NOTE: MAHABA ITONG CHAPTER NA 'TO! MAHABAA~
×××♠♠♠×××
Xx Kiersten's P.O.V xX
Owwwww.. ang sakit ng ulo ko.
Inaantok na umupo ako. Napahawak ako sa noo ko nung maramdamang kumikirot iyon.
Then may naalala ako..
"That dream is so horrible.. really horrible." Sabi ko sa sarili ko.
*tok tok tok!*
"Good morning, my lady! As I expected, you look gorgeous as ever!"
Agad kong idinilat ang mata ko at nanlalaki ang mata na tumingin dun sa nagsalita.
"A-Anong ginagawa mo dito?" Gulat na tanong ko sa kanya.
Kumunot ang noo ni Phoenix then he laughed. "You thought everything was a dream?" Di makapaniwalang tanong niya. "It is a dream! A dream come true for me! Haha!" Masayang sabi niya and then he laughed loudly.
Sinamaan ko siya ng tingin.
"This is a nightmare! A very horrible nightmare!" Galit na sabi ko sa kanya.
Phoenix stopped laughing. He looked at me. "Oh come on.. itong araw na 'to ay ang pinaka magiging interesting at masayang araw sa buhay mo!" Sabi niya.
Inirapan ko siya. "Interesting mo mukha mo.." sabi ko.
Nakita ko ang pag-iling ni Phoenix. "Fierce.." dinig kong bulong niya. "Anyway, my lady, I guess hindi mo nadinig yung sinabi ko sayo kanina." Sabi niya. Kunot noong tumingin ako sa kanya. "You look very gorgeous." Sabi niya while smirking at me.
"Huh?" and then I looked at myself.
Holy.. I do look gorgeous! Well.. matagal na pero.. teka, teka..
Dali-dali akong tumayo sa kama ko. At dahil hindi inaasahan ni Phoenix yung biglang pagkilos ko, I slammed him on the wall atsaka sinakal.
"Ugh!" daing niya.
I glared at him. "You bastard! Akala mo ganun ganun na lang yun?" Tanong ko sa kanya. Kumunot ang noo niya. "Ha! How dare you to forget! Pinatay mo ang DAPAT na magiging asawa ko! Do you think I'll let you go that easily?" Annoyed at galit na sabi ko sa kanya.
When he didn't answered me, idiniin ko ang pagsakal ko sa kanya. "You know, I don't deserve any of this. I'm just a simple girl, who got her mother killed by his cousin, was engaged to a mafia boss and WAS about to get married but then you destroyed everything!" Galit na sigaw ko.
Naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko. I felt my knees weakened at nabitawan ko na si Phoenix mula sa pagkaka-sakal ko sa kanya. Napaupo ako sa sahig and I cried! I cried like a baby.
I heard him sighed then muttered something pero hindi ko naintindihan.
Umupo siya sa harap ko and then he caressed my cheek. "Don't cry. You'll ruin your make-up." Sabi niya in a soft voice tone. "I didn't destroy anything, Kiersten. I just wanted to be happy!" What he said made me look at him.
I glared at him. "YOU DON'T DESERVE TO BE HAPPY!" Sigaw ko sa kanya.
I heard him sighed again. "I know.." sabi nito, and for a second, nakita ko ang Phoenix na kilala ko. He showed me that his sad about.. something. "..but I'm not going to give up!" Sabi nito, completely concealing his true emotions with a smile.
Nakaramdam ako ng awa.
"Tara na, Kiersten, everyone is waiting for us." Sabi nito na nagpakunot sa noo ko.
"Everyone?"
He smiled at me. "Yes, everyone. Kaya tara na.." Sabi niya in a soft voice.
Inilahad niya yung kamay niya, wala naman sa sariling tumayo ako at tahimik na sumunod sa kanya. Lumabas kami ng kwarto and I saw na nasa isang hotel kami.
Lumabas kami at bumati sa akin ang malamig na hangin ng Japan. I even saw a limo infront of us. Sumakay kaming dalawa dun. The whole ride, I was silent. Para bang nawalan ako ng boses.
Nakatingin lang ako sa bintana.
Ikakasal na ako.. sa maling lalaki nga lang.
Naramdaman ko ang pagtulo ng luha sa mata ko na agad kong pinunasan. I can feel sadness. Iyon lang. Wala ng iba.
