* Hi guys! Thank you again for reading this story, for all the votes and Likes, for all the comments and supporting :)
*Sana po add nyo ko sa facebook: stupidlyinlove16@yahoo.com or search Stupidlyinlove Wattpad.
* You can follow me on twitter: @stupidly_inlove :)
*Sana din po check nyo yung home page ng story na ito sa Facebook. Search nyo lang Unlucky I'm Inlove with my Bestfriend. ^_^ Dun ko kasi ipopost yung mga updates and news :)
*this will be a basketball-chapter. ^_^
*Read muna before voting :)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“The hardest thing to do is watch the one one you love, love someone else.”
Chapter 78: Our Last Game
Zandra’s POV
(imagine nyo slowmo)
Last 13 seconds…
Lamang ng dalawang puntos ang kalaban..
Hawak ng kalaban ang bola…
Shinoot..
11 seconds…
Mintis! Yes!
Narebound ni KD…
Pinasa kay Nate na nasa half court na…
9 seconds..
“Shoti dito!!” sigaw ni Dan sa kapatid niya habang siya, nakapwesto na sa ilalim ng court.
At ganon na nga, pinasa ni Nate sa ahia niya.
7 seconds…
Kaso late pass dahil may dalawa ng bakulaw ang nakabantay sa kanya.
Kaya pibot lang siya ng pivot at pilit naghahanap ng butas para maishoot ang bola..
Kaso ang hirap…
4 seconds…
“DAN DITO!!”
At ipinasa nga ni Dan sa sumigaw nilang Captain na libreng nakapwesto sa 3 point-line.
3 seconds…
Pinosition niya ang bola..
“GO ZANDY!! GO CAPTAIN!!” sigaw ko.
2 seconds…
Nirelease niya ang bola…
1 second…
Ewan ko pero napapikit ako ng mata… may tiwala naman ako sa kanyang maipapasok niya ang bola pero may kaba pa din sa dibdib ko ehh…
*PPPPPPPPPPPRRRRRRRRRRTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTT*
Para akong nabingi sa buzzer na yon kaya mas lalong napadiin ang pagkakapikit ko habang nakacross-fingers.
Nashoot niya kaya??
“It’s truly an MVP buzzer beater shot!”
Dun pa lang sa description ng MC, alam ko na ang nangyari..
Narinig ko na din yung hiyawan ng mga tao.
Dahail don, napangiti ako…
Ididilat ko na sana ang mga mata ko pero may naramdaman na lang akong yumakap sakin…
“I did it.. we did it… Zandy.”
At napayakap na din ako..
Sa yakap at boses pa lang, alam ko na siya ito.
“Great job Mr. MVP Champion.”
*
“Once again, our unbeatable Champions, BLUE MIGHTY PHOENIX!!”
“wooooooooo!!” sigaw ng mga taga-Clifford at iba pang supporters ng school namin.
Sinabit ng mga head ng league yung medals nila Zandy isa isa at iniabot ang trophy kay Zandy syempre..
Pagkatanggap niya, itinaas niya ito at winagayway.
At dahil dun, may nagsigawan kaming nasa crowd..
“uii achi, naluluha ka na o”
Napatingin naman ako kay Jean, “ha?”
Tas tinuro niya yung cheeks ko at napahawak naman ako sa pisngi ko..
Oonga, naluluha na ako..
Tsss…”sorry, drama lang to shobe..” sabi ko na lang sa kanya.
And she nodded.
Tears of joy ito.. Dahil masayang masaya ako para kay Zandy.. at syempre para din kay KD.
Ito na kasi ang last game nila at nagchampion pa sila.
Di ba ang saya lang? :”)
Deserve naman nilang manalo dahil hanggang huli, kumapit sila.. Makikita yung teamwork talaga nila.
Walang nagdamot ng bola, walang naging makasarili.
Ipinasa nila sa kung kanino ang tingin nilang libreng makakashoot.
Hindi sila sumuko kahit na lamang pa ang kalaban.
For me, yun ang totoong team.
Pero KD and Zandy, they were remarkable captains of Phoenix. Kung makikita niyo lang kung paano nila ilead yung team, kung paano nila sinasabing kumapit hanggang huling Segundo..
Mapapaluha ka talaga dahil sa makikita mong iyon.
And I’m very happy and very proud of them all.
“PHOENIX!!!” sigaw naming ng team ko habang tumatakbo papalapit sa kanila.
“UI!!” sabi naman nila.
Kasama ko palang manood ang Lady Phoenix at mga dating varsity ng Mighty phoenix with Achi Janna, Shane and Dana. Syempre di pwedeng mawala si achi Dana dahil nandito ang shoti niya.
Medyo iwas nga siya sakin eh, and I don’t know why. Siguro alam niya yung nangyari at ipinagawa k okay KD.
*Sigh*
“Nice game ah!” ngiti kong sabi sa kanila.
“Thanks miss dude!” sabay-sabay na sabi ng mga boys.
Isa isa ko silang binati at may hug pa yan ahh :D
may kumalabit sakin..
"ui achi Janna! achi Shane!!" tas hinug ko sila.
