Jiyoung's POV
iniwan ko muna dun si Akira sa restaurant at nagmadali akong bumalik sa bahay para kunin yung wallet ko.
Pag di ko kasi nakuha yun, Di mageenjoy si Akira sa pamamasyal namin. Nagpromise pa naman ako sa kanya.
mga 15 mins. nandito na ko sa bahay at dirediretso ko sa kwarto. Kinuha ko yung wallet at umalis na din agad. Di na ko nagpakita kay mommy.
Nung naglalakad na ko malapit sa bus stop nakasalubong ko si..
Jinah....
"Hi Jiyoung. Pwede ba kitang makausap?"
"ahh.. ano kasi eh...."
Ano papayag ba ko?? Eh kasi naman naghihintay na si Akira. Engot pa naman yun.
"S..sige."
Sa huli pumayag din ako. Pumunta kami sa may playground at umupo sa swing.
Nagsimula na siyang magsalita. Tungkol sa school, academics, sa charity and stuffs.
Pero para kasing di ako mapakali kasi alam ko na may naghihintay sakin.
Nginingitian ko na lang siya.
"Ahmmm.. Jiyoung, I would like to tell you something."
Huh? kanina pa siya tell ng tell ng kung ano-ano ah. Di pa ba iyun yon?
Pero talagang di ko na matiis si Akira eh. Halos 2 hours na rin simula nung iwan ko siya dun.
"I like you too.."-Jinah
Di ko naintidihan yung sinabi ni Jinah kasi nga nabaBother na talaga ako kay engot.
"Jinah..I'm sorry ah.. I have to go na kasi. May pupuntahan kasi ako eh. Let's talk again some other time okay? Bye"
Ngumiti lang ulit ako sa kanya at nagmadaling sumakay ng bus.
F*CK. Super traffic! 4 hours na...
Bumaba na lang ako at sumakay na lang sa taxi kaya lang...
Nagkabanggaan yung sinasakyan kong taxi at yung isa pa.
Nagaaway pa!!
SH*T lang!
kaya naman naglakad na lang ako.
ay hindi pala lakad..
As in TAKBO
TAKBO
TAKBO
TAKBO..
And finally nandito na ko sa may restaurant. Pumasok ako at..
BAKIT WALA SI AKIRA DITO?!
(In korean)
"Waiter, nasan na yung babae dito sa table na to? Yung petite na na cute?"
Tsk. Oo. Cute naman kasi talaga siya.
"Ahh.. Yung hindi nagbayad nung mga inorder niya? Sinama nung isang lalaki kanina pa eh. Lumabas na sila."
"WHAT?! LALAKI?!" Kwinelyuhan ko yung waiter.
"Ah..Opo sir.."
"SAN SILA NAGPUNTA?!"
"D--Di ko po alam."
F*CK SH*T! sino yun? Baka kung ano ng ginawa niya kay Akira! Madami pa man ding loko-loko dito sa lugar na to.
I don't know this feeling.
Sobrang alalang alala na ko.
Tumakbo ulit ako at hinanap si Akira.
Pumunta pa ko sa mga iskinita at kung saan saan.
Pinasok ko lahat ng shop at nagtanong-tanong ako habang dinidiscribe ko siya.
Hingal na hingal na ko pero wala akong balak magpahinga.
Kapag may nangyaring masama sa kanya. Di ko mapapatawad ang sarili ko.
Gabi na. Umaga pa nung iniwan ko siya dito.
I don't know what to do.
Hanggang sa..
Nakita ko siya na nakaupo sa may bench, kumakain ng ice cream
at may kasamang lalaki.
Biglang nagdilim ang paningin ko. Di ko alam kung ano to.
After all this time ng pagaalala ko? May kasama lang pala siya? At WTH! may pahidpahid pa sa lips na nalalaman?
Lumapit ako at...
BOOGSH
Sinuntok ko yung lalaki.. teka..
kilala ko to ah.
Si Jason? Kaschoolmate ko at mortal enemy ko din. Para kasing siya yung kaagaw ko sa lahat ng bagay.
Gulat na gulat naman yung dalawa sa ginawa ko. Itinayo ni Akira si Jason.
"Hey why did you do that?!"-Akira
"Tara na! Uuwi na tayo!"-me
"NO!"-Akira
Galit na talaga ko. Naiinis na sobra!
"F*CK AKIRA! I SAID LET'S GO!"
Di na ko nakapagpigil at hinila ko na siya palayo.
Pilit niyang binibitaw yung kamay ko sa wrist niya pero hinihigpitan ko lang lalo yung pagkakahawak.
hanggang sa....Napatigil ako dahil...napaupo siya...
Blood... yung paa niya nagdudugo..
What did I just do? Hindi ko alam...
Umiiyak na rin siya...
