Jay' Pov
"Parating na ako, Sachi" -Me
Oo, andito na talaga ako sa Maynila. Hindi nga ako makatingin masyado sa harapan ko dahil sa mga taong pinagtitingin ako at pinag pipicturan ako. At mabuti pumayag ang boss ko na samahan muna ako dito pero sandali lang sya dahil baka kasi mapatagal ako dito para samahan pa si Sachi.
Tsaka hindi ko pa alam ang pangyayare kay Sachi at sa ospital ko na malalaman yun.
......
At nang makarating na rin ako ng ospital nun ay agad kong tinanong ang nurse pero bago ko yun ginawa ay pinagsabihan muna ako ng boss ko na kailangan kong magpalit ng damit at mag mask na din.
Kaya tinulungan ako ng boss ko na itago ako sa likod nya, papuntang cr.
Pagkatapos ay bumalik ako uli sa nurse at hindi na nya ako nakilala pa.
"Ah.. Miss, saan po yung kwarto ng Alfonso? Sachi Alfonso?" -Me
"Ummm... Wait lang poo.. .. ... Ah.. Sa number 12 po. Diretso lang po kayo at makikita nyo na yun😊" -Nurse
"Salamat😊" -Me
Pero bago pa ako makalakad uli ay nag excuse muna yung boss ko na pupunta daw muna sya uli ng cr at dahil naccr na talaga sya😂 Kaya hindi ko na sya hinantay pa at sabi kong, sumunod nalang sya.
Hindi kasi sya nag cr kanina kundi hinantay nya lang ako sa labas nun.
At nang makarating na ako nun ng kwarto na number 12 ay kumatok na muna ako at nag salita.
"Tita! Andito na po ako! Si Jay na po ito" -Me
Bubuksan ko na sana kaso may bumukas na nun at ikinagulat ko yun.
"Ano naman ginagawa mo dito? Kapal mo din bumisita pa dito" -Sean. Nakilala nya parin ako kahit naka mask.
"Sean, okay na kami ni Sachi" -Me. At agad ko nun napansin si Sachi na natutulog sa igaan.
"Anong nangyare sakanya?" -Me
"Hindi porke okay na kayo ni Sachi ay okay na din saakin. Alam mo kung gaano ko kamahal si Sachi at hindi din porke na matagal na yun ay pwede ng kalimutan" -Sean
Galit parin sya saakin. Tsk~
"Pinapunta ako dito ng Mama ni Sachi dahil kailangan din ako ni Sachi" -Me
"Paano mo alam na kailangan ka ni Sachi? Eh sinabi lang ng Mama nya yun" -Sean
"Andyan ba si Tita?" -Me
"Wala sya dito ngayon at may pinuntahan muna" -Sean
"Sean.. Sorry! Sorry sa mga nagawa ko kay Sachi noon. Napakatanga ko na gawin yun sakanya. Napaka mabuting tao si Sachi at hinding hindi dapat sya sinasaktan---" -Me. Hindi ko na naituloy ng biglang nag salita sya uli.
"Bakit sinasabi mo toh? Para ano?.. Para papasukin kita dito!?" -Sean
"Hindi dahil dun kund---" -Me. Hindi ko na naman naituloy dahil bigla naman akong tinawag ni Tita na paparating na dito.
"Oh Jay nak!😄" -Tita. Napatingin din si Sean nun.
"Sean, bat hindi mo pa pinapasok si Jay?" -Tito
Iniexpect kong magsasalita pa si Sean pero hindi na sya nag salita pa nun kaya pinapasok nya na din ako.
"Tita, ano pong nangyare sakanya?" -Me
"Nabagok ang kanyang ulo tas na-coma raw sya at na-amnesia" -Tita
"Nangyare yun dahil kay JB" -Tito
"JB?" -Me
"Pa! Anong pinagsasabi mo?! Hindi kasalanan ni JB ang nangyare! Muntikan na silang makidnap at ng makabitaw na daw nun si Sachi, namalian pa sya ng galaw hanggang sa mabagok sya sa bato. At hindi kasalanan ni JB yun!" -Tita
"Sinong JB?" -Me
"Isa syang magaling kumanta. Sikat din, kagaya mo" -Tita
Pero hindi ko parin sya kilala.
