Alfa öylece dururken arkasını bir kere bile dönmeden eve doğru yürüdü. Parlak yeşil gözler gözünün önünden gitmiyor, söylediği sözlerse kulağında yankılanıyordu. Odasına girerken dolabından kotunu ve mavi kazağını çıkardı. Kotu giyip aşağı inerken alfa yaptığı şeye inanamıyordu.
Gitmesine izin vermişti.
Hiçbir şey söylememiş ve öylece gidişini izlemişti. Kazağı sinirle yere fırlatırken hiddetle kapıyı açıp evden çıktı. Yürürken etrafına bakıyordu alfa ama insanından iz yoktu. Buharlaşıvermişti sanki. Kokusunu almaya çalıştı ki içgüdüleri ormana doğru gitmesi gerektiğini söylüyordu alfaya.
Harry hızla yürümeye devam ederken ellerini birbirine sürttü. Gözyaşları yanaklarından kayıp giderken usulca kalbi kırık nereye gittiğini bilmeden öylece yürüyordu. Yine ormandaydı. Her şeyin başladığı yerdeydi.
Duyduğu sesle başını kaldırıp etrafa bakındı Harry ama hiçbir şey yoktu. Belki de rüzgârdan dolayı olmuştu. Hırkasına daha sıkı sarılıp yürümeye devam etti. Birkaç adım atmıştı ki arkasından gelen sesle duraksadı. Arkasını yavaşça döndü ama kimse yoktu, hiçbir şey yoktu. Önüne döndüğü zamansa korkuyla geriledi. Gardener sürüsünün alfası yüzündeki pis sırıtışıyla Harry'e bakıyordu. Harry en başından beri bu alfadan hiç hoşlanmamıştı. Nehemiah' ın dediğini hatırlarken korkuyla geriledi.
Tehlikeli bir kurt olduğunu söylemişti Nehemiah.
Nick Grimshaw, Gardener sürüsünün alfası çok tehlikeli ve acımasız bir kurttu.
Harry gerilerken Nick onu baştan aşağı süzdü. Bu insan daha önce birlikte olduğu hiçbir omega ya da betaya benzemiyordu. Çok daha güzeldi.
"Tek başına ormanda ne yapıyorsun tatlım?" Harry onun ağzından çıkan sözcükle yüzünü buruşturmamak için kendisini zor tuttu.
"Senin için orman tehlikeli bir yer. Kurtçuğun yok mu?" Nick ona doğru adımlarken Harry geriliyordu.
"Neden konuşmuyorsun benimle?" Harry arkasında hissettiği ağaç ile yutkundu. Köşeye sıkışmıştı.
Nick ellerini ağaca yaslayıp ona doğru eğildi. Kokusunu içine çekti.
"Güzel bir kokun var. Çok güzel." Harry bu alfadan kurtulamayacağını biliyordu. Gözleri dolmaya başlarken ağaca iyice yaslandı. Onun kendisine dokunmasını veya kokusunu içine çekmesini istemiyordu.
Louis eşinin yanında başka bir koku daha alırken koşmaya başladı. Alfa kokusuydu bu ve Louis bu kokunun kime ait olduğunu biliyordu. Gardener sürüsünün alfası eşinin yanındaydı. Koşarken ileride gördüğü görüntüyle duraksadı. Piç kurusu alfa eşini sıkıştırmış kokusunu içine çekiyordu. Alfa bedenine dolan öfkeyi hissetti.
Nick burnunu saçına yaslarken Harry ellerini göğsüne koyup onu ittirmeye çalıştı.
"Y- yapma." Nick gülerken geri çekildi.
"Tatlı insan o alfa seni bıraktı değil mi?" Harry'nin gözleri daha çok doldu.
"Tatlım ağlama ama. Louis'in nasıl bir alfa olduğunu öğrenmiş oldun bak." Harry acıyla gözlerini kapattı.
Alfa doğruyu söylüyordu. Louis onu bırakmıştı. Durdurmamıştı bile.
Nick elini beline sararken gözlerini açtı, ona doğru eğiliyordu. Onu öpecekti.