Xx Phoenix' P.O.V xX
Nakatingin lang ako kay Kiersten at hindi ko maiwasang mapangiti ng malungkot.
I don't deserve to be happy.. I know that already. I already do.
Ang swerte ng taong mahal ni Kiersten. Mahal na mahal niya. Nakakainggit. May taong umiiyak at lumalaban sa taong mahal niya samantalang walang may kayang gumawa no'n sa akin. Bakit? Dahil hindi ko rin naman sila kayang ipaglaban. Aasa lang sila sa akin at sa huli ay wala rin silang mapapala.
After I let my guard down a moment ago, nag-iba ang tingin sa akin ni Kiersten. Hindi siya galit. She's sad for me. Naawa siya sa akin. Tumahimik siya at hindi na lamang ako kinausap.
Kiersten is too kind for people like us, mafias. Masyadong malambot ang puso ni Kiersten pero matapang din naman siya sa ibang paraan.
Her kindess and trust to others will be her strength and weakness.. That's what will make her strong and at the same time weak.
Xx Kiersten's P.O.V xX
Hindi ko namalayang nakatulog ako kung di ko naramdamang huminto ang kotse. We're still at Japan. Hindi ko maiwasang isipin kung ano ng nangyayari sa Pilipinas at kay Sky. Is he waiting for me? Ano na kayang ginagawa niya? I guess.. he's fuming mad.
Nabalik ako sa wisyo nung bumukas ang pinto sa gilid ko. It revealed Kuya Jack smiling widely. Walang emosyon ko siyang tinignan pero hindi niya iyon pinansin. Inilahad niya yung kamay niya as if asking me to hold it.
Tinitigan ko lang iyon at kusang lumabas ng kotse. I saw how he closed his hand pero nakangiti pa rin siya. Nagulat ako nung bigla niya akong yakapin.
"Finally! Tapos na.." Sabi niya and sighed in relief.
Humiwalay siya sa yakap at hinalikan ako sa noo. "I'm so happy for you, baby Ki." Sabi nito.
Okay, what the heck is going on? May mali dito.. something weird is happening, nararamdaman ko 'yon.
Hinawakan ni Kuya Jack ang kamay ko at ibinigay sa akin ang set of white, red and pink roses– na may mixture of sakura (cherry blossoms), making it smell really good.
Mapapangiti na sana ako dahil ito ang favorite theme ng boquet ko pero sumagi sa isip ko na maling lalaki ang pakakasalan ko.
Hindi ko maiwasang maluha ulit. "K-Kuya.." tawag ko na nagpatigil kay Kuya Jack.
Naging worried ang expression ng mukha niya nung lingunin niya ako. "Bakit? Anong problema? Why are you crying?" Nag-aalalang tanong nito sa akin.
Nagmamakaawa ko siyang tinignan. "P-Please.. *hik* ayaw ko kay Phoenix.." Sabi ko na parang batang umiiyak na nagrereklamo.
Nawala ang pag-aalala sa mukha niya at biglang ngumiti na ikinakunot ng noo ko. "B-Bakit ka ngumingiti? I'm serious here!" Sabi ko at unti-unti ng naiinis.
Tumawa ng mahina si Kuya Jack. Pinunasan niya ang luha sa mata ko. "Wag kang umiyak, lagot ako niyan." Sabi nito sa akin.
"H-Huh?"
Hindi niya ako pinansin at ipinulupot na lang ang kamay ko sa braso niya. "Let's go.. inip na inip na yun." Sabi nito at muling ngumiti.
We started walking hanggang sa makarating kami sa pinto ng church. The church looks very simple yet elegant. Before the door opened, may kung sino ang naglagay ng belo sa may ulo ko and then disappeared like a bubble. Bumukas ang pinto at hindi ko inaasahan ang nakita ko.
"Sweetheart, what took you so long?"
Naramdaman ko ang pag-iinit ng mata ko kaya naman niyakap ko na siya bago pa man tumulo ang luha ko.
Natigilan si lolo pero yinakap din naman ako pabalik. "Oh! Haha! Were you scared?" Tanong ni lolo sa akin. Humikbi ako at tumango.
I was so scared! Akala ko hindu ko na siya makikita.. pero, teka..