Tinignan ko uli si Sean pero hindi naman nya ako tinignan.
*Knock knock
"Uh.. Hello po sainyo😊 Boss po ako ni Jay sa trabaho" -Boss
Ibinati din sya ng pamilya ni Sachi pero si Sean ay nakatingin lamang sakanya. Hindi man lang sya nag salita.
Pero may kinapansin ako sa likod ni Sean na may natutulog sa may sofa.
"Bakit?" -Sean
"Uh.. Wala. Napansin ko lang yung nasa likod mo" -Me. At hindi na nya ako sinagot pa.
JB's Pov
Tama bang hindi ko na bibisitahin pa uli si Sachi?
Nakakasira ng utak na nandidito lamang ako sa kwarto uli at iniisip sya.
Gusto ko man pumunta pero inaalala ko mga pamilya nya na baka galit na din saakin.
Hindi ko parin kayang kalimutan si Sachi. Ang hirap. Nahihirapan pa ako.
Sinubukan ko uling tignan ang mga pinag uusapan namin noon.
Yung ako pa si Bryan Gomez na yun lamang ang alam nya na hindi nya pa alam na ako yun. Pero ngayon...
Hindi nya uli alam. Wala na.
Yung Mister Wattpader.... Hindi nya na rin kilala. Ang sakit.
Yves is calling.......
Phone Conversation:
"Hello?" -Me
"Oh.. Ayan ka na naman sa boses na yan. Wala ka na naman sa sarili" -Yves
"Bakit napatawag ka?" -Me
"Eeeeh.. Saka ko na siguro ikwkwento sayo. Wala ka sa mood e" -Yves
"Ano nga yun? Makikinig ako dito" -Me
"Okay😊 hindi ko kasi naikwento toh sayo kagabi dahil sa kasayahan kong di matanggal tanggal at dahil nagkita kami uli ni Danielle. Nakipag kita sya saakin! Dahil sa hindi ko namalayang nahulog ang card ko sa bulsa ko nun at sya nakakuha kaya tinawagan nya ako nun at ayun naaa😄😄 Tas kapatid nya pala ang counter dun! Hindi ko namalayan din nung nakita natin basta sinabi nya saakin. Mabuti nga mabait talaga si Danielle eh dahil kinampihan nya pa din si Kuya Yael dahil kitang kita nya din ang pangyayare😊 Pero.... Kinakabahan ako sa Kuya nya? Iniisip ko kung ano kaya naging reaksyon nya nung makita nya ako sa card? Pero sana di na nya ako nakita pa😅 Ang sayang makausap din si Danielle, bruh😍😍 Ang ganda talaga nya😍😍 Hindi ko nga naisip kung may boyfriend na yun o wala pa eh. Pero... Sa susunod uli naming kita, tatanongin ko na sya😊 .... Uh... JB? Andyan ka pa ba? Napahaba kwento ko😅😅" -Yves
"Oo. Andito pa ako. *Yawn... Nakaramdam tuloy ako ng antok" -Me
"Ayan ka naman sa pagka bitter mo! At sabi na ngang saka na kaso ayun tuloy... Wala na. Nakinig ka ba talaga?" -Yves
"Oo. Bye" -Me
End of Conversation.
Naaalala ko lang lalo si Sachi sa mga pinagsasabi nya😑
Sean's Pov
Habang andidito pa si Jay na nakikipag kwentuhan pa kay Tita ay hindi ko matanggal tanggal ang sungit ko dito.
At yung tao nga palang napansin nyang natutulog ay si Christian yun at gising na sya ngayon na katabi ko na ngang nakaupo dito.
