Date Published: June 6, 2017
Date Re-Published: October 13, 2021
HENRICKA
Inabot ko na kay Herald 'yong mga folders na nakuha ko at tinanggap niya 'yon saka tinignan ang mga 'yon.
"Are you free tonight, Henricka?" tanong niya. Napa-isip ako sa tinanong niya dahil sa hindi ko alam kung may schedule ba ako mamaya o wala.
"Hindi ko pa alam, Herald. Pero, tanungin ko agad si Nebby tungkol dito at sabihan kita agad. Kaso, ano mayro'n mamaya?" tanong ko.
"There's something going on and I know that you need to know that. And besides, there are still things that you need to know," sagot niya.
"Bakit hindi sinabi sa 'kin nila Nebby ang tungkol doon kung may kailangan pa akong malaman?" tanong ko naman.
"They're just preparing you for the worse. And besides, I'm not going to tell you about either and I'll just wait for Mr. Garcia to tell you instead," sagot niya.
Napatango na lang ako at hindi na nagtanong pa. Kung kailangan ko munang mag-handa para doon ay magha-handa na lang ako para kapag sasabihin na nila sa 'kin ang tungkol doon ay handa na ako.
"'Yon lang po ba, sir?" Tumango siya.
"P'wede ka nang bumalik sa trabaho mo at sabay tayo mamaya sa pagpunta sa bahay ko," sabi niya.
"Okay po, sir," mahinang sagot ko. Naglakad na ako palabas ng opisina at huminga ng malalim dahil sa sobrang kaba ko na para sa mga sasabihin niya sa 'kin mamaya.
Pagkalabas ko mula sa opisina ay agad kong tinawagan si Nebby para magtanong at agad niyang sinagot ang tawag ko.
"Yes, miss? May problema po ba ulit?" tanong niya agad.
"Gusto ko lang tanungin kung may schedule ba ako mamayang gabi? Mag-uusap kasi kami ni Herald sa bahay niya eh," sabi ko.
"Based po dito sa schedule niyo ay wala po kayong schedule sa ngayon. Pero sa Thursday ay mayro'n with Mr. Aldous," sabi niya.
"Gano'n po ba? Sige, salamat po. Paki-tawagan na lang po ako kung may problema," sagot ko naman.
"Opo, miss. Masusunod po 'yan," sagot niya. Binaba ko na ang cellphone ko at umupo na sa pwesto ko.
Mamaya ko na lang sasabihan si Herald at tatapusin ko na muna ang trabaho ko sa ngayon.
•*•*•*•*•*
Tapos na ang trabaho namin at naglalakad kami ni Herald papunta sa sasakyan niyang naka-park sa basement ng kompanya.
Kaming dalawa lang ngayon ang nandito dahil sa bawal ang mga empleyado dito at ang parking lot na para sa kanila ay ang mga parking lot na nasa labas.
"Herald...?" tawag ko sa kaniya. Tumingin siya sa 'kin at napatigil kami mula sa paglalakad.
"What's up?" tanong niya.
"Natatakot ako," mahinang saad ko.
"Natatakot ako sa mga sasabihin mo sa 'kin mamaya kasi baka may kabayaran ang pamanang 'to sa 'kin," dugtong ko pa.
"Hey, calm down." Niyakap niya ako at hinalikan sa noo ko. Hinimas niya ang buhok ko ng marahan at ngumiti ng onti.
"Don't worry, everything will be okay and besides, I'm here for you. I'll always be here for you," seryosong bulong niya sa 'kin.
Tumango ako at naglakad na ulit kami papunta sa sasakyan niya habang naka-akbay sa 'kin.
•*•*•*•*•*
Nakarating na kami sa bahay at agad kaming pumunta sa hapag-kainan at inalalayan niya akong umupo sa upuan.
"So, let's eat first before going to our business tonight," sabi niya. Umupo na siya sa upuan na nasa harap ko at nag-serve na ang mga kasambahay ng pagkain.
"How's work, Henricka? Okay lang ba o nahihirapan ka na pagsabayin?" tanong niya sa 'kin.
"Okay lang naman ang trabaho ko. Medyo madaming gawain pero, kaya namang pagsabayin dahil sa nandiyan naman sila Nick para tulungan ako," sabi ko naman.
"To be honest, why don't you ask your own chef to help you with your orders? You have your own chef - there are at least, fove of them," sabi niya.
"Wait. Ano? May sariling chef ako?" hindi ko makapaniwalang tanong.
