Sorry sa matagal na update. Busy lang talaga ako. >____<
Hope you'll still READ. VOTE. COMMENT. LIKE.
Love yah readers. Lalo na yung mga walang sawang sumusuporta sa MSMDP.
Thank you talaga.
--------------------------------------------------------------------------------------------
MERONG CONTINUATION ANG KWENTO NI VIOLET... CLICK ON THE EXTERNAL LINK OR GO TO MY PROFILE:MY WORKS: I'M GALD YOU'RE DYING
Weather No. 29
((-Sunny's POV-))
Isang linggo na ang nakalipas mula nung nakipagdeal kami kay Violet. Bukas na kasal nila. Nagkikita pa rin kami ni Cloud pero madalang. Busy siya sa preparations sa kasal. Ayun, mukmok to the max na lang ako kapag nag-iisa. Ayoko kasing abalahin si Josh at Cupcake.
Inaalagaan nila si Tita Gemma. Nasa ospital daw. Gusto ko nga dalawin pero hello?? Naconfine sa America. Punta ako? Nasaan ang pera? Waley. Ipinagdadasal ko na lang sila..
Hawak ko ang celphone ko. Naiiyak ako kasi naalala ko si Cloud. "Shete! Makaalis na nga lang ng bahay." Nagbihis ako at nagtungo sa malapit na seveneleven store. Bumili ako isang jumbo slurpee. Pampalubag loob man lang.
*sip *sip
"Sunny, I love you.."
"Hak! Hak! Ahak!" masamid-samid ako. Para kasing nag-e-echo sa tenga ko yung sinabi ni Cloud. Psh. Tumulo tuloy luha ko. Parang praning lang eh. Kaharap ko yung malaking slurpee habang umiiyak. Parang ipinagluluksa ko tuloy siya.
"Diba sabi ko naman sa'yo noon ayokong nakikita kang umiiyak?" Nagulat ako nung may nagtap sa balikat ko.
"Alex...*singhot* H-Hello *singhot*" si Alex lumitaw sa likuran at inokupa ang katabi kong silya. Kinuha niya yung panyo mula sa bulsa niya saka niya pinunasan ang pisngi ko.
"Thank you hah. *singhot* Nasaan si Bluenica?" nagtataka lang ako bakit mag-isa siya.
"War kami ngayon. Battered boyfriend na nga ako eh. Naagaw niya na sa kasi akin ang rank ko." Nag-smile siya. Halatang wala siyang pagsisisi o hinanakit na naagaw ni Bluenica yung top rank. Masaya na siya. "Ikaw, Sunny. Balita ko ikakasal na si Cloud? Bakit nakipagbreak ka sa kanya?"
Umiling ako. "Hindi. Dahil lang yun sa deal kay Violet." Tapos naluha ulit ako. Napahinga siya ng malalim. Iniangat niya ang panyo niya para siguro punasan ulit yung luha ko pero hindi niya itinuloy. Ipinaharap niya ako sa kanya at tinitigan sa mga mata.
"Wag kang susuko kung ayaw mo pang sumuko. Wag mong pupunasan uli ang luha mo kung gusto mo pang umiyak. Katulad din yan sa taong mahal mo. Wag mong sasabihing palalayain mo na siya kung hindi mo pa siya kayang iwan."
Parang tumimo sa isipan ko bawat salita nung sinabi ni Alex. Kiniss niya ako sa noo saka nagpaalam na siya sa akin. Nagpasya na rin akong umuwi dahil lumalalim na ang gabi. Napadaan ako sa isang bridge. Nakikita ko yung city lights. Parang ang saya-sayang tignan kung andito lang si Cloud.
Kaso wal siya eh. "AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHH!!!" Halos maubos ang hininga ko kakasigaw. Inulit ko pa ulit yun ng ilan pang beses hanggang sa sumakit ang lalamunan ko bago ako bumalik ng bahay. Praning ko lang eh no? Sinasaktan ko ang sarili ko sa ibang dahilan para makalimutan yung tunay na sakit na nararamdaman.
Nakatulog ako dahil sa kakaiyak tapos nagising naman ako sa malakas na music ng kapitbahay ko. Babatuhin ko nga sana ng refregirator kaso wala pala akong ref tsaka bigla akong natamaan sa kanta. Kasal na ni Cloud ngayon. Umu-oo ako sa deal pero hindi ko naman pala kaya.
