♡♡♡♡★★♥
Umikot ang paningin ng lahat ng tao sa simbahan at maging si Avery ay hindi napigilang lumingon. Napangiti sya ng wala syang nakita na maaring pumigil sa kanila kasal.
"Now please raise." Sabi ng Pari."do you take Braxx Gabriel Loyzaga II to be your wife for better or worse till death do us part?"
"I do." Sagot ni Avery.
"Do you take Avery Mariz Lawton, to be your wife in sickness and health till death do us part?"
"I do." Sagot ni Gabriel.
Matapos ang palitan ng vows ng dalawa at pagsuot ng singsing na tanda ng kanilang tapat na pagmamahalan ay masayang nagkatitigan ang dalawa, walang humpay ang pabulong ni Gabriel ng mga salitang laging nagpapakikig Kay Avery."I love you."
"Now I pronounced you husband and.....
" stop the wedding! "Malakas na sigaw ni Analie." That man has a son with me but he doesn't want to take the responsibility. "Muling sabi ni Analie.
Nagkatinginan sila Avery at Gabriel, gustong magwala ni Avery ng mga oras na yun, kaya naman pahiklas nyang hinila ang braso na hawak ni Gabriel at nilapitan si Analie.
" hindi ka na ba titigil sa panggugulo Analie, bakit ba hindi ka na lang maging masaya para sa ibang tao,if your not happy in your life the don't bother us."galit na sikmat ni Avery dito.
"Bakit sa palagay mo bibigyan kita ng pagkakataon na maging masaya, your the reason of all this."
"Ano ba ang ginawa ko sayo? I don't remember anything na may ginawa akong masama sayo."
"Tama sa'kin wala,pero sa kapatid ko napakalaki ng kasalanan mo!"
Napakunot ang noo ni Avery ang mga tao sa simbahan ay parang nanunuod ng pelikula at maging si Gabriel ay naguguluhan sa mga sinasabi ni Analie.
"What? Your sister?"
"Oo,bago ka pa nakilala ni Blake,ay nakilala nya ang kapatid ko at the age of 17 nagmahal ang kapatid ko,binuntis nya ito at ng nagbunga ang lahat iniwan nya sa ere, at ng magbalik siya after so many years, naglakas loob si Amelia na ipaalam ito kay Blake ngunit it's too late your already engage, hirap na hirap ako ng nagbuntis ang kapatid ko itinakwil kami ng sarili naming Ama, ng gabi malaman nya ang tungkol sa inyo naaksidente sya at nakulong ng mahabang panahon sa wheelchair, ngaun Avery, sabihin mo sa'kin kung ako ang nasa katayuan mo at ikaw sa'kin nanaisin mo ba na lumigaya ako sa kabila ng lahat ng dusa at sakit na dinulot ko?"
Hilam ng luha si Analie na nakatingin Kay Avery na umiiyak rin ng mga oras na yun.
"Analie, wala akong alam sa nangyari."
"Dahil madamot ka,natatandaan mo ng makiusap ako noon sayo na iwanan mo na lang si Blake, ngunit hindi mo ginawa."
Biglang naalala ni Analie ang tagpong iyon.
"Miss Lawton, can I talk to you?"
"Yes about what?"
"About Blake."
Agad na napaunat si Avery ng upo sa bench ng University. "What about him?"
"Please leave him alone,Avery."
"Who the hell do you think you are? I love him and we love each other."
"Please Avery, there's some reason and ...
" I don't care about your,reason and whatever it is I don't care! "
Iniwan nyang luhaan si Analie at simula ng araw na yun ay naging kakompitensya niya ito sa lahat ng bagay.
"Analie I'm sorry wala akong idea sa gusto mong sabihin noon, but if you just tried to tell me maybe I understand."
"Analie,please stop this,wala kaming kinalaman sa nangyari sa kapatid mo." Sagot no Gabriel.
"Mahal kita Gabriel." Sabi ni Analie.
"Pero wala akong nararamdaman para sayo,si Avery ang mahal ko."
"Pwes hindi kayo liligaya." Sabi ni Analie at kinuha mula sa bag ang dala nitong baril at itinutok Kay Avery."mamili ka ngaun ipapaubaya mo si Gabriel sa'min o mamatay ka?"
Lahat ng tao ay napasigaw sa ginawa ni Analie. Ng mga oras na yun ay hindi maintindihan ni Gabriel kung ano ang gagawin.
"Analie ibaba mo yan nakikiusap ako." Sabi ni Avery.
"Sige maki-usap ka mag makaawa ka Avery,gusto kong lumuhod ka para maisip mo ang lahat ng kahihiyan na inabot namin magkapatid ng mga panahon kailangan nya si Blake."
