ထာဝရထက္ တစ္ရက္ပိုသည္

ထာဝရ အပိုင္း ၉

အပိ္ုင္း ၉

Yunho ကားကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းေမာင္းရင္း ပတ္ဝန္းက်င္က သဘာဝအလွမ်ားကို ေငးေမာေနမိသည္ ပင္လယ္ကမ္းစပ္ေဘး မွာ ေဖာက္ထားတဲ႕ ကားလမ္းမွာေမာင္းရင္း ေရလွိဳင္းေတြၾကား ေမာင္းေနရသလို ခံစားမိသည္ GPS ကိုၾကည့္ကာ ေမာင္းေနရေပမယ့္ ကမ႓ာသစ္ကို ေရာက္ေနသလိုခံစားရသည္ Korea ဒီလိုလွတဲ႕ေနရာေတြရွိေသးတာပဲ...

Yunho ကားကို ခဏ ေဘးခ်ရပ္ကာ ပင္လယ္ႀကီးကို ၾကည့္ေနမိသည္ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြက္ု အရွိန္ျပင္းျပင္း လာ႐ိုက္ေနတဲ႕ လွိဳင္းလုံးေတြကို ၾကည့္ရင္း တစ္ခုုခုကို လြမ္းသလို လစ္ဟာေနသလို ခံစားရသည္ အင္းးး ဟိုေကာင္ေလး ေျခေထာက္သက္သာရဲ႕လား ... စေတြ႕တုန္းကလည္း ေျခေထာက္နာေနတာ.. ေနာက္တစ္ေခါက္ေတြ႕ရင္ ေသခ်ာေမးၾကည့္မွပဲ... ဖုန္းနံပါတ္လည္း ေတာင္းရမယ္... Yunho ေတြးရင္း ျပဳံးမိသည္.. အခုရက္ပိုင္း ေကာင္ေလးကို သတိမရတဲ႕ေန႕ရယ္လို႕မရွိ တစ္ခုခု တိုက္ဆိုင္တိုင္း သတိရေနမိသည္ ဘာလို႕သတိရေနမိလဲေတာ့မသိ...ေကာင္ေလးက ေတာ္ေတာ္ေတာ့ေခ်ာတယ္... ေတြ႕ဖူးသမွ်လူေတြထဲ သူအေခ်ာဆုံးပဲ... ဒါေၾကာင့္လည္း မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ျဖစ္ေနတာ ေနမယ္...

Oh Yeong Pyo တစ္ေယာက္ ကားမွားစီးမိၿပီး ဒုကၡေရာက္ေနသည္ ကိုယ္မကၽြမ္းက်င္တဲ႕နယ္ေျမမွာ ဘယ္သူ႕ကို အကူအညီေတာင္းရမွန္းမသိျဖစ္ေနမိသည္

ဦးေလး ... ဒီမွာပဲ ခဏနားၿပီးကားၾကဳံေစာင့္ေပါ့ .. Bus က ဒီမွာ ဂိတ္ဆုံးတာ ဟိုဘက္လမ္းကဆို ဦးေလးသြားခ်င္တဲ႕ဆီကို တန္းေရာက္တယ္... သေဘာေကာင္းတဲ႕ ကားတစ္စီးက ေခၚမွာပါ.. ကၽြန္မလည္း ဝိုင္းေျပာေပးပါ့မယ္...

Oh Yeong Pyo ေက်းဇူးတင္စကားေျပာရင္း လမ္းမဆီေမွ်ာ္ၾကည့္မိသည္ ဟူးးးးး မနက္ထဲက ထြက္လာတာ အခုထိ သြားခ်င္တဲ႕ဆီကို မေရာက္ေသးဘူး လိပ္စာကတ္ကို ထပ္ထုတ္ကာ လိပ္စာကို ဖတ္လိုက္သည္ အသက္ႀကီးလာလို႕လား မသိပါဘူး ထပ္ကာ ထပ္ကာဖတ္ေနေပမယ့္ အခုထိ လိပ္စာကို မမွတ္မိဘူး ျဖစ္ေနသည္

ေအာ္... ဆရာCho ဆီသြားမလို႕လား... သူက သိပ္ေတာ္တာ.. ကၽြန္မလည္း ေရာက္ဖူးတယ္.. ဒီေရွ႕က ျဖတ္သြားတဲ႕ ကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဆရာCho ဆီ သြားၾကတာ.. ဦးေလး စိတ္ပူမေနနဲ႕.. သူတို႕ေခၚတင္သြားမွာ... ဆိုင္ရွင္အမ်ဳိးသမီးက Yeong PYo ေရွ႕ ေရတစ္ခြက္ခ်ေပးရင္း ေျပာသြားသည္

တူမႀကီး.. သူ က နံမည္ႀကီး နတ္ဆရာလား...

နတ္ဆရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ နတ္ဆရာလို႕ ေျပာလည္းရပါတယ္.. သူက ဝိညဥ္ေတြ ျမင္ရတယ္ေလ..ဒုကၡေရာက္ေနတဲ႕ ဝိညဥ္ေတြက သူ႕ဆီအကူအညီေတာင္းက်တယ္... အဲဒီ ဝိညဥ္ေတြ အကူအညီနဲ႕ သူလည္း လာေမးတဲ႕သူေတြကို မွန္ေအာင္ေျပာႏိုငိတယ္...

ဒုကၡေရာက္ေနတဲ႕ ဝိညဥ္..... သူသြားအကူအညီေတာင္းတယ္ ထင္တယ္... yeong pyo သက္ပ်င္းခ်ကာ တိုးတိုးညည္းလိုက္သည္

Yunho ေရဆာ ေနၿပီ.. ကားထဲက ေရဗူးလည္း ကုန္သြားၿပီ လမ္းတစ္ေလ်ာက္ ဘာဆိုင္မွမေတြ႕ ေရွ႕မွာ ကားဂိတ္ရွိတဲ႕ ဆိုင္းဘူတ္ ေတြ႕ေတာ့ Yunho ေပ်ာ္သြားူည္ ဒါဆို ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေလာက္ေတာ့ ရွိမယ္ ကားကို ခပ္ျဖည္းျဖည္း ေမာင္းရင္း ေရဝယ္ရင္း ခဏနားဖို႕ ကားဂိတ္နားက 24 hours စတိုးေရွ႕ရပ္လိုက္သည္ ၿပီးေတာ့ ေရရယ္ အေအးရယ္ တျခား အဆာေျပစားစရာ တစ္ခ်ဳိ႕ ရယ္ ဝယ္ၿပီး Yunho ေကာင္တာ မွာ ေငြရွင္းလိုက္သည္

ဒီက လူငယ္ေလး ဘယ္သြားမွာလဲ... ေကာင္တာ မွ အမ်ဳိးသမီးက Yunho ကိုေမးလိုက္သည္

Chaungnumdo ... Yunho ျပန္ေျဖလိုက္သည္

အပန္းမႀကီးရင္ ဟိုက ဦးေလးကို လမ္းၾကဳံေခၚသြားေပးႏိုင္မလားသူလည္း အဲဒီဘက္ သြားရမွာ.. ကားမွားစီးလာလို႕...

ရပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ လမ္းၾကဳံပါတယ္ ဘယ္သြားမွာလဲ လိုက္ပို႕လိုက္ပါ့မယ္...

ဦးေလး ... ဒီလူငယ္က Chaungnumdo ကိုသြားမွာ လမ္းၾကဳံတယ္တဲ႕ .. ေခၚသြားေပးမယ္ တဲ႔ ....

ဟာာ ေက်းဇူး တင္လိုက္တာ လူငယ္ေလးရယ္.. က်ဳပ္မွာ ေမွာင္သြားရင္ျပန္ဖို႕ခက္မွာပါ ေတြးပူေနတာ ... Bus ကို မွားစီးမိသြားတယ္.. ဦးေလး သြားမယ့္ေနရာကလည္း ေနာက္ထပ္ တစ္နာရီေလာက္သြားရဦးမယ္ ဆိုလို စိတ္ဓါတ္က်ေနတာ...

Yunho ကားကို သတိထားေမာင္းရင္း စကားစလိုက္သည္

ဘယ္ကို လိုက္ပို႕ေပးရမလဲ ခင္ဗ်.. ကၽြန္ေတာ္က လမ္းမကၽြမ္းက်င္ေတာ့ GPS နဲ႕ရွာေပးမလို႕ပါ...

ဒီလိပ္စာပဲ.. လူငယ္ေလး.. ဦးေလးနံမည္ Oh Yeong Pyo ပါ...

အာာာာ... ကၽြန္ေတာ္သြားမယ္႕ေနရာ နဲ႕ တူတူပဲ.. ဟုတ္ကဲ႕ ဦးေလး Oh ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္..

ဟုတ္လား... သူကေတာ္လား အရင္က လူငယ္ေလးသူဆီသြားဖူးလား...

ကၽြန္ေတာ့ နံမည္ Jung Yunho ပါ... တစ္ခါမွ မသြားဖူးပါဘူး... ကိစၥတစ္ခု သိခ်င္လို႕ သူ႕ဆီစုံစမ္းမလို႕ပါ...

ဦးေလးလည္း တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးပါဘူး... ဦးေလးတို႕ အခက္အခဲတစ္ခု သူမ်ား ကူညီႏိုင္မလားလို႕ပါ... ဒါေၾကာင့္ အေလာတႀကီး ထြက္လာရင္း ကားမွားစီးမိတာ..

Yunho ကားေမာင္းရင္း စကားေျပာရင္း နဲ႕ သြားရမယ္႕ေနရာ တျဖည္းျဖည္း နီးလာၿပီ

ဦးေလးေရ ေရွ႕လမ္းကို ခ်ဳ္းရင္ ေရာက္ၿပီ...

ေက်းဇူး တငိပါတယ္ လူငယ္ေလးJung .. ဦးေလး ဆီလည္း လမ္းၾကဳံရင္ဝင္ခဲ႕ပါ.... Shinsaungnum မွာ ဦးေလး အိမ္မသိသူမရွိဘူး... ဟားဟား ...

