Mitch Pov.
Dahil weekend ngayon...tanghali na ako'ng gumising. Bumangon na ako sa kama at nag-inat. "Good morning mitch". Bati ko sa sarili ko. Ang lakas ng sense ko na magiging maganda araw ko ngayon.
I check my alarm clock kung anong time na. Pero pati ako nagulat sa nakita ko'ng oras.
1:30 p.m? Akala ko sira lang yung baterry nung clock kaya yung phone ko ang tinignan ko..Pero same lang sila ng oras.
Grabe...Ganon ako tagal natulog?...
Kaya pala nagugutom na ako eh.
Makakain nalang sa kusina..Nakakainis si kuya..Hindi man lang ako ginising..hindi na muna ako nagpalit ng damit. Tutal maya-maya lang rin maliligo na ako. Sa baba nalang ako mag ma-mouth wash.
Inayos ko nalang ang suot ko'ng manipis na puting damit. Bago buksan ang pinto.
Bumaba na ako ng hagdan at nag-inat-inat habang nakapikit. Saktong pakiramdam ko nasa huli'ng baitang na ako ng hagdan.
"Good morning kuy--".
Naputol ang sasabihin ko na'ng madilat ang mga mata ko at makita ko sina arkey,drix at kiel at si...Kuya na naka-topless at may towel sa kanya-kanya'ng balikat habang kumakain ng potato fries.Napatakip ako sa bibig sa gulat..
Lahat sila ngayon ay nakatingin sakin.
"Gud afternoon mitch". Si drix.
"Afternoon mitchy". Si arkey.
hindi agad ako nakarecover. Nanlalaki pa rin ang mata ko habang nakatingin sa kanila. At puno ako ngayon ng pagtataka.
Anong ginagawa nila dito?
Napalunok ako nang dumako ang tingin ko kay kiel. Nagtama ang mga mata namin. Daig ko pa amg statwa. Hindi ako makagalaw. Para ako'ng hinainan ng iba't-ibang putahe.
Ano bang iniisip mo? Tss.
"Goodmorning?..Afternoon na sister...Hahaha". Nang-aasar si kuya.
Hindi ako nakasagot sa kanila.
Nawala na ang mga mata nila arkey at drix sakin. Pero si kiel...Nananatiling nakatingin sakin. Lunok at takam lang ang tangi ko'ng nagawa.
Jusko! Bakit ang daming ulam!
"Hoy michelle kyne mendoza!". Natingin ako bigla kay kuya nang tawagin nya ako. Gulat naman akong tumingin sa kanya. "Wala ka ba'ng balak magbihis?". Kumunot ang noo ko sa tanong nya.
Agad rin nya'ng nilapitan si kiel at tinakpan ang mga mata nito.
"Masyado ka'ng nag-eenjoy sa view". Si kuya.
Ay! Nakalimutan ko. Manipis na damit nga lang pala yung suot ko..bakat yung red bra ko.Kainis.
Tapos naka-maigsing short pa akong lumabas habang may mga lalaki! Urrrrghhh..Isang malaking kahihiyan!
Kinover ko agad ang mga braso ko sa katawan.
Nagmadali akong tumakbo papataas papunta ulit sa kwarto.
Urrgh..This is embarassing!
Pero hindi nakalampas sa pandinig ko yung sinabi bi kiel.
"Nag enjoy rin naman sya sa view ahh".
Lalo ako'ng nainis sa sinabi nya'ng yon. Nagdadamba ako hangga'ng sa makapasok ako muli sa kwarto ko. Rinig ko pa ang pagtawa nila sa baba..Binawal lang sila ni kuya.
Nanatili lang ako dito sa kwarto ng mga ilang minuto. Nagpalit na rin ako ng damit. Naka green V-neck shirt na ako at ..medyo naka mahaba'ng short. Hindi naman sobra'ng haba pero hindi rin sing igsi ng suot ko kanina'ng hangga'ng singit. Hindi rin lagpas tuhod.
Hindi ko pa rin maiwasan ang magtakha. Ano naman trip ng mga 'yon at nandito sila sa bahay?..At mukhang mga nag swimming pa sila ah. Pero infernes..kahit hindi pa ako kumakain pakiramdam ko busog na ako.