"musta shobe?" tanong ni achi Janna
"ok naman ako hahaha kayo kamusta?"
"well we're fine naman. hahaha :" sagot ni achi Shane
"well ako din naman hahaha stress lang sa college, puro majors na kasi 3rd yr na hahaha" achi Janna
"well thats great!" tuwa kong sabi.
buti pa sila waaa naexcite akong magcollege ^_^
tas biglang naging ganto yung mukha nila----- (,~~) (,~~)
waaaa!
"a-anong tingin yan?" medyo napapaatras ako.
"we saw the hug thing kanina, right Shane?"
"right."
"eh? anong meron dun??"
"so sweet lang naman.." Janna
"at hindi pa nashushoot yung bola niya, tumakbo na agad sayo, anong drama yon ha??" pang-iintriga ni achi Shane
"ehh? hindi ko din alam noh, nakapikit ako nun >__< "
"whatever.." sabay nilang sabi.
tas biglang nagsigh si achi Janna, "kelan ba kayong magbestfriend magkakaroon ng status na katulad ng akin??"
"huh anong status??" anong ko.
she stared at me, "edi Status: In Relationship with my Bestfriend ano pa ba??"
(__ __) o sige na.. siya na
"sige ikaw na achi ikaw na talaga.."
she just sighed..
"oonga naman shobe, at ito pa ha, kita mo, parehas kayongSeason MVP, at siya Finals MVP din, ikaw nbaman, hinihintay mo na lang ma maging finals MVP ka, pero MVP pa rin, at malakas naman ang feeling ko na magchachampion kayo, at ito, parehas na CAPTAIN! Hanggang Captain bestfriends na lang ba ang drama niyo? Bawal bang gumaya kayo ni Von samin dati na Captain Lovers? " tanong ni achi Shane
(a/n: just promoting yung mga Side story ng Unlucky :) Search niyo pag di nyo pa nababasa ^_^ )
natawa naman ako dun, "sa ngayon mga achi, hindi pa.. hindi pa talaga.. Kontento na muna ako na ganito kami ni Zandy.. baka kasi pag naghangan ako ng sobra, Mawala pa..."
*
“uii shoti Dan!!” sabi ko habang papaapproach ako sa kanya.
“achi! Hahah napanood mo ba ako?” sabay akbay sakin.
Wow, mas matangkad talaga sakin tong isang to hahaha! Wala ehh, sentro kasi ang laro niya ^_^
“OO naman! Ako pa hindi papanoorin shoti ko dito sa team.”
He chuckled.
“eh ako achi dude, hindi mo pinanood?”
Napalingon naman kami ni Dan..
Si shoti Nate pala
Waaaaa! Ang cute na cute na shoti ko din dito hahahahah! Kaso, imagine, mas matangkad din siya sakin : |
“shoti!!!” tas lumapit ako sa kanya and I gave him a hug.
“waaa achi!! Pawis pa ko..”
“hahahah! Okay lang yan! Congrats shoti!!”
Tas napahug na din siya sakin, “thanks sa support achi!”
“nako wala yun nooh hahahah!”
“hep hep, shoti, lamog na si achi sayo” -___-
Hahahah katawa si Dan hahahah!
“suuus, inggit ka lang sakin ahia kasi ako hug, ikaw akbay lang.” :P
Aba, bumelat pa hahahah!
Ang cute nilang magkapatid : ))
Habang natatawa ako sa kanilang magkapatid, nahagip ng paningin ko si KD…
Nakatingin sakin, para bang hinihintay ako.
“mga shoti, wait lang, may hindi pa ko nacocongratulate.”
“sige achi.” Sabay nilang sabi.
At ayun nga, lumapit ako kay KD na ngayon, nakatayo lang sa gitna, nilalaro ang medal na nakasabit sa leeg niya.
“KD..”
Napatingin siya sakin at ngumiti, kaya napangiti na din ako.
“congats!” sabay tap ng balikat niya.
“thanks..” he said plainly.
Napabuntong hininga na lang ako.. ganon pa din kung kausapin niya ako. 1 word.
Pero pinilit kong ngumiti sa kanya at hindi ipakitang apektado ako sa pakikitungo niya.
After all, this is my idea. Dapat maging masaya ako dahil ginagawa niya nag gusto kong mangyari. Pero ewan ko ba, parang ngayon pa lang gusto ko nang bawiin.
“kamusta ka na KD?” bigla kong tanong habang hindi nakatingin sa kanya.
“okay naman..” ayan na naman yung maikli niyang sagot.
“mabuti naman.” Napatingin ako sa kanya at ngumiti, “by the way KD, you did great in this game. You deserve to be called champion.”
“thanks..”
Sa totoo lang, naiinis na ako.. pero ano bang magagawa ko, haayy
“at yung award mo, most defensive player, you really really deserve it.” Ngiti kong sabi sa kanya.
“Thanks..” yun ulit sinabi niya.
Gusto ko sanang itanong kay KD yung kaya chi Dana kung bakit siya iwas sakin pero I chose to keep quiet, baka mapasama pa ehh..
