Sky
"Στην επόμενη γωνία στρίψτε αριστερά.",ακούστηκε η φωνή του gps.
Μάλλον η αυτόματη πλοήγηση ήθελε να με οδηγησει στον θάνατο γιατί οδηγούσα εδώ και ένα τέταρτο μέσα σε ένα δάσος.
Έστριψα όπως μου είπε αριστερά και βρέθηκα μπροστά από μια μεγάλη σιδερένια πόρτα που οδηγούσε σε έναν λόφο.
Σίγουρα μου είχε δώσει σωστή διεύθυνση;
"Φτάσατε.",ακούστηκε η σπαστική φωνή και πέταξα το κινητό μου στο δίπλανο κάθισμα.
Βγήκα από το αυτοκίνητο ελαφρά τρομαγμένη και κοίταξα την πόρτα.Μια κάμερα στράφηκε προς το μέρος μου και ένα πράσινο φωτακι άναψε.
"Skylar,καλωσήρθες.",ακούστηκε μια φωνή μέσα από ένα ηχείο.
Επέστρεψα πίσω στο αυτοκίνητο μου και οι πόρτες άνοιξαν.Ξεκινησα να οδηγώ με υπερβολικά αργή ταχύτητα κοιτώντας γύρω μου.Μεγαλα δέντρα υπήρχαν στον λόφο και μικρά φώτα καρφωμένα στο έδαφος με καθοδηγούσαν.
Καθώς έφτανα στο πάνω μέρος του λόφου μια τεράστια έπαυλη απλώθηκε μπροστά στα μάτια μου.
"Ουαου.",ψιθύρισα καθώς κρατούσα το τιμόνι και είχα στρέψει το βλέμμα μου προς τα πάνω.
Ο δρόμος πλέον ήταν πλακόστρωτος και τα δέντρα είχαν πάνω τους φωτάκια,ενώ μόλις έφτασα έξω από το σπίτι διέκρινα μια μεγάλη πισίνα.
Βγήκα από το αυτοκίνητο μου και ισιωσα το φουστάνι μου.Στραβοκαταπια και κοίταξα γύρω μου.Ξεκινησα να ανεβαίνω τα σκαλιά που θα με οδηγούσαν στην κεντρική πόρτα της έπαυλης.
Το σπίτι αυτό έμοιαζε πραγματικά με παλάτι.Η αρχιτεκτονική του ήταν θεσπέσια.Οι τοίχοι είχαν μεγάλες πέτρες,ενώ στα παράθυρα κυριαρχούσε το ξύλο,όπως ήταν φτιαγμένη και η πόρτα.
"Καλώς την.",είπε ο κύριος Smith και βγήκε έξω από το σπίτι-έπαυλη του με ένα ποτήρι σαμπάνιας.
"Γεια σας.",είπα ευγενικά και κάναμε μια χειραψία.
"Ακολούθησε με.",μου είπε και μπήκε στο εσωτερικό του σπιτιού.
Ο ήχος από τα τακούνια μου ακουγόταν δυνατά σε κάθε βήμα που έκανα.Μπηκα στο εσωτερικό του σπιτιού και μόνο που δεν χρειάστηκε να κρατήσω το σαγόνι μου που είχε γίνει ένα με το πάτωμα.
Αν έλεγα πως το εξωτερικό ήταν τέλειο,τότε το εσωτερικό ήταν θεϊκό.Μια μεγάλη μαρμάρινη σκάλα βρισκόταν στο τεράστιο χολ του σπιτιού.Οι τοίχοι ήταν διακοσμημένοι με γνωστούς πίνακες,ενώ ένα υπέροχο χαλί βρισκόταν στο πάτωμα.
Ο κύριος Smith μπήκε σε ένα δωμάτιο και τον ακολούθησα.Ξαφνικα βρεθήκαμε στην τραπεζαρία.Ενα μεγάλο τραπέζι βρισκόταν στο κέντρο του δωματίου,με καρέκλες αρκετές για έναν στρατο.Αυτη την φορά στους τοίχους είχε βιβλιοθήκες με αμέτρητα βιβλία και από το ταβάνι κρεμόταν ένας πολυέλαιος.
"Να σου γνωρίσω την σύζυγο μου,την Daniella.",είπε και μια όμορφη και κομψή κυρία σηκώθηκε από την θέση της.
Φαινοταν να είναι γύρω στα πενήντα,με κάστανα μαλλιά πιασμένα σε ένα χαμηλό αλλά προσεγμένο κότσο.Φορουσε ένα κόκκινο φουστάνι που αγκάλιαζε το αδύνατο σώμα της και μαύρες γόβες στιλέτο.
"Χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω Skylar,ο David μου έχει πει τα καλύτερα για εσένα.",μου είπε και με αγκάλιασε αυθόρμητα.
"Και εγώ το ίδιο κυρία Daniella."
Αν και παραξενεύτηκα στην αρχή από την άνεση της ανταπέδωσα την αγκαλιά και της χαμογέλασα όταν απομακρύνθηκε.
"Και από εδώ να σου γνωρίσω τον Thomas Watson.Είναι πρύτανης του πανεπιστημίου του Cambridge,και γνωστός καρδιοχειρουργός.",μου είπε και πλησίασα προς το μέρος του,καθώς καθόταν από την απέναντι μεριά του τραπεζιού.
"Είναι τιμή μου να σας γνωρίζω.",είπα και κάναμε μια χειραψία.
Εκείνος μου χαμογέλασε άχνα.Φορουσε ένα μαύρο κοστούμι παρόμοιο με του κυρίου Smith.Τα μαλλιά του ήταν μαύρα και φτιαγμένα προς τα πίσω,ενώ τα μαύρα του μάτια με κοίταξαν εξεταστικά.