*TAK! *TAK! *TOK!
May sunod-sunod na bumabato ng bintana ko gamit ang maliliit na beads. Sinilip ko.
"OY! BABAENG ANAK ARAW!" sigaw nung nasa labas. Makasigaw to parang wala nang bukas eh.
"Bakit Bluenica?" tanong ko. HOLO?! WALA AKONG BOSES!! NAMAMAOS AKO!
"Nabalitaan ko yung nangyari. Magbihis ka nga! Pigilan mo yung kasal! Sira ka ba?! Walang divorce sa Pilipinas! Hindi mo dapat ipamigay ang taong mahalaga sa'yo!" sabi ni Bluenica sa akin na mukha talagang sasabak sa gyera. Sa narinig kong iyon para akong nabundol sa isang malaking pader. Hindi pwede! Ayoko na! Cloud akin ka na lang!!
Mabilis akong nagbihis. Sa sobrang taranta ko nadapa pa ako at lumagapak sa banyo pero okay lang basta makahabol. Sumakay agad ako sa kotse na nakaparada sa tapat ng bahay namin.
"Shonga ka talaga. Hindi yan ang sasakyan na'tin. Bakit, akin ba yan?!" snap ni Blue sa akin. Nyek, mali pala. Umangkas si Bluenica sa motor niya. Sumakay na rin ako saka niya matuling pinatakbo iyon patungong simbahan kung saan gaganapin ang kasal.
Ang bilis masyado ni Bluenica magpatakbo. Parang maiiwan yung bituka ko sa kalsada eh. Parang mas atat pa siyang makarating kaysa sa akin. Thankful ako sa kanilang dalawa ni Alex. Natulungan nila akong magising sa sobrang kashongahan ko. Violet, sorry. I can't keep our deal. Magiging selfish muna ako ngayon. Kahit ngayon lang.
♪♫ Speak Now by Taylor Swif t♪♫
I am not the kind of girl
Who should be rudely barging in
On a white veil occasion
But you are not the kind of boy
Who should be marrying the wrong girl
I sneak in and see your friends
And her snotty little family
All dressed in pastel
And she is yelling at a bridesmaid
Somewhere back inside a room
Wearing a gown shaped like a pastry
Iniwan na ako ni Bluenica. Ni hindi ako nakapagpasalamat kasi umalis agaw siya. Pumasok ako sa simbahan na nakatakip ang mukha. Kinuha ko yung boquet ng bulaklak at itnabing sa mukha ko nung palusot na ako sa mga guards. Para akong dagang nagtatago sa pusa (Mrs. Buenavista). Kapag nakita niya ako siguradong ipapatapon niya ako sa labas. Kinakabahan ako. May mga guards kasi na inutusan para harangin ako if ever na pumunta ako dito sabi ni Blue.
"Miss!" sigaw sa akin nung guard bago pa ako makalayo sa kanya. Shomai! Nahalata ata ako. Napahinto ako sa kinatatayuan ko at naghintay ng susunod niyang sasabihin.
"Sa bandang gilid mo daw ilagay 'yang mga bulaklak." Sabi ni manong guard. Nakahinga ako ng maluwag at nagpatuloy sa paglalakad. Pasimpleng inilapag ko yung bulaklak sa isa sa mga stands doon at nagtago sa mga kurtina. Sa isip ko nagple-playback yung kanta na narinig ko kanina.
Nasilip ko si Violet na nagbibigay ng instruction sa isa sa mga bridesmaid niya. Kakausapin ko sana siya pero biglang dumating si Mrs. Buenavista at tinangay si Violet palayo. Tss. Napasiksik ako sa gilid. Kahit kelan talaga. Hay naku! Mrs. Buenavista!
This is...Surely not what you thought it would be
I lose myself in a daydream
Where I stand and say
Don't say yes, run away now
I'll meet you when you're out
Of the church at the back door
Don't wait or say a single vow
You need to hear me out
And they said "speak now"
Fond gestures are exchanged
And the organ starts to play
A song that sounds like a deathmarch
And I am hiding in the curtains
It seems that I was uninvited
By your lovely bride-to-be
She floats down the aisle
Like a pageant queen.