Yunho တို႕ အိမ္ေရွ႕ကားရပ္တယ္ ဆိုရင္ပဲ.....

Jung Yunho shi... အိမ္ထဲႂကြပါ... ဒီက ဦးေလး ဘာကိစၥလဲ မသိဘူး... ဆရာCho နဲ႕ ေတြ႕ဖို႕ဆို ေနာက္ေန႕မွလာခဲ႕ပါ ဒီေန႕ ဆရာ ဘယ္ဧည့္သည္ကို မွ လက္မခံပါဘူး....

ဟာာ ဦးေလးက အေဝးႀကီးက လာရလ္ု႕ပါ ေတြ႕မွ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္ ... ဆရာကို ေျပာေပးပါဦး...

ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေနာက္ရက္မွ လာခဲ႕ပါ... Jung Yunho shi ဒီဘက္ကိုႂကြပါ...

လူငယ္Jung ... ဦးေလးကို ကူညီေပးပါဦး...ထပ္လာဖို႕ဆိုတာ ေဝးလို႕ပါ...

ကၽြန္ေတာ္ ေျပာၾကည့္ေပးပါ့မယ္ ခဏေစာင့္ေနပါ ဦးေလး... Yunho ေျပာၿပီး ျခံထဲ လွမ္းဝင္လိုက္သည္

ဆရာ ... Jung Yunho shi.. ေရာက္ပါၿပီ...

အခန္းငယ္တစ္ခုထဲ မွ Cho KyuHyun ထြက္လာသည္

Yunho shi... လာပါ အခန္းထဲကို လာပါ... KyuHyun အခန္းတံခါးကို တြန္းဖြင့္ေပးကာ ဝင္ခိုင္းလိုက္သည္

ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္ေနတာ... ဒီေန႕ ဘယ္ဧည့္သည္မွ လက္မခံဘူး ... Yunho shi .. ကိစၥပဲ ေျဖရွင္းမွာ... KyuHyun Coffee ခြက္ကို yunho ေရွ႕ခ်ေပးရင္းေျပာလိုက္သည္

ခဏေလး .. KyuHyun shi... ကၽြန္ေတာ္လမ္းမွာ ဦးေလး တစ္ေယာက္နဲ႕ ေတြ႕တယ္ သူကလည္း ခင္ဗ်ားဆီလာတာ အခု သူ ေတြ႕ခြင့္မရဘူးျဖစ္ေနတယ္.. သူက ေတာ္ေတာ္ေဝးေဝးက လာရလို႕ပါ... ျဖစ္ႏိုင္ရင္ သူတစ္ေယာက္ကို အရင္ကူညီေပးပါလား... Yunho KyuHyun ကိုေျပာလိုက္သည္

ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပပါဘူး... အခုခ်ိန္မွာ ခင္ဗ်ား ကိစၥေလာက္ ဘယ္အရာမွအေရးမႀကီးဘူး ... KyuHyun စာရြက္တစ္ခ်ဳိ႕ကို ေသခ်ာပိုင္းျဖတ္ရင္းေျပာလိုက္သည္

သူလည္း အေရးႀကီးပုံပါပဲ... Shinsungdum ကေတာင္ လာရတာ.... yunho အကူအညီေတာင္းလိုက္သည္

Shin.... sungdum?????

ဟုတ္တယ္ ... Shinsungdum က ..

နံမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ...

Oh Yeong Pyo ...

Shinsungdum........ Oh Yeong Pyo..... KyuHyun ခပ္တိုးတ္ုးရြတ္ေနသည္

ဟားးးဟားးးးဟားးးး.... yarhhhhhhh ... ဒီတစ္ခါေတာ့ ဒီတစ္ခါေတာ့.... အားလုံး အဆင္ေျပမယ္ထင္တယ္.. KyuHyun ေအာ္ကာ ျခံထဲေျပးဆင္းသြားသည္

----------------//---------------------

Jae ah.... jae ah.... YooChun သတိမရေသးေပမယ့္ ခပ္တိုးတ္ုး ညည္းေနသည္

YunHwan အစ္ကိုျဖစ္သူကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္ မေန႕ညက မိုးေရထဲမွာ တစ္ညလုံးဒူးေထာက္ေနခဲ႕သည္ ဒါေပမယ့္လည္း ဒီေန႕ မနက္သတင္းေတြမွာ Kim family က Kim Junsu နဲ႕ The Milky Way က Park YooChun တို႕ ေစ႕စပ္ၿပီးေၾကာင္း ႏွစ္မကုန္ခင္ လက္ထပ္မယ့္အေၾကာင္းေတြ ပါလာခဲ႕ၿပီ...

ဘယ္ႏွယ္႕ေနေသးလဲ .. YunHwan ...

အဖ်ားေတာ့က်သြားၿပီ... ရင္က်ပ္တာကေတာ့ ခုဏကတင္ ေဆးထပ္ရွဴရတယ္ ... သိပ္မသက္သာဘူး .. ႏွလုံးကလည္း အားနည္းေနတယ္ တဲ႕....Omma...

ဟင္းးးးးးးး ခက္လိုက္တာကြယ္... ငါလည္း ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ မသိဘူး YunHwan ရယ္ မင္းအစ္ကိုကလည္း Jae Joong မွ Jae Joong ...

Omma .. Jae Joong Hyun ကို လက္ခံေပးလို႕မရဘူးလား...Hyun ဒီလို ဆက္လုပ္ေနရင္ ေသသြားလိမ္႔မယ္...

မျဖစ္ႏိုင္ဘူး YunHwan...

Aboji! ... YunHwan aboji အေနာက္မွာ ေရာကိေနတာ ေတြ႕ေတာ့ လန္႕သြားသည္

YunHwan ... မင္းအစိကို က က်န္းမာေရး မေကာင္းဘူး နည္းနည္းမွအပင္ပန္းခံလို႕မရဘူး... ဒီႏွစ္ပိုင္း ပိုဆိုးလာတာ မင္းသိတယိ မဟုတ္လား... သူ႕ကို aboji မပင္ပန္းေစခ်င္ဘူး... ဘာအတြက္နဲ႕မွမပင္ပန္းေစခ်င္ဘူး.. Kim Jae Joong နဲ႔ သာ လက္ထပ္ရင္ မင္းအစ္ကို အသက္မရွည္ႏိုင္ဘူး... တစ္ခုခုဆ္ု ေဆးကုဖို႕ေတာင္ ေငြရွိမွာ မဟုတ္ဘူး... မင္းအစ္ကို ေန႕စဥ္ေသာက္ေနတဲ႕ ေဆးဖိုးကတင္ ဝမ္သိန္းနဲ႕ခ်ီတယ္ ... Kim Junsu နဲ႕ဆို မင္းအစ္ကို ခဏေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲမယ္... ဒါေပမယ့္ တစ္ဘဝလုံး ေအးေအးေဆးေဆးေနရမယ္... ႏိုင္ငံျခားက အေကာင္းဆုံးေဆး႐ုံမွာ ေဆးကုႏိုင္မယ္... မင္းအစ္ကို ႏွလုံးေရာဂါ လည္း ပိုဆ္ုးလာတယ္...သိပ္မေကာင္းဘူး...ငါ... သူ႕အတြက္ Kim Junsuကို လက္ခံခဲ႕တာ.. အခုခ်ိန္ မင္းတ္ု႕ ငါ့က္ု မုန္းခ်င္ မုန္းေနမယ္... တစ္ခ်ိန္က် နားလည္လာမွာပါ... Park Min Woo ေျပာၿပီး အခန္းထဲက ထြက္လာခဲ႕သည္

တူ... တူ...

YooChun ဖုန္းျမည္ေနသည္

Omma....Jae Joong Hyun ေခၚေနတယ္... YunHwan ဖုန္းကို ကိုင္ထားၿပီး ေဝခြဲရခက္ေနသည္

မကိုင္နဲ႕.. YunHwan ...

YunHwan ဖုန္းကို power off လိုက္ကာ သိ္မ္း လိုက္သည္

Jae Joong  ဖုန္းကို ၾကည့္ရင္းစိတ္တိုလာသည္... ရာြကို ေရာက္ကတည္းက အဆက္အသြယ္မရတာ အခုဆို ၃ ရက္ရွိၿပီ ဖုန္းလည္း မကိုင္ ပို႕ထားတဲ႕ SMS ေတြလည္း seen မျပနဲ႔ .. Park YooChun ဘာေတြလုပ္ေနလဲ...

သား ... Jae Joong မင္းဂဏန္းစားခ်င္တယ္ဆို.. ဂဏန္းသြားတူးရေအာင္...

အာာ ဘြားေနပါ...သား ပါသာ သြားတူးမယ္..ဘြားကခ်က္ေပးေနာ္...

Jae Joong ဂဏန္းတူးရင္း စိတ္ထဲမလုံသလို ခံစားေနရသည္ လက္ထပ္မယ္ေတြးလိုက္တိုင္း အျပစ္လုပ္မိသလို ခံစားေနရသည္ .... YooChun မိဘေတြ သေဘာမတူတာကို အတင္းေရွ႕တိုးမိေနလို႕ပဲ ခံစားေနရတာလား မေျပာတတ္...

ဟူးးးးးး Jae Joong သက္ျပင္းမွဳတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး ရြံေတာထဲ ထိုင္ခ်လိုက္သည္ ေရပုံးထဲမွာ ဂဏန္းဆယ္ေကာင္ေလာက္ရၿပီ ဆက္မတူးခ်င္ေတာ့ ... ဖုန္းကိုထုတ္ကာ ႏွိပ္ၾကည့္လိုက္သည္ SMS ေရာ ဖုန္းcall ေတြေရာ ဘာမွ မထူးျခား YooChun ဆီက အဆက္အသြယ္မရေသး.... ဘာျဖစ္ေနလဲ Chun ရယ္.... အဆုံးအစမဲ႔ ပင္လယ္ျပင္ကို ၾကည့္ရင္း Jae Joong YooChun ဖုန္းကိုထပ္ေခၚလိုက္သည္

စက္ပိတ္ထားပါသည္.....