And baka mamaya hindi naman talaga, ako lang nag-iisip nun.
“ikaw, kamusta ka na?”
Nabigla naman ako nang tanungin niya ako. Napansin ko na lang, napangiti ako unconsciously.
“okay naman ako KD, masaya naman.”
“ahh, mabuti naman.” Sabi niya habang patango-tango.
Dahil walang mapag-usapan between us two, nilibot libot ko na lang ang tingin ko sa paligid..
Madami pa ding nasa crowd, at ang ibang phoenix, nagpipicture kasama ang mga teammates ko..
Ang saya nga naman ng araw na ito..
At oonga pala..
Hindi ko pa nacocongrats si Zandy..
Hinanap naman siya ng mga mata ko..
“nandun siya, may nag-iinterview.” Biglang sabi ni KD sakin.
Napansin niya sigurong may hinahanap ako. At alam na niya kagad na si Zandy lang ang hahanapin ko.
Dahil dun, napatingin ako dun sa maraming nagpipicture. At boom, ayun nga siya, busy sa mga nag-iinterview,.
Napangiti naman ako sa kanya.
Sige, siya na sikat hahahaha! Madami na ding nakapalibot sa kanya na mga babaeng nakahawak ng camera, para bang hinihintay na matapos yung interview para makapagpapicture na sila.
Hahahahhaha!! May lalaki din pala, hahahah! I bet, alam mo na anong kasarian nun hahahahaha!
Nakakatawa naman yun, pati ba naman ganon hahahah!
“nakakatawa naman pati badi------“
Bigla kasi akong napatingin kay KD na wala na sa tabi ko.
Ano bay an, iniwan na pala ako, mukha naman akong engot dito -________-
“miss dude, wala munang celebration ngayon ah!” sigaw ni Matt sakin.
“bakit?” tanong ko naman.
“eh kasi, napag-usapan naming na sabay na lang sa celebration niyo, kasi di ba next week na din ang game nyo for championship diba?” sagot naman ni Gin.
Oonga noh.. kaso..
“eh hindi naman sure kung win kami dun ehh.”
“ano k aba naman achi, win or lose, deserve pa din ng celevration yun nooh, and celebration kasi last game niyo nang mga seniors di ba?” Vince
Tumango ako, sabagay, okay na din yun ^__^
“ok, game ako, bahay ko na lang sa celebration!” suggest ko.
“alright!” sabi naman nila.
“hep hep, bahay ko na lang Zandy.”
Napalingon ako, si Zandy na pala yun. Tapos na pala siya sa interview..
“tsk, sige na nga..”
Ok din naman sa bahay na lang nila.
“ayun ehh, sige kila captain na tayo next week guys!” masayang sigaw ni Chris.
“sure!!” sagot naman ng iba.
Hahahaha! Cant wait for that. Pero sana naman, kami ang magchamp para double celebration talaga.
May tiwala naman ako sa team ko. ^_^
Ayy oonga pala..
“uii Zandy, nakita ko, kanina madami pang gusto magpapicture sayo ahh..”
“tsk, tinakasan ko nga ehh, sabi ko may naghihintay sakin.”
“ehh? Sino naman?”
“edi ikaw.” Sabay akbay sakin.
Anu baaaaaa
Napatingin naman ako sa paligid.. waaaa yung mga tao nagpipicture sa banda samin >__<
“smile.” Bulong ni Zandy.
Waaaaaaaaaa!!!
“baliw!” at pinalo ko siya but he just chuckled.
Abnormal talaga -______-
“o pano ba yan guys, kita kita na lang tayo dito, same court para sa game namin next week!” invite ni Anna sa lahat.
“aasahan mo kami dyan baby.” Sabay smirk ni Matt kay Anna
Wahahahahah! May namumuo! Hahahah!
“ewan ko sayo!” sabay irap ni Anna
At ayun, nang asar na ang lahat hahahaha!
“tara na, let’s celebrate together.” Aya ni Zandy sakin.
“ha? San tayo?”
“bahay.”
At kinaladkad na niya ako.
Hindi na nga kami nakapagpaalam sa mga kasama naming ehh..
I bet, hindi nila kami napansin waaaaa!!!
-------------end of Zandra’s POV
Kurt’s POV
During the game, wala akong ibang naiisip kundi galingan sa larong ito para sa kanya.
Sige ako na ang t*nga dito.
Pinipilit kong lumaban sa game na to para sa kanya.
Kahit na, ibang pangalan ang sinisigaw niya ngayon…
“GO ZANDY!! GO CAPTAIN!!” sigaw niya..
Mabuti pa siya, mabuti pa si Captain, may nagchicheer sa kanya…
Alam ko namang marami ding nagchicheer sakin, pero yung sigaw niya sa pangalan ko ang hinahanap-hanap ko.
Ibinigay na samin ang medal namin..
Ako nga pala ang naging Most Defensive Player dahil sa mga blocks na nagawa ko..
Remember, ako ang halimaw ng court?
Haayy…
Pero ewan ko ba, Kami ang champion, ako ang most defensive pero.. hindi pa rin ako masaya..
