(Νεφ.)-Κλειωωω έλα να δειςςςς.Νομίζω βρήκα το κατάλληλο.
Πήγα κοντά της και είδα ενα υπέροχο μαύρο φορεμα να κρέμεται στην κρεμαστρα που κρατουσε στα χέρια της.
(Το φόρεμα👇)
- OMG είναι τόσο υπέροχο αυτό θα παρω😍.
(Νεφ.)-Με ευχαριστεις αργότερα.
-Ρε συ ομως τι παπούτσια θα φορέσω?
(Νεφ.)-Νομίζω έχει η Νατ κάτι ωραιες μαυρες γοβες.Μπορείς να φορεσεις εκείνες.
-Παω να την ρωτησω.
Τρέχω να βρω την Νατάσσα αλλα δεν την εντοπιζω πουθενά.Που πηγεεεε.Ξαφνικα την βλέπω να βγαίνει απο τα δοκιμαστηρια φορώντας ενα υπέροχο κάτασπρο φόρεμα. Ποσο πολυ της πήγαινεεεεε..
-Ρε είσαι θεαααα.
Της ειπα οταν την πλησίασα.Χαμογέλασε αχνα και ηρθε και με πήρε αγκαλιά.
(Νατ.)-Ευχαριστωωωω.
-Εμμ μου ειπε η Νεφέλη ότι εχεις κατι μαυρες γοβες και βρήκα ενα υπέροχο φόρεμα που θα πήγαινε μαζι τους...Μπορώ να τις φορέσω?
(Νατ.)-Ναι ρε φυσικά ούτως η αλλως εγω εχω αλλα παπουτσια για το φόρεμα.
- Thank you ρεεε με σωζεις πραγματικά ποιος ξερει τι ωρα θα τελειωναμε αν εψαχνα και παπούτσια.
(Νατ.)-Τιποτα βρε σιγαα.
(Νεφ.)-Κορίτσια, είδατε πουθενά την Λυδία?
(Νατ.)-Τελευταία φορά την είδα εκει πίσω.
Λεει δείχνοντας εναν διάδρομο με ρούχα.
-Που πήγε?
(Νατ.)-Παμε να πληρωσουμε και την ψάχνουμε ψάχνουμε μετά αν είναι.
-Εσυ Νεφέλη δεν θέλεις να αγοράσεις φόρεμα?
(Νεφ.)-Οχιι εχω ενα ιδανικό για την περίπτωση στο σπίτι.
-Ωραία πάμε τοτεεε.
Πληρωσαμε και αρχισαμε να ψάχνουμε την Λυδία. Στο μαγαζί δεν πρόκειται να είναι το ψαξαμε ολόκληρο κρεμαστρα προς κρεμαστρα και δοκιμαστηριο προς δοκιμαστηριο.Που στο καλό μπορεί να πήγε.
(Νατ.)-Ρε σεις παμε να κατσουμε εκει στο καφέ και να την πάρουμε ενα τηλεφωνο?
(Νεφ.)-Ναι καλη ιδεα πάμε.
Πάμε λοιπον και καθόμαστε σε ενα τραπεζι κοντά στην τζαμαρια του μαγαζιού. Βρίσκεται στον δεύτερο όροφο για αυτό και έχουμε μια κάπως θεα απο εκει που καθόμασταν.
-Αστε θα την πάρω εγω τηλέφωνο.
Κάλω τον αριθμό της και ακούγεται ο ήχος κλήσης της λιγα τραπέζια ποιο μακρυά απο εμας.Γυρναμε να κοιτάξουμε απο που έρχεται ο ήχος και βλέπω την Λυδία μαζι με τον Αχιλλέα μπροστα απο την έξοδο του μαγαζιού. Η Λυδία τερματίζει την κλήση της και γελάει με κάτι που ειπε ο Αχιλλέας.Εκείνος την πέρνει αγκαλιά της λέει κάτι και φεύγει απο το μαγαζί.
Τι στο καλο εκανε η Λυδία με τον Αχιλλέα και γιατί την πήρε αγκαλιά. Λίγο μετά η Λύδια ειχε φύγει απο το μαγαζί και εγω με τα κορίτσια είχαμε μείνει με το θέαμα που είδαμε.
(Νεφ)-Αυτή ήταν η Λυδία.... Με.....Με τον Αχιλλεα?
-Παίζει κάτι μεταξύ τους?
(Νατ.)-Εμένα δεν μου έχει πει κατι πάντως.
(Νεφ.)-Ούτε εμένα.Ρε συ Κλειώ κάτι ήθελες να μας πεις.
-Εμμ ναι.
Τώρα να τους πω οτι νομίζω πως μου αρέσει ο Αχιλλέας? Και αν παιζει κατι με την Λυδια?Πφφφφφ....
(Νατ)-Αντε θα μας πεις?
-Μωρε....Δεν θέλω να μείνει η Λυδία απέξω... Θελω να σας το πω μαζί...
(Νεφ.)-Καλα τότε.
(Σερβιτόρος)-Καλησπέρα τι θα πάρετε?
-Εγώ θα ήθελα ενα Freddo γλυκό.
(Νατ.)-Εγω μια σοκολάτα γλυκιά κρύα.
(Νεφ.)-Και γω το ιδιο.
(Σερβιτόρος)-Κάτι άλλο?
-Οχι ευχαριστουμε.
Εφυγε ο σερβιτόρος και τότε το κινητό μου χτύπησε. Ηταν η Λυδία.
-Ελα Λυδία μου.
(Λυδ.)-Ελα Κλειώ. Να σου πω σορρυ ρε συ που σας παράτησα στο μαγαζί απλά κάτι έτυχε και έπρεπε να φύγω.
Ωστε έτσι το λέμε τωρααα...