"W-What are you doing here?" Nagtatakang tanong ko sa kanya.
Nag-chuckle si lolo. "What do you mean? I should be here since my granddaughter is getting married. Am I not allowed to witnessed my granddaughter's wedding?" Tanong nito sa akin.
"I-I mean—" hindi ko na naituloy yung sasabihin ko nung bigla kaming maglakad. Completely cutting me off.
Tumahimik na lamang ako at nakaramdam ng panlulumo. Kampi ba si lolo kay Phoenix? Ayaw ba niya kay Sky para sakin? Naputol ang pag-iisip ko nung makita sila Kyle at Steven.
Kumunot ang noo ko. A-Anong ginagawa nila dito? Kanina– no, kahapon pa ako naguguluhan sa nangyayari eh. Are they also Phoenix' alliance? Pero.. loyal sila kay Sky.. But, what are they doing here? Naramdaman ko ang paghinto namin sa paglalakad kaya I expect na nasa harap na kami ng altar.
Inayos ko ang tayo at tinignan ang taong nasa harap ko at kinuha ako mula sa pagkakahawak ni lolo. Para akong binuhusan ng malamig na tubig nung makita kung sino 'yon. Dinaluyan ng parang kuryente ang braso ko nung hawakan niya ito at ipulupot sa braso niya.
"Take care of the Hayashi's princess.. if you hurt her, you know what will happen." Nagbabantang sabi ni lolo.
Tumango naman ang kausap nito na may seryosong mukha. "I will, I have waited for this day to come and I will not do this damn wedding if I don't love her." Sabi niya in a very serious tone and in a very serious face.
Ngumisi si lolo at tumango. Nabaling naman ang tingin ni lolo sa akin. He kissed my forehead. "You will always be the Hayashi's princess." Sabi niya na parang bulong and then walked towards the glass chair.
Sinundan ko ng tingin si lolo at nagulat ako nung makita si Phoenix at Kuya Jack sa tabi nito na nakangiti sa akin. I looked around at nakita ko si Cassandra and Samantha. There are other people pero hindi ko na kilala.
"Hindi mo ba ako na-miss?"
Bumilis ang tibok ng puso ko nung madinig ang malalim niyang boses. Nangilid ang luha ko at hinarap siya. Nakita ko ang paglambot ng ekspresyon ng mukha niya at bahagya akong nginitian.
"Kasi ako na-miss ka." Sabi niya.
Hindi ko na kinaya ang pagpipigil sa sarili ko at yinakap siya. Humagulgol ako ng iyak nung maramdaman ang pagyakap niya pabalik.
"S-Sky, a-ano bang *sniff* nangyayari? A-Akala ko hindi na kita makikita.. huhu.. I-I thought, I'm going yo m-marry the wrong guy..." Umiiyak na sabi ko.
Humiwalay siya yakap at hinalikan ang noo kong natatakpan ng belo.
Bumuntong hininga siya at umiwas ng tingin. "I'm sorry, love. Everything was planned. Simula sa pagpunta mo dito sa Japan. I planned everything. I'm really sorry." Sincere na sabi nito.
"E-Everything was planned?"
Tumango ito at lalong umiwas ng tingin sa akin. Lalo akong umiyak at hinampas si Sky sa dibdib.
"Baka! (stupid) Aho! (idiot) I was freaking worried habang nasa kotse ako kanina! Simula kahapon, nagalit ako sa kanila kasi akala ko trinaydor nila ako! I was crying my heart out. I didn't even get enough sleep! Akala ko hindi na kita–"
tsup!
Natigilan ako at gulat na nakatingin sa kaniya. Nakita ko ang pag ngisi niya.
"You're too noisy at iyon lang ang alam kong magpapatahimik sayo.." simpleng sabi niya. "Mamaya na tayo mag-usap. Inip na inip na ako dito kaya let's do this freakin' wedding, Mrs. Lee." Sabi niya, parang bula na nawala ang galit at lungkot na nararamdaman ko nung madinig ang huli niyang sinabi.
Naramdaman ko ang pamumula ng pisngi ko kaya umiwas ako ng tingin sa kanya. Napatalon ako ng konti sa gulat nung makaramdam ng mainit na hininga sa tenga ko.