Nung nagtama yung mga mata namin ni kiel kanina pakiramdam ko may kuryente'ng dumaloy sa buong katawan ko. Yung ganong pakiramdam. Yun para'ng walang ibang tao kundi kayo'ng dalawa lang. Tapos yung saglit na titigan nyo para'ng inabot ng isang oras. Parang bumagal yung mundo.
Pero about don sa nangyari sa kanya sa game ng basketball. Ano kaya'ng nangyari? Bakit naging iba yung pagkilos nya? Na kaya sila natalo lalo dahil sa kanya. Gusto ko'ng magtanong pero nahihiya naman ako...nilalamon ako ng kahihiyan. E kay kuya..wala naman akong aasahan...Hindi nan gawain no'n ang magkwento ng buhay-buhay at mga ganap sa BR. E tutal mukang 'wa effect' sa kanila yung pagkatalo nila. Para saan pa't tanungin ko diba?.. Sa lahat ng nakita ko'ng natalo..Sila pa ang masaya.
Atleast hindi nila dinamdam 'yon. Eh mas magaling naman talaga sila kaysa sa crewray..kaya lang naman nanalo 'yon dahil sa PANDARAYA!
Maya maya pa'y may kumatok sa kwarto ko. Kaya naman tumayo ako mula sa kama at binuksan yon. Si kuya pala.
"Lumabas ka na don...Alam ko'ng gutom ka na..By the way nauna na kami'ng kumain..dahil hapon na rin naman...". Huminga ako ng malalim. "Oh bakit?"
Ngumiwi ako. "Busog pa ak---".
Kinunutan ko sya ng noo nang bahagya sya'ng natawa.
"Busog? Ikaw?...Natulog ka nang 9 pm kagabi..gumising ka ng 1:30 ngayon..nang hindi pa nag-aalmusal at nagtatanghalian..Tapos sasabihin mo'ng busog ka?...". Pilit ko'ng siniksik sa isipan ko lahat ng sinabi nya. Oo nga 'no?
Eh bakit pakiramdam ko. Busog ako...Pero kanina gutom ako..Urrgh. "Yung totoo.. abs ba ni kiel ang nagpabusog sa'yo?" Ngumiti pa ito ng nakakaloko.
"H-ha!?..Hindi...S-sinong may sabi'ng busog ako?...K-kanina pa nga ako gutom eh..L-lalabas na sana ako..D-dumating ka lang". Umiwas ako ng tingin pero sinundan nya yung tinitignan ko. "Kuya!..." Inis ko'ng asik.
"Tss..Talaga ba?".
"O-oo nga!...Nagugutom na ako...". Pababa na sana ako pero may nakalimutan ako'ng itanong kaya balik ulit ako. "Wait!...Bakit nga pala andito sila'ng lahat?".
"Pinapunta ko sila".
"Bakit nga?"
"Wala lang...Gusto la'ng namin magsaya..". Tumapat sya sakin. "Tara na sa baba...Kumain ka na do'n".
Bumalik ulit ako sa loob ng kwarto ko. At humiga sa kama ko sabay taklob ng kumot.
"Tawagin mo nalang ako pag nakaalis na sila". Aniko.
"What?...O-okay...Tignan ko la'ng kung hindi ka magutom pag bukas na kita tinawag".
Inalis ko agad ang tulakbong ko at tumingin ng seryoso sa kanya. "W-what do you mea---"
"Hangga'ng bukas sila dito...".
"Pero kuya..."
"Minsan lang kami magsaya..Alam mo yan...Pagbabawalan mo pa ba kami?..At isa pa..Hindi sila kung sino-sino lang...They are my bestfriend kaya welcome sila dito anytime".
Yumuko ako. "I-I see..Pero hangga'ng bukas ba talaga sila dito?".
"Yes..Kaya tumayo ka na dyan. At wag ka na'ng maarte dyan...Bumaba ka na do'n...I'll wait you there for a minute..kapag hindi ka pa bumaba...si kiel na papupuntahin ko dito". Naiwan ako'ng nanlalaki ang mata.
