"Ελάτε όσο πιο γρήγορα γίνεται στο πάρκο" είπε ο Κρίστιαν στο ασύρματο.
"Σε ένα λεπτό είμαστε εκεί" ακούστηκε η φωνή του Ντέιβιντ από το ασύρματο.
Είδα τον μελαχρινό τύπο από πριν να σηκώνεται ξανά. Ο Κρίστιαν ακόμα πάλευε με τους άλλους δύο και είχα τρομοκρατηθεί. Γιατί είναι μόνος του εδώ;
Για καλή μας τύχη, εκείνη την στιγμή ήρθε ο Ντέιβιντ μαζί με έναν άλλον αστυνομικό.
Από μακριά ακουγόντουσαν και οι σειρήνες από κάποιο περιπολικό που πλησίαζε.
Ένιωσα ένα χέρι να ακουμπάει τον ώμο μου και να με γυρνάει. Αντίκρισα για άλλη μία φορά εκείνο το μελαχρινό αγόρι και τρόμαξα. Με κοιτούσε έντονα και με θυμό.
Αυτό ήταν. Σήμερα θα πεθάνω.
Ούτε η αστυνομία δεν θα προλάβει να με σώσει.
Υπέροχα. Η βαρετή ζωή μίας πατάτας τελειώνει εδώ.
Με έπιασε και από τους δύο ώμους και μετά από λίγο άπλωσε το ένα του χέρι για να με πιάσει από τον λαιμό.
Ένιωσα όλο μου το σώμα να μουδιάζει από τον φόβο.
Έκλεισα για λίγο τα μάτια και ξαφνικά ένιωσα το σώμα μου να ελευθερώνεται από την λαβή του.
Δεν κατάλαβα πως και πότε αλλά είδα το αγόρι πεσμένο κάτω, μπρούμυτα με τα χέρια στην πλάτη και τον Ντέιβιντ από πάνω να του περνάει χειροπέδες.
"Ντέιμον, έλα να τον μαζέψεις" πρόσταξε ο Ντέιβιντ έναν συνάδελφο του και γύρισε να κοιτάξω προς το μέρος που βρισκόταν ο άλλος αστυνομικός.
Δίπλα του ήταν σταματημένο και το περιπολικό με άλλους δύο αστυνομικούς.
Πότε ήρθαν;
"Ντέιβιντ πρόσεχε!" ακούστηκε η φωνή του Κρίστιαν και εκείνη την στιγμή άκουσα επιφωνήματα πόνου να βγαίνουν από τον Ντέιβιντ.
Ένας από τους δύο που πάλευε πριν με τον Κρίστιαν είχε πλησιάσει τον Ντέιβιντ και τον κλώτσησε στα πλευρά.
"Ντέιβιντ" αναφώνησα και έτρεξα προς το μέρος του.
"Άλισον μην πλησιάζεις" διέταξε όμως δεν του έδωσα σημασία.
"Ναι, έλα να σώσεις το μπατσάκο" είπε ειρωνικά εκείνος που τον βάρεσε.
Τα νεύρα μου.
Πείραξε τον Ντέιβιντ.
Πλησίασα τον τύπο και στάθηκα μπροστά του σταυρώνοντας τα χέρια στο στήθος μου και κοιτώντας τον ειρωνικά. Με μιμήθεικε κάνοντας την ίδια κίνηση και με πλησίασε.
Άκουσα τους αστυνομικούς να πλησιάζουν. Χωρίς να το πολυσκεφτώ, τον βάρεσα στο αδύναμο του σημείο και τον είδα να διπλώνει στα δύο και να κάθεται κάτω.
Του γύρισα πλάτη και πήγα προς το Ντέιβιντ. Ο οποίος με κοιτούσε με γουρλωμένα μάτια.
Και γω έτσι θα με κοιτούσα αν ήμουν στην θέση του.
"Αυτό δεν ήταν απαραίτητο" ισχυρίστηκε.
"Να μην σε πείραζε" είπα αδιάφορα. "Πώς είσαι;" τον ρώτησα ενώ τον είδα να κρατάει τα πλευρά του.