But I know you wish it was me
You wish it was me (Don't cha?)
Nasaan na si Cloud? Lumingon ako sa tapat ng altar. Nakita ko siya. Mas naramdaman ko yung sakit. Si Cloud kasi, imbes na mukhang ikakasal eh parang namatayan. Siguro iniisip niya na sana ako yung naglalakad sa aisle. *sigh*
Pumailanlang ang organ. Ano yun deathmarch? Ah, hindi. Wedding march.
Napapiksi ako dahil may mahihigpit na kamay na humawak sa balikat ko. "Ma'am, sumama ka sa amin. Hindi po kayo pwede dito." Hinatak nila ako. Nagpumiglas ako. Nahuli ako nung mga utusan ni Mrs. Buenavista.
"Sir! Please, pakawalan niyo na po ako! Maawa kayo sa amin ni Cloud!" pilit kong inilalakas ang boses ko kasi tinakpan nila yung bunganga ko para siguro wala masyadong makarinig. Nasa sulok kami ng simbahan at halos hindi makita. "Sorry ma'am. Orders lang po sa amin." Nagtagumpay sila na ikulong ako sa isang kwarto. Ewan ko bakit may kwarto dito sa may simbahan. Mukhang imbakan ng mga hindi na ginagamit na bagay.
Wala na naman akong magagawa. Ilang minuto na lang magbibigay na ng vows sila Cloud at Violet. Mahuhuli na ang lahat sa amin.
Kinalabog ko ang pinto. Umaasa ako na may makakarinig sa akin at may sasaklolo pero wala. Naririnig ko ang mga salitang binibitiwan ng pari. Napasalampak ako sa sahig. Umiiyak na naman ako. Tss. Nakakailang araw nang walang tigil ang luha ko. Ang iyakin ko lang. Pramis.
Don't say yes, run away now
I'll meet you when you're out
Of the church at the back door
Don't wait or say a single vow
You need to hear me out
And they said "speak now"
Don't say yes, run away now
I'll meet you when you're out
Of the church at the back door
Don't wait or say a single vow
Your time is running out
And they said, "speak now"
Oh Oh Oh! ( said speak now.... )
Naka35 minutes na ata akong nakakulong nang may pumihit ng seradura. "Miss, dalian mo! Malapit nang matapos yung kasal. May pag-asa ka pa para tumutol!" Tarantang sabi sa akin ni..sino nga ba 'to? Hindi ko siya kilala. Nakabridesmaid dress siya.
"I-Ikaw yung kausap ni Violet kanina diba?" paos pa rin ang boses ko.
"Oo. Inutusan niya ako na kahit anong mangyari, kapag dumating ka para tumutol kailangang tulungan kita. Dali ka na nga! Bagal mo!" tinulak niya ako. Ako naman tumakbo na ako. Sabi niya may oras pa. Cloud! Pwede pa kitang mapigilan.
I hear the preacher say
"Speak now or forever hold your peace"
There's the silence, there's my last chance
I stand up with shaking hands
All eyes on me
Horrified looks from
Everyone in the room
But I'm only looking at you.
Palakas nang palakas ang boses ni father. Nakarating ako sa dulo ng aisle. Narinig kong sinabi ni father na "Speak now or forever hold your peace."
"Ako! Tumututol ako!" sigaw ko pero hindi sapat para marinig sa dulo. Paos ako. Kahit anong gawin kong sigaw,hindi iyon malakas. Nakita ko yung bata na ring bearer na naglalaro sa tabi ko. Walang kasama. Lahat ng tao nakatingin sa ikinakasal kaya hindi nila ako mapansin.
Hinawakan ko yung bata sa braso. "Sorry hah." Sabi ko dun sa bata sabay kurot. Eh sa wala na nga akong magawa para mapansin nila eh. Kinurot-kurot ko talaga yung bata para umiyak ng malakas.
Agaw-atensiyon. Lahat tumingin sa direksyon ko. Nakita kong nagliwanag yung mukha ni Cloud.
I am not the kind of girl
Who should be rudely barging in
On a white veil occasion
But you are not the kind of boy
Who should be marrying the wrong girl!