Jae Joong စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင့္ အေတာ္ၾကာထိုင္ေနၿပီးမွ အိမ္ျပန္ဖို႕သတိရသည္ ထိုင္ရာက ထကာ အေနာက္ဘက္ လွည့္လိုက္တယ္ လူတစ္ေယာက္ မတ္တပ္ရပ္ကာ Jae Joong ကိုၾကည့္ေနသည္ ရြံ႕ႏြံေတာ နဲ႕ မလိုက္ဘက္စြာ အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံကို ဝတ္ဆင္ထားသည္ ဝတ္စုံျပည့္နဲ႕လူကိုေက်ာ္ကာ Jae Joong ေလ်ာက္လာသည္

Kim Jae Joong shi....

Nae??? Jae Joong တအံတၾသလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ ေသခ်ာတာ တစ္ခါမွ မသိဘူးတာပဲ

Kim Jae Joong shi....

ကၽြန္ေတာ္႕ကို ရွာတာလား .... Jae Joong ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ လက္ညွိဳးထိုးကာေမးလိုက္သည္

Kim Junsu ပါ... ကၽြန္ေတာ္႕ကို Kim Jae Joong shi ... သိမယ္ထင္ပါတယ္...

ေအာ္.... Kim Junsu... Kim Junsu!! ... Jae Joong ျဖဴျဖဴႏုႏု ေကာင္ေလးကို တအံတၾသ ျဖစ္ကာေနသည္ Kim Junsu က ဘာလာလုပ္တာလဲ ...

Yoochun shi.... ေနမေကာင္းဘူး... ဒါေၾကာင့္ သူဖုန္းမကိုင္ႏိုင္ဘူး... Junsu ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ Yoochun ဖုန္းကို ထုတ္ကာျပလိုက္သည္ .. Junsu ဒီကို မလာခင္ ႀက္ဳတင္ေလ့လာ ျပင္ဆင္ၿပီးသား.... Kim Jae Joong ဟာ ေသခ်ာေပါက္ Park YooChun ကို လက္ေလ်ာ့ေစရမယ္....

YooChun ဖုန္းက ဘာလို႕ ခင္ဗ်ားဆီ ေရာက္ေနရတာလဲ! Jae Joong ေဒါသထြက္သြားၿပီး ဖုန္းကို လွမ္းယူဖို႕ႀကိဳးစားလိုက္သည္

YooChun ေနမေကာင္းတာထက္ ဖုန္းကို ပိုစိတ္ဝင္စားတာလား   Kim Jae Joong shi... Junsu ဖုန္းကို ျပန္သိမ္းကာေမးလိုက္သည္

YooChun...ဘာျဖစ္တာလဲ... သူခဏခဏ အားနည္းတတ္တယ္ .. အခုေရာ... Jae Joong ခဏေနမွ Junsu ကို ေမးလိုက္သည္

Park YooChun shi.... ဘာျဖစ္လဲ??? ဟုတ္လား.... ဟားဟား... မင္း ဘယ္လိုရည္းစား မ်ဳိးလဲ Kim Jae Joong ... ကိုယ္႕ရည္းစားမွာ ဘာေရာဂါရွိမွန္းေတာင္ မသိဘူးလား..... Junsu တစ္ခ်က္ရယ္ကာ ေျပာလိုက္သည္ ေသခ်ာသြားၿပီး Park Yoochun ကို Kim Jae Joong လက္ထဲက ရေအာင္ယူရမယ္

ေရာဂါ...ေရာဂါ??? ေလ်ာက္ေျပာမေနနဲ႕ Kim Junsu ...Chun နဲ႕ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ေရာ ခ်စ္သူအျဖစ္ေရာ သိေနတာ ၆ ႏွစ္ရွိၿပီ ! သူက နဂို အားနည္းတာအပင္ပန္းမခံႏိုင္တာ... ေရာဂါ မဟုတ္ဘူး...

ၾသ... ဟုတ္လား ... အသက္ ၂၄ ႏွစ္အရြယ္ သန္မာန္တဲ႕ ျဖတ္လတ္တဲ႕ အရြယ္မွာ အေမာမခံႏိုင္တာ အပင္ပန္းမခံႏိုင္တာ အားနည္းတာ... သာမာန္ပဲလား.... မင္းေရာ အဲလ္ုပဲလား... ဘာေၾကာင့္ အပင္ပန္းမခံႏိုင္တာလဲ မစဥ္းစားမိဘူးလား... ဘာေၾကာင့္ အားနည္းလဲ မစဥ္းစားခ်င္ဘူးလား.....

ဒါက... ဒါက... Jae Joong ေနာက္ဆုတ္လိုက္သည္ ဟူတ္တယ္ Jae Joong တစ္ခါမွ မစဥ္းစားမိဘူး..အၿမဲရႊင္လန္း တက္ႂကြ စေနာက္ေနတဲ႕ Chun မွာ ေရာဂါရွိတယ္တဲ႕လား....Chun ah... ငါ လာခဲ႕မယ္... Jae Joong လွည့္ထြက္ခဲ႕သည္

Kim Jae Joong ... Junsu JaeJoong လက္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္သည္

Park YooChun ကို ကၽြန္ေတာ့ဆီေပးလို႕မရဘူးလား....

ဘာာာာ! Jae Joong Jun su ကို ေဆာင့္တြန္းလိုက္သည္

Park YooChun မွာ အဆုတ္ေရာဂါ ႏွလုံးေရာဂါ ရွိတယ္ သူေသာက္တဲ႕ ေဆးဖိုးတစ္ရက္စာဟာ ဝမ္သိန္းေက်ာ္တယ္...အခု ႏွလုံးပိုၿပီး အားနည္းလာတယ္...အဲလို အေျခအေနမွာ မင္း သူ႕ကို ဒုကၡခံခိုင္းမလို႔လား... သူေသသြားလိမ္႕မယ္... Park YooChun ေသသြားလိမ္႔မယ္... မင္း သိလားJae Joong ... မင္း နဲ႕ လက္ထပ္တာ နဲ႕ သူ႕အိမ္က အေမြျပတ္စြန္႕လြတ္မွာကို သိလား... သူတို႕ မိသားစု လုပ္ငန္း အဆင္မေျပပဲ အရွဳံးေတြေပၚေနလို႕ ငါတို႕ ကူညီေနရတာ သိလား ေငြေၾကးအစ အၾကံဉာဏ္ကအစ .. ေနာက္ ငါ သူတို႕ ရွယ္ယာ၄၅% ကို ဝယ္ထားတာ မင္းသိလား... မင္း နဲ႕ သူ ယူတာနဲ႕ Park YooChun ေရာ သူ႕မိသားစုေရာ အကုန္ လမ္းေပၚေရာက္သြားမွာ....မင္း လုပ္ရက္လား....

မယုံဘူး! Kim Junsu ! မင္း ေျပာတာေတြ ဘာတစ္ခုမွ မယုံဘူး!!!! Jae Joong ေအာ္လိုက္သည္

Kim Jae Joong... ငါ YooChun ကို ၁၂ႏွစ္ သား အလယ္တန္း ေက်ာင္းထဲက ခ်စ္ခဲ႕တာ... တကၠသိုလ္ဝင္တန္းမွာ အမွတ္အမ်ားႀကီးနဲ႕ ေအာင္ခဲ႕ေပမယ့္ YooChun တက္တဲ႕ တကၠသိုလ္ကိုပဲ ငါ တက္ခဲ႕တာ... မင္း နဲ႕ ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ႕ YooChun ကို ခပ္ေဝးေဝးက ၾကည့္ၿပီး ငါေက်နပ္ေနခဲ႕တာ... ဒါေတြဟာ... Park YooChun ... ဒီလို လြယ္လြယ္နဲ႕ က်ရွဳံးဖို႕ မဟုတ္ဘူး!! ငါ YooChun ဒီလ္ု အေျခအေန ျဖစ္ေနတာ ငါ မၾကည့္ရက္ႏိုင္ဘူး... မင္း လကိေလ်ာ့လိုက္ပါ Kim Jae Joong .. ငါ ေတာင္းပန္ပါတယ္... ငါ သူ႕ကို အေမရိကား ေခၚၿပီး ေဆးသြားကုမယ္.... သူ႕ကို အေကာင္းဆုံးေဆး႐ုံမွာ အေကာင္းဆုံးေဆးေတြနဲ႕ လူေကာင္းတစ္ေယာက္လို ျဖစ္လာေအာင္ ငါ ကုမယ္... သူ႕လုပ္ငန္းမွာ လိုသမွ်ကူညီၿပီးThe Milky way ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ေပးမယ္... ငါ႕က္ုသာ ေပးလိုက္ပါ..Jae Joong ...ငါ ေတာင္းပန္ပါတယ္... Junsu ရြံ႕ႏြံေတာ ထဲ ဒူးေထာက္ကာ ေျပာလိုက္သည္

ဟင့္အင္းးးးး ငါ မသိဘူး... ငါ ကို ဘာမွမေတာင္းဆ္ုနဲ႔... ငါမွာ ဘာမွ ေပးစရာ မရွိဘူး... Jae Joong ေျပာရင္း Junsu နဲ႕ ေဝးရာ က္ု ထြက္ေျပးလာမိသည္

Jae Joong အိမ္အျမန္ျပန္ကာ ပစၥည္းေတြ သိမ္းလိုက္သည္ Seoul ကို ျပန္ရမယ္ YooChun နဲ႕ေတြ႕ရမယ္... က်န္တာ ဘာမွမသိခ်င္ေသးဘူး...

သား ... Jae Joong ျပန္ေတာ့မလို႕လား... မင္းေျပာေတာ့ ၾကာဦးမွာဆ္ု... ၃ ၄ ရက္ ထပ္ေနဦးမယ္ ဆို... အဘြားက အေလာတႀကီး ပစၥည္း သိမ္းေနတဲ႕ Jae Joong က္ု ေမးလိုက္သည္

ကိစၥတစ္ခု ေပၚလာလို႕.. အေရးႀကီးလို႕... ကားေခၚထားတယ္ ... ကားလာတာ နဲ႕ သြားရမွာ... သား ဖုန္းဆက္လိုက္ပါမယ္...

