Mahalin mo na lahat. Wag lang yung taong alam mong kahit na kailan hindi ka lilingunin..
---------
"Hoy! Marky!" Sa galit at inis, walang pakundangan akong pumasok sa opisina ng kuya kong masungit.
Dito ako dumeretso pagkatapos nang klase kanina. Gusto ko siyang singilin sa ginawa ng kaibigan niya.
"Honey! What do you think your doing? I have a guest right now!" Nararamdaman ko ang galit sa boses ni Kuya. But, I don't care. Kung galit siya, mas lalo na sa akin.
Tinapunan ko nang tingin ang bisita niya na prenteng nakaupo. What the f*ck? At siya pa talaga.
Lumapit ako sa kanya. Nagtitigan kaming dalawa na akala moy wala siyang kasalanan sa akin. "You!" Sabay duro ko sa kanya. "At ang lakas nang loob mong ipakita sa akin ang pagmumukha mong iyan."
"Shut up Honey! Respetuhin mo ang kaibigan ko."
This time si Kuya naman ang tinignan ko. "And why would I? Pinahiya ako ng matandang lalakeng iyan sa loob ng classroom kaninang umaga. Ano na lang ang mangyayari sa image ko? My gosh! I'm a goddess."
Napabuntong hininga si kuya. "Honey, please umuwi ka muna. Pag-uusapan natin ito mamaya sa bahay."
Ako uuwi? Over my dead body. "NO WAY! Ilalagay ko ang lalakeng iyan sa tama niyang kalalagyan. Ipinahiya niya ako kaya ipapahiya ko din siya."
"HON-"
"I'ts okay Marky." Sa wakas nagsalita din ang hukluban. Tumayo siya at inayos ang mga gamit na nakakalat sa lamesa. "I need to go. Mukang may pag-uusapan pa kayong importante ng kapatid mo."
Hinawakan ko ang braso niya dahilan para mapahinto siya sa paglakad. Una niyang tinapunan nang tingin ang kamay kong nakahawak sa kanya bago tumingin sa mga mata ko. "Hindi pa tayo tapos. Hanggat hindi ka nagso-sorry sa akin, you can't go."
"I'm not going to say that word. Wala sa vocabulary ko ang salitang iyan. Tsaka isa pa, wala akong kasalanan. Itinatama ko lang ang pagkakamali mo. Ang pagtulog sa isang klase, nangangahulugang wala kang respeto sa guro at subject na kinuha mo."
"Abat, matalino nga sabi ako. Hindi kagaya nung girlfriend mong bisugo, panget na nga tanga pa."
Napakunot noo siya. "Girlfriend, who?"
"Ah so ngayon nagmamaang maangan ka pa. You know, the step daughter of Gov. Manuel. Anak ng isang kabit. Si Aliya the bitch, remember?"
"HONEY! TAMA NA SABI"
Hindi ko pinansin ang pagsigaw ni kuya. "Ano, naaalala muna? Ang gf mong may nanay na gold digger at ka-" I stop nang makita kong unti unting lumalapit ang isa niyang kamay sa mukha ko. Wala sa sariling napapikit ako.
"Jake! Don't you dare!" Pagbabanta ni Kuya.
Bumilang ako hanggang limang Segundo. Nang wala pa akong nararamdamang sakit ay napamulat ako. Punong puno nang galit na mga Mata ang bumungad sa akin.
"Aliya is not a bitch. Hamakin muna ang nanay niya wag lang siya. She's a good person hindi katulad mo. Kung makapaglait ka akala mo sobrang perpekto mo. Hoy bata! Hindi lahat nang gusto mo naaayon sa gusto mong mangyari."
Hindi na ako magtataka kong bakit siya ganyan sa aliya nayun. Tsaka isa pa pareho silang dalawa nang ugali. Yung babaeng iyon! Mabait? Ha kailan pa?
