğini basbaya belli etmişti ama bize yardımı çok dokunmuştu.O adamın kim olduğunu bilmiyorduk ama onun birşeyler bildiği bariz ortadaydı.Bize dediği şey ise : ''Eğer Poyraz'ın nasıl birisi olduğunu öğrenmek istiyorsanız Cuma günü saat 14'de burada olun.Gerisini zaten anlayacaksınız.''demiş ve gitmişti.Bizde tabiki adamı dinleyerek şuan evlerinin önünde bekliyorduk.
''Kızlar son beş dakika.Sizce çok kötü şeyler olucak mı ?Bak polisler falan gelir sonra bizde olaya karışırız,sonra bizi tutuklarlar.Ya 2 gün sonra Lys'miz var bizim burada ne işimiz var ?''Kumsal söylenmeye devam ederken susmasını sağlayan şey eve doğru yaklaşan arabaydı.Hemen çalıların arkasına eğilerek izlemeye başladık.Kimseden çıt çıkmıyordu.Zaten Kumsal biraz daha söylenseydi o gitmeden ben onu gönderecektim.
Araba evin önüne gelince durdu.Poyraz'ın arabası değildi onu biliyordum ama kimin olduğunu bilmiyordum.Nefes kesici dakikalarla beraber arabadan kimin ineceğini bekliyorduk.Arabanın kapısı açıldı.Arabadan inenleri görünce ufak bir şaşkınlık yaşadım ama fazlası değildi.Poyraz ve babası.Arabadan belki başka birileri iner diye bekledik ama sonu hüzün.Kimse çıkmadı.Poyraz'lar eve doğru ilerleyince kızlarla aynı anda yere çöktük.
''Ağlamak istiyorum.Gerçekten bunu mu bekledik biz o kadar zaman ya?''diye yakınmaya başladı Kumsal.
Kafasına vurdum.''Kumsal sus.Korkuyorum diyordun hiçbirşey olmadı işte.''
''Ya ne bileyim.En azından korktuğuma değseydi yani.Tamam hadi gidelim.''Hepimiz de ayaklanıp evin bahçesinden uzaklaştık.Caddede yürürken yanımıza bir araba yaklaştı.Bu Poyraz'ların evine gelen arabaydı.Araba durunca bizde durduk.Camı indirince gelen kişinin Poyraz olduğunu gördük.Hiç tereddütsüz gülümsedim.Artık sorun kalmamıştı değil mi ?
Poyraz arabadan inip yanımıza geldi.''Hayırdır nereye böyle ?Kıyafet mi alacaksınız ?''
''Hayır geziyorduk.Hem neden kıyafet alalım ki ?''diye sordum.Yalan söylemiş olsam da belli etmemiş veya kekelememiştim.
''Bilmem mezuniyet varya.Onun için geziyorsunuz sanmıştım.Birde dışarıdan pek bir mutlu gözüküyordunuz.''
''Olamaz.Ben nasıl unuttum.Mezuniyet tabii ya.''Yakınmaya başlamıştı Duru ve Kumsal.Haklılardı 3 gün sonra balomuz vardı ama telaş yapmaya gerek yoktu sonuçta evdekilerden de giyebilirdik.
''Telaş yapmaya gerek yok kızlar sakin.Evdekilerden giyersiniz diyeceğim size ama siz giymezsiniz zaten de daha 3 gün var alırsınız yani.''
''Poyraz bak biz şimdi gidiyoruz.Zaten şimdi gitsek akşama kadar ancak biter.Sende Alesya'ı alıyorsun bildiğin en güzel mağaza neresiyse oraya götürüyorsun.Okey ?''diyince Duru hemen itiraz ettim.
''Duru saçmalama belki işi var ne emrivaki yapıyorsun.Ben kıyafet almak istemiyorum hem zaten sevmiyorum ki.''Poyraz beni kendi tarafına çekip savunmasını yaptı.
''Eğer işim olsaydı zaten sizin yanınızda durmazdım.O yüzden istikamet alışveriş diyebilirim.Hadi kızlar size de iyi eğlenceler.''dedi Poyraz.
''Hey hey.Ciddi misiniz ya ?''diyerek isyan ettim.
''Poyraz ben kıyafet almak istemiyorum.Hatta baloya da gelmek istemiyorum.''Kolumdan çekip arabaya bindirdi ve kendisi de şoför koltuğuna oturdu.Ardından bana döndü.
''Alesya sana birkaç şey soracağım.''Kafamı salladım ve onayladım.
