Justine's POV.
"K-Kasi... M-May kasama siyang babae kahapon. Dun sa office niya," she said while crying. Kagabi pa umiiyak ang bestfriend ko.
Kagabi pa kasi ako nandito sa unit niya. She needs someone to lean on daw. She's hurt daw kasi may iba na si Chriss but I don't think na magagawa yun ng pinsan ko. If ever he did, maybe he has reason.
At sobrang pag-aalala ko rin sakanya kaya I decided to stay with her muna. Baka kasi kung ano gawin niya. Alam niyo naman ang mga nasasaktan di ba? There's a possibility na makakagawa ng isang tao na hindi kanais-nais kapag nasaktan. Mabuti na rin na narito ako para bantayan siya.
Inalo ko siya. She's crying so hard. Psh. Ano naman kasi ang ginawa ng magaling kong pinsan para saktan siya ng ganito?
"Tahan na. Eat your breakfast na oh. Hayaan mo, kakausapin ko si Sir," sabi ko. Kakausapin ko ang magaling kong pinsan mamaya. Oo nga pala, she still don't know that we are related. Hindi pa namin inaamin sakanya kasi feeling ko kapag inamin ko baka makaramdam kami ng awkwardness sa isa't isa.
"W-Wala akong gana," she said while sobbing.
"You can't do that. Baka mag-alala yun sayo."
"H-Hindi naman na siguro. He's happy with someone yesterday. Kung titignan mo nga sila para silang isang pamilya eh. One big happy family. Sino ba naman ako para sirain yun? Ayoko naman na masira yung pamilya nila habang girlfriend niya ako," she said. Family? As far as I know, my cousin is single. Wala siyang ibang babae bukod kay Athena.
Unless it must be...
"Who? What is their names then?" tanung ko. It must be them.
"The girl I was reffering to you last night, yung nakasagutan ko, I heard him called her Sherie tapos yung bata naman na I think seven years old, I heard him called her baby Shey," paliwanag niya.
Sherie? Shey? I was right. Pero hindi siya babae ng pinsan ko at mas lalong hindi niya anak si Shey.
"Sila ba yung pinag-selosan mo?" tanong ko. I just want to be sure.
"Y-Yes," matipid na sagot niya habang may tumutulo pa ring luha.
"Look at me..,"I said at hinawakan ko ang mga pisngi niya para tumingin sakin. "Walang babae si Chriss at mas lalong wala siyang anak. Ikaw ang mahal niya. Believe me. Okay?" Sabi ko pero mas lalo lang siyang umiyak.
"P-Paano mo naman nasabi? Eh kitang kita ng dalawa kong mata na may anak at asawa siya."
"Hindi Athena. You got it wrong. Chriss loves you."
"H-Hindi na. May iba na siya eh," sabi niya at patuloy pa rin sa pag-iyak. She really got it wrong.
I let a sigh. Ang hirap niyang mapaniwala na hindi totoo ang mga iyon. Wala rin naman akong magagawa kundi aluin siya dahil hindi pa niya alam ang katotohanan.
Napatingin kami sa phone niya sa hapag. Napansin namin na may tumatawag. Ang caller ay ang boyfriend niya at ang magaling kong pinsan.
"Sagutin mo na," sabi ko.
"A-Ayoko," sabi niya at iniwan ako rito mag-isa sa minnie kitchen niya. Pati ang phone niya iniwan niya rin. Hayss. Ang hirap talaga aluin ang mga taong nasasaktan.
Nakailang rings pa ito. Siguro ako na lang ang kakausap sa pinsan ko. Nagpakawala muna ako ng hininga bago ito sagutin.
"Baby boo?" Panimula niya sa kabilang linya.
"She's not here. She's in her room," sabi ko.
"How is she? I am worried about her. Hindi ko siya ma-contact simula kagabi."
"Are you aware that she's jealous yesterday? Nagsumbong pa saakin na pinaghihigpitan mo pa siya. Are you nuts to do that to your girlfriend?" matigas na sabi ko. I'm not mad. I am just explaining.
"I'm sorry for doing that but I have reasons why. About her jealousy, I didn't mean to do that. Kaya nga ako tumawag to explain everything to her."
"You should. Alam mo naman na hindi ko kayang nakikitang masaktan ang kaibigan ko? Di ba? And I think we should tell her the truth," sabi ko.
We really should tell her the truth before her jealousy gets worse.
------
Athena's POV.
"Saan ba kasi tayo pupunta?" I asked Justine irritatedly. Kanina pa kasi ako nagtatanong pero ang palagi niyang sagot...
"To know the truth."