Napatingin si Avery kay Gabriel, atsaka dahan-dahan syang umupo para lumuhod.
Halos mangatal si Avery ng iumang ni Analie ang dulo ng baril sa kanyang sintido.
"Analie please maawa ka naman sa'kin, buntis ako ayaw kong mawala ang anak ko." Sabi ni Avery na umiiyak.
Ngunit tila walang naririnig si Analie, ng akmang kikilos si Gabriel.
"Try to move or else she's going to die."
Samantala mabilis ang pagmamaneho na ginagawa ni Amelia, halos lahat ng simbahan ay napuntahan na nya ngunit di nya makita sila Gabriel.
"God help me, please." Bulong ni Amelia sa sarili. Hanggang sa napadaan sya sa isang Resort na may bridal car sa labas. Agad syang nagtanong sa guard na naroroon,ng makonpirma nyang sila Gabriel nga ang naroroon ay agad syang tumakbo sa loob. Hinanap nya ang pinagdarausan ng kasal. Halos mamutla siya sa nakikita.
"Ate stop!" Sigaw ni Amelia na ikinalingon ni Analie at ng mga tao sa paligid.
"Amelia!" Gulat nitong sabi at napatingin sa kapatid na matuwid na naglalakad."kailan ka pa napakalakad?"umiiyak nitong tanong.
Marahan lumakad si Amelia palapit kay Analie. "Matagal na ate ngunit inilihim ko sayo dahil balak kitang isorpresa sa birthday mo,but i am the one who got surprise sa mga ginagawa mo?"
"Gumaganti lang ako, para sayo."
"That you shouldn't be!"
"Amelia,are you insane we're longging for this."
"I know ate but hindi ganito,why do you have to threaten them, it's not all because of me,your doing this for yourself!" Ang galit na sabi ni Amelia.
Ng maagaw ni Amelia ang pansin ni Analie ay marahan tumayo si Avery at ng akmang hahakbang sya ay muling nagsalita si Analie.
"Avery!" Sigaw nito kasabay ng pagkabit ng gatilyo ng baril nito.
"Ateeee."
"Averyyyy!" Sigaw ni Gabriel ng makitang bumagsak sa sahig ito ay duguan. Tila tulala naman tumakbo si Analie dahil sa nangyari. Nagkagulo sa loob ng pavilion kung saan hinahanap ang kasalan.
Humahagulgol si Gabriel ng halos wala na syang makapang pintig sa puso ni Avery.
"Hold Love malapit na tayo sa hospital! Wag mo naman akong iiwan mahal na mahal kita." Umiiyak ba sabi ni Gabriel.
Ng makarating sila sa hospital ay agad na dinala si Avery sa loob ng emergency room. Ilang oras na ang nakakalipas ng lumabas ang Doctor.
"Sir, we did everything but she doesn't want to fight. I'm sorry."
"Nooooo! Averyyy." Sigaw ni Gabriel at nagmamadaling pumasok sa loob ng emergency room agad nya dinaluhong ng yakap ito ng yakap."please come back, Avery.
"Sir we need to bring her to the morgue." Ang awat ng isang nurse Kay Gabriel..
"Averyyyy!" Halos mapatid ang litid nya sa pagsigaw.
Humahangos na pumasok si Avery sa kwarto nilang mag-asawa ng marinig nyang sumisigaw ito.
"Love,Love wake up!" Sabi ni Avery at paulit-ulit na. Niyuyogyog ang asawa. They got married three weeks ago,at kababalik lang nila sa kanilang bahay after their vacation in Philippines,doon nila napiling magpakasal kahit pa ready na ang lahat sa Berlin.
"Gabriel!" Sabi ni Avery at isang sampal ang ibinigay sa asawang pabiling-biling.
"Avery?" Biglang nitong sabi kasabay ng pag bangon, at mahigpit na niyakap ang asawa."tell me that I'm not dreaming, that your alive.
"Oh my God! Ano ba kasing napanaginipan mo?" Tanong nito habang hinahaplos ang pisngi ng asawa.
"I was dreaming that,ng ikinakasal daw tayo dumating si Analie at binaril ka. Tapos iniwan mo ako,dahil hindi ka lumaban sa bingit ng kamatayan."
"Husshh! That was a nightmare." Saway ni Avery. "Come with me my bisita tayo.
Tatayo na sana si Avery ng hawakan ni Gabriel ang kanyang kamay.
" Mommy, mahal na mahal kita,kayo ni baby,your the greatest thing that ever happened in my life. "
"Same here,Daddy we love you so much,until my last breath o will love you as always." Sagot ni Avery at niyakap ang asawa.
Magkahawak kamay silang bumaba sa hagdan,ng nasa huling baitang na sila ay halos hindi mailakdaw ni Gabriel ang paa.
