Hopeless Life

Od Donitttsss

1.3K 85 5

"WALA AKONG KWENTA! WALA! hayaan niyo nalang akong mapag isa! wag niyo ng sayangin ang oras niyo! im worthles... Více

Prologue
1- UNEXPECTED
3- In my hands
4- hindi ko ata kaya?
5- did you get it?
6- The Day After Tomorrow Of Tomorrow
Epilogue (maghanda po ng tissue)

2- Tutulungan Ko Sya

140 14 0
Od Donitttsss

Natalie's POV

"he has a brain tumor... im serious Ms. Buonfiglioli.. his life is now danger.. kaylangan niyang maoperahan as soon as posible.. I tried to talk to him para magpaliwanag pero... hindi ko sya makausap ng matino.. matulungan mo sana sya Ms. Buonfiglioli.." paliwanag ng doctor..

hindi ko alam.. pero hindi ako agad nakasagot... sunod sunod na nag unahan ang mga luha ko... si.. Grant? magkaka.. tumor? pinikit ko ang mga mata ko...

-----flashback--------

2 years ago...

"babe... happy valentines! ilang taon ba kita pwedeng pakasalan? ang tagal naman kasi eh!" pangungulit ni Grant...

"tsupiiiii! babe ka jan! dami mong alam eh hindi pa nga tayo!" sagot ko habang nagbabasa ng libro sa library..

"ehhh... mahal naman eh... please sagutin mo na ko!" ngayon.. tinutusok tusok niya na yung balikat ko gamit ang hintuturo niya..

nakakatuwa naman.. napaka effort nya... napakatagal niya na kong nililigawan pero hanggang ngayon hindi pa rin sya napapagod..

nagulat ako ng..

"bitawan niyo ko! bitawan niyo ko!!!!!!" si Grant... dinukot ng.. hindi ko mga kilalang kalalakihan... napatayo ako bigla at nabitawan ko ang libro na hawak ko...

"bitwan niyo sya!"  pagsisigaw ko!

"NATALIEEEEE! WAG KANG SUSUNOD! KAYA KO TO! HAYAAN MO AKO... JUST STAY THERE! UGHHH! PLEA-SSEEE!" at tinakpan ng itim na tela yung mga mata niya sabay pagsuntok sa sikmura niya.. tumakbo ako at lumapit sa mga kalalakihang nandudugot sa kanya! pero..

"jan ka lang! kung ayaw mong tuluyan namin buhay nito!" banta saakin ng mga kalalakihan.. sa takot ko na saktan ulit nila si Grant ay tumahimik na lang ako..

ang takot ko ay nahahaluhan ng kaba at pagtataka.. sa school? my guard kami..kaya imposible na may makapasok na masasamang loob dito.. at isa pa.. iba ang uniform nila..

nang tatawag na ako ng pulis ay may nag text saakin...

*from: 09*********

= pumunta ka dito sa covered court.. ng mag isa mo lang! wag kang magsasama kundi tutuluyan ko toh!

pagkabaasa ko nun ay agad akong pumnta ng sa covered court.. napakadilim dahil pasado ala sais na ng hapon.. hindi naka open ang mga lights..

hinanap ko si Grant.. tuloy tuloy na tumulo ang luha ko hindi lang dahil sa pag aalala..

kundi dahil MAHAL ko na sya! MAHAL NA MAHAL! 

nang papunta na ako.. nakita ko na nakatali yung gurad sa school namin... kaya naman mas bumilis ang kaba sa dibdib ko...tutulungan ko sana sya kaso nag salita sya na..

"si.. *hik! si.. Grant.. kelangan nia ng *hik! tulong..." pagkarinig ko nun ay lalong bumuhos ang luha ko.. hindi ko na alam ang gagawin ko.. hindi ko na nga alam kung buhay pa kong lalabas mamaya.. pero isa lang ang naisip ko..

KELANGAN KONG MAKITA SI GRANT!

biglang nag ilaw ang paligid ko... pero my nasa gitna ng spot light... nakatalikod ito at nakatali sa isang upuan.. at nakita ko na napakaraming dugo sa sahig...alam ko.. alam ko na si Grant yun.. dahil yung suot niya.. ay yung suot niya rin kanina...

"GRAAAANNNNTTT! IM SORRY.. PLEASE!" sigaw ko habng tumtakbo..

lalong nag unahan ang mga luha ko... hindi ko na nagawang lumapit sakanya dahil sobrang sakit na.. sinong hindi masasaktan pag nakita mong pinahirapan ang taong mahal mo? naiinis ako sa sarili ko! ang tanga ko! TANGA!