( Ha! )
So don't say yes, run away now
I'll meet you when you're out
Of the church at the back door
Don't wait or say a single vow
You need to hear me out
And they said, "speak now!"
Tumakbo papalapit sa harap ng altar. Masyadong gulat ang lahat. Maraming nagbulung-bulungan. Wala akong paki. Kay Cloud lang ang tingin ko. Si Mrs. Buenavista tinawag ang mga guards. Hindi! Hindi niyo na ako mapipigilan! Kumuha ako nung isa sa mga flower stands doon at ipinampukpok ko sa nagtangkang lumapit sa akin. Marami ang napasinghap.
Diretso ako ng lakad hanggang matapatan ko ang upuan ni Mrs. Buenavista. Matalim na tinitigan ko siya sa mga mata sabay sabing, "Love conquers all."
Lumapit sa akin si Violet at ibinigay ang microphone nang nakangiti. "Sunny, you're very brave."Hinalikan niya ako sa pisngi at gumilid.
Tinanggap ko ang mic. "Ako, pinipigilan ko ang kasalang ito!" buong loob kong sinabi iyon. Sa harap ng mga taong ito. Sa mga mata nila, isa akong nababaliw na babae pero yun na nga ang totoo. Baliw ako. Nawawala sa katinuan...dahil ayokong makitang ikinakasal sa iba ang taong mahal ko.
"Hindi pwede!" Galit si Mrs. Buenavista.
Tumayo si Lolo Ed, "Margaret, hija. Pwede 'yon. Wag ka na kasing kumontra. Mas lalong sumasama ang image mo eh."
"No! I won''t! Greg, pigilan mo ang anak mo!" sigaw niya sa daddy ni Cloud.
"Margaret, anak na'tin si Cloud at hindi. Masyado na akong bulag sa pagmamahal ko sa'yo at naging sunud-sunuran ako sa lahat pero ngayon, kaligayahan na ng anak na'tin to. I will oppose you. Don't be selfish. Sarili mo lang ang iniisip mo. Think about the others." Matatag na sabi ni Mr. Buenavista. Hala! I love you daddy! I mean...daddy ni Cloud. Nakiki-daddy na naman ako. Feeling ko asawa ko si Cloud. Bwuahaha. Ambisyosa.
Hinatak ako ni Cloud at niyakap. "Sunny, umalis na tayo."
And you say
Let's run away now
I'll meet you when I'm out
Of my tux at the back door
Baby, I didn't say my vows
So glad you were around when they said
Speak Now
Hinila niya ang kamay ko. Nung time na yun, parang hinila na rin niya ang buong buhay ko.Sabay kaming tumakbo sa labas ng simbahan. Maraming nagpalakpakan. Pinangunahan iyon ni Violet at ni Lolo Ed na todo ang support sa amin.
Hindi ko alam kung saan kami pupunta ni Cloud. Nakatitig lang ako sa kamay namin.
Hingal na hingal kaming napahinto sa isang malaking puno ng narra na namumulaklak. Makulimlim. Humahangin at paparating na ang ulan. Nahuhuloig yung bulaklak ng narra sa paligid.
Niyakap ulit ako ni Cloud. "Sunny, I'm glad. I'm very happy. Nandoon ka nung tinanong ni father kung sino ang hindi payag. Shonga ka kasi eh. Akala ko talagang ipapamigay mo na ako."
"Hindi kita ipapamigay kahit kanino. Hindi ko kaya. Ang shonga ko nga." Yumakap din ako ng mahigpit sa kanya. May naisip akong itanong sa kanya. Alam kong hindi ako ang dapat na magtanong nito pero...bahala na.
Humiwalay ako sa kanya. Halos sabay kaming nagsalita.
"May itatanong ako sa'yo."
Natawa kaming pareho. "Sige sabay na tayo." Suggest ni Cloud. Sumang-ayon ako. Nagbilang siya hanggang tatlo at sabay kaming nagtanong sa isa't-isa.
"WILL YOU MARRY ME?"
Sabay buhos ng malamig na ulan...
To be continued...
MERONG CONTINUATION ANG KWENTO NI VIOLET...CLICK ON THE EXTERNAL LINK OR GO TO MY WATTPAD PROFILE:MY WORKS: I'M GLAD YOU'RE DYING :)