ေမးရဦးမယ္... Park YooChun ဆိုတာ မင္းသူငယ္ခ်င္း မဟုတ္လား... ဒီမွာၾကည့္စမ္း Kim Family နဲဲ႕ လက္ထပ္ေတာ့မယ္ သတင္းပါလာတယ္... တစ္ခါ လာလည္ဖူးတယ္ ... ဟူတ္တယ္မဟုတ္လား... အဘြားက Jae Joong လက္ထဲကို စာေစာင္ ထည့္ေပးလိုက္သည္

Jae Joong စာေစာင္ကို ၾကည့္ကာ.... ေျပာစရာစကားေတြ ဆြံ႕အကုန္သည္

---------------------//------------------

Yunho ကားေမာင္း ရင္း စိတ္ေတြရွဳပ္ေနမိသည္

KyuHyun shi.... ကၽြန္ေတာ္ က Jung သခင္ေလးဆိုတာ ေသခ်ာလား... အေဖ နံမည္တူေနတဲ႕ တျခား Jung မ်ဳိးႏြယ္ျဖစ္ေနမယ္... Yunho ကားေနာက္ခန္းမွာ အိမ္ထိန္း Oh နဲ႕ စကားေဖာင္ဖြဲ႕ေနတဲ႕ KyuHyun ကို ေမးလိုက္သည္

ေအာ္ ... Jung သခင္ေလးရယ္ ခင္ဗ်ား အိမ္မက္ေတြက သက္ေသခံေနၿပီေလ... ဟိုကို ေရာက္ရင္ ခင္ဗ်ားရွင္းသြားမွာပါ...

ဒါေပမယ့္..... Yunho ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိ... Yunho တို႕ Jung မ်ဳိးႏြယ္ရဲ႕ အိမ္ကို ေမာင္းခိုင္းလို႕သာ ေမာင္းေနရတယ္.. စိတ္ထဲ ဘာမွမရွင္း...

Yunho ကားကို ၃ နာရီေလာက္ ဆက္တိုက္ေမာင္းရင္း သြားရမယ့္ ေနရာ ေရာက္လာသည္ ညေနလည္း ေစာင္းေနၿပီ...

Jung သခင္ေလး ... မွတ္မိေနတာလား... Yeong Pyo ေမးလိုက္သည္

Nae??? Yunho ကားရပ္မိတဲ႕ ျခံဝန္း ဆိုင္းဘုတ္ကို ဖတ္လိုက္သည္ Shinsungdum....

အာာ မဟုတ္ပါဘူး.... Yunho ဇေဝဇဝါျဖင့္ ေျဖလိုက္သည္ ဘာလို႕ ျခံေရွ႕တည့္တည့္ ရပ္မိမွန္းေတာ့ မသိ... မေတာ္တဆ တိုက္ဆိုင္တာျဖစ္မည္

သခင္ေလး.... တကယ္ Jung သခင္ဟုတ္ရဲ႕လား ၾကည့္ပါေစ... Oh Chun Soo တံခါးဝကေန Yunho ကို ေပြ႕ဖက္ကာ ေျပာလိုက္သည္

မွဲ႕နဲ႕ ဟုတ္တယ္ သခင္ေလး... သခင္ေလး ေသခ်ာေအာင္ ေနာက္တစ္ေနရာ ၾကည့္ပါရေစ... မ႐ိုမေသျဖစ္သြားရင္း ခြင့္လြတ္ပါ... Oh Chun Soo Yunho နသယ္ စပ္ကို လွမ္းစမ္းကာေျပာလိုက္သည္

အာာာ အေဖ .. သခင္ေလးကို အားနာစရာ အိမ္ထဲေခၚပါဦး... ၿပီးမွ စစ္ၾကည့္ပါ... ေတာင္းပန္ပါတယ္ သခင္ေလး... အိမ္ထဲ ႂကြပါ... ဒါ သခင္ေလး အိမ္ပါ... Oh Yeong Pyo Yunho လက္ကို ဆြဲကာ အိမ္ထဲေခၚသြားသည္

ေနပါဦး... ဒါ ၂၁ ရာစုပါ... သခင္ေလး .. သခင္ေလး နဲ႕ မေခၚပါနဲ႕ .. ၁၈ ရာစုလည္း မဟုတ္ဘူး... ကၽြန္ေတာ့ နံမည္ Jung Yunho ပါ... Yunho လို႕ ေခၚပါ.. ရပါတယ္... Yunho မေနတတ္စြာေျပာလိုက္သည္

ဒါေလ သခင္ေလး အိမ္...

Yunho အိမ္ထိန္းOh လက္ညွိဳးထိုးျပတဲ႕ အိမ္ကို ၾကည့္ရင္း ရင္ထဲ တစ္မ်ဳိးျဖစ္လာသည္ .. တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခု ပဲ... အားးးး ရင္ဘတ္ထဲက ေအာင့္တတ္လာသည္ .. Yunho ရင္ဘတ္ကို ဖိရင္း အိမ္ထဲကို လွမ္းဝင္လိုက္သည္ သိပ္ရင္းႏွီးေနတဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြ... သိေနတယ္... ဒါေပမယ့္ ဘာက္ု သိေနမယ္မွန္း မသိ...

လာပါ... သခင္ေလး ၾကည့္ရတာ... အရမ္းပင္ပန္းေနတယ္... ထိုင္ပါ... Oh Chun Soo ေခၚလိုက္သည္

အေဖ... အေပၚထပ္ကို ေခၚရေအာင္ KyuHyun shi... အေပၚထပ္မွာ ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာရေအာင္... Oh Yeong Pyo... အေပၚထပ္ကို ေခၚလိုက္သည္

အားးး...Yunho ေလွကား ကို လွမ္းတက္ရင္း ရင္ထဲမွာ ေနမရေတာ့... တစ္ခ်က္ ခပ္တိုးတ္ုးေအာ္လိုက္သည္

သခင္ေလး သခင္ေလး ျဖစ္ရဲ႕လား....

ရပါတယ္ ... ဘာမွ.. အားး .. မဟုတ္ပါဘူး... ကားအၾကာႀကီးေမာင္းရလို႕ထင္တယ္... နဲနဲမြန္းၿပီးေမာတယ္....

ေဟ့ တံခါးေတြ ဖြင့္ Yeong Pyo.. သခင္ေလးက အသက္ရွဳက်ပ္တယ္တဲ႕.... Oh Chun Soo သူ႕သားကို ေအာ္လိုက္သည္

အေဖ... ဒါေတြက..... Oh Yeong Pyo... စားပြဲေပၚ က လဘက္ရည္ ပန္းကန္ေတြကို ၾကည့္ၿပီးေမးလိုက္သည္

Yunho ဟန္မေဆာင္ ႏိုင္ ထိုင္ခုံမွာ ဝင္ထိုင္ခ်လိုက္သည္ ....

ရရဲ႕လား သခင္ေလး... ကၽြန္ေတာ္ ေရခပ္ေပးမယ္... Oh Yeong Pyo ေအာက္ထပ္ေျပးဆင္းသြားသည္

KyuHyun နဲ႔ Oh Chun Soo တံခါးေတြ ေျပးဖြင့္ၾကသည္

Yunho အသက္ကို မနဲရွဳေနရင္း အိမ္ကို ေခါင္းလည္ကာ ၾကည့္လိုက္သည္

ဟင္... ဟိုဘက္ အခန္းေထာင္မွာ လူငယ္တစ္ေယာက္ Yunho ကို ျပဳံးၾကည့္ေနသည္ ၿပီးေတာ့ အခန္းထဲဝင္သြားသည္

Changmin.... Yunho နံမည္ တစ္ခုကို ေရရြတ္ရင္း မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္ ၿပီးေတာ့ ခုဏလူငယ္ေလး ဝင္သြားတဲ႕ အခန္းတံခါးကို တြန္းမလို႕ လုပ္လိုက္သည္

သခင္ေလး! မဝင္နဲ႕ ... ေသာ႕ကို ဘယ္သူက ဖြင့္ထားတာလဲ... သခင္ေလး ..Oh Yeong Pyo တံခါးကို တြန္းဖြင့္ဖို႕လုပ္ေနတဲ႕ Yunho ကို လွမ္းေအာ္လိုက္သည္

Yunho တြန္းလိုက္မိတာေၾကာင့္ တံခါးပြင့္သြားသည္ အခန္းထဲ မွာ...... အခန္း... အိမ္မက္ထဲက အခန္း ႏွစ္ေယာက္ကုတင္ ေဘးက စာၾကည့္စားပြဲ... Yunho အလိုလို လွမ္းဝင္လိုက္မိသည္

သခင္ေလး!!! သခင္ေလး!!!! မလုပ္ပါနဲ႔,.... အခ်ိန္မတန္ေသးဘူး... ေတာင္းပန္ပါတယ္.. မလုပ္ပါနဲ႕...Oh Yeong Pyo Yunho ဝင္သြားတာနဲ႕ တၿပိဳင္နက္ အလိုလို ပိတ္သြားတဲ႕ တံခါးကို ထုကာ ေအာ္လိုက္သည္

Yunho shi!! Yunho shi!!! ... Changmin ... ေတာင္းပန္ပါတယ္... ငါတို႕ ကူညီေနတာေလ... ထင္ရာေတြ မလုပ္ပါနဲ႕... Yunho ကို ျပန္ထုတ္ေပးပါ!!! KyuHyun တံခါးကို ထုကာေအာ္လိုက္သည္

Yunho အခန္းထဲမွာ လိုက္ၾကည့္ေနရင္း အိမ္မက္ထဲေရာက္သြားသလိုခံစားလာရသည္

Hyun..... ေစာေစာက လူငယ္ေလးက ဖေယာင္းတိုင္မီးကို ထြန္းရင္း Yunho ကို ေခၚလိုက္သည္

Changmin... Chanhmin... Yunho သိေနသလို နံမည္တစ္ခုကို ထပ္ကာ ေရရြတ္မိသည္

Hyun... ဘယ္ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့ကို မေမ႕ဘူးေနာ္.....ဘာမွမမွတိမိေတာ့တာေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္နံမည္ကို မွတ္မိေနေသးတယ္...