Louis daha çok sinirlenirken kurt formuna odaklandı. Yaralı olduğu için zor olacaktı ki bu umrunda bile değildi.
Harry ağlamaya başlarken ellerini yumruk yapıp alfaya vurmaya başladı ama alfa sadece gülüyordu. Sonra ellerini bileklerinden tutup başının üstüne ağaca yasladı.
"Bu kadar yeter tatlım. Şimdi benim olma vakti."
Sonra her şey bir anda oldu. Sol taraftan koşarak gelen bir kurt Nick'i yakaladı. Bedenini yere fırlatırken Nick acıyla inledi.
Alfa ısırıp geri çekildi. Harry korkuyla olanları izliyordu sadece.
Nick yerde baygın ve acı içinde yatarken alfa Harry'e doğru yürüdü. Yüzüne doğru hırladı. Harry daha çok korkarken alfa burnunu yanağına sürttü. Eşinin kalbi çok hızlı atıyordu. Harry elini kurdun yüzüne koyarken kurt yere oturdu. Alfanın ağzından küçük bir uluma çıktı. Harry diğer elinide yüzüne koyarken alfa gözlerini kapattı.
Harry de gözlerini kapatıp başını kurda yasladı. Birkaç saniye geçmişti ki kurt geri çekildi. Harry gözlerini açtığı zaman yerde dizlerinin üzerindeki Louis'i gördü. Yanakları kızarırken üzerindeki hırkayı çıkarıp uzattı. Başını çevirmişti. Louis hırkayı gülümserken aldı. Altına bağlayıp ayağa kalktı. Eşini kucaklarken dudaklarından dökülen ünlemle gülümsedi.
"Lou! Ne yapıyorsun!?" alfa bir kolunu bacağının altından geçirmiş diğeriniyse beline sarmıştı.
"Evimize gidiyoruz." Harry bu alfayı anlamıyordu. Gitmesini isteyen o değil miydi? Ne dengesiz bir kurttu böyle?
"Gitmemi istediğini söylemiştin." alfa eşinin alnına öpücük bırakırken fısıldadı.
"Gitmeyeceksin." Harry bir şey demedi. Kollarını alfasının boynuna sardı.
*
Eve geldiklerinde alfa merdivenlere yönelip banyoya doğru ilerledi. Eşini yavaşça yere bırakırken küvetin yanında durup suyu açtı. Harry hiç konuşmadan sadece alfayı izliyordu. Alfa küveti hazırladıktan sonra eşine döndü. Mavi gözler ısrarla yeşillere bakarken Harry ne oldu dercesine alfaya bakış attı.
"Üzerini çıkar."
"B- ben ne?" alfa karşısına geçip başını eğdi.
"Kıyafetlerini çıkar." Harry tabiki de böyle bir şey yapmayacaktı. Karşısında soyunmak mı? Her gün toplantıya girip bir sürü çalışanına konuşma yapmak bile daha kolaydı ki Harry o kadar insanın arasındayken yanaklarının kızarmasına engel olamazdı.
"Çıkmayacak mısın?" alfa eşinin utandığını anlamış gülümserken konuştu.
"Seni yıkayacağım." Harry bunu beklemiyordu işte.
"Ne?"
"Beni duydun seni yıkayacağım. Şimdi kıyafetlerini çıkar yoksa ben çıkaracağım." Louis alfalık sesini kullandı. Harry pantolonunu yavaşça çıkardı. Ardından üzerindeki kazağının ucundan tutup çıkardı.
Alfaysa eşinin bembeyaz olan bacaklarını izliyordu. Sütun gibiydi bacakları. Bembeyaz, pürüzsüz gövdesi de açığa çıkarken alfa eşine yaklaştı. Arkasına geçip topuzunu bozdu. Çikolata tonundaki saçlar şelale gibi dökülürken alfa içindeki kurdun uyandığını ve eşine sahip olmak için çıldırmaya başladığını hissedebiliyordu.
Alfa elini nazikçe saçlara daldırdı. Yumuşacıktı. Annesinin dediği gibi ipek gibi saçları vardı eşinin. Kulağına doğru eğildi.
"Altındakini de çıkar." Harry bunu yapamazdı. O zaman çırılçıplak karşısında olurdu. Zaten utanıyordu.
