Lydia's POV
We're currently in a cafe, Me,Logan, Riley and Raven, hinintay talaga namin matapos yung klase nung dalawa since sabay naman yung dismissal namin. And kung sa tingin niyo ay nakatambay lang kame dito at nagdo-double date. Then you are competely wrong! Book Cafe itong pinuntahan namin, para siyang library dahil ang daming books and at the same time pwede ka din umorder ng mga coffees, frappes and foods. May mga private rooms din na pwede mong gamitin kung mag aaral at andun kame. Talagang hindi palalagpasin ni Raven na hindi ako makapag aral para sa exams bukas eh! Mas mahigpit pa po siya sa nanay ko?
"You got it wrong again." Turo ni Raven dun sa computation ko.
Jusko, kanina niya pa tinuturo sakin tong probability na to pero hindi ko padin nagegets!
"Nakakalito naman kasi to!" Reklamo ni Logan
Kanina pa kame napapagalitan nung dalawa dahil hindi namin magets tong probability. Aba sorry naman kung hindi nila kame kasing talino. Ang nakakainis pa sinabi nila na basic palang to, may mas mahirap pa daw dito.
"Ganito kasi yan." Tumayo si Raven tapos umupo sa tabi ko at kinuha yung papel at ballpen ko. "You know the formula already, don't forget that because it will be the ratio of number of favorable outcomes to the total number of possible outcomes."
Ang dami niya pang ineexplain na kung ano ano at sinusulat yun sa papel. Pwede na niya talaga palitan yung teacher namin, promise. Mas magaling at mas detailed siya magturo kesa dun eh.
"Now try it."
Binigay niya samin yung problem na sinulat niya. Binalik niya rin skin yung ballpen ko kaya nagsimula na ako magsagot. This time with confidence kasi this time nasa tabi ko si Raven. Hehe hindi siya umalis, pinatong niya yung siko niya sa table at pinatong yung ulo niya sa kamay niya. Nakaharap siya sakin kaya kinabahan ako at na-out focus.
"Bakit?" Tanong ko
"Wala lang. Magsagot ka lang."
"Gosh, ang landi niyo ha." Singit ni Riley
Sinamaan siya ng tingin ni Raven but Riley just sticked her tongue at him.
From lovers to enemies ba tong dalawang to? Kada nagkikita sila palaging nag aaway eh. Kung hindi mag aasaran, naghahampasan. At opo, hindi ko din inakala na kayang manghampas ni Raven ng babae. Pero hindi naman hampas talaga yung ginagawa ni Raven. Si Riley lang nanghahampas at minsan nananabunot, si Raven tinutulak niya lang si Riley at minsan pinipitik sa noo. Kawawa nga noo ni Riley eh, masakit kasi talaga mamitik si Raven. Proven and tested yan
"Finished!" sabay naming sabi ni Logan
Kinuha ni Raven yung papel namin at chineck yun. Kinabahan ako kasi walang expression yung mukha niya, although normal yan sa kaniya.
"Well done. You got it all correct, keep this and review it before taking your exams tomorrow."
Both of us nodded at niligpit na yung mga gamit namin. We spent 2 or 3 hours studying! Mag gagabi narin so kailangan ko na umuwi.
"I'll take you home." Sabi ni Raven sabay pinat yung ulo ko.
"Really? Thank you!"
He just smiled tapos nauna na lumabas ng room. Sumunod naman kameng tatlo.
"Hindi ka pa uuwi?" Tanong ko kay Logan.
"Hindi pa. Sabi ni Riley magdinner daw ako sa kanila eh."
Oohh. Meet the parents na sila kahit di pa sila. Nagpaalam na silang dalawa at umalis. Ako naman, sumakay na sa kotse ni Raven.
"Gusto mo magdinner muna?" He asked.
"Hindi na. Tinext narin ako ni mama eh, umuwi na daw ako. Gutom ka na ba?"
"Yeah. Hindi naman nakakabusog yung kinain natin kanina."
Pano hindi ka naman masiyado kumain. Puro fries at nachos kasi yung pinagbibibili namin, eh hindi naman siya masiyado mahilig sa mga ganun.
"Then magdinner ka sa bahay bago ka umuwi?"
Gaya gaya lang kila Riley, Lydia? Eh bakit ba, gusto ko rin mapakilala si Raven kay papa eh. Kakauwi lang ni papa galing sa Cebu, kasama si Rage. Remember him? Yung epal kong pinsan. Magiging magulo nanaman ang buhay ko dahil sa kaniya eh.
"Okay."
Woah! Really?! Hindi talaga ako umasa na papayag siya.
Mabuti at hindi traffic kaya nakarating kame kaagad sa bahay. Bumili pa siya ng pie para kila mama, since baka daw kasi nagsasawa na si mama sa itsura ng cake dahil lagi siya nagbebake nito.
"Ma! Andito na ko."
"Yow. Bansot!"
Imbis na si mama ang sumalubong sakin, si Rage! Inakbayan niya ako at ginulo ang buhok ko kaya siniko ko siya.
"Ugh! Bakit ba kasi andito ka nanaman? Umuwi ka na nga! Pamwisit ka eh!!"
"Wala kang magagawa. Dito na talaga ako nakatira." Sabi niya sabay belat sakin. "Anyway, who is this guy glaring at me?"