At lumabas na sya ng kwarto ko.
FyI lang..Hindi ako maarte..Nahihiya lang...
Wtf!...Hangga'ng bukas?...Ibig sabihin dito sila kakain..Dito sila maliligo.. At dito rin matutulog?.
Mababaliw na yata ako...kung kailan naman sinabi ko'ng iiwasan ko na sya saka pa pinagtatagpo pilit yung landas namin...Pag nakarating na naman 'to sa hipon na si nicole..Uusok na naman ilong nun. Eh ano ba'ng magagawa ko..andito na sila..alangan naman pauwiin ko..Ang bastos ko naman on that way.Urggh.
Basta ang goal ko...
Umiwas nalang sa kanya...
Bumaba na rin ako at naabutan ko silang nag che-chess. Hindi naman nila ako napansin kaya dumeretso na ako sa kusina para kumain. Naabutan ko rin si kuya ro'n na nagpapalaman ng sandwich.
"Akala ko hindi ka na bababa eh".
Binuksan ko yung refrigarator namin at kinuha ko do'n ang miryenda'ng eggpie, cake at saka juice..Ayoko ng kanin ngayon eh..katanghalian tapat. Later nalang..Pag nag dinner.
"Tss". Ako
Umupo na ako sa dining at nagsimulang kumain habang sya ipinagpatuloy ang ginagawa'ng miryenda.
"Talagang papupuntahin ko na si kiel sa kwarto mo kung hindi ka pa bumaba eh". Hindi sya nakatingin sakin.
Kamuntikan naman na ako masamid sa sinabi nya. Hindi ko naman na sya pinansin at kumain na lang. Pero ilit pa rin nya'ng isinisingit si kiel sa usapan.
"Alam mo ba'ng kasu-swimming lang ni kiel?...Saya'ng hindi mo sya nakitang lumangoy..".
Labas tenga ko nalang ang sinabi nya.
"Kung nandun ka kanina..Panigurado'ng tutulo laway mo nung nagtanggal na sya ng tshirt".
Hindi ko maiwasang hindi mai-magine ang sinasabi nya. Pero still hindi ko na lang din pinansin. Tuon lang ako sa pagkain.
"Hindi ka ba naatract sa kanya?..Mmm...I mean..Pogi na may abs pa..Heartrob pa----".
Pabagsak ko'ng ibinaba ang tinidor at knife na hawak ko. At tumingin ng masama sa kanya.
"Bumaba ako para kumain..kuya. Hindi ako bumaba...P-para...P-para...". Umiwas ako ng tingin. At huminga ng malalim bago tuluya'ng magsalita.
"Para pag-usapan sya".
"Wala naman ako'ng sinabi'ng pag-usapan natin sya".
"Pero yun ang gusto mo'ng mangyari..". Bumalik ulit ako sa pagkain ko.
Tumigil sya sa ginagawa nya at umupo sa tapat ko.
"Galit ka ba sa kanya?". Seryoso ang mga mata nya.
Dahan-dahan at tumingin rin sa kanya. "H-hindi..Bakit naman ako magagalit?"
"Eh bakit para'ng iwas ka na mapag-usapan sya?".
"Dahil tinu-turn-on moko kuya...Abot ang salita mo dyan kung anu man yung ginawa nya..hindi mo ba napapansin?..Im pissed. ". Tumango-tango sya.
"Eh bakit naman matuturn on ka?".
"H-huh? W-wala!...".
"I see..." . walang gana'ng anito.
"Yayariin ko na yung pagkain ko.."
Hindi naman na sya nagsalita ulit at pumunta na sa living room para ihatid yung ginawa nya'ng sandwich.
Iniisip ko pa lang na iiwas ako kay kiel...nasasaktan na ako. Sa hindi ko malama'ng dahilan. Ito lang kasi yung paraan para tumigil na yong si nicole.
Niyari ko nalang ang pagkain ko.
Hindi ako pwedeng manatili dito sa bahay..Dahil andito sya..Mamaya makasagap na naman ng tsismis 'yung babaeng 'yon. Sugurin na naman ako. Sawa'ng-sawa na ako sa pagiging intrimitida nya..Daig pa shota kung maka-asta. Kaloka!