''Eğer benimle olmaktan rahatsız oluyorsan söyle.''dedi.Gerçekten böyle bir soru sormasına hayret ettim.Aslında keşke her anım seninle geçseydi ama işte şartlar el vermiyordu.
''Hayır ben seninleyken eğleniyorum mutlu oluyorum ama alışveriş kısmı pek ilgimi çekmiyor.Bilirsin ya sevmiyorum işte.''diye açıklama yaptım.
Kemerini bağlamadı ve koltukta bana döndü.''O zaman şöyle yapıyoruz bugün alışverişe gideceğiz ama sıkılmayacaksın.Söz sıkılırsan hemen çıkarız.Tamam mı ?''
Biraz düşünürmüş gibi görünmek için işaret parmağımı çeneme vurdum.''Hmm.O zaman starbucks'a girmeden eve dönmek yok.''
Teklifime güldü.Gerçekten bu sahneyi görmeyi fazlasıyla özlemiştim.
''Tamam.Gideriz.''
''Söz mü ?''dedim ve serçe parmağımı ona doğru uzattım.Suratıma bakmaya başlayınca anlamadığını anladım ve onu yönlendirdim.
Elini direksiyonun üstünden alıp önce serçe parmaklarımızı birbirine kilitledim daha sonra da baş parmaklarımızı birbirine damgaladım.''Birdaha ben öyle yaparsam bana böyle karşılık vereceksin Poyraz Bey.Herşeyden haberiniz var ama.''
''Bu ne demek şimdi ?''ofladım.
''Söz vermenin simgesi diyebiliriz.Neyse hadi gidelim.''Motoru çalıştırdı ve caddeler arasından geçmeye başladık.
Araba durunca inip geldiğimiz yere baktım.Muhteşem bir binaydı ama mağazaya benzer tarafını pek görememiştim.''Poyraz buranın alışveriş merkezi olduğuna emin misin ?''
Arkamdan yaklaşıp belimden itti.Binaya doğru ilerledik.''İçeriye girince aynı şeyi söyleyeceğinden emin değilim kızıl kafa.''
Kızıl kafa dediği için sinirlenmiş olsam da sesimi çıkarmadım.Kapıdan içeriye girerken uzun bir koridor led lambalarla ışıklandırılmış olduğunu gördüm.Biraz daha ilerledikten sonra bir kadın karşımıza çıktı.
''Hoşgeldiniz efendim.Size nasıl yardımcı olabilirim ?''
Poyraz kadının uzattığı eli sıkıp cevap verdi.''Hoşbulduk.Bize balo için seçenekleri gösterir misiniz ?
''Tabi efendim.Beni takip edin lütfen.''diyip önümüzden ilerlemeye başladı.Biz de arkasından takip ederken nasıl elbise alabilirim diye düşünmeye başladım.Görevli kadın büyük bir kapının önüne geldiğimizde durdu.Kapıyı açıp bizi içeriye yönlendirdi.Kapıdan girerken ağzımın açılmasına mani olamadım.Burası muhteşem bir yerdi.Her tarafta mankenlerin üstünde göz alıcı elbiseler vardı.Kesinlikle buraya hangi kız girse gözü dönerdi.Ama o kadar güzellerdi ki parasının da bir o kadar müthiş olduğunu umuyordum.
''Hadi bakalım Alesya.Nereden başlasak acaba.''bileğimden tutup elbiselerin olduğu yöne doğru çekiştirdi.O elbiselere hem dokunuyor hemde inceleyip yorum yapıyordu.Benden daha deneyimli diyebilirdim.
Eline bir elbise alıp bana döndü.''Bu nasıl ?''
Elbiseyi baştan sona inceledim.''Bu çok güzel.''
''O zaman hemen dene.''Kafamı salladım.
''Hayır ama benim tarzım değil.Ben asla asla asla ve asla pembe giymem Poyraz.Hem bunun omuzları da çok açık.Başka bakalım.''
Poyraz önden ilerlemeye devam ederken bir elbise gözüme çarptı.Ama gerçekten benim zevklerim berbat olduğu için hiç yaklaşmadım bile.Poyraz'ın ne yaptığına bakarken elinde bir elbiseyle bana yaklaştığını gördüm.
''Bu bence tam sana göre.Hadi git de bir dene.Ama dur bunun altında ayakkabı da lazım.''dedi ve ayakkabıların olduğu kısıma yöneldi.Aralarından siyah bir ayakkabıyı eline alıp geri döndü.