"Çıkar güzelim." kalbinin atışlarını duyuyordu Louis. Yerinden çıkacak gibiydi. Harry çıkarmak gibi bir hamlede bulunmadı. Bunun üzerine alfa ellerini çamaşırının iki yanına getirdi. Çıkarırken Harry gözlerini kapattı. Kumaş parçası bileklerine düşerken alfa eşinin belinden tutup kaldırdı. Bırakırken gözlerini açtı. Alfa da hırkayı çekip attı. Artık ikiside çırılçıplaktı.
Alfa eşinin elinden tutarken küvete doğru ilerledi. Önce Louis ardından Harry küvete girdi. Harry yavaşça eşinin bacakları arasına oturdu. Kalçasında alfasını hissedebiliyordu. Bunun üzerine bedeni titredi.
Alfa saçlarını ıslatıp sağına topladı. Yüzünü eşinin omzuna yaslayıp kolunu da beline sardı.
"Çocukken babanla ormana gelmiştin hatırlıyor musun?" Harry hafızasını yokladı. Birkaç saniye sonra unutamadığı anısı zihninde canlandı.
"Evet."
"Üzerine atlayan kurdu da hatırladın mı?" Harry nasıl unutabilirdi ki. Kurt ardından insana dönüşmüş Harry' e ilk öpücüğünü vermişti.
"Bembeyaz bir kürkü vardı." alfa dudaklarını zarif boyna yaklaştırdı.
"Sonra insana dönüşmüştü."
"Devam et." öpücük bırakıp fısıldadı.
"Çok güzel kokuyorsun sen." Harry başını alfaya çevirdi.
"B- böyle demişti." Harry o kurdun kim olduğunu anlamıştı. Osborne sürüsünün alfasıydı.
"Sen?" alfa eşinin burnuna öpücük bıraktı.
"Büyüdüğümüz zaman seni eşim yapacağım." Harry gözlerini alfanın lacivert gözlerine dikti.
"Eşin mi?"
"Sen benim eşimsin." Harry öylece alfaya bakmaya devam ediyordu.
"Benim mührümsün sen." kollarını beline sarıp şakağına öpücük bıraktı bu kez alfa. Harry neler olduğunu anlayamıyordu.
"Benim bir insan olduğumu biliyorsun."
"Biliyorum."
"Böyle bir şeyi nasıl kabullenebiliyorsun o zaman? Sen bir alfasın. Bende bir insanım. Ya da senin deyiminle bir insancık!"
"Alfana sesini yükseltme." Louis eşini ne kadar çok kırdığını anlamıştı.
"Sen benim alfam değilsin." Harry kollarının arasından çıkmaya çalıştı ama alfa çok güçlüydü.
"Bırak beni!" alfa onu sıkıca kavramıştı. Sırtı göğsüne yaslıydı.
"Rahat dur."
"Geldiğimden beri her şey ters gidiyor ya bırak beni ve bundan kurtul!" alfa bacaklarını eşinin bacaklarının üzerine atıp onu daha sıkı kavradı.
"Alfana sesini yükseltme." Harry çırpınmaktan nefes nefese kalmıştı, başı alfanın omzuna yaslıydı. Eşi biraz sakinleşince alfa hançer dövmesini gösterdi.
"Dövmenin karşılığı bu." Harry gül dövmesi olan koluna baktı. Koluna zarif bir gül resmedilmişti.
"Hançer kurdu, gül ise insanı temsil eder."
"Sen biliyordun. Biliyordun ve beni istemedin." alfa başını eşinin başına yasladı.
"Öyle değil."
"İstemedin beni neden?" eşinin ses tonu alfanın kalbini sızlatırken burnunu şakağına yasladı.
"İstemedim değil."
"Ne o zaman?"
"Sen bir insansın." Harry başını çekti. Ellerini alfanın koluna koydu.
"Bı- bırak."
"Narinsin, kırılgansın. İncimsin sen benim." Harry gözlerini alfanın gözlerine çevirdi.