Gusto ko sana'ng lumabas ngayon kasama si bessy kaso lang hindi pwede. May lakad kasi sila ng parents nya today.
Sinilip ko muna mula dito sa dining kung andun pa ba sila kuya sa living room pero wala ako'ng nakita'ng ni isa'ng tao do'n. Maya-maya pa ay naririnig ko'ng may maingay. Sinundan ko 'yon at dito sa pool ako dinala ng mga paa ko.
Nagsu-swimming na naman sila?tss.
Hindi ko nalang sila pinansin..Pero nakita ko'ng saya'ng-saya sila'ng lahat.
Bumalik nalang ako sa loob at pumunta sa living room. Kinuha ko sa divider yung colection ko ng libro. Kinuha ko do'n ang favorite ko'ng basahin..
Romeo and juliet.
Umupo na ako sa couch at sinimulan basahin iyon.
Totoo nyan..Hindi lang romeo and juliet ang favorite ko'ng libro..Marami..Isa na do'n ang Magical girl...The bad prince..Perfectly Yours..Academy sweets..Hillarious Girl..Killer knight in shining armor...Kiss me...Honor of all...Free hug...Lover's quarrel..Pichy's Ideal man...Long hairted man...The magical love...Kupido's plan...Army Squad...Pimple shining Duo..high school classloves...opps!!.Ayos na yan..Masyado pa silang marami para sabihin ko. Pero kabisado ko naman..Medyo matatagalan lang.hehe.. Halos lahat nya'n ay love story.. Pero kasi marami dyan ang yari ko nang basahin...Hinuli ko talaga yung romeo and juliet..pakiramdam ko kasi mas maganda 'to. Lahat naman magaganda..Pero iba pa rin ang romeo and juliet.
Actually..Every week nadadagdagan ang mga colections ko. Everytime kasi na makakakita ako nang bagong release na libro sa national bookstore ay binibili ko. Kahit hindi ko alam kung maganda ang storya.
Dumikuwatro ako ng upo at iniimagine ang binabasa ko na'ng...
"I also love reading books".
Bumaling ako nang tingin ko likuran ko. At katulad ng inasagan ko...Sa kanya nga ang boses na 'yon. Dahan-dahan sya'ng naglakad at lumapit sakin sabay upo at tumabi sakin. Gulat at takha ko naman sya'ng tinitigan. Nakangiti lang sya sakin kaya lalo akong natulala.
Nakangiti nya'ng pinagmasdan ang libro'ng binabasa ko.
"Romeo and juliet?...That is was so romantic story..." Biglang usal nya.
Tinignan ko rin ang hawak ko.
"Yeah.." Mahina'ng usal ko. Pero hindi ako tumingin sa kanya.
Nanatili lang ang katahimikan samin. Hindi ko magawa'ng umiimik. Iniiwasan ko na sya. Kaya kailangan hindi ko sya kausapin..Depende lang kung magtatanong sya.
Tinuloy ko nalang ang pagbabaa ko..Pero...
Binaba nya ang hawak ko'ng libro at tumitig sa mga mata ko.
Napalunok ako at hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi ako makagalaw.
"Hindi ka na nga pumunta sa game namin..Hangga'ng dito ba naman wala ka?". Kinunutan ko sya ng noo. "Magkatabi nga tayo at halos isang dangkal lang ang layo ko sayo..pero pakiramdam ko..Ang layo..layo mo". Hindi agad ako nakapagsalita. "Bakit ang tamihik mo?...May problema ba tayo?..."
Kunwa'y naubo ako. Kaya naman sinamantala ko na para lumayo sa kanya. Tumayo ako at kinuha yung ilang libro sa divider.
Binalingan ko sya ng tingin nang humugot sya ng malalim na paghinga.
"W-wag mo'ng isiping may problema tayo...Okay tayo.
..O-okay!". Nag thumbs up pa ako. Mitch ano ba?..Para ka'ng ewan dyan!.
Pero dahan-dahan syang lumapit sa direksyon ko. "M-maiwan na kita dito...M-marami pa kasi akong babasahin". Sabay taas ko nung libro.