Habang ako, pinagmamasdan ko lang siya sa bench na nakatingin lang kay Captain.
After the awarding, nagsitakbuhan na yung mga Phoenix at yung mga dating Phoenix samin at kinongratulate kami.
Nagpasalamat lang ako at nginitian sila ng pilit.
“hoy shoti, dapat masaya ka.” Sabi ni achi sabay tulak sakin.
“anu ba.” Irita kong sabi.
“tsk.. wag mo kasing tinitignan. Alam mo na namang masakit ehh.” At iniwan na niya ako.
Alam ko namang hindi galit si achi sakin, naiinis lang siguro dahil ito nga, nasasaktan na nga ako, ganto pa din, \sinasaktan ko pa din ang sarili ko.
Yung ginawa ko, yung magdesisyong sumang-ayon kay ZC na lumayo din, hindi naman talaga para sakin yun ehh..
Hindi para sa sarili ko.
Para sa kanya.
Alam ko kasing nasasaktan na siya dahil sakin. Mahihirapan na din siya.
Di bale nang ako ehh, wag lang siya.
*
Ngayon, kausap niya lang yung magkapatid.
Kung maka-akbay at makayakap naman tong dalawang to -____-
Nananamantala ehh -_______-
Sh*t, napansin niya atang tinitignan ko siya..
Kaya napaiwas ako ng tingin.
“KD..”
Sabi na ehh, lalapit na yan tssss!
Tinignan ko na lang siya at pinilit kong ngumiti.
“congats!” sabay tap ng balikat ko.
“thanks…”
Yun lang ang sabi ko dahil hindi ko din naman alam yung sasabihin ko ehh..
Narinig ko na lang na bumuntong hininga siya.
Bakit kaya..
“kamusta ka na KD?”
Bat ba niya lagging tinatanong yan??
Obvious namang hindi ehh.. haayy..
“okay naman..” sabi ko na lang habang hindi nakatingin sa kanya. Baka kasi malaman niyang hindi talaga ako okay.
Dapat makita niyang okay ako para hindi siya mahirapan.
“mabuti naman. by the way KD, you did great in this game. You deserve to be called champion.”
“thanks..” sa totoo lang, gusto kong matuwa sa sinabi niya.
Gusto kong tumalon sa tuwa at yakapin siya dahil naappreciate niya pa din yung laro ko. Kaso, hindi ko pwedeng gawin yun.
“at yung award mo, most defensive player, you really really deserve it.”
Napangiti ako, hindi ko na napigilan..
Kaya napatingin ako sa kanya, baka kasi nakita niya ehh..
Whew, hindi siya nakatingin sakin.
“Thanks..” sagot ko ulit.
Natahimik na kami. Hindi na siya ulit nagsalita, wala na sigurong masabi..
“ikaw, kamusta ka na?” tanong ko dahil gusto ko pa siyang makausap..
Napatingin siya sakin, at biglang lapad ng ngiti.
“okay naman ako KD, masaya naman.” Masaya niyang sagot..
Sabi na sasaya siya kapag nilayuan ko na talaga siya.
Sa school, makikita ding masaya siya kasama ang bestfriend niya. Wala na kasing humahadlang sa kanila..
Wala na si Krissy…
Tinigilan na din ni Captain ang pagiging Casanova..
At wala din ako..
Wala na ngang hadlang..
Tumango ako, “ahh, mabuti naman.”
Napayuko na lang siya at nilalaro ang paa niya..
Ako naman, pinagmamasdan ko lang siya sa peripheral view ko…
Kunwari nakatingin ako sa iba pero sa totoo lang, nakafocus ako sa kanya..
Napansin ko na lang parang may hinahanap siya sa crowd..
Napatingin din ako sa crowd.. sino bang pwede nitong hanapin..
Nandito naman kaming laha-----
Oonga, wala si Captain dito sa gitna..
Tsk, di ako pwedeng magkamali, si Zandrick ang hinahanap nito.
“nandun siya, may nag-iinterview.” Sabi ko.
Napatingin siya sakin at ngumiti na lang..
Siguro naawkward dahil nahulaan ko kung sino ang hinahanap niya.
Tsk.. obvious naman ehh..
Tinitigan ko lang siya habang siya, nakatitig sa bestfriend niya..
I smiled bitterly to myself. Siya lang talaga ang makakapagpasaya kay ZC..
Pero, ang sakit pala.. ang sakit na Makita yung mahal mo na nagmamahal ng iba at hindi ikaw.
Hindi niya ako magawang mahalin kasi may mahal na siyang iba, simula pa lang.
Nasa tabi ko siya ngayon, napapangiti at natatawa mag-isa sa simpleng pagtingin lang sa taong mahal niya.
Hindi ko kaya..
Hindi ko kinayang tignan siya ng ganon kaya umalis na lang ako at lumabas ng gym at dumeretcho sa kotse.
Dito ko na lang hihintayin si achi..
Hindi ko na kasi kinaya pang Makita pa…
------------end of Kurt’s POV
Zandra’s POV
Pumunta muna kami sa bahay at may binulong naman siya kay yaya..