"Ben bir kurdum ve sana zarar vermek istemedim. Alfayım. Ne kadar güçlü olduğumu bilmiyorsun. Seni incitmek istemiyorum incim." Harry bir elini alfanın yanağına koydu.
"Seni incitecek kişi ben olursam buna dayanamam. Seni incitecek olma düşüncesi bile beni öldürüyor güzelim." alfasının yanağını okşamaya başladı Harry.
"Beni incitmezsin."
"Bunu bilemeyiz."
"Beni incitmezsin." alfa dudaklarını eşinin alnına bastırdı.
"Eşim." derin sesi Harry'nin kalbini hoplattı.
"Alfam." bu kadardı işte. Louis dudaklarını Harry'nin dudaklarına bastırdı. Dudakları ısrarcıydı. Harry ise bu ısrara karşın ne yapacağını bilmiyordu. O hiç böyle öpülmemişti ki. Harry daha önce hiç öpülmemişti zaten. Küçükken dudaklarını alfası öpmüştü o kadar.
Harry ellerini alfasının kolundan çekip boynuna doladı. Alfa alt dudağını ısırırken Harry elini omzuna koydu. Alfa dudaklarını böyle öpüyorsa asıl şey nasıl olurdu kim bilir? Harry bu düşünceyle titrerken alfa geri çekildi. Eşinin üşüdüğünü düşündü.
"Üşüdün mü güzelim?"
"H- hayır." alfa dudaklara son bir öpücük bırakırken eşini yıkamaya başladı.
Bedenini yavaş yavaş yıkadı. Omuzlarını, kollarını, bacaklarını, göğsünü, karnını. Eli daha aşağı giderken eşinin yanaklarının kızardığını gördü. Kasıklarında elini gezdirirken alfa gözlerini kapattı. Kucağındaydı. Bacaklarını kırmış ellerini küvete yaslamıştı. Derin derin nefes alıyordu.
Alfa kendine hâkim olup eşini yıkamayı bitirdi. Beraber durulanıp çıktılar. Havluya sarıp kucağına aldı incisini. Odasına girdiğinde bedenini yatağa bıraktı. Harry alfanın yarasının iyileştiğini fark etti. İz vardı sadece.
"Alfa?" Louis eşine baktı.
"Güzelim."
"Yaran iyileşmiş. İzi var sadece." Louis yarasına baktı. Yarası iyileşiyordu ve kolunda yeni bir dövme gördü. Pusula dövmesi. Havluyu indirirken eşinin kolundaki karşılığını gördü.
Bir gemi.
Aralarındaki bağ giderek artıyordu.
Alfa kendini garip hissetmeye başladı. Cama bakarken havanın karardığını gördü. Banyoda uzun bir süre kalmışlardı.
Harry bir şeylerin ters gittiğini anladı.
"Alfa bir şey mi oldu?" Louis cama ilerledi. Gökyüzüne baktı.
Bu gece dolunay vardı.
Alfa bunu nasıl unuturdu? Bedenindeki değişimi hissediyordu. İçindeki kurt açığa çıkıyordu. Sahiplenmek için çıldırıyordu.
Alfa eşine sahip olmalıydı. Harry ise alfaya bakarken neler olduğunu hâlâ anlamamıştı.
Alfa camdan çekilirken eşine döndü. Onun havlusunun içinde ıslak ve çıplak bir şekilde ona bakıyordu. Alfa ulumak istedi.
Harry eşinin bakışlarındaki şehveti gördüğünde yutkundu. Alfa ona doğru ağır adımlarla gelirken gözlerini bir an bile ayırmadı.
"H- Harry git."
"Neler oluyor?"
"Dolunay var bu gece."
"Bu ne demek?" sesi titredi.
"Eğer buradan gitmezsen..." alfa hırladı.
"Sana sahip olacağım." Harry duyduklarıyla ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Alfaya bakmaya devam etti. Alfa kendini zor tutuyordu. İçindeki kurt çiftleşmek istiyordu eşiyle.
"Git!" alfa acı çekiyordu ve Harry bunun farkındaydı.
"Acı çekiyorsun."