အားးးးရင္ဘတ္ထဲက စူးေအာင့္လာသည္ ... Yunho ရင္ဘတ္ကို ဆုတ္ကိုင္ရင္း ကုတင္ေပၚထိုင္ခ်လိုက္သည္

Hyun.... လွဲလိုက္ေလ... ဒါဆ္ု သက္သာသြားမွာ....

အင္းးးး Yunho ကုတင္ေပၚလွဲဖို႕ျပင္ရင္ စားပြဲေပၚက စာအုပ္ကို သတိထားမိသြားသည္

ဒါ.....

အင္းး Hyun... မ်က္စိမွတ္လိုက္ေတာ့....

Yunho တစ္ကိုယ္လုံးေလးလံလာကာ ရင္ဘတ္နာတာ တစ္ခုထဲ သိေတာ့ကာ လွဲခ်လိုက္ရင္း... ေလာကႀကီးကိုေမ႕သြားသည္

--------------------//---------
Unicode

အပိုင်း ၉

Yunho ကားကို ခပ်ဖြည်းဖြည်းမောင်းရင်း ပတ်ဝန်းကျင်က သဘာဝအလှများကို ငေးမောနေမိသည် ပင်လယ်ကမ်းစပ်ဘေး မှာ ဖောက်ထားတဲ့ ကားလမ်းမှာမောင်းရင်း ရေလှိုင်းတွေကြား မောင်းနေရသလို ခံစားမိသည် GPS ကိုကြည့်ကာ မောင်းနေရပေမယ့် ကမ္ဘာသစ်ကို ရောက်နေသလိုခံစားရသည် Korea ဒီလိုလှတဲ့နေရာတွေရှိသေးတာပဲ...

Yunho ကားကို ခဏ ဘေးချရပ်ကာ ပင်လယ်ကြီးကို ကြည့်နေမိသည် ကျောက်ဆောင်တွေက်ု အရှိန်ပြင်းပြင်း လာရိုက်နေတဲ့ လှိုင်းလုံးတွေကို ကြည့်ရင်း တစ်ခုခုကို လွမ်းသလို လစ်ဟာနေသလို ခံစားရသည် အင်းးး ဟိုကောင်လေး ခြေထောက်သက်သာရဲ့လား ... စတွေ့တုန်းကလည်း ခြေထောက်နာနေတာ.. နောက်တစ်ခေါက်တွေ့ရင် သေချာမေးကြည့်မှပဲ... ဖုန်းနံပါတ်လည်း တောင်းရမယ်... Yunho တွေးရင်း ပြုံးမိသည်.. အခုရက်ပိုင်း ကောင်လေးကို သတိမရတဲ့နေ့ရယ်လို့မရှိ တစ်ခုခု တိုက်ဆိုင်တိုင်း သတိရနေမိသည် ဘာလို့သတိရနေမိလဲတော့မသိ...ကောင်လေးက တော်တော်တော့ချောတယ်... တွေ့ဖူးသမျှလူတွေထဲ သူအချောဆုံးပဲ... ဒါကြောင့်လည်း မှတ်မှတ်ထင်ထင် ဖြစ်နေတာ နေမယ်...

Oh Yeong Pyo တစ်ယောက် ကားမှားစီးမိပြီး ဒုက္ခရောက်နေသည် ကိုယ်မကျွမ်းကျင်တဲ့နယ်မြေမှာ ဘယ်သူ့ကို အကူအညီတောင်းရမှန်းမသိဖြစ်နေမိသည်

ဦးလေး ... ဒီမှာပဲ ခဏနားပြီးကားကြုံစောင့်ပေါ့ .. Bus က ဒီမှာ ဂိတ်ဆုံးတာ ဟိုဘက်လမ်းကဆို ဦးလေးသွားချင်တဲ့ဆီကို တန်းရောက်တယ်... သဘောကောင်းတဲ့ ကားတစ်စီးက ခေါ်မှာပါ.. ကျွန်မလည်း ဝိုင်းပြောပေးပါ့မယ်...

Oh Yeong Pyo ကျေးဇူးတင်စကားပြောရင်း လမ်းမဆီမျှော်ကြည့်မိသည် ဟူးးးးး မနက်ထဲက ထွက်လာတာ အခုထိ သွားချင်တဲ့ဆီကို မရောက်သေးဘူး လိပ်စာကတ်ကို ထပ်ထုတ်ကာ လိပ်စာကို ဖတ်လိုက်သည် အသက်ကြီးလာလို့လား မသိပါဘူး ထပ်ကာ ထပ်ကာဖတ်နေပေမယ့် အခုထိ လိပ်စာကို မမှတ်မိဘူး ဖြစ်နေသည်

အော်... ဆရာCho ဆီသွားမလို့လား... သူက သိပ်တော်တာ.. ကျွန်မလည်း ရောက်ဖူးတယ်.. ဒီရှေ့က ဖြတ်သွားတဲ့ ကားတော်တော်များများက ဆရာCho ဆီ သွားကြတာ.. ဦးလေး စိတ်ပူမနေနဲ့.. သူတို့ခေါ်တင်သွားမှာ... ဆိုင်ရှင်အမျိုးသမီးက Yeong PYo ရှေ့ ရေတစ်ခွက်ချပေးရင်း ပြောသွားသည်

တူမကြီး.. သူ က နံမည်ကြီး နတ်ဆရာလား...

နတ်ဆရာတော့ မဟုတ်ပါဘူး ဒါပေမယ့် နတ်ဆရာလို့ ပြောလည်းရပါတယ်.. သူက ဝိညဉ်တွေ မြင်ရတယ်လေ..ဒုက္ခရောက်နေတဲ့ ဝိညဉ်တွေက သူ့ဆီအကူအညီတောင်းကျတယ်... အဲဒီ ဝိညဉ်တွေ အကူအညီနဲ့ သူလည်း လာမေးတဲ့သူတွေကို မှန်အောင်ပြောနိုငိတယ်...

ဒုက္ခရောက်နေတဲ့ ဝိညဉ်..... သူသွားအကူအညီတောင်းတယ် ထင်တယ်... yeong pyo သက်ပျင်းချကာ တိုးတိုးညည်းလိုက်သည်

Yunho ရေဆာ နေပြီ.. ကားထဲက ရေဗူးလည်း ကုန်သွားပြီ လမ်းတစ်လျောက် ဘာဆိုင်မှမတွေ့ ရှေ့မှာ ကားဂိတ်ရှိတဲ့ ဆိုင်းဘူတ် တွေ့တော့ Yunho ပျော်သွားူည် ဒါဆို ဆိုင်တစ်ဆိုင်လောက်တော့ ရှိမယ် ကားကို ခပ်ဖြည်းဖြည်း မောင်းရင်း ရေဝယ်ရင်း ခဏနားဖို့ ကားဂိတ်နားက 24 hours စတိုးရှေ့ရပ်လိုက်သည် ပြီးတော့ ရေရယ် အအေးရယ် တခြား အဆာပြေစားစရာ တစ်ချို့ ရယ် ဝယ်ပြီး Yunho ကောင်တာ မှာ ငွေရှင်းလိုက်သည်

ဒီက လူငယ်လေး ဘယ်သွားမှာလဲ... ကောင်တာ မှ အမျိုးသမီးက Yunho ကိုမေးလိုက်သည်

Chaungnumdo ... Yunho ပြန်ဖြေလိုက်သည်

အပန်းမကြီးရင် ဟိုက ဦးလေးကို လမ်းကြုံခေါ်သွားပေးနိုင်မလားသူလည်း အဲဒီဘက် သွားရမှာ.. ကားမှားစီးလာလို့...

ရပါတယ် ကျွန်တော် လမ်းကြုံပါတယ် ဘယ်သွားမှာလဲ လိုက်ပို့လိုက်ပါ့မယ်...

ဦးလေး ... ဒီလူငယ်က Chaungnumdo ကိုသွားမှာ လမ်းကြုံတယ်တဲ့ .. ခေါ်သွားပေးမယ် တဲ့ ....

ဟာာ ကျေးဇူး တင်လိုက်တာ လူငယ်လေးရယ်.. ကျုပ်မှာ မှောင်သွားရင်ပြန်ဖို့ခက်မှာပါ တွေးပူနေတာ ... Bus ကို မှားစီးမိသွားတယ်.. ဦးလေး သွားမယ့်နေရာကလည်း နောက်ထပ် တစ်နာရီလောက်သွားရဦးမယ် ဆိုလို စိတ်ဓါတ်ကျနေတာ...

Yunho ကားကို သတိထားမောင်းရင်း စကားစလိုက်သည်

ဘယ်ကို လိုက်ပို့ပေးရမလဲ ခင်ဗျ.. ကျွန်တော်က လမ်းမကျွမ်းကျင်တော့ GPS နဲ့ရှာပေးမလို့ပါ...

ဒီလိပ်စာပဲ.. လူငယ်လေး.. ဦးလေးနံမည် Oh Yeong Pyo ပါ...

အာာာာ... ကျွန်တော်သွားမယ့်နေရာ နဲ့ တူတူပဲ.. ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး Oh တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်..

ဟုတ်လား... သူကတော်လား အရင်က လူငယ်လေးသူဆီသွားဖူးလား...

ကျွန်တော့ နံမည် Jung Yunho ပါ... တစ်ခါမှ မသွားဖူးပါဘူး... ကိစ္စတစ်ခု သိချင်လို့ သူ့ဆီစုံစမ်းမလို့ပါ...

ဦးလေးလည်း တစ်ခါမှ မရောက်ဖူးပါဘူး... ဦးလေးတို့ အခက်အခဲတစ်ခု သူများ ကူညီနိုင်မလားလို့ပါ... ဒါကြောင့် အလောတကြီး ထွက်လာရင်း ကားမှားစီးမိတာ..

Yunho ကားမောင်းရင်း စကားပြောရင်း နဲ့ သွားရမယ့်နေရာ တဖြည်းဖြည်း နီးလာပြီ

ဦးလေးရေ ရှေ့လမ်းကို ချု်းရင် ရောက်ပြီ...