"I forgot to tell you something.." bulong nito na nagpatayp ng buhok ko sa batok at braso. "..I love you.." and then he kissed my cheek.
Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin pero nung maglakad siya ay wala ako sa sariling sumunod sa kanya. Nung makarating kami sa harap ni father, nagbow kaming dalawa.
"Before we start, is there anyone who wants to object about this wedding?" tanong nito, nung walang sumagot ay bumuntong hininga ito. "No one? Then, let's start the wedding!" Anunsyo nito.
Nagsimula ang wedding sa prayers at konting sermon niya. Habang nagse-sermon ang pari, nararamdaman ko ang minsang pagpisil ni Sky sa kamay ko na nagiging dahilan ng kuryenteng nararamdaman ko. Bumibilis din ang tibok ng puso ko. Nang natapos sa pagse-sermon ang pari ay tumayo kaming lahat.
"We are all here to witness the wedding of Mr. Chris Skyler Lee and Ms. Kiersten Gale Hayashi. Blah blah blah.."
(A/N: Wala po akong alam tungkol sa sinasabi ng pari kaya.. pagpasensyahan.. LOL)
=Fast forward=
"Please, will you both stand?" Sabi nung pari. Tumayo naman kami at inalalayan ako ni Sky.
Kasi naman 'tong gown na 'to eh!
"Thank you.." bulong ko, nadinig ko ang pagchuckle ni Sky. "
"My pleasure, my queen." Sabi nito at naramdaman ko na naman ulit ang pagiinit ng pisngi ko.
=Fast forward (ulit)=
"Do you, Mr. Skyler Lee, take Ms. Kiersten Hayashi as you're wedded wife, to live together in the holy bonds of matrimony? To love her, comfort her, protect her and care for her, in sickness and in health and forsaking all others, keep thee only unto her as long as you live?" Tanong nung pari at lumakas ang kabog ng dibdib ko.
The church became silent at ninerbyos ako. Nagulat ako nung madinig ang pag chuckle ni Sky.
"Just like what I've said to Mr. Hayashi, I am not doing this damn wedding if I don't love her.. So yeah, I do." Sagot nito at para naman akong binunutan ng tinik sa lalamunan.
Tumango ang pari. Humarap naman ito sa akin. "Do you, Ms. Kiersten Hayashi, take Mr. Skyler Lee as your wedded husband, to live together in the holy bonds of matrimony? To love him, comfort him, honor and keep him, in sickness and in health and forsaking all others, keep thee only unto him as long as you live?" Tanong naman nito, and once again, tumahimik ang buong simbahan.
A tear fell down from eye, tumango ako. "Just like what he said, I will not do this wedding if I don't love him. Yes, I do." Nakangiting sagot ko. Naramdaman kong pinisil ni Sky ang kamay ko kaya napatingin ako sa kanya.
He mouthed something na palaging nagpapasaya sa akin.
"I love you"
Muling tumulo ang luha sa aking mata. Tumango ako at sinagot din ang sinabi niya.
"I love you too"
The ceremony continued and time went fast, before we all even know it, nag-e-exchange na pala kami ng vows..
Nauna si Sky.
"Damn, I'm so speechless. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Uh.." umiwas siya ng tingin at nakita ko ang pagtulo ng luha niya. "..the moment I saw you at Lee University, alam ko na kaagad na ikaw ang babaeng kukumpleto sa mundo ko. I don't even know how I fell inlove with you, dahil bukod sa nagagandahan ako sayo, may kakaiba akong naramdaman dito.." and then itinuro niya yung puso niya. "I denied it, hindi ako pwedeng magkaroon ng kahinaan, is what I used to say in myself. Pero nung makita kitang umiiyak at hindi nakangiti ay parang nagagalit ako sa sarili ko. How can I make you smile forever? And a thought came into my mind, the deal.. Nakipag deal ako sayo no'n na maging fiance ako dahil hindi lang sa business, kundi iyon din ang way ko para mabantayan kita. Iyon din ang way ko para mapalapit ka sa akin. I know it was a very selfish way of mine pero.. anong magagawa ko hindi ba? I was always walking in complete darkness since I was a child, pero simula nung dumating ka, lumiwanag, sakto namang nahulog ako sa sarili kong dinadaanan. Binantayan kita, minahal ng tapat. Kahit kailan, di ako lumingon sa iba dahil palaging nasayo ang atensyon ko. You always do things that will caught my attention, hanggang sa dumating yung araw na sinabi mong mahal mo din ako. I was so happy that I can't help but to smile when I remember you saying those three precious words." Sabi niya while smiling. "Ayoko ng patagalin pa ang seremonyang ito. Gusto ko lang humingi ng tawad sa ginawa ko– namin na pagsu-surpresa sayo. But please, sana hindi nabawasan ang pagtitiwala mo sa mga kaibigan natin. Just always remember that they love you so much that they're all willing to die for you. Gano'n din ako, I love you so much, to the moon and back." He said, tears continue to stream down his face. Pinunasan naman niya iyon.
