Dileğini fısılda kitabima baksaniza yetim kalmasin yavrucak skbdsmdn
Lara'dan...
Parayı ödeyen Ozan'a baktım tekrardan. "Derken?" ayakkabı poşedini bana uzatıp gülümsedi.
"Hastaneye gidiyoruz." gözlerimi kıstım. "Ozan ne diyorsun ya?" derin derin bir nefes alıp kolunu omzuma attı ve bana eğildi. "Hastane diyorum yanlış anlaşılma diyorum biraz kafanı çalıştır."
"Kusura bakma fazla şifreli konuşuyorsun." geri çekilip ellerini iki yana açtı. "Ulan daha nasıl anlatiyim. Yanlış anlaşılma olmuş işte çocuk sahibi olabilirsin, olabiliriz." Ozan'dan çektiğim gözlerimi tekrar Ozan'a diktim.
"Yalan söylüyorsun." kasada olmamız umrumuzda değildi pek. "Yalan söyleyenin canı çıksın!" gözlerimden habersiz akan yaşları silip anlıma öpücük kondurdu. Kolunu cimcikledim. "Ne canı çıksın ya! Ölürsen öldürürüm seni." gülerek sarıldığında kafamı boynuna gömdüm ve ağlamaya başladım.
"Hadi randevu saatimiz geçiyor yetişmemiz lazım."
××××××××
"Hadi tamam yanlış anlaşılma falan oldu. Niye şimdiye kadar ulaşmadınız?" Ozan'ın sıkan eli yüzünden doktorun anasını, bacısını yiyemiyordum. "Ulaşmayı denedik Lara hanım. Ozan bey numarasını değiştirmiş."
"Ozan'dan başkasını arayamadınız mı?" adam ellerini dosyanın üzerinde birleştirip derin bir nefes aldı. "Arayamadık. Numara yoktu."
Bahaneye bak.
Ağzımı açıp sövücekken lafımı kesen isminin Erhan olduğunu öğrendiğim doktora tip tip bakmaya başladım.
Peki.
"Evet daha önce çocuğunuz olamayabilir gibi bir yanlış anlaşılma oldu ve tekrardan özür dilerim. Ve eklemek istediğim nokta, hamilelik süreci aşırı yorgun geçer. Daha önce düşük yapmışsınız diye hatırlıyorum?"
Kafamı olumlu anlamda salladım.
"İlk 3 ay yataktan bile çıkamayabilirsiniz, kanamalarınız olabilir, yemek dahi yiyemeyebilirsiniz."
Ben mi? Yemek mi yiyemiycem ahahahaha no.
"Yeseniz bile kusarsınız ki bunlar çok normal." bende olan bakışlarını Ozan'a çevirdi. "Bu süreç içinde birlikte olmanız en önemli detay. Yanında annesi, kaynanası , ablası ve ya kocası falan olması iyi olur."
1) evli değiliz -henüz-
2) daha hamile değilim niye beyle yapıyon doktor dede.
"Pekala. İyi günler."
"Tekrardan kusura bakmayın."
Kapıdan çıktıktan sonra Ozan omuzlarımdan tutup karşısına aldı. "Bak. Bir sey olmayacak. Sevinsene." gülümsedim.
"Ozan bana saçma geliyor bunlar " elleri gevşerken tek kaşı da havaya kalkmıştı.
"Derken?"
"Yani ne biliyim. En iyi doktorlardan biri bu adam. Böyl bir yanlış yapması saçma geldi." ellerini omuzlarımdan çekip ceplerine koydu. "Pekala, sevinirsin diye düşünmüştüm ama kafanda soru işaretleri bırakmaktan başka bir şey yapamamışım."
"Sevindim zaten."
"Hadi ya, çok belli ediyorsun gerçekten." bana sırtını dönüp hastane çıkışına giderken arkasına dahi bakmamisti.
"Ozan! Nereye gidiyorsun?!" ellerini iki yana açıp ilerlemeye devam etti. Koşup ona yetiştim ve kolundan tutup zorla kendime çektim. "Sevindim. Gerçekten sevindim sevgilim. Ama dediğim gibi inanmalı mıyım bilmiyorum."
"Neye inanmak istersen ona inan Lara. Düşüncelerini değiştiremem. Arabada bekliyor olacağım." beni geçip gittiğinde yanaklarımı şişirdim. "Beklemene ne gerek var beraber giderdik."
××××××
Emniyet kemerimi taktıktan sonra arkama yaslandım. "Özür dilerim."
"Gerek yok." ayağımı yere vurup bağırdım. "Sinir etme beni!" sigarasını dışarı attıktan sonra arabayı çalıştırdı. "Ne yapmamı bekliyorsun Ozan? Havalara mı uçayım?" alayla güldugunde yutkundum.
"Olmayacağını öğrendiğinde terk etmek kolaydı da olacağını öğrendiğinde sevinmek zor mu geldi?"
"Senin iyiliğin için gittim!" elini direksiyona vurdu. "Ama bana iyilik olmadı! Aksi oldu!"
"Durdur arabayı."
"Ne?"
"Arabayı durdur Ozan!" derin bir nefes aldığında yutkundum. "Saçmalama Lara!"
"OZAN DURDUR ARABAYI!" ani frenle öne eğildim. Kemeri açıp arabadan indiğimde Ozan'ın bagirislarini umursamiyordum. Yüzüğümü çıkartıp açık camdan Ozan'ın yüzüne attım göz yaşlarıma aldırmadan.
Saygı çerçevesinde olan her yoruma açığım
Kisa olmuslu yorumlara cevap vermeyecegim.
Iyi zamanlar💕💕💕❤