ကျေးဇူး တငိပါတယ် လူငယ်လေးJung .. ဦးလေး ဆီလည်း လမ်းကြုံရင်ဝင်ခဲ့ပါ.... Shinsaungnum မှာ ဦးလေး အိမ်မသိသူမရှိဘူး... ဟားဟား ...

Yunho တို့ အိမ်ရှေ့ကားရပ်တယ် ဆိုရင်ပဲ.....

Jung Yunho shi... အိမ်ထဲကြွပါ... ဒီက ဦးလေး ဘာကိစ္စလဲ မသိဘူး... ဆရာCho နဲ့ တွေ့ဖို့ဆို နောက်နေ့မှလာခဲ့ပါ ဒီနေ့ ဆရာ ဘယ်ဧည့်သည်ကို မှ လက်မခံပါဘူး....

ဟာာ ဦးလေးက အဝေးကြီးက လာရလ်ု့ပါ တွေ့မှ ဖြစ်မယ် ထင်ပါတယ် ... ဆရာကို ပြောပေးပါဦး...

တောင်းပန်ပါတယ် နောက်ရက်မှ လာခဲ့ပါ... Jung Yunho shi ဒီဘက်ကိုကြွပါ...

လူငယ်Jung ... ဦးလေးကို ကူညီပေးပါဦး...ထပ်လာဖို့ဆိုတာ ဝေးလို့ပါ...

ကျွန်တော် ပြောကြည့်ပေးပါ့မယ် ခဏစောင့်နေပါ ဦးလေး... Yunho ပြောပြီး ခြံထဲ လှမ်းဝင်လိုက်သည်

ဆရာ ... Jung Yunho shi.. ရောက်ပါပြီ...

အခန်းငယ်တစ်ခုထဲ မှ Cho KyuHyun ထွက်လာသည်

Yunho shi... လာပါ အခန်းထဲကို လာပါ... KyuHyun အခန်းတံခါးကို တွန်းဖွင့်ပေးကာ ဝင်ခိုင်းလိုက်သည်

ကျွန်တော် မျှော်နေတာ... ဒီနေ့ ဘယ်ဧည့်သည်မှ လက်မခံဘူး ... Yunho shi .. ကိစ္စပဲ ဖြေရှင်းမှာ... KyuHyun Coffee ခွက်ကို yunho ရှေ့ချပေးရင်းပြောလိုက်သည်

ခဏလေး .. KyuHyun shi... ကျွန်တော်လမ်းမှာ ဦးလေး တစ်ယောက်နဲ့ တွေ့တယ် သူကလည်း ခင်ဗျားဆီလာတာ အခု သူ တွေ့ခွင့်မရဘူးဖြစ်နေတယ်.. သူက တော်တော်ဝေးဝေးက လာရလို့ပါ... ဖြစ်နိုင်ရင် သူတစ်ယောက်ကို အရင်ကူညီပေးပါလား... Yunho KyuHyun ကိုပြောလိုက်သည်

တောင်းပန်ပါတယ် ဘယ်လိုမှ အဆင်မပြေပါဘူး... အခုချိန်မှာ ခင်ဗျား ကိစ္စလောက် ဘယ်အရာမှအရေးမကြီးဘူး ... KyuHyun စာရွက်တစ်ချို့ကို သေချာပိုင်းဖြတ်ရင်းပြောလိုက်သည်

သူလည်း အရေးကြီးပုံပါပဲ... Shinsungdum ကတောင် လာရတာ.... yunho အကူအညီတောင်းလိုက်သည်

Shin.... sungdum?????

ဟုတ်တယ် ... Shinsungdum က ..

နံမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ...

Oh Yeong Pyo ...

Shinsungdum........ Oh Yeong Pyo..... KyuHyun ခပ်တိုးတ်ုးရွတ်နေသည်

ဟားးးဟားးးးဟားးးး.... yarhhhhhhh ... ဒီတစ်ခါတော့ ဒီတစ်ခါတော့.... အားလုံး အဆင်ပြေမယ်ထင်တယ်.. KyuHyun အော်ကာ ခြံထဲပြေးဆင်းသွားသည်

----------------//---------------------

Jae ah.... jae ah.... YooChun သတိမရသေးပေမယ့် ခပ်တိုးတ်ုး ညည်းနေသည်

YunHwan အစ်ကိုဖြစ်သူကို ကြည့်ပြီး စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည် မနေ့ညက မိုးရေထဲမှာ တစ်ညလုံးဒူးထောက်နေခဲ့သည် ဒါပေမယ့်လည်း ဒီနေ့ မနက်သတင်းတွေမှာ Kim family က Kim Junsu နဲ့ The Milky Way က Park YooChun တို့ စေ့စပ်ပြီးကြောင်း နှစ်မကုန်ခင် လက်ထပ်မယ့်အကြောင်းတွေ ပါလာခဲ့ပြီ...

ဘယ်နှယ့်နေသေးလဲ .. YunHwan ...

အဖျားတော့ကျသွားပြီ... ရင်ကျပ်တာကတော့ ခုဏကတင် ဆေးထပ်ရှူရတယ် ... သိပ်မသက်သာဘူး .. နှလုံးကလည်း အားနည်းနေတယ် တဲ့....Omma...

ဟင်းးးးးးးး ခက်လိုက်တာကွယ်... ငါလည်း ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ မသိဘူး YunHwan ရယ် မင်းအစ်ကိုကလည်း Jae Joong မှ Jae Joong ...

Omma .. Jae Joong Hyun ကို လက်ခံပေးလို့မရဘူးလား...Hyun ဒီလို ဆက်လုပ်နေရင် သေသွားလိမ့်မယ်...

မဖြစ်နိုင်ဘူး YunHwan...

Aboji! ... YunHwan aboji အနောက်မှာ ရောကိနေတာ တွေ့တော့ လန့်သွားသည်

YunHwan ... မင်းအစိကို က ကျန်းမာရေး မကောင်းဘူး နည်းနည်းမှအပင်ပန်းခံလို့မရဘူး... ဒီနှစ်ပိုင်း ပိုဆိုးလာတာ မင်းသိတယိ မဟုတ်လား... သူ့ကို aboji မပင်ပန်းစေချင်ဘူး... ဘာအတွက်နဲ့မှမပင်ပန်းစေချင်ဘူး.. Kim Jae Joong နဲ့ သာ လက်ထပ်ရင် မင်းအစ်ကို အသက်မရှည်နိုင်ဘူး... တစ်ခုခုဆ်ု ဆေးကုဖို့တောင် ငွေရှိမှာ မဟုတ်ဘူး... မင်းအစ်ကို နေ့စဉ်သောက်နေတဲ့ ဆေးဖိုးကတင် ဝမ်သိန်းနဲ့ချီတယ် ... Kim Junsu နဲ့ဆို မင်းအစ်ကို ခဏတော့ စိတ်ဆင်းရဲမယ်... ဒါပေမယ့် တစ်ဘဝလုံး အေးအေးဆေးဆေးနေရမယ်... နိုင်ငံခြားက အကောင်းဆုံးဆေးရုံမှာ ဆေးကုနိုင်မယ်... မင်းအစ်ကို နှလုံးရောဂါ လည်း ပိုဆ်ုးလာတယ်...သိပ်မကောင်းဘူး...ငါ... သူ့အတွက် Kim Junsuကို လက်ခံခဲ့တာ.. အခုချိန် မင်းတ်ု့ ငါ့က်ု မုန်းချင် မုန်းနေမယ်... တစ်ချိန်ကျ နားလည်လာမှာပါ... Park Min Woo ပြောပြီး အခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့သည်

တူ... တူ...

YooChun ဖုန်းမြည်နေသည်

Omma....Jae Joong Hyun  ခေါ်နေတယ်... YunHwan ဖုန်းကို ကိုင်ထားပြီး ဝေခွဲရခက်နေသည်

မကိုင်နဲ့.. YunHwan ...

YunHwan ဖုန်းကို power off လိုက်ကာ သိမ်း လိုက်သည်

Jae Joong  ဖုန်းကို ကြည့်ရင်းစိတ်တိုလာသည်... ရာွကို ရောက်ကတည်းက အဆက်အသွယ်မရတာ အခုဆို ၃ ရက်ရှိပြီ ဖုန်းလည်း မကိုင် ပို့ထားတဲ့ SMS တွေလည်း seen မပြနဲ့ .. Park YooChun ဘာတွေလုပ်နေလဲ...

သား ... Jae Joong မင်းဂဏန်းစားချင်တယ်ဆို.. ဂဏန်းသွားတူးရအောင်...

အာာ ဘွားနေပါ...သား ပါသာ သွားတူးမယ်..ဘွားကချက်ပေးနော်...

Jae Joong ဂဏန်းတူးရင်း စိတ်ထဲမလုံသလို ခံစားနေရသည် လက်ထပ်မယ်တွေးလိုက်တိုင်း အပြစ်လုပ်မိသလို ခံစားနေရသည် .... YooChun မိဘတွေ သဘောမတူတာကို အတင်းရှေ့တိုးမိနေလို့ပဲ ခံစားနေရတာလား မပြောတတ်...

ဟူးးးးးး Jae Joong သက်ပြင်းမှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး ရွံတောထဲ ထိုင်ချလိုက်သည် ရေပုံးထဲမှာ ဂဏန်းဆယ်ကောင်လောက်ရပြီ ဆက်မတူးချင်တော့ ... ဖုန်းကိုထုတ်ကာ နှိပ်ကြည့်လိုက်သည် SMS ရော ဖုန်းcall တွေရော ဘာမှ မထူးခြား YooChun ဆီက အဆက်အသွယ်မရသေး.... ဘာဖြစ်နေလဲ Chun ရယ်.... အဆုံးအစမဲ့ ပင်လယ်ပြင်ကို ကြည့်ရင်း Jae Joong YooChun ဖုန်းကိုထပ်ခေါ်လိုက်သည်

စက်ပိတ်ထားပါသည်.....