"Χαίρομαι που γνωριζω μια τόσο υποδειγματική μαθήτρια.",είπε και κούνησε το κεφάλι του με θαυμασμό.
Ένιωσα τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν και ανταπέδωσα το χαμογελο.
"Κάθισε.",μου είπε η Daniella και μου έδειξε μια καρέκλα δίπλα σε εκείνη.
Έγνεψα θετικά και έκατσα δίπλα της.Απεναντι μου κάθισε ο κύριος Smith και δίπλα του ο Thomas.
"Πάω να φερω το φαγητό.",είπε εκείνη και σηκώθηκε από την θέση της.
Έφτιαξα την πετσέτα στα πόδια μου και ο κύριος Smith έβαλε λίγο κρασί στο ποτήρι μου.
"Δεν νομίζω να έχεις πρόβλημα με λίγο κρασί.",με πείραξε ο κύριος Smith,καθώς τσουγκρίσαμε τα ποτήρια μας.
"Όχι νομίζω θα είμαι εντάξει.",απάντηση ευγενικά και γέλασα.
"Λοιπόν Skylar.Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου,με τι θέλεις να ασχοληθείς;",με ρώτησε ο κύριος Thomas.
"Αν και το πάθος μου είναι η λογοτεχνία,κάτι που φαίνεται και από τα μαθήματα επιλογής μου,η αγάπη μου να βοηθάω κόσμο ξεπερνάει το πάθος.Θα επιθυμούσα σε μερικά χρόνια να είχα μια δίκη μου κλινική και να ήμουν μια νευρολόγος.",είπα γεμάτη πάθος στην φωνή μου κάτι που τράβηξε την προσοχή του κυρίου Thomas.
Εκείνος έγειρε το σώμα του στο τραπέζι και σταύρωσε τα χέρια του.
"Οι περισσότεροι νέοι στην ηλικία σου επιλέγουν να κάνουν πάρτυ και να περνάνε απλά καλά.Εσυ τι κανείς;",με ρώτησε και σήκωσε το ένα του φρύδι.
"Απέχω.Σπανια εμφανίζομαι σε πάρτυ,καθώς το διάβασμα και οι στόχοι μου είναι πάνω από αυτά.",είπα και η Daniella ήρθε στο τραπέζι αφήνοντας έναν μεγάλο δίσκο με διαφορά είδη φαγητού στο κέντρο του τραπεζιού.
Όλοι μας σερβιρίστηκαμε και ξεκινήσαμε να τρώμε.
"Οι βαθμοί σου είναι πολύ υψηλοί.Ειδικα στην άλγεβρα παρατηρήθηκε μεγάλη βελτίωση.Συγχαρητηρια.Θα ήθελα να σε ρωτησω κάτι.",ξεκίνησε να λέει ο κύριος Thomas και κούνησα θετικά το κεφάλι μου.
"Θα ενδιαφεροσουν για μια υποτροφία ενός χρόνου;Και αν διατηρείς ψηλούς τους βαθμούς σου η υποτροφία θα συνεχιστεί.",μου πρότεινε και μέσα μου ένιωσα λες και πετούσα στον έβδομο ουρανό.
Η Daniella γύρισε προς το μέρος μου με ενα μεγαλο χαμογελο στο πρόσωπο της.
"Ναι,θα ήταν μεγάλη μου τιμή!",αναφώνησα γεμάτη χαρά.
"Το πανεπιστήμιο μας θα ήταν υπέροχο να έχει μια μαθήτρια σαν εσένα.",μου τόνισε ο κύριος Thomas και χαμογέλασα.
Η συζήτηση συνεχίστηκε κυρίως για θέματα του πανεπιστημίου.
"Sky,θα μπορούσες να με βοηθήσεις με τα πιάτα;",με ρώτησε ευγενικά η Daniella.
"Εννοείται αυτό!",είπα και σηκώθηκα από την θέση μου,ξεκινώντας να μεταφέρω μερικά από τα πιάτα στην κουζίνα.
"Άφησε τα πάνω στον πάγκο,θα τα φτιάξω εγώ.",μου είπε.
"Θα τα αδειάσω για να μην ταλαιπωρειστε!";την διαβεβαίωσα και μου χάρισε ένα ζεστό χαμογελο.
"Σε ευχαριστώ παρά πολύ κορίτσι μου.Ο κάδος είναι έξω ακριβώς δίπλα από την πόρτα.",μου είπε και μου έδειξε την ξύλινη πόρτα.
Πήρα τα πιάτα στα χέρια μου και βγήκα έξω.Ανοιξα τον κάδο και πριν προλάβω να αδειάσω τα πιάτα παρατήρησα κάτι που με άφησε με ανοιχτό το στόμα.
Άκουμπησα διακριτικά τα πιάτα στο περβάζι ενός παραθύρου και έβγαλα από τον κάδο κάτι κόκκινα τριαντάφυλλα,μερικά κεράκια και ένα τεράστιο πανί.
Με μεγάλα κόκκινα γράμματα πάνω έγραφε οχτώ λέξεις που με έκαναν να χάσω την γη από τα πόδια μου.
"SKY ΣΥΓΓΝΩΜΗ,ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΥΝΟΔΕΥΣΕ ΜΕ ΣΤΟΝ ΧΟΡΟ"
Γειαααα σαααας!
Λίγο βαρετό κεφάλαιο,αλλά έπρεπε να υπήρχε,στο επόμενο όμως...έχουμε πολλές αποκαλύψεις.
Ελπίζω να σας άρεσε τα λέμε σύντομα,