EPILOGUE
~♥
"Kailangan ko talaga ng tulong niyo guys!"
Nagulat ang mga kasama ni Jihoon nang humingi ito ng tulong sa kanila para mag-isip ng ireregalo sa kasintahan. Espesyal kasi ang araw na ito ngayon at magkikita sila mamaya ni Seungcheol para magcelebrate.
Ano nga bang meron? Di ko din alam eh.
"Seriously Ji? Eh halos lahat na naman naregalo mo na 'dun eh." Sagot naman ni Seokmin habang nagiisip pa rin para makatulong sa kaibigan.
"Pero..." 'Yan nalang ang tanging nasagot ni Jihoon dahil parang lumungkot ito. Naalarma naman ang mga kaibigan niya kaya nagisip agad sila ng maaaring iregalo kay Seungcheol.
Pero tama naman kasi si Seokmin, halos lahat na ng bagay nabigay na ni Jihoon kay Seungcheol kaya mahirap ng magisip ng panibagong ireregalo niya dito. Well, at least there is one thing na si Jihoon mismo ang nakaisip. Sinabi niya agad ito sa mga kaibigan at agad silang sumang-ayon. Kaya naman agad-agad silang umalis para maghanap.
"Eto oh, Ji. Maganda 'to." Suhestiyon ni Minghao sabay pakita ng hawak niya. May pinakita din si Jeonghan, Seokmin, Seungkwan at Mingyu sa kanya. Pero hindi naramdaman ni Jihoon na iyon ang dapat niyang bilhin. Kaya nagpatuloy siya sa paghahanap.
Hanggang sa may nakita siyang umagaw sa kanyang atensyon, at napangiti siya dahil sigurado siyang babagay iyon kay Seungcheol, "Ahm, miss? Ito nga." Sabay turo niya 'dun sa nagustuhan niya.
"Ah, sir. Wala na po 'yang kapares. Ayos lang po sa inyo?" Napaisip naman si Jihoon pero agad ding tumango. Ayos lang kahit si Seungcheol nalang ang may ganyan. Sabi niya sa sarili at binili na nga iyon.
Sakto namang nakatanggap siya ng text mula sa kanyang pinakamamahal.
From: Bby Cheol ko ♡
Bby? Mamaya ah? 11 p.m. sharp sa park. Kita nalang tayo, ingat ka.
I love you bby hoon ko ♡ :*
Received: 5:19 p.m.
Napangiti naman si Jihoon sa nabasa at agad itong nireplyan.
To: Bby Cheol ko ♡
Opo bby. Ingat ka din, kita nalang po tayo.
I love you too bby cheol ko ♡ :*
Sent: 5:20 p.m.
Niyaya na niya ang mga kaibigan at agad na silang umuwi para makapaghanda.
∞♡
It's already 10:50 at nasa park na si Jihoon, waiting for Seungcheol. Talagang inagahan niya dahil ayaw niyang paghintayin ang kasinatahan. Agad naman niyang kinuha ang cellphone niya nang tumunog ito.
1 new message from Bby Cheol ko ♡
From: Bby Cheol ko ♡
Jihoon? Sorry di ako makakapunta. May inaasikaso kasi ako eh.
Received: 10:53 p.m.
Pagkabasa palang ng message ay parang paiyak na agad si Jihoon. Naiinis siya pero at the same time, nalulungkot din. Nakalimutan ba niya na napakahalaga ng okasyon ngayon? Tahimik nalang siyang umuwi sa kanila at pinipigilan ang luha sa kanyang mga mata.
Pagdating sa dorm ay napansin agad siya ng mga kaibigan, "Oh Jihoon? Akala ko ba—" hindi na niya pinatapos ang sasabihin nito at agad ng umakyat sa rooftop para ilabas ang nararamdaman niya.
Madilim ang paligid, at marami na namang bituin sa langit. Parang 'yung panahon lang na 'yun. Napangiti siya ng maalala ang pinakamasayang pangyayari sa buhay niya pero hindi nagtagal ay tumulo na din ang mga luha niya.
Dahil sa lungkot? Inis? Galit? Disappointment? Sakit? Di niya alam.
Basta ang alam niya lang ay nagulat nalang siya nang may narinig siyang musika na nanggagaling sa kanyang likuran. Hindi man siya humarap ay alam niya na kung kaninong mga boses iyon. Sa Seventeen.
Nanatili siyang nakatalikod sa buong kanta, dahil hindi niya alam ang gagawin niya. Patuloy lang sa pagtulo ang mga luha niya hanggang sa may narinig siyang partikular na boses mula sa likuran.
"Bby ko? Para sa'yo to." At nagsimula na naman ang isang kanta, pero ang pinagkaiba, ay isang tao nalang ang kumakanta ngayon. At 'yun ng taong pinakamamahal niya.