"So... Gaganyan lang mukha mo hangga't andidito sya?" -Christian
"Nakakainis naman kasi. Hindi pa ako maka move on sa mga ginawa nya kay Babe noon. Sya ang pinaka unang nagustuhan ni Babe tas ganun ang mangyayare sakanya. Masasaktan! Tsk😒" -Me
"Para namang si Bunso lang nasaktan. Lahat tayo nasasaktan talaga sa una at nakakatuto pa yun saatin" -Christian
"Alam mo bang gaano kagusto ni Babe si Jay noon? Halos araw-araw noon, bukam-bibig lagi ni Babe si Jay na tuwang tuwa sya habang kinikwento nya saakin. Hanggang sa huli ay makikita ko syang nag iba na parang daig nyang na heart-broken at ayunn... Ayun na..." -Me
"Hayy.. Naiintindihan ko yun at naiintindihan din kita. Pero hanggang kailan ba yan? Wala namang nagagawa yang galit mo na yan sakanya eh. Ano bang gusto mong gawin pa? Tignan mo si Bunso... Kahit nasaktan na nga, nakayanan nya pa din mapatawad si Jay. Eh ikaw... Sinaktan ka rin ba ni Jay? Oo, nasaktan ka din dahil kay Bunso. Pero ikaw ba si Bunso na daig mo pang ikaw talaga ang nasaktan?" -Christian
Wala parin nabago sa expression ko😒
"Ano, Sean?" -Christian
Mag sasalita na sana ako kaso biglang lumapit saamin si Jay.
"Ano na naman?" -Me
"Pwede ba tayong mag usap?" -Jay
"Ano bang ginagawa nat---- ARAY!!😦" -Me. Bigla-bigla ba naman ako sisikuin ng katabi ko dito
"Mag usap raw kayo! Mamimilosopo ka pa eh😒" -Christian.
Ganun din si Tita na tumango saakin.
"Okay.. Fine😑 Tara sa labas!" -Me
At pagkalabas namin ng kwarto ay hindi na ako umupo pa.
"Anong pag uusapan natin?" -Me
"Ano bang pwede kong gawin para maging okay na din tayo? Sina Sachi at ang pamilya nya, okay na kami at ikaw nalang" -Jay
"May pakealam ako, sa tingin mo? Tsk... Bakit mo bang naisipang makipag kaibigan uli kay Sachi?! Para ano?! Mainlove kayo sa isa't isa at masasaktan sya uli?! Lalo ng sikat ka na din sa mundo" -Me
Tumingin-tingin muna ako sa paligid at mabuti walang gaanong tao dito.
"Hindi ganun, Sean! Pinagkatiwalaan na din nila ako noon. Kaya naisipan kong dumalaw ng ma-ospital din si Tito nun" -Jay
"Dati yun, Jay! Pero dahil sa kabaitan ni Tita, kaya naging okay uli kayo" -Me
"Ano nga dapat gawin ko para maging okay na din tayo?" -Jay
May magagawa pa ba ako para tumigil na sya sa pamimilit?
Napabuntong hininga muna ako at naisip na wala na siguro at dahil para din kay Babe.
"Sige! Sa gusto mo talaga maging okay tayo.... Papayag na din akong maging mag kaibigan kayo. Pero sa isang condition..." -Me. Hinantay ko muna ang sasabihin nya.
"Ano yun?" -Jay
"Hindi na ako papayag na mainlove ka uli sakanya at lalo na sya dahil sa kalagayan nya. Naiitindihan mo? Dahil kung malaman ko na may nararamdaman ka uli sakanya, tapos na tayo! Mababalik ang galit ko sayo! Ano? Yun ang condition ko sayo" -Me
"Paano kung mainlove sya uli saakin?" -Jay
"Hah!😆 Sa tingin mo!? Eh hindi ka lang naman ang pinaka gwapo sa mundong ito eh. Kaya wag ka ng umasang mainlove sya uli sayo dahil hindi na mangyayare yun. Ang conditon ko, Jay? Naiintindihan mo?" -Me
"Oo. Atleast okay na din tayo. Yun lamang naman ang gusto ko eh. Para wala ng gulo pa" -Jay
Napatango na lang ako at bumalik na kami sa kwarto.