"Why she's here?" Tanong nya sa asawa.
"Listen and give her a chance, Daddy."
Naunang humakbang si Avery palapit Kay Analie.
"Analie, sorry pinaghintay ka namin, kamusta ka na. Malaki na yan ah." Bati ni Avery kasabay ng pag nguso sa kanyang tyan na maumbok.
"Haha oo nga,hindi ko alam buntis na pala ako noon panahon gaga pa ako." Sabi nito at sumulyap Kay Gabriel, nakahalata naman si Avery na dapat napag-isa ang dalawa kaya nagpaalam syang gagawa ng merienda.
"Gabriel." Umpisa ni Analie. "I'm sorry sa lahat ng nagawa ko. Nawalan ako ng chance na kausapin kayo,before your wedding,dinala ako hospital dahil dinugo ako. I was so wrong ng ibunton ko lahat Kay Avery, dahil na rin siguro sa inggit at selos. Dahil she is in total package. Yung kay Blake at Amelia,kasalanan ko lahat yun dahil akala ko kapag inilihim namin ang tungkol Kay Gabby magiging okey lang ang lahat ngunit nag umpisang magtanong ang bata at wala kaming maisagot."
Nanatiling tahimik si Gabriel na nakatayo sa gilid ng sofa.
"Kung hindi mo ako mapapatawad ngaun,sana pagdating naman ng araw magawa mo rin." Umiiyak na wika ni Analie at akmang luluhod ng pigilan ito ni Gabriel.
"Don't do that, I'm not a God. Sabi ko noon walang kapatawaran ang mga pang-gugulo mo sa'min ni Avery,your so selfish Analie but then now that you realize all your fault. I can forgive you but it's not easy to forget everything." Sabi no Gabriel. "Don't worry gaya ng sabi mo one day everything will be fine."
Naluluhang nakikinig si Avery sa mga ito. Kaya naman bago pa syang tuluyang umiyak ay lumapit na sya sa dalawa.
"O inom muna kayo,pam-parelax." Agaw pansin nya sa dalawa. "Analie kalimutan mo na ang lahat and let's start a new beginning, asan pala si Gabby?"
"Kasama ni Amelia, namamasyal sila, simula kasi ng makalakad ito sinusulit ang mga araw na hindi nya naipasyal ang anak." Sagot ni Analie. "Avery maraming salamat, baka matagalan bago tayo ay muling magkita."
"Why? Are you leaving this country?"
Marahan itong tumango. "Oo doon ko gustong manganak sa Pilipinas."
"Teka nga sino ba ang naging asawa mo?" Nakangiting tanong ni Avery.
Kumislap naman ang mata ni Analie sa tanong ni Avery."si Leo,Leo Smith. "
"Si Leo?" Nabiglang sambit ni Gabriel. "Loko din yun ah,haha anyway congratulations."
Ilang oras la ang nagdaan nagpaalam na si Analie sa mag-asawa.
"Hanggad ko ang kaligayahan mo Analie." Sabi ni Avery at niyakap ito na nagpaiyak Kay Analie.
"Tssk ang hirap ng buntis masyadong emotional." Salamat ha,kayo rin. Gabriel salamat.
Ng tuluyan ng makalayo ang sasakyan ni Analie ay mahigpit na yakap ang ibinigay ni Gabriel sa asawa. At magkahawak kamay silang pumasok sa loob ng kanilang bahay.
"Mommy."
"hmm,bakit?" Tanong ni Avery habang pinupulit ang mga basong ginamit nila.
"Can I ask you a favor?"
"Ano yun?"
"Come here,at ibubulong ko sayo."
"Pabulong-bulong ka pa talaga,wag kang loko ka."
Halakhak ni Gabriel ang itinugon nito sa asawa at hinila sya paupo sa kandungan nito."I miss you and I love you."bulong ni Gabriel.
"And I love you more."
"Tara sa kwarto Mommy."
"Bakit?"
"I'm starving."
"So let's eat,then."
"Ikaw ang gusto Kong kainin,mommy." Sagot nito na ikinapula ng mukha ni Avery.
"Pervert!"
"Haha,I love you more when your blushing." Sagot ni Gabriel at kinabig ng halik ang asawa na tinugon naman ng huli...
End....♡♡♡♡
"The best love is the kind that awakens the soul; that makes us reach for more, that plants the fire in our hearts and brings peace to our minds. That’s what I hope to give you. "
-Gabriel"
I look at you and see the rest of my life in front of my eyes."
— Avery "
"PS#
I will try po gawan ng special chapter ito...maraming salamAt sainyong lahat...
GOD BLESS US ALL.....
#ELLAMARIE