Azra kapının önünde sabırsızlanıyorum bekliyordu. Erkam'ın işlerinin bu kadar yoğun olduğunu bilmiyordu. Ona göre en yoğun kişi kendisiydi. Şimdi ise Erkam ona en yoğun kişi gibi geliyordu. Gazeteciliğin böyle olduğunu hiç düşünmezdi. En sonunda beyaz gömleği ile sade bir şekilde yanına gelen Erkam "Özür dilerim. İşler bir türlü bitmedi." dedi gülümseyerek. "Önemli değil" dedi Azra.
Bekletenler her zaman kadınlar olmazdı. Arabaya binip Erkam'ın da arabaya binmesini bekledi. Birlikte yemek yiyip akvaryuma gideceklerdi. Zaman geçirmek için akvaryum en iyi yerdi. Daha doğrusu internette öyle yazıyordu. Azra internette sevgililerle ilgili birçok şey arıyordu.
Akvaryuma giden çiftler oranın romantik olduğunu yazmıştı. Genç kadın bu yorumlara aldanıp orada gezmek istediğini Erkam'a iletmişti. Şimdi gezecekleri gün gelmişti. Azra kıyafetine çok özen göstermişti. Sade ve güzel olmuştu. Aynı zamanda bugün ablası içinde özel bir gündü.
Zorla verdiği sözünü tutması gerekiyordu. Elif gitmek istemese de Melih'in yapacağı yemekten yemek için Melih'in evine gidecekti. Azra ablasının yüzünü hatırladıkça gülüyordu.
Genç kadıb aşağıda bekleyen arabaya bakıp duruyor, aşağıya inmeye çekiniyordu. Bir adamla bir evde yemek yemeyeli uzun zaman olmuştu. Şimdi içinden gitmek gelse bile nasıl davranması gerektiğini düşünüp duruyordu.
Bir süre sonra telefonu çaldığında irkildi. Arayan Melihti. Dudağını ısırırken telefonu açtı. "Aşağıya gelmeyi düşünüyor musun acaba?" diye soran Melih'e acele bir cevap verdi Elif. "Daha hazır değilim" dedi.
Genç adam sesli güldü. "Camdan beni dikizleyen güzel kadın sen değilsin yani." dedi genç doktor. Elif zorlukla yutkundu. Görünmemeye özen göstermişti. Melih onu nasıl görebilmişti? "Kapat geliyorum" diyerek odasından çıkan Elif çantasını takıp dış kapıya doğru yürüdü. Topuklu sevmediği için spor ayakkabısını giyip çıktı. Melih yakından çok daha karizmatik duruyordu. Aslında tamamen nefes kesiciydi.
Düzleştirdiği koyu saçlarını geriye doğru atan Elif güneşin batımında oluşan loş hava eşliğinde arabaya bindi. Azra makyajını aşırıya kaçırmış olabilirdi. Çok özenmiş gibi duruyordu. Melih arabaya binip ona bir bakış attı.
Bir şey demeden gülümseyip arabayı çalıştırdı. Evde yaptığı yemekler onalra bekliyordu. Bugün için izin aldığını Elif'e söylemeli miydi? Gerek yoktu. Bilmese de olurdu.
Azra ve Erkam yemeklerinin sonuna geldiklerinde Elif ve Melih eve anca gelebilmişlerdi. Melih'in evinin temiz oluşu Elif'i şaşırtmıştı. Bir erkeğin üstelik doktor olan bir erkeğin evinin temiz olması olağandışı değildi de neydi? Elif içinden 'kesin temizlikçi tutuyordur' diye geçirdi.
"Sen içeriye geç. Ben masayı hazırlayayım." dedi Melih kollarını sıvıyordu. "Bende yardım edeyim." cümlesi Elif'in ağzından kaçıvermişti. Genç adamın mavi gözlerini üstünde görünce utanan Elif bakışlarını farklı bir yine çevirdi.
"Tamam. O zaman masa düzeni sana ait." dedi Melih rahat bir şekilde. Elif'in aksine çok rahat görünüyordu. Genç kadın neden bu kadar rahatsızdı. Bunlar her şeyi çok düşündüğü için oluyordu.
Adam mutfağa geçerken Elif'te onu takip etti. Mutfak oldukça düzenliydi. "Düzenlisin." dedi Elif dudak büzerek. "Doktorlar genelde düzenlidir." diyerek açıklama yaptı Melih. Genç adam tabakları ve bardakları çıkarıp Elif'e verdi. Genç kadın ise salondaki geniş masaya tabakları dizip bardakları yerleştirdi.