"Mabait? Sigurado ka diyan? Mukang matagal na kayong magkakilala ngunit hindi mo parin alam ang totoo niyang ugali. Tsk! Bagay nga kayo. Isang babaeng tanga! At isang matandang lalakeng madaling utuin. O siya wag ka nang mag sorry. Baka mamatay ka pa kapag pinilit mo." Sinulyapan ko si Kuya. "Mag-uusap tayo mamaya sa bahay kuya." Matapos kong sabihin iyon ay naglakad na ako palabas sa opisina.
Buwisit na lalakeng iyon. Hindi pa ako tapos. Dahil mukang nag-aalala siya sa Aliya na iyon, siguro sa kanya ko na lang ibubunton ang galit ko.
Humanda ka Aliya. Ikaw ang makakaranas nang galit ko na dapat ay para sa kasintaha mo.
__________
MARKY FUENTES
"Pasensiya na sa inasal ng kapatid ko sayo at sa pagsigaw ko sayo. I know she's a spoiled brat pero kahit ganun kapatid ko parin siya. Hindi ko maaatim na makitang sinasaktan siya ng iba. Sana maintindihan mo."
"I understand. Thanks for stopping me. Hindi ko rin naman mapapatawad ang sarili ko kapag nasaktan ko siya. It's just that, Hindi ko lang nagustuhan ang tabas ng dila niya. Alam mong importanteng tao si Aliya sa akin. Kakalabanin ko ang sinumang manakit sa kanya."
Si Aliya ang nag-iisang kapatid ni Jake. Pareho sila nang ina subalit magkaiba ng ama. Si Jake ay isang fil-am. Namana niya sa kanya ama ang bughaw na mga mata. Nakuha niya rin ang surname ng ama. Kaya siya si Jake Smith. Madilim ang naging kabataan niya. Kahit kailan hindi siya nakaranas nang pagmamahal mula sa mga magulang. Bata pa lang natuto na siyang tumayo sa sariling paa. Dahil sa determinasyon at pangarap kaya niya naiangat ang sarili nang walang tulong mula sa mga magulang.
I remembered the time when he told me about his personal life. Kung papano niya pinagtangkaang tapusin ang sarili niyang buhay. Pagod na siyang mabuhay noon! Wala nang pag-asa ika nga. Ngunit dahil sa kapatid niyang si Aliya, napag-isip niyang walang magtatanggol sa kapatid niya oras na mawala siya sa mundong ito. So he decided, na mabubuhay siya para lang kay Aliya.
"Don't worry pagsasabihan ko si Honey pag-uwi ko. Sumusubra narin ang batang iyon. Hindi naman siya ganun dati. Mabait at masiyahin siyang babae. Siguro hindi niya lang nakayanan noon ang nasaksihan niyang pangyayari. Napanood niya kong paano pinaslang si mama. Na trauma at gabi-gabi siyang umiiyak. Hindi makakain at laging tulala. Magmula noon nagbago na ang kanyang ugali. But despise of that, mahal parin namin siya. She's our only princess. Hindi na namin makakayanan pa oras na mawala din siya sa amin. Tanging siya na lang ang ala-ala ni mama. Sana maintindihan mo."
"I understand bro. But sometimes dapat ding pagalitan ang tulad niya lalo na kapag sumobra."
"Yes, I know." Siguro nga oras narin para parusahan si Honey.
"Aalis na ako, baka hinihintay na ako ni Aliya."
Tumayo ako at inihatid siya sa labas. Pagkaalis niya kinuha ko ang cellphone at tinawagan si papa.
"Bat ka napatawag?" Tanong ni papa.
"Pa, nandiyan na ba si Honey?"
"Yes, galit na galit nga eh. Sigaw siya nang sigaw. Ano bang nangyari?" Nag-aalalang tanong ni papa.
"I'll explain it later pa. Uuwi narin ako."
Pagkababa niya nang tawag ay kinuha ko narin ang mga gamit at lumabas ng opisina.