Nung tinanong ko naman sa kanya kung ano yun, ayaw niyang sabihin..
Kaya nanahimik na lang ako,
After ilang minutes, bumaba si yaya na may hawak na paper bag at agad ibinigay kay Zandy..
After niya makuha, hinila ulit niya ako papuntang kotse..
Well, may dala na talaga siyang kotse lagi at hindi na kami nagpapahatid sa driver.
At saw akas, nakarating din kami ng bahay niya.
“hoy Zandy, ano ba talagang plano mo??”
Instead of answering me, hinila niya ako paakyat hanggang sa makarating kami ng kwarto niya.
Bigla niya kong pinasok sa CR niya at iniabot sakin ang paper bag.
Akala ko naman kung anong gagawin niya sakin ehh whew’
(author: utak kasi Zandra -___-)
Hoy! Wala ko iniisip ahh (<.<)
Nung halungkatin ko naman yung paper bag,
Nabigla ako sa laman..
Waaaaaaa!! Swim wear ko to ehhh >_______<
Anong trip to?!?!
“hoy Zandy! Anong meron?!” sigaw ko mula sa CR pero, walang sumagot.
Err.. baka iniwan ako -_______-
no choice kundi suutin na lang itong pinapasuot niya kahit hindi ko alam trip niya..
hindi naman ako nahihiyang magsuot ng ganito kasi sanay naman ako..
2 piece siya pero may shorts naman..
at buti may bathrobe na nilagay si yaya dito sa paper bag kaya sinuot ko muna yun.
paglabas ko ng CR dito sa kwarto niya, wala nga siya dito..
tsss, lakas ng trip ehh noh?
pero di ko nga alam trip niya ehh -______-
dont tell me, magsswimming kami dito sa bahay niya??
wow lang -_____-
so imbes na tumunganga dito sa kwarto niya, bumaba na ako,
"ya, si Zandy?" tanong ko sa isa sa mga maid.
"sa pool area daw po kayo dumeretcho."
"ahh sige po, salamat,"
gaya ng sabi nung maid, pumunta nga ako sa pool area..
hindi nga ako nagkamali, trip nga niyang magswimming..
kaso...
>_>
<_<
>__<
BAT ANG HOT NG BESTFRIEND KO?1?!?!?!
nakaupo na siya sa may gilid ng pool habang nakatingala sa langit with matching shades pa!
aba feel niya nasa resort kami??
-______-
"stop staring Zandy, and come here."
"h-hoy! di ako nakatitig noh!" lusot ko
he just smirked, "if you say so.."
why so gwapo while smirking Zandy?! waaaaaaa!!
imbes na makipagtalo at tumitig na saknya, lumapit na ng ako at inilubog ang mga paa ko sa pool..
"hows the game?" bigla niyang tanong.
"hmm, you all did great..grabe lang hahaha pathrill pa panalo niyo ehh hahahah!"
"haha, ganon talaga.." mayabang niyang sabi.
"o sige, kayo na talaga psshh.."
"hahaha joke lang." he chuckled.
"hahaha pero sa totoo lang Zandy, your team was wow... " i gasped, "...amazing!"
he smiled, "paano mo naman nasabi?"
"kasi, the way you coordinated with each other, grabe lang, walang bwakaw(madamot), tapos you and KD, amazing captains. Kaya you really deserve to be called Champions."
lumapit siya sakin at inakbayan ako, "thanks, I know, ganon din naman ang team nyo, lalo na't ikaw ang Captain."
"really?"
"m!" he nodded, "i know you can win next week's championship."
kinurot ko tuloy ang pisngi niya dahil sa sobrang tuwa ko.
"aray!"
i just laughed.
we remained like that for a while..
nakatingin lang sa mga paa naming nakalubog sa pool..
napaayos ako ng upo nang maramdaman kong ipinatong niya ang ulo niya sa balikat ko...
"you know what Zandy, nung ipinasa ni Dan sakin yung bola ung last seconds na.. i trembled..."
sinilip ko yung mukha niya..
"...bago ko tawagin si Dan nun para ipasa yung bola sakin, tinignan ko yung score board,and we're behind by 2, sobrang pressure yung nafeel ko nung mga oras na yun. Para bang ayokong kunin yung bola at ako ang gumawa ng last shot.para bang lahat ng confidence ko sa katawan, nawala.pero alam kong libre ako at naglakas loob akong hingin ang bola..yung kamay ko nanginginig nung itinaas ko yung bola at handa ko nang irelease yung bola para ishoot. That time, I know, I wont be able to shoot that ball dahil nga sa panginginid ko..pero.."
he hugged me..
hindi lang basta hug, yung sobrang higpit na hug habang nakalean pa rin ang ulo niya sa shoulders ko,
"..pero, your voice.. I heard it.. yung pagsigaw mo ng pangalan ko.. ng pet name natin sa isat isa.. para bang binuhusan mo ko ng sobrang confidence sa sarili ko at nawala lahat ng kaba sa dibdib ko.."
napangiti ako..
dahil kahit sa simpleng sigaw ko,
may nagawa pala ako ^___^
"pagkarelease ko ng bola, alam ko na sa sarili ko, makukuha ko ang championship. Ganon ako kaconfident nung oras na iyon. Kaya nang nasa ere na ang bola, tumakbo na ako..."