"I LOVE YOU GRANT! pleaseee.. don't leave me... I LOVE YOU! did you hear me? I LOVE YOU!!!" sigaw ko habang nakatakip ang mga palad ko sa mukha ko.. pero hindi pa din ako lumalapit... 

.

.

.

.

"I LOVE YOU TOO NATALIE! I LOVE YOU TOO EVELYN NATALIE BOUNFIGLIOLI!"

mistulang naging istatwa ako... hindi ako lumingon... maya maya pa ay..

naramdaman ko na may yumakap saakin mula sa likod.. parang napakabilis ata? biglang natuyo ang mga luha ko... 

hindi ako naniniwala... bigla akong lumapit dun sa lalaking nakaupo.. at nakita ko na..

mascot lang pala yun...

hindi ko alam kung matutuwa ako o maiinis..

matutuwa dahil.. hindi pala si Grant yun.. dahil hindi sya napano.. 

o...

maiinis dahil niloko niya ko..? sobra akong nag alala tapos?

pero nangingibabaw saakin yung pagkanabik na tignan sya.

kaya naman...

"walang hiya kang lalaki ka! pinag alala mo ko! ang sama mo! nakakainis ka! huhuhuuhuu!" iyak ko habang pinapalo palo yung braso niya... bigla din akong yumakap ng mahigpit...

"shhhhh! tahan na... sorry okay? hindi ko ginusto na pag alalahin ka... pero... hmmmm... ano yung sabi mo kanina?" tanong niya.. bigla akong kumalas sa pagkakayakap sakanya... at nakita ko ang malaki niyang ngisi... 

"gago! wala!" sigaw ko.. at biglang napatungo..

tinaas niya ang baba ko at..

"i want to hear it again. please?" sabi niya..

"i said.. I LOVE YOU! I LOVE YOU! I LOVE YOU! I LOVE Y---" 

biglang nanlaki ang mga mata ko.. at dahil sa biglaang pagdikit ang mga labi namin..

nang maghiwalay kami...

"I LOVE YOU TOO! I LOVE YOU TOO! I LOVE Y---"

at ako naman ang humalik...

that day is the happiest day of my life..

biglang nagsilabasan yung taong kunwareng nangdukot sakanya.. atsaka..

Kahit na binabato mo ako ng kung anu-ano

Ikaw pa rin ang gusto ko

sabay sabay silang kumanta..napanganga naman ako ng buksan na nila ang buong ilaw ng covered court.. punong puno ng mga bulaklak at napaka... GANDA!

kahit na sinasampal mo ako't 

sinisipat nasusugatan mo...

bigla ding lumabas si manong guard at nag peace sign.. ningitian ko lang sya..

Ikaw pa rin

Walang iba

Ang gusto kong makasama

at ngayon ko lang nakita na..

NAPAKARAMI PA LANG TAO dito! at sabay sabay na silang kumakanta.. grabe ang pag eefort ni Grant.. sobrang saya ko!

pero bigla silang tumahimik nung..

"WALANG IBA..."

nung si Grant na ang kumanta..

"I LOVE YOU Natalie! hinding hindi kita sasaktan o iiwan.. tandaan mo yan! I LOVE YOU!"

----------end of flash back------------

patakbo ako ng pumunta ako sa room kung nasaan si Grant...bubukasn ko pa lang ang pinto..

"LEAVE ME ALONE! HINDI KO KAYO KAILANGAN! MGA SINUNGALING KAYO! HINDI KO KAILANGAN NG AWA NIYO! LAYAAAASSS!" dinig kong sigaw ni Grant.. yun.. yun ang unang beses na.. sinigawan niya ko.. kaya naman.. hindi ko na itinuloy at sinara ko na agad ang pinto...

masakit... pero pilit kong iniintindi..

mahal ko si Grant! hindi ako susuko sakanya! hindi ko sya iiwan!

TUTULUNGAN KO SYA!

--------------------

a/n: salamt sa mga nagbabasa... pabasa po ng isa ko pang story.. A THOUSAND LIES.. salamat.. :D

votes.. comments..

-------dDV_Mine27

Pokračovat ve čtení

Mohlo by se ti líbit

135M 5.3M 131
Masarap mapunta sa Section na may pagkaka-isa. Meron mang hnd pagkaka-unawaan, napag-uusapan naman. Panu kung mapunta ka sa Section na ikaw lang ang...
3.2M 159K 54
[RFYL book 2] When the enemy is close behind, you need to run as fast as you can. RUN AS FAST AS YOU CAN Written by: SHINICHILAAAABS Genre: Science F...
10.4M 565K 22
[PUBLISHED under LIB] #1. "If pleading guilty means protecting you, I will."
125K 3K 52
What will you do if you end up in someone else body?