"Buradan gitmen gerek!" alfa başını elleri arasına aldı. Harry havluyu çözerken alfa başını kaldırdı. Havlu omuzlarından kayıp yere düşerken alfa nefes bile almadan eşini izliyordu. Eşi çok ama çok güzeldi. Ona doğru yaklaşırken başını hızla sağa sola salladı.
"İncim, yapma bunu."
"Bana sahip olmanı istiyorum." alfa yeşillerde kaybolurken Harry parmaklarını göğsüne koydu.
"İncim." alfa kendine sahip olmaya çalışıyordu ama bu çok zordu. Hem kendisine dokunuyordu hem de kokusu burnuna dolmaya başlamıştı.
"Bana sahip olmanı istiyorum." parmaklarının ucuna çıkıp dudaklarını alfanın dudaklarına bastırdı.
Louis içinde kırılan zincirlerin sesini duyuyordu. Kolunu beline sararken eşini kaldırdı. Harry bacaklarını beline sararken ellerini alfanın yanağına koydu. Louis dudaklarını o kadar sert ve istekli öpüyordu ki kirpikleri titrerken gözlerini kapattı. Alfa yatağa doğru ilerlerken örtüyü çekip incisini nazikçe yatağa bıraktı. Üzerindeki yerini alırken bacakları birbirini sardı, bedenleri birbirini buldu.
Harry kollarını boynuna sararken alfa ellerini saçlarına atmıştı. Canını acıtmadan sıkıca tutuyordu. Alfa dudaklarını ayırdı. Elini eşinin ıslak bedeninde gezdirirken konuştu.
"Seni benim yapacağım." boynuna doğru eğildi.
"Her yerini öpeceğim. Her bir yerini." eli yuvarlak, dolgun kalçayı bulup okşamaya başlarken Harry parmaklarını alfanın saçlarına geçirdi.
"Çok güzelsin." alfa dudakları altındaki teni ısırdı. Harry inlerken ısırdığı yeri emmeye başladı. Hem kalçasındaki elle hem de boynunda hissettiği dudaklarla ayakları yerden kesilmişti sanki. Ama bu daha başlangıçtı.
"İnci tanem, sevdiğim." alfa güzel kokulu boyundan çekerken dudaklarını eşinin omuzlarına birer öpücük bırakıp köprücük kemiğine dişlerini geçirdi. Harry inlerken alfa sol tarafa geçti. Orayı da ısırıp öpücük bıraktı. Göğüslerine gelirken pembe tepeceği emmeye başladı. Harry hissettiği yeni duyguyla kollarını alfasının boynuna sardı.
Dudakları birbirini bulurken Harry bacaklarını alfasının beline sardı. Louis ellerini eşinin beline getirip hafifçe okşarken dudaklarından ayrılan dudaklarla gözlerini açtı.
İncisi kıkırdarken alfa gülümsedi. Ellerini çekip burnunu burnuna sürttü.
"Hoş geldin tek sevdiğim." Harry ellerini alfasının yanaklarına getirip fısıldadı.
"Hoş buldum en sevdiğim." dudaklarını alfasının dudaklarına bastırdı. Kısa süren bir öpücükten sonra alfa şehvetli sesiyle konuştu.
"Arkanı dön incim." Harry yavaşça dönerken alfanın dudaklarından titrek bir nefes döküldü.
Eşi her şeyiyle kusursuzdu.
Alfa bembeyaz, yuvarlak kalçalara bakarken içindeki kurdun vahşileştiğini hissetti. Kalçalara öpücük bıraktı önce sonrada ısırmaya başladı. Harry ise çarşafı ellerinin arasına alıp kırıştırmaya başladı.
Beyaz kalçalar yer yer kızarırken alfa hırladı. Eşinin hazinesini gördüğündeyse ulumuş olabilirdi. Çok saf ve dokunulmamıştı.
Dudaklarını bastırırken Harry hissettiği dokunuşla başını yastıktan kaldırdı. Alfa tekrar öpücük bırakırken yavaşça dilini gezdirdi. Çok tatlıydı, çok körpeydi.
"A- alfa."
"Güzelliğim." gözlerini kapattı Harry. Alfa hazineden ayrılıp dudaklarını incisinin sırtına değdirdi.
Teni sıcacıktı.