-Εγίνε κάτι σοβαρό?
(Λυδ.)-Οχι βρε μην ανησυχεις.Να σου πω σε κλείνω γιατί θα πάμε στην θεία μου...Θα τα πούμε αύριο... Φιλάκια.
-Φιλακιαα.
(Νατ.)-Τι εγινε ρε?
-Τώρα σιγουρευτικα οτι κάτι μας κρύβει
(Νεφ.)-Τι εννοεις ρε;
-Ενώ εμεις την είδαμε με τον Αχιλλέα. Αυτή μου είπε οτι εφυγε βιαστικα γιατί κάτι της έτυχε.
(Νεφ.)-Τι γίνετε ρε συ;Η Λυδία ποτέ δεν μας εχει πει ψέμματα.
(Νατ.)-Και τώρα;
-Τώρα δεν θα κανουμε τίποτα , θα περιμένουμε να μας πει η ίδια τι έχει γίνει απο μόνη της.
(Νατ.)-Και αν δεν το κάνει;
-Θα δούμε τι θα κάνουμε τότε.
(Νεφ.)-Οκαυ.Απλά ας ελπίζουμε να μας πει τι γίνετε.
-Και γω το ελπίζω.
(Νατ.)-Ρε πήγε 7 η ώρα.
(Νεφ.)-Χριστέ μου 7:30 πρεπει να με σπίτι.
-Εγω έπρεπε να είμαι ήδη.
(Νατ.)-Παμε να φύγουμε.
Περνούμε τα πράγματα μας και κατευθυνομαστε προς το ταμείο. Ποτε πέρασε η ώρα, ούτε τον καφέ μου δεν πρόλαβα να πιω.
(Νεφ.)-Λοιπόν θα τα πούμε αύριο κορίτσια. βυεεεε
-Γειαα.
(Νατ.)-Κάτσε.... Πως θα παει σπίτι αυτη;
-Δεν ξέρω... Λες να κρύβει και αυτη κάτι;
(Νατ.)-Ας ελπίζουμε όχι. Παμε τώρα γιατί θα χάσουμε το αστικό.
-Ναι πάμε
Μολις φτάσαμε στήν στάση χαιρετησα την Νατάσσα και κατευθυνθηκα προς το σπίτι. Οσο περπαταγα σκεφτόμουν τι έγιναν σήμερα. Ελπίζω να μην παίζεται κατι με τον Αχιλλέα και την Λυδία γιατί δεν ξερω πως θα το αντιμερωπισω και πως θα προσπαθήσω να κρατησω τα συναισθηματα μου για τον εαυτό μου.Οταν έφτασα σπίτι δεν ήταν κανένα φώς ανοιχτό. Περίεργο που να πήγε η μαμά τέτοια ώρα. Ανεβηκα άφησα τα πράγματα και ξανα κατέβηκα κάτω στο σαλόνι όπου βρήκα ενα χαρτάκι.
~Κλειω μου θα παω μια βόλτα μεχρι την Πηνελόπη.Εαν θελήσεις να φας, υπάρχει φαι στο ψυγείο. Δεν ξέρω τι ώρα θα γυρίσω,δεν την άκουσα καλα,ισως χρειαστεί να μείνω εκεί εαν ειναι θα σε παρω τηλέφωνο.~
Ωωωωω home aloneeee.Ειχα πάρα πολύ καιροοοοοο.Εκατσα στον καναπέ και ανοιξα το WiFi .
Χμμ ισως να ηταν μια καλη ωρα για γυμναστηριο ομως.Σηκωθηκα ορθια και εκεινη την στιγμη ακουσα τον χαρακτηριστικο ηχο του κινητου που σημαινε οτι ειχα μυνημα.Ενεργοποιοντας την οθονη εμεινα εκπληκτη απο το ονομα που ειχε εμφανιστει στις ειδοποιησεις μου.Ηταν απο τον Αχιλλεα.
•Αχιλλεας•
Γειά σου
•Εγω•
Εμμ γειαα.
•Αχιλλεας•
Τι κάνεις?
•Εγω•
Καλα ειμαι μωρέ εδω ετοιμαζομαι να παω γυμναστηριο εσυ;
•Αχιλλεας•
Εγω μολις γυρισα απο το κολυμβητηριο.
•Εγω•
Ααα ωραια. Ηθελες κατι;
•Αχιλλέας •
Ναι ρε συ. Να σε ρωτησω αν θα ερθεις στο αυριανο παρτυ.
•Εγω•
Ναιι θα ερθω γιατι;
•Αχιλλεας•
Τιποτα τίποτα. Απλά για να ξέρω. Τεσπα καληνύχτα θα τα πούμε αύριο.
•Εγω•
Καληνύχτα.
Τι περιεργο και αυτο.Τελος παντων ανεβηκα στο δωματιο μου και αφου ετοιμασα τα πραγματα μου εφυγα βιαστικα για το γυμναστηριο.
Κανενα διωρο μετα ημουν στον δρομο της επιστροφης. Ημουν αρκετα κουρασμενη γιατι το σημερινο προγραμμα που μου ειχε ο γυμναστης ηταν αρκετα δυσκολο αλλα παρολα αυτα αποφασισα να επιστρεψω σπιτι με τα ποδια. Μολις ανοιξα την πορτα ανεβηκα στο δωματιο μου και αφου μπηκα για ενα γρηγορο μπανιο αποφασισα να βαλω καμια ταινια να δω. Η μαμα μου θα εμενε στην κα.Πηνελοπη οποτε θα ημουν μονη μου σημερα.Εβαλα Πειρατες της Καραιβικης και κανενα τεταρτο απο οταν ξεκινησε ειχα κιολας αποκοιμηθει.