"huh? saan?" takang-taka kong tanong.
"sa'yo..." and I felt his breath on my neck.
that made me shiver..
parang buong katawan ko nakuryente..
"t-ta..laga?"
"hmm..." he moved his head na para bang nag-o-OO..."unconsciously, tumatakbo ka pala ako papunta sayo.."
natawa ako dun, pero ewan ko ba..
"at nakapikit ka pa nun.." he chuckled.
waaaaaa!! eh kasi naman >__<
"bat ka nakapikit nun?" tanong niya
"ha?? ehh kasi, ang totoo niyan, natatakot akong makita yung mangyayare.."
"wala ka atang tiwala sakin."
"huy, meron noh, pero kinabahan lang talaga ako."
"..."
hindi na siya sumagot..
we stayed like that.. siya, nakayakap lang sakin at nakasandal sa shoulders ko..
at ako, dinarama lang ang bawat sandaling ito na kasama siya..
"Zandy.."
"hmm?"
"goodluck sa game mo next week, asahan mo, nandun ako to support you."
i smiled, "aasahan ko yan."
"i will.."
at bigla niya akong hinila sa pool para magswimming..
hindi pa nga natatanggal yung robe ko ehh -___________-
A month passed nung best sembreak ko, kala ko nga dun na lang matatapos yung mga moments namin ni Zandy na ganto
but I'm wrong..
ang saya ang kasi, we continued to be like this..
**
pagpasok namin ng monday, talagang nagpractice kaming buong team at sa tulong na din yun ni coach na walang sawa sa pagttrain samin...
lahat ng panalo namin, dahil yun sa tyaga niya samin.
sa totoo lang, each one of us here in this team started as wala..
pero sa help ni coach, nadiscover namin yung inner skill namin.. Hindi siya nagsawang imotivate kami..
kahit na nag hirap at nakakapagod ng training na pinapagawa niya, para samin din naman yun..
kaya wala kaming karapatang magreklamo.
this whole week, pressured ang buong team dahil nga championship yun at doon din sa court na pinaglaruan nila Zandy ang court..
well hindi naman home court ng kalaban at hindi din namin home court..
and guess what, nabigla kami nung pumunta ang mighty phoenix sa training namin kahit wala silang tarining whole week.
pero nandito sila for us.. para tulungan kami sa training at bigyan kami ng tips.
Ngayon lang kasi sila yung nauna sa championship..
mostly kasi, kami yung may unang game..
"okay girls, this coming game will be your last game for this year so galingan natin and keep your best shot!" sabi ni coach habang naglalaps kami dito.
"yes coach!" sigaw namin.
"galingan mo bukas, remember, that will be your last game, not only this year but last game as a lady phoenix." bulong ni Zandy sakin na katabi ko ngayong nagjojog, "remember, i'll be watching..."
after niyang sabihin yun, nilagpasan na niya ako at binilisang tumakbo.
now, I'm ready for tommorow's big game.!
**
Saturday
nandito na ang buong team sa pinrovide na locker room samin ng gym na ito..
nafifeel ko yung kaba ng mga kateam ko..
"hey girls.." tawag ko sa kanila kaya tumingin silang lahat sakin.
i sighed, "aaminin ko, kahit ako, kinakabahan ako sa game na ito, pero kung kakabahan tayo, ano na lang mangyayari satin? Hindi tayo makakapaglaro ng maayos niyan. Ang kelangan lang natin ngayon at trust. Turst sa sarili at trust sa team. Kaya natin to naniniwala ako sa kakayahan ng bawat isa sa atin.enjoy the game and give your best shot.. Keep believing phoenix!"
at isa isa silang nagsilapitan sakin at niyakap ako..
ano ba to, hindi pa nagsstart magdadramahan na kami dito.. waaaaaa!
"huyy girls.. anong drama to??"
"wala achi Zandra, masaya kami dahil nakasama ka namin sa team." Chloe
"oonga, proud kami dahil ikaw ang captain namin." Nicole
"tama, at nagpapasalamat kami dahil meron kaming captain na katulad mo." Kim
"yun pa lang, lamang na tayo sa ibang team." Bianca
"oonga, kaya nga mamimiss ka namin ehh," angel
"hindi na namin alam paano na kami next year dahil wala ka na.." Lia
"gagalingan namin ngayong last game.." monic
"oo, promise namin yan sayo achi, para manlang ngayong last game mo, makuha mo ang title na champion." Jenna
"dahil, sa lahat, you deserve it Captain.." Sandra.
hindi ako makapagsalita..
dahil sa mga sinabi nila...SPEECHLESS.
"salamat team.. samalat.." yung ang tanging nasabi ko..
di ko alam, umiiyak na pala kami..
"o siya tama na yan guys, meron pang mamayang party ehh hahahah!" si jean.
at humiwalay na silang lahat sa pagkakayakap.