Pagkalabas ng kompanya, isang babae ang nakayakap sa aking pinakamamahal na kotse. Hinahalik halikan pa ito na para bang ngayon niya lang natagpuan ang lalakeng nakatakda para sa kanya.
Lumapit ako, dahil sa nakatalikod siya kaya hindi pa niya ako napapansin. "Miss, can you step aside. Papasok ako sa kotse ko."
"Mamaya na, Hindi pa ako tapos eh."
"Miss nakakaabala ka na. Kaya kung maaari lang bitawan mo iyang kotse ko dahil papasok ako."
Padabog siya bumitaw sa kotse at mabilis na tumingin sa akin. "I-ikaw?" Sa gulat muntik ko nang mabitawan ang briefcase na hawak hawak ko. Bakit sa dinami rami ng pwede kong makita ay ang babaeng ito pa. Ang lakas nang tama niya sa utak.
"Hi, Marky."
"Diyan ka lang." Napaatras ako nang kaunti nang bigla siyang humakbang palapit sa akin.
"But why? Hindi mo ba ako na miss?" F*ck bat ba sa tuwing ako ang kausap ng babaeng ito ay laging mapang-akit na Bosess ang gamit. Sinabi na ngang hindi ako tinatablan.
Tsk! Hindi nga ba? Eh bat ka kinakabahan ngayon?
"Kasi ako Marky na miss kita ng sobra. Kaya nga tinitiis ko na lang ang kotse mo." Lumapit ulit siya sa akin and this time kahit gustuhin kong lumayo ayaw sumunod ng mga paa ko. Napapikit na lang ako ng bigla niyang haplusin ang aking pisngi.
"Wag ka nang magpigil pa Marky. I know gusto mo rin ako. Hindi mo kayang takasan ang lupit ng kagandahan ko. Gusto rin ako ni Honey na maging kasintahan mo. May basbas na galing sa pamilya mo. Kaya bat ka pa nag-iinarte diyan?"
Tinatagan ko ang loob at tumingin sa kanya. "Mikaela, you know I don't believe in love. Wala akong ganang pumasok sa isang relasyon lalo na kung ikaw rin lang naman. Your a player, mahilig kang manakit nang damdamin ng iba. Hindi tayo bagay. At isa pa sa ngayon tanging trabaho lang ang nasa isipan ko. Walang space para sa isang relasyon."
"You know, I can change para lang sayo. Bat ayaw mong maniwala?"
"Ayoko lang."
"Lagi mong sinasaktan ang damdamin ko Mr. Fuentes." Ilang beses ko na ba siyang rineject. Hindi ko na mabilang.
"Mikaela, maraming ibang lalake diyan. Matanda na ako para sayo. Maghanap ka na lang ng iba."
"Seven years lang naman ang gap natin ah. Diba may kasabihan age doesn't matter."
"Pero wala akong balak pumatol sa mga bata. Kung mag-aasawa man ako balang araw. Ang pipiliin ko ay yung kaedad ko. Naiintindihan mo?"
"Fine!" Lumayo siya sa akin. "Ang Arte mo! Kung ayaw mo edi wag. Tsk! Si Travis na nga lang. Atleast siya mas masayang kasama kaysa sayo. Good luck ha! Sana magtagal kayo ng trabaho mo."
Hindi ko namalayan ang pag-alis niya. Hindi pa na pro-process sa utak ko lahat ng sinabi niya.
Take! Sino daw lang ipapalit niya sa akin?
Kinuha ko ang cellphone at tinext si Travis.
Hoy! Subukan mo lang na makipaglapit kay Mikaela lagot ka sa akin. Susunugin ko lahat ng babae mo. Akin lang siya! Naiintindihan mo?
Sent.
Pasakay na ako sa kotse ng mapagtanto ko ang ibinigay kong message. Takte! Bat ko iyon sinabi?
-------
Vote and commet