Herkse merhaba❤️ Ramazan ayınız hepiniz için bol bereketli geçer inşallah 😳
Ve karneler ne aldınız kız 😂
Bir kaç gündür hatta aydır bölüm atamadım çünkü hem İstanbul dışındaydım, hem de çalıştığım için fazla konsantre olup yazamadım. Size en iyi şekilde bölüm vermek için biraz beklettim.
Umarım beklemekten sıkılmamışsınızdır. Beklediğiniz için çok teşekkür ederim. Sizi seviyorum ve keyifli okumalar❤️
"Günaydın "
Merve yanına kedi gibi kıvrılan adama sıkıca sarılıp mırıldandı. Yüzünü genç adamın sırtına yaslayarak omuzuna küçük küçük öpücükler kondurdu. Yanında uzanan adamın çıplak bedenine sarılınca kendi bedeni rüzgarda savrulan yaprak gibi titredi. Bir süre kafası Ammar'ın sırtında kaldı. Elleri genç adamın bel kıvrımında gezerken derin bir nefes verdi.
" Günaydın güzelim"
Ammar gözlerini her açtığında yanında ki kadının varlığıma şükretmeden duramıyordu. Ona kocaman gözleriyle, burnunun üzerinde ki minik çilleriyle bakan kadın onu sahra çölünde gezmiş kadar yoruyordu. Önüne dönüp ona sarılan kadına bakındı. Gözlerinin önüne gelen saç tellerini yavaşça çekip genç kadının alnına kocaman bir öpücük kondurdu.
"Aahkar yine yok. "
" Annemdedir. " Yiğit ona hülyalı bir şekilde bakan kadının incelmiş beline sarıldı. Kadın kendine çekip biraz süzdü.
Beraber yaşadıkları ilk ay bu ay olmuştu. Evliliklerinin ilk ayı gibiydi bu ay. Merve her seferinde yanında adamın ona sarılmasına, ona her zaman onu sevdiğini söylemesine izin vermişti. Merve kendini bilinmezlikte kaybetmişti. Bundan sonra sadece hayatında Yiğit'in olmasına izin verecekti.
Yiğit dudaklarımı genç kadının boynuna doğru uzattığını Merve bir kaç hareketle onun elinden kurtuldu. Yiğit bir aydan beri her yakınlaşmaya çalışmasında başarısız oluyordu. Bir kaç kez Merve'yi öpmeyi denemiş, başarısız olunca ise elini ensesine koyup liseli çocuklar gibi kızarmıştı. Buna her ne kadar karşı çıkmak istese de Merve'nin korkmaması için susuyordu.
"Ben Aahkar'ın karınını doyurayım. "
Merve üzerine aldığı kısa pembe sabahlık ile yatakta yine tek başına kalan adama gülümsedi. Kapıdan çıkarken terliklerini giyip aşağıda misafir odasında olan Ceren Hanım'a doğru yöneldi. Yiğit ise yatakta tek kalıp kafasına bir tane vurdu. Kendini yeniden yatağa atarak ellerini yüzüne kapadı. Kendini her seferinde karşısında ki kadına rezil etmeyi biliyordu.
Aahkar'ı ısrarlar üzerine zorla olsada hastaneden çıkarmışlardı. Bunun en büyük etkeni her zamanki gibi Yiğit'ti. Genç adamın ona yaklaşmalarını çok seviyordu, fakat her ne kadar kendini karşılık vermek için zorlasa da yapamıyordu.
Tüyleri diken diken oluyordu. Yiğit ona her yaklaştığında, hatıraları peşinden koşturarak geliyordu. Merve her ne kadar kendini bir kaç tatlı öpücüğe hazır hissetse de gözlerini her kapattığında kendini başka bir yerde buluyordu. Kendi elleri ile Ammar'ın gitse de sonrasında ki başarısızlık hem onu hemde karşısında ki adamı mahçup ediyordu. Neden kaçtığını bir türlü söyleyememişti Merve. Ammar'ın üzerine gelmeyeceğini biliyordu fakat açılmasın biraz erken olduğunu düşünüyordu.
Kapıyı bir kaç kez tıklayarak bekledi. Ceren Hanım'ın kahkahalarını kapının dışından bile duyuyordu. Ellerimi kapıya koyarak bir kaç saniye bekledi. İçini yiyen minik kurtlar için büyük küfürler ediyordu.