Please lang...wag ka na'ng magsalita. Mas lalo akong nahihirapan e...
Akna'ng aalis na ako nang hawakan nya amg braso ko. Gulat ko naman tinignan yon.
"Mag-usap tayo". Mahina pero sapat na para madinig ko.
"A-ano'ng pag-uus----".
Alanganin pa nitong tinanggal ang kamay nya sa braso ko. At mukhang hindi sya sigurado sa sasabihin nya.
"B-bakit hindi ka dumat---fuck!". Bigla ko'ng nailaglag yung libro ko at tinamaan sya sa paa. Mabilis ko naman 'yon pinulot at nakangiwing tumingin sa kanya na halata mo'ng nasaktan.
"Naku!!..Pasensya na..hehe".
Pilit sya'ng ngumiti.
"Ayos lang". Nagtungo na sya sa couch ulit. Nawala naman ako sa sarili ko nang sundan ko sya at umupo din don. Takha nya akong tinignan at napangiti rin.
Iiwas?..Bakit tumatabi ka..Hayys naman mitch oh..Ano bang trip mo?.
"A-ano ba yung gusto mo'ng pag-usapan natin?". Naiusal ko nalang at yumuko.
Ang tagal nya bago sumagot.
"W-wala...Gusto ko lang sabihin na this weekend ang stay namin dito sa bahay nyo...Sana okay lang sayo". Medyo umiwas pa ito ng tingin.
"Yah...I know that..Sinabi na sakin ni kuya...Welcome naman kayo dito anytime".
May magagawa pa ba ako?
"Bakit ba ang cold mo?".
"Huh?".
"Bakit kako ang cold mo?". Lumunok ako.
"H-hindi ah..P-pano mo naman nasabi?". Mukha'ng hindi nya inasahan ang sasabihin ko. Kaya umiwas sya ng tingin.
"I mean...Paano ako naging cold?".
Ang shunga mo noh? Malamang hindi mo sya kinikibo..Malamang iisipin nya'n cold ka!
"Hindi ka palakibo...Umiiwas ka sakin..hindi mo ako pinapansin...Galit ka ba?".
"H-hindi!...".
"Eh bakit gan---".
"Basta hindi ako galit".
"Pero pansin ko...Ang tahi-tahimik mo..Hindi ka naman ganyan nung mga nakakaraang araw..Pag nagkikita tayo..Palakibo ka..Palausap ka..Pero ngayon....Shit!..Ang labo mo!".
Bigla naman akong tumawa ng malakas kaya natuon ang paningin nya sakin. Medyo nakaramdam ako ng awkwardness. Pero tinuloy ko lang ang tawa ko. At tumayo na..Sabay paalam na magbabasa pa ako ng libro. Bago ako tuluya'ng makalayo ay narinig ko pa ang mahina nya'ng usal.
"Weird"
Bigla ko'ng naalala..Wala pala ako'ng hawak na libro. Pabalik na sana ako sa direksyon nya nang makasulubong ko sya dala ang mga libro ko.
"Sa lahat ng magbabasa..Ikaw ang ang walang binabasa". Sabay abot nya sakin nun.
Yumuko lang ako at nagpasalamat.
Tumalikod na ako pero napahinto ako nang magsalita sya.
"Halata ko'ng iniiwasan mo ako..Bakit ba?..Sabi mo hindi ka galit..Na wala tayo'ng problema...E Bakit ganyan ka?"
Ano pa ba'ng palusot ang gagawin ko? Eh mukha'ng hindi ako makakapag lihim sa kanya eh. Gusto ko l'ng naman makapag-aral nang walang sagabal na hipon... Akala ba nya madali sakin 'to?. Hindi!.
Hindi madali saki'ng iwasan ka?.. Kung may choice lang ako. Pero wala eh. Wala ako'ng ibang pwede'ng gawin kun'di ang umiwas..Ayoko lng talaga nang gulo..Ayoko'ng masangkot sa gulo. Pero dahil sa'yo...Nasasangkot ako..Dahil sa inyo ni nicole!