Mabagal siyang humarap sa likod at nakita nga ang taong akala niya na kinalimutan na ang napakahalagang araw na 'to. Ang taong mahal na mahal niya. Isang Choi Seungcheol lang naman ang kasalukuyang natapos sa kanta at unti-unti siyang nilapitan.
Pinunasan nito ang mga luha sa mata ni Jihoon pero hindi ito nauubos, at patuloy pa rin sa pagluha. Kaya naman naiyak na din si Seungcheol. "Bakit ka umiiyak?" Mahinang tanong nito sa nakababata na ngayon ay nakayuko habang hawak ni Cheol ang mukha niya, "Akala mo ba makakalimutan ko ang araw na 'to?"
Inangat ni Jihoon ang ulo at napangiti nalang kay Seungcheol, "A-akala ko nga eh." Sagot niya dito, "Pero mahal mo talaga ako noh?" Biro nito na nginitian lang ni Cheol.
"Sobra."
"Hmm."
"Bby Hoon ko?" Tiningnan ni Seungcheol si Jihoon sa mga mata at kitang-kita ang pagmamahal nila sa isa't-isa, "Di ko pa naibibigay 'yung regalo ko."
Nagulat nalang si Jihoon nang hinawakan nito ng mahigpit ang mga kamay niya, "Lee Jihoon. Alam mo, alam ko, at alam ng lahat na ikaw lang ang tanging minahal, minamahal at mamahalin ko. Kaya hayaan mo akong ipaaalala sa'yo ngayon, at sa mga susunod pang mga araw, kung gaano kita kamahal. Gusto kong malaman mo na, walang magbabago sa nararamdaman ko. Kumapit lang tayo, at lalagapasan natin lahat ng problema o pagsubok na dumaan sa atin. At lagi mo ding tatandaan na mahal na mahal kita. Kaya Lee Jihoon— na soon to be Choi Jihoon— Bby Hoon ko," nagulat naman siya nang may ilabas si Cheol na singsing, "I would like you to be with me. And me, to be with you. For all the time."
Sinuot ni Seungcheol ang singsing kay Jihoon at bago pa man may iba pang mangyari, siya naman ang nagsalita. "Choi Seungcheol. Alam mo naman na hindi ako sweet na tao. Pero nabago ako ng pagmamahal. 'Yung pagmamahal ko sa'yo na handa akong maging pinaka-corny na tao sa buhay mo para lang maipadama sa'yo ang pagmamahal ko. Mahal na mahal na mahal na mahal na mahal kita. 'Yan ang lagi mong tatandaan. At handa akong patunayan 'yun sayo ng paulit-ulit. Hinding-hindi ako magsasawa na iparamdam sayo lahat ng nararamdaman ko. Dahil mahal na mahal kita. Ikaw lang at walang iba. At gusto ko ding malaman mo na, lalaban tayo kahit anong mangyari. Kaya kapit lang. Choi Seungcheol, na pknakamamahal ko, Bby Cheol ko." Nilabas ni Jihoon ang singsing na kagaya lang nung binigay sa kanya ni Cheol, "I wanna be with you just like how you wanna be with me. Always." Sinuot niya ito kay Cheol at niyakap nila ang isa't-isa ng mahigpit.
Napunta pala sa kanila ang dalawang singsing na nagkahiwalay, at ngayon ay bumabalik na sa isa't-isa. They were so happy. Saksi ang lahat sa kasiyahan at pagmamahal na ito.
July 19, at exactly 11:19 p.m. But this happened after 8 years.
"Happy 7th Anniversary. Pakasal na tayo ah?"
"Happy 7th Anniversary din. Oo naman."
"I love you so much, Choi Seungcheol ko."
"I love you too so much, Lee Jihoon ko."
They slowly moved more close to each other, until their lips touched. They kissed, full of happiness, truth and love.
Maybe they are for each other. Siguro dahil hindi sila natakot at pinaglaban ang pagmamahal ay ang dahilan kung bakit sila ngayon.
Kasi kung mahal mo, sabihin mo. Kung mahal ko, ipaglaban mo.
➵ END
okay. so ieexplain ko muna kung bakit 8 years. after kasi nilang aminin 'yung nararamdaman nila (chapter 12), niligawan muna ni Seungcheol si Jihoon ng isang taon, so 7th Anniversary nila ngayon.
wahhh. tapos na, T_T tapos naaaaaaa. wala na huhuhuhu. mamimiss ko talaga 'to.
thank you talaga sa mga patuloy na sumuporta hanggang sa huli. mahal ko kayo ♥ sana nagustuhan niyoooo.
thank you guys,
i'll be back,
yuozii