Her tears.. I don't want to see her cry.. kaya naman
Niyakap ko na siya.
"I'm so sorry Akira. Sorry.. Di ko alam. Sobrang nagalala lang kasi ako talaga sayo. Naiwan ko kasi yung wallet ko at binalikan ko sa bahay. I don't know na matatagalan ako ng ganito. Nagmadali talaga kong bumalik pero maraming nangyari on my way back here tapos pagdating ko sa restaurant wala ka. I looked for you sa buong place na to. I thought na baka may mangyaring masama sayo. At
hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag nangyari yun..
I'm sorry talaga.Nagalala lang talaga ko."
I told her that with sincerity. Pinahid ko yung luha niya and I pat her head.
"I'm sorry din Yongi. Ang akala ko kasi iniwan mo na talaga ko dito at hindi na babalikan. Alam ko kasi na naiinis ka sakin, na..galit ka sakin.."
"No. Hindi ako naiinis or nagagalit sayo. Hindi na. Sorry kung nung una sinusungitan kita. Pero ngayon, I promise, hindi na."
"Thank you. Sorry din talaga ha. I'll never do it again"
"Talagang you will never do it again dahil hindi na kita iiwan ulit ng ganon ang engot na katulad mo." Tapos binatukan ko siya pero mahina lang.
"Ayos na sana eh, May batok pang kasama.at what? Sinong engot?!
..Okay. Promise mo sakin yan ha. Wala ng iwanan! FRIENDS?."
"FRIENDS." Nagngitian kami at inakay ko siya paupo dun sa may malapit na bench.
Buti na lang wala masyadong taong nagdadaan nung kasalukuyan kaming naguusap dun sa may sidewalk na yun.
I never expected na dadating pa sa point na may masasaktan bago ko sabihin ang mga bagay na yun sa kanya.
Super guilty ako dahil nasaktan ko pa siya and I promise my self na I won't let this happen again. Never.
Bumili ako ng panglinis sa sugat niya at gauze para takpan. Syempre kasama ko pa rin siya. Di ko na nga siya iiwan di ba?
Buti na lang may upuan dun sa may pharmacy at tinulungan din kami nung mga nagbabantay sa store na gamutin yung sugat ni Akira.
"Ang sweet naman nung dalawang couples na yun. Ang swerte nung girl. Sana ako na lang siya."
Yan nanaman yang mga babae na yan.
"Akira, sorry talaga because I let this happen to you ah."
"No, Okay lang. Kasalanan ko rin naman eh.. kaya lang.. dapat di mo sinuntok yung kasama ko kanina.. Nakakahiya kasi sa kanya eh. Siya yung tumulong sakin magbayad kanina sa restaurant kung hindi baka nasa police station na ko ngayon."
"Eh di babayaran ko siya."
"Paano mo babayaran eh di mo nga yun kilala?"
"Schoolmate ko yun -____- Jason right?"
"Oh! talaga!? Wow! Minsan sama ko sayo sa school niyo ha!"
"No."
"Bakit naman? Eh babayaran ko siya tska magthethank you ako. Friends na kami."
"I said no Akira. Wag makulit. Ako na bahala."
"Tss.. bahala ka nga. Kainis to."
Ayoko naman kasing puntahan niya yun noh. Ako na bahalang magbayad sa kanya. Ayoko lang kasi talaga na magkita sila ulit.
Basta ewan ko kung bakit ganto!
"Tara na."
"ayoko."
aba? anong ayaw daw niya?
"hoy. anong ayaw?"
TT^TT nakapout pa. Infairness ang cute niya.
"Ayaw mo kong isama sa school niyo eh.."
"wag kang makulit Akira ha. Naiinis na ko. Gabi na. Hinihintay na tayo ni mommy."
with that, tumayo na siya kaya lang..
"Ouch! sakit!."
May sugat nga pala to at wala pang shoes.
"sakay."
"San?"
"Adik ka ba Akira? Eh di sa likod ko." Labo talaga nito kahit kelan.
Sumakay naman siya.
Medyo malayo-layo din yung bus stop dito sa kinaroroonan namin kaya kailangan kong maglakad ng may tiyanak sa likod ko.
"uy laro tayo!"-Akira
"Huh?Isip bata ka talaga."
"sige na! Hulaan ng mga favorite."
Mukhang mananalo ako dito ah. Remember, alam ko na yung mga gusto niyang bagay? yung mga gusto niyang gawin.. Ng dahil kay mommy at daddy. Lagi nila sakin kwinekwento si Akira.
Kaya nga dinala ko siya sa Kimchi resto kanina kasi alam ko na gusto niyang makatikim non.
"K."
--------------------------------
TADAAA!!
Yiie! Kilig! hahaha! Mukhang nagkakamabutihan na sila!
Wait for more!!
SweetestGongju~ Saranghae^^