Bir yandan da salona göz atıyordu. Etrafta birçok fotoğraf vardı. Genç adamın mezuniyet fotoğrafları, ailesiyle olan fotoğrafları ve arkadaşlarıyla olan fotoğraflarına Elif göz ucuyla bakıyordu. Melih hepsinde çok mutlu görünüyordu. Elif birden bu adamın ona gerçekten yabancı olduğunu hissetti. Ancak onu tanımak isteyip istemediğinden de emin değildi. Adam masayı donatırken Elif'te ona yardım etti.
Azra ve Erkam ise yemeği çoktan yemişlerdi. Şimdi ise akvaryumu gezme vaktiydi. Genç kadın topuklu giydiği için arada ayağı acıyordu. Yine de daha uzun görünmesi için bu gerekliydi. Burası suyun içinde balıklarlaymış gibi hissettiren bir yerdi. Ve her yer mavi görünüyordu.
Genç kadın her balığa hayranlıkla bakarken burada nasıl bir romantizm yaşayabileceğini düşünmüyor değildi. İnternetteki yorumların yalan olma olasılığı var mıydı?
"Köpek balığı bile var" diyen Erkam ile kadın arkasını dönüp Erkam'ın baktığı yere baktı. "Erkam ilerleyelim hemen korkarım ben bundan" dedi titreyen bir sesle. Erkam "Azra sorun çıkarsa burada olmazdı. Merak etme" dese de Azra'nın yüzü beyaza bürünmüştü bile.
"Tamam ilerleyelim. Gel hadi." diyerek onun elini tutan Erkam ile Azra şaşırdı. Galiba romantik ortam yaratmanın yolunu bulmuştu.
Heyecanını belli etmemek için dişlerini sıkan Azra gülümsemekle yetindi. Şimdi sırayla balıklara bakma vaktiydi. Erkam'ın elini tutup sevgilisine yaslanan Azra, mutluluğun farklı bir şeklini yaşıyordu. Hoşlanma yavaş yavaş aşka dönüşüyordu. Ve bu Azra için bir ilkti. Erkam'ın üzerinde bıraktığı etki her gün başka bir boyut kazanıyordu.
Yeşil gözleri o koyuluklarla buluştuğunda dilinin tutulması daha önce yaşamadığı bir deneyimdi.
Elif yemeğini bitirip Melih'i izlemeye başladı. "Evin düzenli ve hayatın da güzel gibi duruyor." dedi genç kadın dürüst bir şekilde gördüklerini söyledi. "Evet. Çok şükür hayatımda bir sorun yok" dedi Melih önündeki tavuğu keserken. Tavuğu kızartmış, güzel bir de pilav yapmıştı. "İnkar etmeyeceğim yemek güzeldi."
"Üniversitedeyken ailemden farklı bir şehirde okudum. Arkadaşlarımla evdeydik. Yemekleri her zaman ben yapardım. Bu konuda kendime güveniyorum." dedi Melih gülümseyerek. "Yapamadığınbir şey ya da kötü olan bir yanın yok mu senin?" diye sordu Elif.
Genç adam çatalını ve bıçağını bırakıp düşünmeye başladı. Onun için zor bir soruydu. Sonunda Elif'in aklını başından alabilecek bir cevap buldu. "Yapamadığım tek şey senin peşini bırakmak."
Elif beklemediği yanıt karşısında kaşlarını hafifçe çattı. "Doktorsun. Üstelik estetik doktoru. Mutlusun, yakışıklısın, bekarsın. Benden iyilerini bulabilirsin. Sana uygun değilim." dedi Elif kendi gerçeklerini söyledi. Melih hala gülümsüyordu.
"Sende bekarsın. Güzelsin ve tam bir baş belasısın. Bana göre benim için yaratılmışsın." dedi Melih iç çekerek. Elif ondan sonra bir şey söylemedi. Çünkü söyleyecek bir şey aklına gelmiyordu. Beyninde Melih'in söyledikleri yankılanıyordu. Ve bu iyi değildi.
Azra korkutucu balıkları gördüğünde gözünü kapatıyordu. Çok fazla balık türü olduğunu buraya gelene kadar gözlemlememişti. "Buzun kraliçesi bazı balıklardan korkuyor. Bunu bildiğim çok iyi oldu." dedi Erkam. "Bu bilginin işine yarayacağını sanmıyorum" dedi Azra gülerek.