The whole time, I was crying too. Habang sinasabi niya ang mga salitang 'yon, nakatingin lang siya sa akin with full love in his eyes na muntikan na akong matunaw.
The mic was given to me and it was my turn to say my vow. "Sky, I was damn worried. I was sad. And most of all, I was damn terrified. Akala ko talaga ay makakasal ako sa ibang lalaki. Akala ko hindi na kita makikita. Alam mo ba? Kung sakaling mangyari 'yon? I won't hesitate to kill myself." Sabi ko, making hin frown. "What? I'm serious. Ano pang silbi ng buhay ko kung mawawala ka hindi ba? Kung hindi rin pala ako mapupunta sayo? You know what? Maybe grandpa was right, I am obsessed with you. I am obsessingly inlove with you." I said while smiling. "Just the thought of you, not being by my side, drives me crazy. Nung maging cold ka sa akin bago ako umalis papunta dito sa Japan, ibinuhos ko ang sarili ko sa training. I've waited for your texts or calls that never came. I thought, hindi mo na ako mahal. Nalungkot ako, kinabahan. Nagalit na din ako. But you proved me wrong, just with your simple 'I love you' nawala lahat ng 'yon. Nakalimutan ko ang tungkol sa surpresa mo na halos ikabaliw ko. Pinatawad kita kaagad. Ganito kita kamahal. At ngayong matatali na ako sayo habang buhay, I promise to myself, to everyone and to God, na hindi ko pagsisihan ang araw na 'to. I know you love me by just the way you look and kiss me. Just like you, simula nung araw na bumagsak ako sa kadiliman, ikaw naman ang nagmistula kong liwanag, and I thank you for that. Let's end this long message dahil excited na akong maging Mrs. Lee, excited na din akong mahalikan ang labi mo na pinaka na-miss ko sa lahat." I said, making everyone laugh.
"I can't wait for that to happen too." Sabi ni Sky and we both laugh.
=Fast forward (ulit)=
"The wedding ring is the outward and visible sign of an inward and spiritual grace, signifying to all, the uniting of this man and this woman in this holy matrimony." Sabi nung pari and two simple gold rings were given to Sky and me.
"Repeat after me," sabi ni father.
"Kiersten, I have for you a golden ring with diamonds. The most precious metal and gem symbolizes that your love is the most precious element in my life. Blah blah blah~" (A/N: Skip!)
Gano'n din ang ginawa ko at isinuot na namin sa isa't-isa yung singsing. Natuwa ako nung bagay at sakto sa daliri ko yung singisng. Sky knows me too well.
Tumikhim ang pari kaya napatingin ulit ako sa kanya. "For as much as, Skyler Lee and Kiersten Hayashi, consented together in holy.. blah blah blah.. You may now kiss the bride!" Anunsyo niya and everyone clapped their hands while cheering for our name.
"Mabuhay ang bagong kasal!"
"Mabuhay ang hari at reyna!"
"Long live, Skyler Lee and Kiersten Hayashi-Lee!"
Natutuwa ako sa isinisigaw nila pero agad na naagaw ni Sky ang atensyon ko. Hinarap niya ako sa kanya at itinaas ang belo na nakaharang sa mukha ko.
He hugged me. "I'm so happy! Thank you so much, love! I love you.." Sabi niya, I hugged him back.
"Thank you for loving me, Sky. I love you too, to the moon and back. Haha!" I said then laughed.
Humiwalay siya sa yakap at sa sobrang bilis ng nangyari. Malakas na sipol, sigawan at palakpakan na lamang ang nadinig ko nung maramdaman ang labi ni Sky sa labi ko.