"Yes. Hindi ba sinabi sa 'yo nila Mr. Garcia ang tungkol diyan?" tanong niya pa at umiling ako. Huminga siya ng malalim dahil doon.
"Madami pa ngang dapat ipaliwanag sa 'yo sila Mr. Garcia. Mas maganda kung magtanong ka sa kaniya sa susunod para maipaliwanag niya pa sa 'yo lahat," suhestyon niya.
"Naiintindihan ko. Thank you sa pagsabi sa 'kin niyan," sabi ko. Ngumiti siya sa 'kin at kumain na kaming dalawa.
•*•*•*•*•*
Pagkatapos kumain ay nandito na kami ni Herald sa loob ng bar room niya at naka-upo sa sofa. May mga papel at litrato din sa lamesa.
"Using the CCTV from the company ay nakita namin 'to." Inabot niya sa 'kin ang mga litrato kaya tinignan ko 'yon.
May mga lalaki na para bang nagma-masid sa labas ng kompanya at hindi ko sila kilala. May iba sa kanila na may dalang camera at may iba naman na may hawak na panyo.
"Para saan 'yong panyo?" takang tanong ko.
"I think it has a drug. Once you inhale it you're going to faint. Once that happen, they can tale you everywhere they want," paliwanag niya.
Agad akong nanlamig dahil sa narinig ko at hindi ko inaasahan 'yon. Bakit ba may mga ganitong tao ngayon? Nakakatakot.
"'Yong camera naman?"
"I think that they want to know what you're doing or where you going. They still didn't know where you live now so, they'll hire someone to stalk you," sagot niya.
"Your parents are getting desperate day by day. Successful man ang business nila ay mas successful pa din ang mga business na naman mo mula sa kamag-anak niyo," paliwanag niya.
"Hindi ko naman ginusto ko..."
"Pero ikaw ang gusto nilang mag-mana ng lahat ng 'to, Henricka. Kasi ikaw ang pinagkakatiwalaan nila at hindi sila," paliwanag niya.
"Don't worry, I'll protect you. I'm always here for you," bulong niya pa at niyakap ako. Hinayaan ko lang siyang yakapin ako dahil pakiramdam ko ay ligtas ako sa kaniya.
"Bakit ba ang bait mo? Dahil ba 'to noong gabing 'yon?" tanong niya sa 'kin.
"Just like what I've said, I'll take care of you. That's why I don't want to forget that night," sagot niya naman.
"And speaking about that night..." Napatingin ako sa kaniya at nakita kong seryoso siyang nakatitig sa 'kin.
"I can take responsibility for that night, Henricka. I can be your boyfriend," sabi niya. Bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa sinabi niya.
"I'll be your boyfriend, okay? I'll protect you and always, stay with me," bulong niya. Hinalikan niya ako sa noo ko.
"O-Okay..." mahinang saad ko. Iba na talaga ang nararamdaman ko para sa kaniya dahil sa mga ginagawa niya ngayon.
"And because I'm your boyfriend now, I'll tell you something about me." Humiwalay siya mula sa 'kin. Tumayo siya at kumuha ng dalawang baso saka, isang bote ng alak.
Bumalik siya sa tabi ko at binuksan ang bote at naglagay sa baso. Inabot niya 'yong isang baso sa 'kin at tinanggap ko 'yon.
"To be honest, I'm a mafia boss," sabi niya. Kumunot ang noo ko dahil sa narinig ko. Naririnig ko ang tungkol diyan mula sa mga libro pero, hindi naman ako naniniwala.
"Hindi ka pa nakaka-inom pero, kung ano-ano na ang pinagsa-sabi mo," sagot ko naman sa kaniya.
"Argh! I'm really a mafia boss, Henricka. Do you want proof?" Napa-isip ako bigla dahil sa tinanong niya sa 'kin.
'Paano kung totoo 'yon? Handa ba akong tanggapin 'yon?' tanong ko sa isip ko.
"Parang hindi na ata kailangan. Mas maganda nang walang pruweba kaysa sa mayro'n. Natatakot na nga ako sa mga nangyayari tapos dadagdagan ko pa ba?" tanong ko naman sa kaniya.
Natawa siya ng mahina dahil sa sinabi ko at tumango. Ininom na niya 'yong alak at ininom ko na din 'yong akin.
"I understand that. I'm not going to add more fear to you so, I'll let you be. But, always remember to trust me," sabi niya.
"Okay, I trust you, Herald," sabi ko naman sa kaniya. Uminom na lang kaming dalawa ng tahimik para kahit paano ay mawala ang mga takot ko dahil sa nangyayari.
••••• END OF CHAPTER 14. •••••