**
last 5 min before ng game, naggather kaming buong team kasama si coach to pray..
syempre we need to ask God's guidance before doing things..
after praying, ako naman ang naggather sa kanila.
"ok girls, wag niyong kakalimutan ang mga sinabi ko ok? Keep believing., Kapit lang tayo.. Hanggat hindi pa tumutunog ang buzzer, hindi pa tapos ang laban."
"yes captain!"
"kaya ba nating makuha ang championship title??"
"yes captain!"
"ok team, 1.2.3.."
pinatong patong namin yung mga kamay namin at sabay-sabay sumigaw...
"PHOENIX!"
*
"Zandra, ikaw ang inaasahan ko dito, hindi lang para pumuntos pero para ilead ang team ok?"
"yes coach."
"ok good."
*
tinuro ni coach ang game plan namin..
yung mga kalaban namin, maliliit sila compared samin..
yung center ng team nila.. hanggang tenga ko lang, pero ang advantage ng ganyang team, mabibilis silang kumilos...
at pag once sumabay kami sa rhythm ng bilis nila, kami ang matatalo. Dapat sila ang sumabay saamin hindi kami ang sasabay sa kanila.
we should control the game.
"go LADY PHOENIX!!!!"
napalingon kaming lahat sa team sa audience..
wow lang complete talaga ang buong baranggay este buong team ng boys hahahah!
guess what, nandito din ang CSC to support..
super overwhelmed naman ako ^__^
pati ang mga dating phoenix, nandito din.. wow!
mas lalo tuloy akong ginaganahan.. ^__^
kaso, parang wala si Zandy...
pero ngayon ko lang napansin, parang may mascot ata kami ng isang blue na phoenix hahahahah!
sino naman kaya yun hahahah! may hawak pang mega phone hahahahah!!
"hoy!! anong tinatawa-tawa mo dyan?!" nagsalita yung phoenix
waaaaaaaa!!!.. boses ni...
"oo ako to si Zandrick!!" sigaw ulit niya. waaaaaaaa!!
tinanggal niya yung head nung phoenix kaya nakita ko din ang mukha niya.
bat naman siya may suot na ganyan???
"hoy bat ka may suot na ganyan?! Malakas na naman sapak mo noh?!" sigaw ko din sa kanya.
"he! walang basagan ng trip!!" sagot niya na mukha namang iritang irita sa suot niya
timang lang, bat niya susuutin kung naiirita siya?!
abmormal -______-
biglang inagaw ni Dan yung megaphone, "ACHI! Siya kasi natalo sa pagkain ng sili saming lahat! ahhahahahahahha! weak si Captain-------aray!"
hahahahhaha! binatukan ni Zandy sabay agaw nung megaphone
hahahahah!!
weak talaga yang si Zandy pagdating sa maanghang.. tas papakainin mo pa ng sili..
nako wag na talaga hahahahah!
"he! wag kang tumawa dyan, ayusin niyo na lang laro niyo!" at sinuot na niya ulit yung ulo hahahah!
napansin ko, nakatingin na pala mga tao samin pati kalaban namin hahaha! yung iba, natatawa..
dahil sa trip nilang yan, mas lalo akong ginahang maipanalo tong larong ito..
di ko sasayangin ang pagpapaka-engot ng bestfriend ko dun
WAHAHAHAHAHAHHA!!! :)))))))
*
Jump ball...
si Kim ang tatalon, siya kasi ang sentro namin..
gaya ng sabi ko, matangkad kami kaya si Kim ang nakatapik ng bola at napunta sakin.
agad ko namang pinasa kay Sandra kasi siya ang point guard namin, siya ang magseset ng play..
nung ipinakita na niya ang number 1 sa daliri niya, agad kaming pumwesto sa dapat naming pwesto..
pinasa niya kay Chole
agad ding pinasa sa akin.
pumoste ako dito sa nakabantay sakin
tumalon ako at...
sorry, hindi ko ishushoot yon..
pinasa ko kay Kim, and boom!
"First point goes to Lady Phoenix!" sigaw nung MC
*
tapos na ang first half pero lamang ang kalaban ng 8 points samin..
sobrang parang ang bilis naming napagod...
sabi na nga ba, mabibilis ang mga kalaban namin..
nahihirapan kami pag nagfafastbreak sila.
"guys, anong nangyare?" tanong ni coach.
alam kong tense na din si coach pero hindi niya pinapahalata..
walang umiik samin pero kailangang may sabihin ako.
"team, napansin niyo ba ang bilis nating napagod?"
they nodded.
"nawala kasi tayo sa rhythm natin. Masyado natin sinasabayan yung bilis nila para bang nakikipagkumpitensya tayo sa bilis nila. Hinay-hinay lang tayo.."
"tama si Zandra, okay girls, pagka offense natin, wag kayong magmamadali, o, point guard, wag basta basta papasa ng bola, magset ng play. " kinuha ni coach yug board niya at ipinakita ang gagawin namin.
nakinig kaming mabuti sa mga instrustions ni coach..
after nun.. may 4 min. pa para magpahinga..
napahiga ako doon kasi napagod talaga ako, kahit ako kasi, nakikisabay sa bilis ng kalaban..
pagbukas ko ng mata ko, bumungad sakin ang isang parang manok..
este Phoenix pala..