--
Xx Someone's P.O.V xX
I've been waiting for you to come pero mukhang hanggang salita ka lang. You just wasted my time.
I stare at the dead body infront of me. "Pasensya niya, Miko, pero kailangan kong gawin eh." I coldly said. "Alisin niyo na 'yan sa harap ko." Utos ko at agad naman nilang sinunod.
May nadinig akong pumalakpak at napatingin ako sa direksyon ng pinanggalingan no'n.
"Tito.."
Ngumiti ito sa akin, para bang proud sa ginawa ko. "Good job, my boy. Hindi talaga ako nagkamaling piliin ka." Sabi nito.
Lumapit ito sa akin at umupo sa swivel chair ng lamesa ni Miko.
"Finally, nakuha ko ulit ang pwestong ito." Natutuwang sabi nito.
Nagbow ako sa kanya. "Me too, tito, and also.. welcome back." Magalang na sabi ko.
Lalong lumawak ang ngiti nito and for a split second may nakita akong pamilyar na mukha.
Ki–
"Oh, Kaizer, make sure na hindi to makakarating kay papa. He would definetely kill me this time." He looked at the men whose cleaning the mess I did. "And, make sure na ikaw, ako at sila lang ang nakakaalam sa pagkawala ni Miko. Understood?" Utos nito.
Tumayo ako ng tuwid at nagbow. "Yes, tito.. Christian." Magalang kong sabi, I stood up straight and saw a wide smile on his face.
Iniikot nito ang swivel chair at iniharap sa malaking bintana na nasa likuran niya. "Its good to be back.." dinig kong bulong nito.
Xx Kiersten's P.O.V xX
Everything continued after the wedding. Sky and I stayed in Japan for 6 months for a vacation habang ang mga kaibigan namin at si lolo ay bumalik sa Pilipinas for school and business matters.
And nung matapos ang mahaba naming bakasyon, bumalik kami sa Pilipinas with many unexpected changes. Good and bad changes.
May mga taong nawala at bumalik, meron din kaming mga tao na nakilala. Some are good people, some are bad. And simula nung bumalik kami, everything and everyone became busy. Including me. But Sky's love for me and my love for him never changed. It will never change. We also made a deal. That our love will only change or vanish if we die. And that's impossible. Why? Cause..
I'm the mafia boss' QUEEN. And also, the mafia boss is MY husband.. so nothing could go wrong.. right?
××××ו••×××××
OMG! Tapos na siya!!
I'd like to thank one person who never left and kept on talking to me. Thank you, Ara_unni! Hehe.. Unfortunately, nasira yung isa kong account, and I can't open it. So I suggest na you guys add me na lang sa original FB ko, i-private message niyo na lang ako sa messenger kasi hindi ako nag-a-accept ng di ko kilala. LOL
She helped me with the story, she also gave me tips about HS life which are very helpful! Once again, thank you! <3
I also want to thank those who chatted me simula nung gumawa ako ng account sa FB. They suggested some parts of the story and sadly, hindi ko sila nadedicate yung chapter 'cause hindi ko sila friend or ni'follow' sa WP. I'd like to say sorry to them but at the same time thank you!
I'd like to thank those who have a very looooong patience and waited for me to update the chapters. And I'd like to say sorry to those who have a very shoooort patience.
Hindi na ako magdr-drama dahil hindi pa ito ang huli nating pagkikita. And yes, there is a book 2 of my own version of MHIAMB.
And also..
YUNG PINOST KONG SPOILER SA FB ACCOUNT KO NA KATTY_LEONISSA AY HINDI IYON YUNG BOOK 2. I kinda deleted it. Hindi ako satisfied sa flow nung story. So I changed my idea. Iba na lang. That book is supposed to be the MHIAMB Next Generation. Gaya ng sinabi ko, di ako satisfied sa flow nung story so I deleted it and came up with the idea of MHIAMB Book 2 which will be the next chapter of Chapter 40.
So yeah, pasensya and salamat ulit sa sumuporta sa akin at sa libro na 'to! ^^ Sana suportahan niyo pa din ako sa book 2. Hehe.
I LOVE YOU! <3
SEE YOU, MGA ATE (s), IN BOOK 2!! 😻💕
Lots of love,
Katty <3
=END OF BOOK 1=