Jae Joong စိတ်ပျက်လက်ပျက်နှင့် အတော်ကြာထိုင်နေပြီးမှ အိမ်ပြန်ဖို့သတိရသည် ထိုင်ရာက ထကာ အနောက်ဘက် လှည့်လိုက်တယ် လူတစ်ယောက် မတ်တပ်ရပ်ကာ Jae Joong ကိုကြည့်နေသည် ရွံ့နွံတော နဲ့ မလိုက်ဘက်စွာ အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားသည် ဝတ်စုံပြည့်နဲ့လူကိုကျော်ကာ Jae Joong လျောက်လာသည်

Kim Jae Joong shi....

Nae??? Jae Joong တအံတသြလှည့်ကြည့်လိုက်သည် သေချာတာ တစ်ခါမှ မသိဘူးတာပဲ

Kim Jae Joong shi....

ကျွန်တော့်ကို ရှာတာလား .... Jae Joong ကိုယ့်ကိုကိုယ် လက်ညှိုးထိုးကာမေးလိုက်သည်

Kim Junsu ပါ... ကျွန်တော့်ကို Kim Jae Joong shi ... သိမယ်ထင်ပါတယ်...

အော်.... Kim Junsu... Kim Junsu!! ... Jae Joong ဖြူဖြူနုနု ကောင်လေးကို တအံတသြ ဖြစ်ကာနေသည် Kim Junsu က ဘာလာလုပ်တာလဲ ...

Yoochun shi.... နေမကောင်းဘူး... ဒါကြောင့် သူဖုန်းမကိုင်နိုင်ဘူး... Junsu ဘောင်းဘီအိတ်ထဲ Yoochun ဖုန်းကို ထုတ်ကာပြလိုက်သည် .. Junsu ဒီကို မလာခင် ြက်ုတင်လေ့လာ ပြင်ဆင်ပြီးသား.... Kim Jae Joong ဟာ သေချာပေါက် Park YooChun ကို လက်လျော့စေရမယ်....

YooChun ဖုန်းက ဘာလို့ ခင်ဗျားဆီ ရောက်နေရတာလဲ! Jae Joong ဒေါသထွက်သွားပြီး ဖုန်းကို လှမ်းယူဖို့ကြိုးစားလိုက်သည်

YooChun နေမကောင်းတာထက် ဖုန်းကို ပိုစိတ်ဝင်စားတာလား   Kim Jae Joong shi... Junsu ဖုန်းကို ပြန်သိမ်းကာမေးလိုက်သည်

YooChun...ဘာဖြစ်တာလဲ... သူခဏခဏ အားနည်းတတ်တယ် .. အခုရော... Jae Joong ခဏနေမှ Junsu ကို မေးလိုက်သည်

Park YooChun shi.... ဘာဖြစ်လဲ??? ဟုတ်လား.... ဟားဟား... မင်း ဘယ်လိုရည်းစား မျိုးလဲ Kim Jae Joong ... ကိုယ့်ရည်းစားမှာ ဘာရောဂါရှိမှန်းတောင် မသိဘူးလား..... Junsu တစ်ချက်ရယ်ကာ ပြောလိုက်သည် သေချာသွားပြီး Park Yoochun ကို Kim Jae Joong လက်ထဲက ရအောင်ယူရမယ်

ရောဂါ...ရောဂါ??? လျောက်ပြောမနေနဲ့ Kim Junsu ...Chun နဲ့ သူငယ်ချင်းအဖြစ်ရော ချစ်သူအဖြစ်ရော သိနေတာ ၆ နှစ်ရှိပြီ ! သူက နဂို အားနည်းတာအပင်ပန်းမခံနိုင်တာ... ရောဂါ မဟုတ်ဘူး...

သြ... ဟုတ်လား ... အသက် ၂၄ နှစ်အရွယ် သန်မာန်တဲ့ ဖြတ်လတ်တဲ့ အရွယ်မှာ အမောမခံနိုင်တာ အပင်ပန်းမခံနိုင်တာ အားနည်းတာ... သာမာန်ပဲလား.... မင်းရော အဲလ်ုပဲလား... ဘာကြောင့် အပင်ပန်းမခံနိုင်တာလဲ မစဉ်းစားမိဘူးလား... ဘာကြောင့် အားနည်းလဲ မစဉ်းစားချင်ဘူးလား.....

ဒါက... ဒါက... Jae Joong နောက်ဆုတ်လိုက်သည် ဟူတ်တယ် Jae Joong တစ်ခါမှ မစဉ်းစားမိဘူး..အမြဲရွှင်လန်း တက်ကြွ စနောက်နေတဲ့ Chun မှာ ရောဂါရှိတယ်တဲ့လား....Chun ah... ငါ လာခဲ့မယ်... Jae Joong လှည့်ထွက်ခဲ့သည်

Kim Jae Joong ... Junsu JaeJoong လက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည်

Park YooChun ကို ကျွန်တော့ဆီပေးလို့မရဘူးလား....

ဘာာာာ! Jae Joong Jun su ကို ဆောင့်တွန်းလိုက်သည်

Park YooChun မှာ အဆုတ်ရောဂါ နှလုံးရောဂါ ရှိတယ် သူသောက်တဲ့ ဆေးဖိုးတစ်ရက်စာဟာ ဝမ်သိန်းကျော်တယ်...အခု နှလုံးပိုပြီး အားနည်းလာတယ်...အဲလို အခြေအနေမှာ မင်း သူ့ကို ဒုက္ခခံခိုင်းမလို့လား... သူသေသွားလိမ့်မယ်... Park YooChun သေသွားလိမ့်မယ်... မင်း သိလားJae Joong ... မင်း နဲ့ လက်ထပ်တာ နဲ့ သူ့အိမ်က အမွေပြတ်စွန့်လွတ်မှာကို သိလား... သူတို့ မိသားစု လုပ်ငန်း အဆင်မပြေပဲ အရှုံးတွေပေါ်နေလို့ ငါတို့ ကူညီနေရတာ သိလား ငွေကြေးအစ အကြံဉာဏ်ကအစ .. နောက် ငါ သူတို့ ရှယ်ယာ၄၅% ကို ဝယ်ထားတာ မင်းသိလား... မင်း နဲ့ သူ ယူတာနဲ့ Park YooChun ရော သူ့မိသားစုရော အကုန် လမ်းပေါ်ရောက်သွားမှာ....မင်း လုပ်ရက်လား....

မယုံဘူး! Kim Junsu ! မင်း ပြောတာတွေ ဘာတစ်ခုမှ မယုံဘူး!!!! Jae Joong အော်လိုက်သည်

Kim Jae Joong... ငါ YooChun ကို ၁၂နှစ် သား အလယ်တန်း ကျောင်းထဲက ချစ်ခဲ့တာ... တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းမှာ အမှတ်အများကြီးနဲ့ အောင်ခဲ့ပေမယ့် YooChun တက်တဲ့ တက္ကသိုလ်ကိုပဲ ငါ တက်ခဲ့တာ... မင်း နဲ့ ရယ်မောပျော်ရွှင်နေတဲ့ YooChun ကို ခပ်ဝေးဝေးက ကြည့်ပြီး ငါကျေနပ်နေခဲ့တာ... ဒါတွေဟာ... Park YooChun ... ဒီလို လွယ်လွယ်နဲ့ ကျရှုံးဖို့ မဟုတ်ဘူး!! ငါ YooChun ဒီလ်ု အခြေအနေ ဖြစ်နေတာ ငါ မကြည့်ရက်နိုင်ဘူး... မင်း လကိလျော့လိုက်ပါ Kim Jae Joong .. ငါ တောင်းပန်ပါတယ်... ငါ သူ့ကို အမေရိကား ခေါ်ပြီး ဆေးသွားကုမယ်.... သူ့ကို အကောင်းဆုံးဆေးရုံမှာ အကောင်းဆုံးဆေးတွေနဲ့ လူကောင်းတစ်ယောက်လို ဖြစ်လာအောင် ငါ ကုမယ်... သူ့လုပ်ငန်းမှာ လိုသမျှကူညီပြီးThe Milky way အောင်မြင်အောင်လုပ်ပေးမယ်... ငါ့က်ုသာ ပေးလိုက်ပါ..Jae Joong ...ငါ တောင်းပန်ပါတယ်... Junsu ရွံ့နွံတော ထဲ ဒူးထောက်ကာ ပြောလိုက်သည်

ဟင့်အင်းးးးး ငါ မသိဘူး... ငါ ကို ဘာမှမတောင်းဆ်ုနဲ့... ငါမှာ ဘာမှ ပေးစရာ မရှိဘူး... Jae Joong ပြောရင်း Junsu နဲ့ ဝေးရာ က်ု ထွက်ပြေးလာမိသည်

Jae Joong အိမ်အမြန်ပြန်ကာ ပစ္စည်းတွေ သိမ်းလိုက်သည် Seoul ကို ပြန်ရမယ် YooChun နဲ့တွေ့ရမယ်... ကျန်တာ ဘာမှမသိချင်သေးဘူး...

သား ... Jae Joong ပြန်တော့မလို့လား... မင်းပြောတော့ ကြာဦးမှာဆ်ု... ၃ ၄ ရက် ထပ်နေဦးမယ် ဆို... အဘွားက အလောတကြီး ပစ္စည်း သိမ်းနေတဲ့ Jae Joong က်ု မေးလိုက်သည်

ကိစ္စတစ်ခု ပေါ်လာလို့.. အရေးကြီးလို့... ကားခေါ်ထားတယ် ... ကားလာတာ နဲ့ သွားရမှာ... သား ဖုန်းဆက်လိုက်ပါမယ်...