"HOY ZANDY!" sigaw niya gamit yung mega phone.
napatayo naman ako agad-agad.. ang sakit lang kasi sa tenga
"ano ba?!"
"hihiga ka na lang dyan??"
"napagod lang ako Zandy.." medyo hinihingal ko pang sabi.
"tsk, lahat napapagod, pero paano na lang yung team mo kung ikaw mismo, pagod ka na? Edi tendency nun, maiiisip idn nilang pagod din sila."
ewan ko kung pinagsasabihan niya lang ako o sinesermonan ehh..
pero tama siya..
"thanks." yun ang na sabi ko at pinulot ang bola sa tabi ko at sinimulang magshoot.
"kaya mo yan Zandy, I believe in you." at ginulo niya ang buhok ko...
i smiled...
"girls, get your ball and practice shooting!" i commanded.
"yes captain!"
ginagahan na ulit akong maglaro pero may something talaga sakin na para bang
sobrang pagod ako at parang...
**
gaya ng sabi ko at ni coach kanina, ganun nga ang ginawa namin, hindi kami sumabay sa kalaban.
now, we control the game.
"go phoenix!!" yan ang walang sawang cheer ng mga sumusuporta samin.
kaso kahit na maraming nagchicheer, litaw pa din yung boses na gustong gusto kong nagchicheer sakin..
ang Bestfriend ko..
*
Last 3 min..
nagpahinga muna ako dahil sobrang pagod ako dahil hanggang ngayon, hindi ko talaga maintindihan yung katawan ko..
para bang gusto nang bumagsak..
"okay ka lang ba Zandra?" tanong ni coach.
"ayos lang coach, pahinga lang sandali, mamaya pwede mo na ulit akong ipasok."
"sure ka, tell me kung hindi mo kaya."
"nako coach, ako pa, kaya to, hanggang last minute." and i smiled with assurance.
"sige.." at bumalik na siya sa panonood ng game at pagbibigay ng instructions.
nagpapaakyatan lang yung score namin at score ng kalaban..
minsan lamang sila ng 2, minsan kami..
pagmakakashoot kami, agad nilang babawiin.
habang nakaupo sa bench, napatingin ako kung saan nakapwesto yung mga kaibigan ko..
napatingin naman sila sakin at nagthumbs up.
kahit sila natthrill..
si Zandy, kinacareer ang pagmamascot hahahah!
sumasayaw pa parang ewan lang talaga :))
pero nandito pala siya,
nanonood pala ngayon si KD..
nagkatama kami ng tingin..
and his eyes..
parang nagwoworry na ewan..
hindi ko alam kung bakit siya ganyan ngayon but i just smiled at itinuon ko ulit ang pansin ko sa mga teammates kong naglalaro..
ngayon pa lang, masasabi kong kahit wala na ako dito sa team next year, kaya na nila..
ngayon pa nga lang na wala ako sa court, nakikipagsabayan na sila.
kaya na nga nila. ^_^
"Zandra, kaya mo na ba?" tanong ni coach.
uminom muna ako ng tubig at tumayo.."kaya na coach."
tinignan ko yung timer..
last 1 min and 14 seconds na lang pala at lamang kami ng 2 pts..
"Lia, labas ka muna." sigaw ni coach.
at lumapit ako kay Lia at nakipag-apir..
"nice game shobe!" sabi ko.
"thanks captain, kaya natin to!"
i smiled at dumeretcho sa pwesto ko
kaya to..
pagpwesto ko, nagstart ulit yung oras..
sa pakiramdam ko, para bang ang tagal ng oras na gusto ko nang matapos ito..
ipinasa sakin yung bola ni Nicole..
agad ko itong nidribble.. poste.. at shinoot.
"kakapasok pa lang umaariba na!!" sabi nung MC
natawa yung mga tao dun sa word na umaariba hahahaha
lumipas yung oras na ganon lang din yung naging laro..
napatingin ulit ako sa oras..
last 7 seconds na lang pala at lamang kami ng 2 pts pa din at samin ang bola...
last shot na to...
napatingin ako sa audience..
nandun si Zandy.. sumisigaw..
nakakatuwa...
pero, bat unti-unti siyang lumalabo...
hawak ko ang bola...
ishushoot ko na sana pero.. ipinasa ko kay Chloe dahil siya ang nasa malapit sakin..
in that pass.. nafeel ko nanghihina pala ako...
after that pass...
I was going to to fall....
but I felt an arm who caught my back...
and everything went black...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Anong nangyare kay Zandra??
Sino ang nakasalo sa kanya??
Ano nang mangyayare?
ABANGAN.
--------------------------------------------------------------------
You can follow me on twitter: @stupidly_inlove :)
Thanks guys for reading this Chapter :)
malapit na ang pagwawakas na hinihintay nyo :)
Please..
Vote, Comment and be Fan ^_^
maraming salamat sa patuloy na suporta :)
XoXo
Jandra <3
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------