Dahan-dahan ako'ng humarap sa kanya. Tutal eh mukha'ng bisto na ako. Para saan pa't magdahilan ako?
"Y-your right...I-iniiwasan kita...M-masaya ka na?".
Hindi ko maintindihan kung bakit nasaktan sya sa sinabi ko.
Nakatungo pa rin ako sa knya..At sya ay kunot-noong tumingin sa mga mata ko. Kita ko ang inis sa mata nya.
"Ano ba'ng ginawa ko? Bakit mo ako iniiwasan?". Salubo'ng ang kilay nya.
"Wala ka'ng ginawa..J-just starting from now on...Layuan mo na ako..Wag mo na ako'ng kakausapin at lalapitan...Idistansya mo na anv sarili mo sakin..At ganon rin ang gagawin ko". May kirot sa puso ko.
"T-teka nga!...Hindi ko maintindihan eh..Bakit gusto mo'ng layuan kita? A-ano bang pinagsasasabi m---".
"Basta layuan mo na ako". May awtoridad ko'ng ani.
Inis sya'ng napasabunot sa sarili. "H-hindi pwede..."
Pinaningkitan ko sya ng mga mata. "B-bakit hindi pwede?".
"B-basta hindi pwede..
.m-magkaibigan na tayo diba?...Hindi mo ako pwede'ng iwasan.."
Tinawanan ko la'ng sya. At muli aya'ng tinitigan. Halata'ng-halata mo ang pagkabas ng galit at inis sa mukha nya.
Ang hirap sabihin.
"Kiel...Close tayo..Pero hindi tayo magkaib---".
"Kaya umiiwas ka sakin?".
"H-hindi..M-may dahilan kung bakit ko gagawin 'to".
"Then what? What's that fucking reasons?..Tell me!".
Nanlumo ako nang tumingin sya salin na halos naamakaawa na.
Huminga muna ako ng malalim.
"Ayoko'ng magkalapit tayo..Kasi sa twing nakakasama kita nagkakaroon ng gulo...Naapektuhan yu'ng pag-aaral ko..Im sorry..Pero umiiwas lang ako sa gulo.. Kaya please..Iwasan mo na rin ako...
Hindi ko 'to sinasabi para saktan ka..Sinasabi ko 'to para paalalahan ka...Hindi tayo tandem para palaging magkasama..barkada ka ng kuya ko kaya nakakausap mo at nakikita no ako ng madalas..Pero---".
Bigla akong nagkaroon ng kirot sa puso na'ng tumingin sya sakin at kita sa mga mata nya ang nagbabanta'ng luha mula ron.
"P-pero ano?". Seryoso sya.
"P-pero sa ngayon...Ayaw muna kita'ng makita". Yumuko ako.
Hindi agad sya nagsalita. Kita kung paano sya masaktan..Pinipigilan lang nya ang mga luha na pumatak.. Dahil pinapakita nya'ng kaya nya..kahit hindi naman talaga.
Kinakaya ko lang..Kaya wag mo'ng isipi'ng gusto ko 'to..Dahil napipilitan lang ako.
"I-Im sorry...Im sorry ku'ng nadadamay ka sa gulo na'ng dahil sakin... " may lungkot sa tono nya. "I thought were already friends..Look..Hindi ako nakikipagkaibigan sayo para pag-tripan or i-bully ka...Nakikipagkaibigan ako sayo dahil gusto ko'ng magkaroon ng mitch na katulad mo..Im sorry again...wala ako'ng masamang intensyon sayo".
"Alam ko naman yun eh".
Kung bakit ba kasi sa dinami-rami ng lalaki'ng pwedeng makipagkaibigan sakin. Eh ang leader pa ng Br? Ang tanyag at ginugusto pa ng marami? Haist.
"I really sorry.."
Ang kirot ng puso ko. Para ako'ng tinusok ng karayom sa puso ng ila'ng beses..Bakit ba ganyan ka? Bakit nadadala ako sayo?..Bakit ati ako nasasaktan?
Sorry din kiel..Im sorry..
"Kahit maganda ang intensyon sayo ng isang tao...kailangan mo pa rin gawin kung ano ang makakabuti para sa inyo"