"Evimde bir akvaryum ve akvaryumda da bir sürü balık var. Eminim işime yarayacak." diye mırıldandı Erkam. Azra bunu elbette duymuştu. "Evinde akvaryum var." dedi sevinçli bir sesle.
Erkam ve Azra hoş vakit geçirip akvaryumdan çıkarken birden önlerine yığılan gazeteciler birliği ile şoka uğradı. Patlayan flaşlar dikkat dağıtırken, bir sürü insan aynı anda farklı sorular soruyordu. "Azra Hanım ilişkiniz ne zamandan beridir sürüyor?" sorusuna Azra cevap verecekken sorulan başka sorular aklını karıştırdı. Erkam olaya müdahale etmeye hazırlandı.
"Arkadaşlar. Azra Hanım ile birkaç aydır birbirimizi tanımaya çalışıyoruz. Umarım bu durumu anlayışla karşılar ve bizi desteklersiniz." dedi sevecen bir şekilde. Azra bundan iyi açıklama yapamazdı. Muhabirler yoğun sorularını sormayı bu cevapla bırakmıştı. "İyi akşamlar herkese" diyerek arabaya binen Azra basına el salladı.
"Magazincilerin gözünden kesinlikle hiçbir şey kaçmıyor." dedi Erkam arabayı sürerken. Azra ilk kez kameralara sevgilisi ile poz vermenin mutluluğunu yaşıyordu. "Spor yazarı olduğun için mutluyum." dedi Azra. Bir gazeteci ile çıkacağını bile düşünmezdi. "Ah söylemeyi unutuyordum." diyen Erkam sözüne devam etti. "Televizyondaki bir spor programından yorumcu olmam için teklif geldi. Sence nasıl olur?" diye sordu Erkam.
Azra bunun elbette harika olduğunu düşünüyordu. Erkam gibi dürüstçe her şeyi yazan spor yorumcuları televizyona çıkıp, daha çok kitleye ulaşarak konuşmalıydı. "Kariyerin için harika. Peki gazetedeki işin ne olacak?" diye sordu Azra. Genç adam iç çekti. "Bazen orada da yazabileceğim"
"Sen bilirsin tabi ama doğru düşünen, dürüst yorumculara ihtiyaç var" dedi en son Azra. Bu söz Erkam'ın aklında yer edinecekti. "Sanırım haklısın" diyerek yola devam eden Erkam'ın aklı teklifle doluydu. Sporcuları iyi tanıyan biriydi. Galiba bu teklifi kabul edecekti.
Elif adamın anlattığı anıları dinlerken kendini rahat hissetmişti. Galiba Melih'i tanıdıkça onun iyi biri olduğunu anlıyordu. Gerçi eski nişanlısı da ona göre iyi biriydi. "Geç oldu. Gitsem iyi olur" diyen Elif hazırlanmaya başladı. Melih elindeki meyve suyunu bırakıp "Ben seni bırakırım" dedi.
Genç kadın buna elbette itiraz etti. Onun bırakmasına gerek yoktu. "Gerek yok. Ben taksi ile giderim" dedi Elif itiraz ederek. "Ben getirdim ben bırakacağım. Bekle lütfen" diyen Melih'i tekrar çevirmek istemiyordu. İçinde gitmesini engelleyen ve konuşmamasını sağlayan karşı koyamadığı bir güç vardı.
Genç adama arabanın anahtarını alıp ceketini giydi. "Umarım bu geceden memnun kalmışsındır" dedi evden çıkıp arabaya ilerlerken. Elif bu geceden memnun kalmıştı. Herkes memnun kalırdı. Melih gibi bir adam ona yemek hazırlamış ve saatlerce konuşmalardı. Elif sessiz kaldı. Cevabını eve gelince söyleyecekti.
Arabadaki sessizlik arada bozuluyor, sonra tekrar ortaya çıkıyordu. En sonunda evine geldiğinde emniyet kemerini çıkarıp Melih'e döndü. "Bugün gerçekten güzeldi. Her şey için teşekkürler Melih." diyen Elif adamın adını duraksayarak söylemişti.
Melih gülümserken Elif arabadan inip evine ilerledi. Bugün Melih için işe yarar bir gündü. Her şey beklediği gibiydi. Daha doğrusu olması gerektiği gibiydi.