Omygod! Andito nga pala si Raven. Hindi niya pa naman kilala si Rage kaya baka kung ano ano nanaman iniisip nito.
"Ah. Rave, siya nga pala si Rage."
Magka-rhyme ang pangalan nila ha.
"Yow! Rage, pare. Fiancé ni Lydia."
WHAT THE FUCKING HELL?! Mas lalong sumama yung tingin sa kaniya ni Raven kaya binatukan ko si Rage.
"Baliw ka! Kadiri! Ew! Wag ka maniniwala dito, Raven. Pinsan ko siya, hindi Fiancé!!"
"I didn't believe he was though. He is nowhere near your type so it's impossible."
Eh? Kung ganun pala then that's good. Binelatan ko si Rage, napanganga siya sa sinabi ni Raven eh. Serves you right! Maling tao ang niloko mo ngayon HAHAHA!
"Oh, nak. Kasama mo pala si Raven. Kumain na ba kayo? Halina at sumabay na kayo samin."
Nagmano ako sa kanila ni papa at ganun din si Raven. Nagulat pa nga si papa eh
"Ah. Papa siya si Raven, b-boyfriend ko."
"Hmm. Sabi nga ng mama mo, it's nice to meet you." sabi ni papa at nakipag handshake kay Raven
And infairness kay Raven, nakangiti siya. Dalhin ko nga siya dito araw araw, para araw araw ko din nakikita yung ngiti niya.
"So, Raven. What work does your parent do?" Tanong ni papa
"My Father has his own accounting firm in the US. And my Mother works in real estates."
This is the first time i've heard of this. So kaya ba siya nag accountancy ay dahil sa papa niya? Planado na talaga yung future niya eh no?
"That's nice. Sinong kasama mo sa bahay? Your mom?"
"Yes. But she'll be back at US by the end of the month so, it'll just be me and my two siblings. And older brother and a little sister."
Feeling ko nasa isang interview si Raven dahil sa sunod sunod na tanong ni papa. Tinanong niya pa kung ano trabaho ni Kuya Pierre, tapos kung sino yung fiancé, kung ano ano din tinanong tungkol kay Autumn.
Kung siguro ako magtatanong nito magrereklamo to. Ayaw niya kasi ng sunod sunod na tanong eh.
Natapos na kame magdinner at nandito kame lahat sa sala. Hindi pa tapos ang pagiinterview ni papa sa kaniya eh.
"Valedictorian, huh. Kung ganun pwede mo palang turuan tong si Lydia eh."
"Papa naman!" Kung alam niyo lang, ginagawa niya na yun. Huhu
"She doesn't need to be taught. She just needs someone to guide her. Lydia is a bright girl, tamad lang talaga siya."
Mata-touch na sana ako kaso kailangan ba talaga imention ang pagiging tamad ko?
Tumawa si papa kaya napatingin kameng lahat sa kaniya.
"I like you, you know that? Sa mga kwento palang ng mama niya sakin tungkol sayo, naisip ko na kaagad na responsable ka."
I know right? Pinagpapalit nga ako nito sa studies niya eh. -.-
"I wanted to have a bright future ahead. I didn't care about how long i would reach my goal but ever since i met her, i wanted to reach it faster. Because that future i was thinking about is no longer for myself. But for both of us." He said at hinawakan ang kamay ko
I want to cry. I want to cry. I want to cry kaya talagang umiyak ako.
I heard him chuckle at naramdaman ko ang kamay niya sa pisngi ko.
"Why are you crying?"
"E-Eh kasi.. Kasi.. Bakit ka ganyan?"
Tinawanan niya lang ako at hinila palapit sa kaniya tapos inakap ako. Naririnig ko ang mahihinang tawa ni mama at papa kaya nahiya ako at the same time. Sa harap talaga nila kame naglandian ano?
It took me awhile bago kumalma and now Raven has to go home. Pero before that, magpicture daw muna kame sabi ni mama. I thought Raven will decline pero no! Siya pa nga ang may hawak ng cam eh. tumabi sakin si papa at si mama naman sa tabi ni Raven
"Ready 1..2..3."
"Ipapadevelop ko to at ipapaframe!" Natutuwang sabi ni mama
Tumayo si Raven tapos humarap kay papa.
"Well then i have to go. It was nice meeting you po." Paalam niya
"Mag iingat ka ha? Pumunta ka uli dito next time." Sagot ni papa at tinapik siya sa balikat
Tumango si Raven at nagpaalam pa uli bago lumabas. Binigyan pa siya ni mama ng cupcakes at cookies para kay Autumn . Hinatid ko siya hanggang labas, ayoko pa nga siya umuwi pero kelangan. May pasok pa to bukas
"Then i'll see you tomorrow if i can."
"If you can? Why? May gagawin ba kayo?"
"It depends on whether or not our professor has any problem with the report that we made."
For sure naman wala yun! Aba, sila gumawa nun so imposibleng may mali yun. Hinalikan niya ako sa noo at hinawakan yung kamay ko.
"Pumasok ka na."
Ayoko pa sana. Kaso kung sasabihin kong hihintayin ko muna siya makaalis, masisira yung mood nito tsaka gagabihin na siya ng sobra. Kaya tumango nalang ako at nagpaalam. Sumilip ako sa pintuan, nakapasok na siya sa kotse at umalis na.
Miss ko na siya kaagad! Because of this night, im very sure that i love him more than i did before.