"Anne geldi bebeğim! Benin biricik torunum. "
Kayınvalidesinin bu sevinci onu neşelendirmek yerine yüzüne kocaman bir tokat yemiş gibi üzülüyordu. Elinde sonunda gerçeği öğrenecek kadın için deli gibi pişmandı.
Merve kapıya yaslanarak derin bir nefes verdi. Kafasını bir kaç kez kapıya vurarak dudaklarını ısırdı. Kapının açılma sesiyle kafasını geriye çekerek gülümsedi. Gülümsemesi şimdiye kadar yaptığım sahte gülümsemelerin en kötüsüydü. Ceren Hanım gülümseyerek kucağında ki bebeği annesine uzattı.
Merve kucağına verilen bebeği koklayarak öptü. Ceren Hanım kapıyı ardına kadar açıp kızın içeri girmesine izin verdi.
"Sabah sizi uyandırmasın diye aldım."
"Hiç önemli değil anne. " Merve yavaşça yatağa oturarak göğsünü açtı. Ceren Hanım bu bir ay boyunca onu banyodan yatağa kadar taşımıştı. Yiğit kendini o işlerden geri çekmiş, Merve bornozla ortada dururken bile eli ensesinde kızararak geri çıkıyordu. Genç adam rahatsız olmak bir yana, Merve'nin vereceği bir tepkiden bile korkar olmuştu.
Memesini küçük çocuğun dudakları arasına koyarak gülümsedi.
"Acıkmış. "
" Kıkır kıkır gülüyordu Sarı'm. "
" Beni deli etmeyi seviyor, seni de güldürmeyi. " Merve gülümseyerek konulurken yavaşça gözlerini kapayan bebeği öptü.
Merve derin bir nefes verirken yanına oturan kadına baktı. Ceren Hanım elini saçlarına koyup konuşmaya başladı.
" Yiğit'le aranızda bir sorun yok değil mi? "
Merve kaşlarını çatarken kafasını hayır anlamında salladı ve ona hala melül melül bakan kadına gözlerini kırpıştırdı.
" Aramızda neden bir sorun olsun ki? "
" Yani, o görüntüyü gördüğüm için çok özür dilerim ama Yiğit sürekli seni öpmeye kalksa geri çekiliyorsun" Merve gözlerini kocaman açıp karşısında susan kadına baktı.
"Yanlışlıkla gördüm. "
Ceren Hanım kıkırtıyla kızaran kıza baktı. Gülerken bu konunun karşısında ki kızı bu kadar bozacağını tahmin etmemişti.
"Anne, zaten sen gelirsin diye çekildim."
"Ben bu gün Aahkar'ı alıp çıkayım istersen, zaten başınıza kaldım. "
" Hayır anne! " Merve bir anda bağırırken kucağında ki bebekten kendini çekti, göğsünü kapayıp küçük bebeği yatağa yatırdı.
" Yani ne gerek var gitmene. Yani, sen başımıza asla yük değilsin. Bana çok yardım ediyorsun."
"Olmaz öyle kızım, sen daha yeni evli gibisin. Anladın sen beni o kadar çok açık söyletme "
Ceren Hanım kalkarken gülümsedi ve ona saf saf bakınan kadına döndü.
" Ne bakıyorsun öyle? "
" Nasıl yapacağım? "
Ceren Hanım şuh bir kahkaha atarken eliyle ağzını kapadı. Ona bir kaç dakika ama Mevre'ye bir kaç yıl gelen kahkahasını attıktan sonra genç kadına dönüp daha fazla gülmemek için kendini tuttu. Başında ki gelini ile bir ömür boyu güleceğini sanıyordu.
" Kızım, Aahkar'ı nasıl yaptıysanız öyle yapacaksınız. " Ceren Hanım daha fazla gülerken Merve'nin kızaran yüzüyle kapıdan çıktı. Kapının hemen arkasında oğlunu görünce tekrardan gülmeye başladı.
" Gidiyorum evden. "
" Niye? " Ammar elini kapıya koyarken kaşlarını çattı. Biraz önce kapı dinleme mevzusunu hiç hatırlatmak istemezken annesinin gitmesini şimdi garip buluyordu. İçerde sadece annesinin kahkaha sesini duyabilmişti.
" Az yalnız kalın oğlum."