Louis öpücüklerini ensesine doğru ilerletirken incisinin saçlarını toplayıp burnunu ensesine yasladı. Derin bir nefes alırken konuştu.
"Kokum kokuna karışacak." incisini çevirip sırtını yatakla buluşturdu. İpek gibi olan saçlar havalanırken alfanın parmakları karıncalandı. Gözleri birbirini bulurken Harry titredi. Alfasının gözü lacivertide geride bırakmıştı. Bir çift çukurdu ve Harry o çukurlara düşmüştü.
Dudakları birbirini bulurken Harry sağ bacağını eşinin beline sardı. Alfa elini mührünün saçlarına geçirdi. Arzu dolu öpücük dakikalarca devam ederken Harry nefes almak için dudaklarını ince dudaklardan ayırdı.
"Omega gibi tepkiler veriyorsun ve bu beni delirtiyor." alfa yavaşça sıcaklığıyla buluşurken Harry derin bir inlemeyi dudakları arasına bıraktı.
"Sıcacıksın." Harry eşinin omzuna tutundu.
"Alfam!"
"Eşim, mührüm, tek sevdiğim." alfa nazik olmaya çalışırken Harry kurdun dudaklarını dudakları arasına alıp parmaklarını sırt kaslarında gezdirmeye başladı. İnlemeleri birbirine karışırken bağ kurulmuş, mühürlenmişlerdi.
Harry' nin bileğindeki dövme görünür hâle gelirken siyaha dönen mavilerle zümrüt yeşili buluştu. Alfa kolunu mührünün beline sarıp kucağına aldı. Harry bacaklarını alfanın beline sararken kalçasındaki ellerle inledi.
"A- alfam!"
"Tekrar söyle." dudaklar kısa kısa öpücükler için buluşurken alfa aklını kaçıracaktı.
"Alfam." boğuk sesiyle alfasının kulağına fısıldarken Louis kalan son akıl kırıntısını da kaybetti.
"Seni bu yatağa gömeceğim." Harry sırtı yatakla buluşurken yapabildiği tek şey inlemek ve daha çok inlemekti.
"Özümü bırakacağım." alfa dönüşümden dolayı mı bilinmez ama çok kirli konuşuyordu. Harry'nin yanakları kızardı. Alfa eşinin yanaklarına öpücük bıraktı. Louis bedeni titremeye başlarken alnını eşinin alnına yasladı.
Harry içinde hissettiği sıcaklıkla gözlerini kapattı. Çok farklı bir duyguydu. Alfa tohumlarını bırakırken eşinin içine dudaklarına ise yumuşak ve sevgi dolu öpücükler bırakıyordu.
"Mührüm, zümrüt güzelim, incim." Harry kalbinin atışlarını alfasının duyup duymadığını düşündü. O kadar hızlı atıyordu ki yerinden çıkacak gibiydi. Louis hızlı kalp atışlarına gülümsedi. Kalbinin üzerine dudaklarını bastırdı.
Düşüş anı o kadar güzeldi ki Harry titreyen bedeniyle bedeninden akan duygu yoğunluğuyla gözlerini kapattı.
Nefes nefese birbirlerine sarılmış dururlarken alfa incisinin şakağına dudaklarını bastırdı. Mührünün sıcaklığından ayrılıp bedenini yatağa bıraktı.
İpek gibi olan saçlara öpücükler bırakırken Harry mutlulukla doldu. Bu kurda çok fena âşıktı. Alfa her öpücükte sevgisini fısıldarken yeşillerde kaybolmak istiyordu.
"Gözlerini aç." alfasının sözüne itaat edip gözlerini açtı hemen Harry. Alfa yeşilleri görmenin verdiği sevgiyle doğrulup eşinin üzerindeki yerini aldı. Kızarmış yanaklara bakıp gülümserken mührünün bacaklarını araladı.
Alfa eşini bu gece bırakmayacaktı. Onunla birleşecek, birleşecek ve birleşecekti.
Harry tekrar teslim olmak üzere usulca gözlerini kapattı ve alfasına itaat etti. Alfaysa incisini sevmeye dudaklarından başlamıştı bu kez.