To know the truth daw. Hindi ko talaga magets ang mga sinasabi niya. Ano ba yung truth na sinasabi niya?
"We're here," sigaw niya. Nasaan ba kami? Napa-nganga na lang ako nang makita ang isang Mansion. Ang ganda bes. Para siyang palace ng isang royal family.
Sa gitna may nakalagay na fountain. Ang ganda talaga rito. Para lang siya sa mga napapanuod ko sa mga Barbie Series. Ang ganda. Para tuloy akong nasa fantasy land.
"Nasaan ba tayo?" Amazed na tanung ko.
"Ay oo nga pala. Welcome sa Yoo's Mansion," sabi niya.
Wait? What? Yoo's Mansion?
"Kay Huggy boo na Mansion to?" Tanong ko. Hindi nga? Nandito kami sa Mansion nila?
She nod. Eh? Bakit kami nandito? Hindi pa nga kami nag-uusap nun eh at wala na akong balak kausapin siya.
"B-Bakit tayo narito?" Pinagpapawisang tanung ko.
"May kailangan ka nga kasi malaman," sabi nito.
Nagulat na lang ako na biglang nagbukas ang pintuan ng Mansion nila at iniluwa doon ang babaeng kasama ng boyfriend ko kahapon sa opisina niya.
Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa. She's wearing black fitted dress. Halatang halata ang kurba ng katawan niya. Mas lalo tuloy lumabas ang mga mapuputi niyang balat.
"Come in," pang-aalok niya. Tumingin ako kay Justine. Tuloy-tuloy lang siya sa pagpasok. Umupo siya sa single couch. Psh. Feel na feel naman ng gaga.
"Where is he?" Tanung ng bestfriend ko.
"Nasa taas. Kasama ni Shey," sabi ni Sherie at lumingon sakin,"Please seatdown Athena. Ikukuha ko lang kayo ng maiinom," aniya at umalis na sa harapan namin.
Nakaramdam ako ng pawis. Malamig ang mga pawis ang nararamdaman ko. Nilapitan ko si bessy. Hindi ko talaga kaya ito. "Bessy, parang hindi ko kayang makaharap silang tatlo," sabi ko.
"Kaya mo yan."
"Hindi talaga eh. Uwi na tayo," pag-aya ko sakanya.
"No!" matigas na sabi niya. Paano ko ba siya mapipilit?
"Tara na. Pl----," pagputol sa pag-aya ko sakanya. Napanga-nga ako sa nakikita ko. Si huggy boo na nakasando lang. Ang biceps mga bes. Ang laki ng muscles. Sa mga malalaking muscles na ito ay buhat niya bumaba sa hagdan si Baby Shey.
"Daddy look, andyan na si Tita Angel oh," sabi nito at tinuro ako.
"Yes. I see her. She's gorgeous, isn't she?" tanong ni Chriss. Nakaramdam ako ng pamumula sa pisngi.
"Tita Angel!" bati ni Shey saakin at hinug ako sa baywang.
"A-Ah... H-hello," nauutal na bati ko sakanya.
"Ito na pala ang mga juice niyo," sabi ni Sherie ng makabalik siya sa kusina nila na may dalang limang glass of orange juice.
"Mommy!" Sigaw naman ni Shey at lumapit kay Sherie.
"Anak, give this to Tita Angel," Sherie said while giving her one glass of orange juice.
Pumunta naman sakin si Shey. She gave it to me. "Tita oh. Juice po," pang-aalok niya sakin.
"Thanks," sabi ko at tinanggap ko iyon.
"Baby boo, can we talk?" Sabi ni Chriss ng makalapit saakin. Para saan pa para mag-usap kami?
"N-No," utal kong sabi. Even if I want to, satingin ko naman na wala na rapat kaming pag-usapan.
"Bessy give him a chance," singit ni Justine. Bakit ba niya kinakampihan si Chriss? Di ba dapat ako?
"Look...," panimula ni Chriss. "I'm sorry if I hurt you yesterday. I didn't mean it. Okay? Please let me explain," he sincerely said.
"Para saan pa?" Inis na tanong ko.
"Tell her the truth," singit ni Justine.
Tumingin ako sakanya. Hinihintay ko ang dapat niyang sasabihin. May dapat pala siyang aminin saakin.
He let a sigh. "Sherie and Justine can you come here?" Sabi niya sa dalawa. Pumunta naman sila sa harapan ko. Bale kaharap kong nag-uusap sina Sherie, Chriss at Justine.
Bigla akong kinabahan sa aaminin nila.
"They are my..." putol niyang sabi.
They are? What?
"...they are my cousins."
Cousins? As in PINSAN? Ahdjdnxkdkfk...