Ammar anlamamış gibi etrafına bakınırken annesinin gülüp arkasından geçmesiyle olduğu yerde bir kaç dakika kaldı. Kendine geldiği zaman kapıyı aralayıp oğlunun saçlarını okşayan kadına baktı. Gözlerini yavaşlık açıp kapıyordu. Bu zamanın, ve bu görüntünün asla yok olup gitmesini istemiyordu. Karşısında ki kadını ne olursa olsun seviyordu. Yatakta yatan oğlu ile yaşayacağı anıları bir bir biriktirmeye başlamıştı bile.
"Gelsene."
İlk başta sese ürksede hala oğlunun saçlarını okşayan Merve'nin yanında koca bir kaç adımda gitti. Genç kadının yanına otururken nefesini tuttu. Kalbinin sesinin güm diye bütün etrafa yayıldığını biliyordu. İlk defa başbaşa kalmışlardı. Bir aydan beri eve gelen gidenin haddi hesabı yoktu. Bebek görmek için, ve ya bu zamana kadar gelini göremeyen herkes bu ayda gelmişti.
Genç adam ise karısını sadece yatarken seyredebiliyordu. Merve uyuyor, ya da Ammar'sarılmış bir şekilde kendinden geçiyordu. Sabah olan konuşmaları sadece yatakta kalıyor sonra iki yabancı gibi odalarda köşe kapmaca oynuyorlardı.
"Annem bu gün gezmeye çıkayım diyor."
"Biliyorum."
"Aahkar'ıda alacakmış ama"
"Onu da biliyorum Ammar" Merve geri çekilip adamın yüzüne baktı. Ammar'ın bir aydan beri kestirmediği kirli sakallarına bir öpücük kondurdu.
Kollarını açarak genç adama sarıldı.
"Annene, söylemek istiyorum."
"Neyi güzelim?" Ammar kollarında ki genç kadın ile geriye doğru yattı. Yatağın ucundan ayaklarını sarkıtıp gözlerini kapattı.
"Herşeyi."
Ammar gözlerini açtı ve yanında ona emin olmayan bir şekilde bakan kadına baktı.
"Neden?"
"Onu kandırıyoruz. Aahkar onun torunu değil. Ne de ben senin bu zamana kadar karındım. Söylenildiği gibi küçük bir şey değil Ammar bu bilmesi lazım."
"Uygun bir zaman kollayalım mı?"
Merve başını olumlu anlamda sallayarak Ammar'ın botun girintisine geri döndü.
Kapının tıklanmadan açılmasıyla genç adamdan geri çekilip etrafa bakındı. Biraz daha heyecanlanasa 'Yaz kızım çimento!' diyerek bağıracaktı. Ellerini saçlarına koyarak Ammar'ın gülme sesini duydu. Gözlerini devirirken Ceren Hanım'ı kaş ve göz hareketleri ile Ammar'ın anında dışarı çıkışını izledi.
"Ne diyecektin bana?"
Merve gözlerini kırpıştırırken giysi dolabına yönelen kadına baktı. Yavaşça dudaklarını yalayıp boğazını temizledi.
"Hiç canım. Sen neden döndün ki gitmeyecek miydin?"
"Kızım tek mi gideceğim ben?"
Merve biraz düşündükten sonra aklına gelen bir kaç şeyi hatırladı. Aahkar yanında yatıyordu. Gözlerini kapandıktan sonra şiirine karşısında ki kadına gülümsedi ve yataktan kalktı.
"Sizi yalnız bırakacağım dedim ama iyi mi yaptım kötü mü bilemiyorum." Ceren Hanım sessizce mırıldandı ve kapıdan kaçar adımlarla çıkan kıza gülümsedi. İçten içe gel binin ne söyleceğini düşünsede şimdilik rahatı iyiydi.
Merve ise sadece kapıya yaslanarak karşısında ki adama baktı. Ammar dizlerinin üzerine oturmuş ne diyeceklerini bakıyordu. Merve genç adamın yanına oturarak gülümsedi. Başını kocasının omuzuna koyarak fısıldadı.
"Bu gün bize kaldı ha?"
Diğer bölüm Allah affetsin söanzşamsşdfşsna
İstediğiniz bir kaç şey (🔥🔥🔥) olacak 😂
Sizi seviyorum ❤️
İnstagram/asliipekli