မေးရဦးမယ်... Park YooChun ဆိုတာ မင်းသူငယ်ချင်း မဟုတ်လား... ဒီမှာကြည့်စမ်း Kim Family နဲ့ လက်ထပ်တော့မယ် သတင်းပါလာတယ်... တစ်ခါ လာလည်ဖူးတယ် ... ဟူတ်တယ်မဟုတ်လား... အဘွားက Jae Joong လက်ထဲကို စာစောင် ထည့်ပေးလိုက်သည်

Jae Joong စာစောင်ကို ကြည့်ကာ.... ပြောစရာစကားတွေ ဆွံ့အကုန်သည်

---------------------//------------------

Yunho ကားမောင်း ရင်း စိတ်တွေရှုပ်နေမိသည်

KyuHyun shi.... ကျွန်တော် က Jung သခင်လေးဆိုတာ သေချာလား... အဖေ နံမည်တူနေတဲ့ တခြား Jung မျိုးနွယ်ဖြစ်နေမယ်... Yunho ကားနောက်ခန်းမှာ အိမ်ထိန်း Oh နဲ့ စကားဖောင်ဖွဲ့နေတဲ့ KyuHyun ကို မေးလိုက်သည်

အော် ... Jung သခင်လေးရယ် ခင်ဗျား အိမ်မက်တွေက သက်သေခံနေပြီလေ... ဟိုကို ရောက်ရင် ခင်ဗျားရှင်းသွားမှာပါ...

ဒါပေမယ့်..... Yunho ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိ... Yunho တို့ Jung မျိုးနွယ်ရဲ့ အိမ်ကို မောင်းခိုင်းလို့သာ မောင်းနေရတယ်.. စိတ်ထဲ ဘာမှမရှင်း...

Yunho ကားကို ၃ နာရီလောက် ဆက်တိုက်မောင်းရင်း သွားရမယ့် နေရာ ရောက်လာသည် ညနေလည်း စောင်းနေပြီ...

Jung သခင်လေး ... မှတ်မိနေတာလား... Yeong Pyo မေးလိုက်သည်

Nae??? Yunho ကားရပ်မိတဲ့ ခြံဝန်း ဆိုင်းဘုတ်ကို ဖတ်လိုက်သည် Shinsungdum....

အာာ မဟုတ်ပါဘူး.... Yunho ဇဝေဇဝါဖြင့် ဖြေလိုက်သည် ဘာလို့ ခြံရှေ့တည့်တည့် ရပ်မိမှန်းတော့ မသိ... မတော်တဆ တိုက်ဆိုင်တာဖြစ်မည်

သခင်လေး.... တကယ် Jung သခင်ဟုတ်ရဲ့လား ကြည့်ပါစေ... Oh Chun Soo တံခါးဝကနေ Yunho ကို ပွေ့ဖက်ကာ ပြောလိုက်သည်

မှဲ့နဲ့ ဟုတ်တယ် သခင်လေး... သခင်လေး သေချာအောင် နောက်တစ်နေရာ ကြည့်ပါရစေ... မရိုမသေဖြစ်သွားရင်း ခွင့်လွတ်ပါ... Oh Chun Soo Yunho နသယ် စပ်ကို လှမ်းစမ်းကာပြောလိုက်သည်

အာာာ အဖေ .. သခင်လေးကို အားနာစရာ အိမ်ထဲခေါ်ပါဦး... ပြီးမှ စစ်ကြည့်ပါ... တောင်းပန်ပါတယ် သခင်လေး... အိမ်ထဲ ကြွပါ... ဒါ သခင်လေး အိမ်ပါ... Oh Yeong Pyo Yunho လက်ကို ဆွဲကာ အိမ်ထဲခေါ်သွားသည်

နေပါဦး... ဒါ ၂၁ ရာစုပါ... သခင်လေး .. သခင်လေး နဲ့ မခေါ်ပါနဲ့ .. ၁၈ ရာစုလည်း မဟုတ်ဘူး... ကျွန်တော့ နံမည် Jung Yunho ပါ... Yunho လို့ ခေါ်ပါ.. ရပါတယ်... Yunho မနေတတ်စွာပြောလိုက်သည်

ဒါလေ သခင်လေး အိမ်...

Yunho အိမ်ထိန်းOh လက်ညှိုးထိုးပြတဲ့ အိမ်ကို ကြည့်ရင်း ရင်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်လာသည် .. တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခု ပဲ... အားးးး ရင်ဘတ်ထဲက အောင့်တတ်လာသည် .. Yunho ရင်ဘတ်ကို ဖိရင်း အိမ်ထဲကို လှမ်းဝင်လိုက်သည် သိပ်ရင်းနှီးနေတဲ့ အငွေ့အသက်တွေ... သိနေတယ်... ဒါပေမယ့် ဘာက်ု သိနေမယ်မှန်း မသိ...

လာပါ... သခင်လေး ကြည့်ရတာ... အရမ်းပင်ပန်းနေတယ်... ထိုင်ပါ... Oh Chun Soo ခေါ်လိုက်သည်

အဖေ... အပေါ်ထပ်ကို ခေါ်ရအောင် KyuHyun shi... အပေါ်ထပ်မှာ အေးအေးဆေးဆေး စကားပြောရအောင်... Oh Yeong Pyo... အပေါ်ထပ်ကို ခေါ်လိုက်သည်

အားးး...Yunho လှေကား ကို လှမ်းတက်ရင်း ရင်ထဲမှာ နေမရတော့... တစ်ချက် ခပ်တိုးတ်ုးအော်လိုက်သည်

သခင်လေး သခင်လေး ဖြစ်ရဲ့လား....

ရပါတယ် ... ဘာမှ.. အားး .. မဟုတ်ပါဘူး... ကားအကြာကြီးမောင်းရလို့ထင်တယ်... နဲနဲမွန်းပြီးမောတယ်....

ဟေ့ တံခါးတွေ ဖွင့် Yeong Pyo.. သခင်လေးက အသက်ရှုကျပ်တယ်တဲ့.... Oh Chun Soo သူ့သားကို အော်လိုက်သည်

အဖေ... ဒါတွေက..... Oh Yeong Pyo... စားပွဲပေါ် က လဘက်ရည် ပန်းကန်တွေကို ကြည့်ပြီးမေးလိုက်သည်

Yunho ဟန်မဆောင် နိုင် ထိုင်ခုံမှာ ဝင်ထိုင်ချလိုက်သည် ....

ရရဲ့လား သခင်လေး... ကျွန်တော် ရေခပ်ပေးမယ်... Oh Yeong Pyo အောက်ထပ်ပြေးဆင်းသွားသည်

KyuHyun နဲ့ Oh Chun Soo တံခါးတွေ ပြေးဖွင့်ကြသည်

Yunho အသက်ကို မနဲရှုနေရင်း အိမ်ကို ခေါင်းလည်ကာ ကြည့်လိုက်သည်

ဟင်... ဟိုဘက် အခန်းထောင်မှာ လူငယ်တစ်ယောက် Yunho ကို ပြုံးကြည့်နေသည် ပြီးတော့ အခန်းထဲဝင်သွားသည်

Changmin.... Yunho နံမည် တစ်ခုကို ရေရွတ်ရင်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည် ပြီးတော့ ခုဏလူငယ်လေး ဝင်သွားတဲ့ အခန်းတံခါးကို တွန်းမလို့ လုပ်လိုက်သည်

သခင်လေး! မဝင်နဲ့ ... သော့ကို ဘယ်သူက ဖွင့်ထားတာလဲ... သခင်လေး ..Oh Yeong Pyo တံခါးကို တွန်းဖွင့်ဖို့လုပ်နေတဲ့ Yunho ကို လှမ်းအော်လိုက်သည်

Yunho တွန်းလိုက်မိတာကြောင့် တံခါးပွင့်သွားသည် အခန်းထဲ မှာ...... အခန်း... အိမ်မက်ထဲက အခန်း နှစ်ယောက်ကုတင် ဘေးက စာကြည့်စားပွဲ... Yunho အလိုလို လှမ်းဝင်လိုက်မိသည်

သခင်လေး!!! သခင်လေး!!!! မလုပ်ပါနဲ့,.... အချိန်မတန်သေးဘူး... တောင်းပန်ပါတယ်.. မလုပ်ပါနဲ့...Oh Yeong Pyo Yunho ဝင်သွားတာနဲ့ တပြိုင်နက် အလိုလို ပိတ်သွားတဲ့ တံခါးကို ထုကာ အော်လိုက်သည်

Yunho shi!! Yunho shi!!! ... Changmin ... တောင်းပန်ပါတယ်... ငါတို့ ကူညီနေတာလေ... ထင်ရာတွေ မလုပ်ပါနဲ့... Yunho ကို ပြန်ထုတ်ပေးပါ!!! KyuHyun တံခါးကို ထုကာအော်လိုက်သည်

Yunho အခန်းထဲမှာ လိုက်ကြည့်နေရင်း အိမ်မက်ထဲရောက်သွားသလိုခံစားလာရသည်

Hyun..... စောစောက လူငယ်လေးက ဖယောင်းတိုင်မီးကို ထွန်းရင်း Yunho ကို ခေါ်လိုက်သည်

Changmin... Chanhmin... Yunho သိနေသလို နံမည်တစ်ခုကို ထပ်ကာ ရေရွတ်မိသည်

Hyun... ဘယ်တော့မှ ကျွန်တော့ကို မမေ့ဘူးနော်.....ဘာမှမမှတိမိတော့တာတောင် ကျွန်တော့်နံမည်ကို မှတ်မိနေသေးတယ်...

အားးးးရင်ဘတ်ထဲက စူးအောင့်လာသည် ... Yunho ရင်ဘတ်ကို ဆုတ်ကိုင်ရင်း ကုတင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်သည်

Hyun.... လှဲလိုက်လေ... ဒါဆ်ု သက်သာသွားမှာ....

အင်းးးး Yunho ကုတင်ပေါ်လှဲဖို့ပြင်ရင် စားပွဲပေါ်က စာအုပ်ကို သတိထားမိသွားသည်

ဒါ.....

အင်းး Hyun... မျက်စိမှတ်လိုက်တော့....

Yunho တစ်ကိုယ်လုံးလေးလံလာကာ ရင်ဘတ်နာတာ တစ်ခုထဲ သိတော့ကာ လှဲချလိုက်ရင်း... လောကကြီးကိုမေ့သွားသည်

--------------------//---------

up date အရမ္းၾကာသြားတယ္
လက္ကအေၾကာတင္သြားလို႕ စာအမ်ားႀကီး႐ိုက္မရလို႕ :(