''Şimdi bunları al ve doğruca kabine git.Dene,burada bekliyorum.''itiraz etmeden giyinme kabinlerine yöneldim.
Elbiseyi incelemeden direkt üstüme geçirdim.Arka kısmı açık olduğu için kapatamama gibi bir derdim olmadı.Üzerime iyice yerleştirdikten sonra hemen ayakkabıları da giydim.Kendimi gerçekten merak ediyordum.Ayakkabının kemerini de taktıktan sonra doğruldum ve aynaya baktım.
''Hadi be !''Bu ben olamazdım.Ben böyle giyinmeye hiç alışık değildim ve kendimi çok garip hissediyordum.Elbisenin omzundan kollarına açık detaylar vardı ama rahatsız etmiyordu.Ama sanırım eteğindeki yırtmacı beni rahatsız etmişti.Ve sırtı da açıktı.Ama bunlara rağmen kusursuz bir elbise olduğunu söyleyebilirdim.Sanırım buna rağmen buna hayır diyemezdim.Poyraz'ın verdiği ayakkabı da altına çok güzel olmuştu.Kendimi on yaş daha büyümüş hissediyordum.
Kabinin kapısı açıp etrafa bakıyordum ama kafamı çevirmemle Poyraz'ı dibimde görmem ufak bir çığlık atmama sebep oldu.Korktuğumdan sendeledim ama Poyraz'ın kazaya sebep olmadan tutması beni durdurmuştu.Şuan gerçekten yakındık.Bişey olmasına engel olmak adına hemen toparlandım ve üzerimi düzelttim.
''Olmuş mu Poyraz ?''dikkatını dağıtmayı umdum.Gözleri üstümde kilitlenmişti.Cevap vermesini bekledim.Hala cevap vermeyince elimi gözlerinin önünde salladım.
''Ha ?Efendim.''dedi.
''Diyorum ki olmuş mu ?''
''İnanamazsın ama kesinlikle muhteşem olmuş.Ben sana artık Alesya diyemem.''
Kafam karışmıştı.''Neden diyemezmişsin ?''diye sordum.
''Alesya böyle biri olamaz.Sen bundan sonra sakın eskisi gibi giyinme sakın.Kendini kapatıyorsun resmen.Böyle bir güzelliği saklarsan vay haline.''
Omuz silktim.''Aman çokta umurumda zaten.Neyse dolaşmaya gerek yok o zaman ben bunu beğendim.''
''Seni beğenen zaten böyle beğendi.''diye söylendiğini duydum.
''Anlamadım ?''diye sorunca arkasını dönüp cevap verdi.
''Yok birşey hadi kıyafetlerini giy de gel.Bekliyorum.''
Cevap vermeden kabine doğru ilerledim.Üzerimdekileri çok dikkatli bir şekilde çıkardım ve askıya astım.Kendi kıyafetlerimi giydikten sonra dışarıya çıktım.
Poyraz'ı kasada beklerken buldum ve yanına gittim.Yine aynı konuyu tartışacağımızı düşünerek kulağına yaklaştım.''Poyraz tartışmayalım ama lütfen elbiseyi ben ödeyeceğim.İlla ödeyeceğim diyorsan ayakkabıyı sen öde.Ama lütfen tartışmayalım.''
''Peki öyle olsun.Bunu yapacağını biliyordum.''Cevabına karşılığmı gülerek verdim.Çantamdan kredi kartımı çıkarttım ve kasadaki kadına uzattım.''Elbisenin fiyatını buradan alın.''
Kredi kartını elimden aldıktan sonra şifreyi girdim.Poyraz da ayakkabıyı ödedikten sonra dışarıya çıktık.
''Poyraz teşekkür ederim.Elbiseye gerçekten bayıldım.''
''Rica ederim kızıl kafa.Her zaman.Ha birde baloya kiminle gidiceksin ?''
''Bilmem hiç teklif gelmedi.Kızlarla giderim herhalde.''
''O zaman baloda kavalyeniz olmama izin verir misiniz Alesya Togar ?''diyip kolunu girmem için uzattı.
Duraksamadan cevap verip koluna girdim.''Büyük bir zevkle Poyraz Akın.''
BÖLÜM SONU
Bundan sonra ki bölümler part part gelecek.Çünkü okulumdan dolayı yazamıyorum.Umarım hoşunuza gider.1k ya yaklaşıyoruz.Çok mutluyum.Hepinize teşekkür ederim.