"Πονάω λίγο αλλά εντάξει, θα μου περάσει" απάντησε "εσύ που πήγενες τέτοια ώρα μόνη;"
"Στης Εύης" αποκρίθηκα "και έχω αργήσει".
"Θα σε πάω εγώ".
"Δεν χρειάζεται, μπορώ και μόνη". Για άλλη μια φορά το έπαιξα θαρραλέα.
"Δεν ακούω κουβέντα" είπε αποφασίστηκα "Ντέιμον πάνε με τον Κρίστιαν, θα πάω την Άλισον και θα σας βρω μετά" διέταξε.
Ανεβήκαμε στη μηχανή του, φορέσαμε κράνη και φύγαμε. Θυμόταν από την προηγούμενη φορά τον δρόμο και έτσι δεν χρειάστηκε να τον καθοδηγήσω εγώ.
Ωστόσο, έκανε πολύ κρύο σήμερα και ο δυνατός κρύος αέρας δεν βοηθούσε.
Έσφιξα περισσότερο τον Ντέιβιντ και κόλλησα πάνω του.
"Κρυώνεις;" με ρώτησε ενώ κοίταξε στιγμιαία τα χέρια μου που είχαν τυλιχτεί γύρω του.
"Αρκετά" αποκρίθηκα και χαμήλωσε ταχύτητα.
"Τώρα καλύτερα;"
"Κάπως".
Ένιωσα μία σταγόνα να πέφτει στο χέρι μου.
Όχι ρε φίλε.
"Μάλλον πρέπει να επιταχύνω λίγο πριν μας πιάσει η βροχή" είπε ο Ντέιβιντ και κοίταξα γύρω.
Άρχισε κιόλας να βρέχει.
Και έδειχνε καλός ο καιρός σήμερα.
Ένιωσα τον τσουχτερό αέρα να με χτυπάει και τις σταγόνες να πολλαπλασιάζονται. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα άρχισε να βρέχει κανονικά.
Ευτυχώς φτάσαμε γρήγορα στο σπίτι της Εύης. Παρόλα αυτά όμως, είχα ήδη γίνει μούσκεμα.
Κατέβηκα από την μηχανή και έδωσα το κράνος στον Ντέιβιντ.
"Να προσέχεις" είπα και τον αγκάλιασα.
"Και εσύ" αποκρίθηκε "Άντε τώρα πάνε μέσα μην αρρωστήσεις" διέταξε.
Του χαμογέλασα και μου χάϊδεψε το μάγουλο.
"Τα λέμε" απάντησα και έφυγα.
Στεκόμουν στο κατώφλι του σπιτιού της Εύης και είδα την μηχανή του Ντέιβιντ να απομακρύνετε.
Ελπίζω να τελειώσει σύντομα η βάρδια του. Σκέφτηκα αμέσως το πανέμορφο προσωπάκι του και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στιγμιαία στο πρόσωπο μου.
Χτύπησα το κουδούνι και αμέσως μου άνοιξε την πόρτα η Εύη.
"Γει-...Τι στο καλό; Περνά μέσα" αναφώνησε όταν με είδε που στεκόμουν απ' έξω σαν την βρεγμένη γάτα.
Μπήκα μέσα και έβγαλα το μπουφάν μου.
Διάολε, κρυώνω άσχημα πάρα πολύ. Μόνο να μην αρρωστήσω.
"Εύη, μπορώ να κάνω ένα ζεστό μπανάκι και να μου δώσεις καθαρά ρούχα;" την ρώτησα και μου έριξε ένα δολοφονικό βλέμμα.
"Τι χαζές ερωτήσεις είναι αυτές; Εννοείται πως γίνεται. Πάμε πάνω να σου δώσω ρούχα".
Ανεβήκαμε πάνω και πήρα τα ρούχα που μου έδωσε η Εύη. Μπήκα στο μπάνιο και έκατσα εκεί για μισή ωρίτσα περίπου.
Όταν τελείωσα, ντύθηκα και κατέβηκα κάτω στο σαλόνι όπου με περίμενε και η Εύη.
"Έλα κάθισε" πρόσταξε και σήκωσε το πάπλωμα ώστε να μπω από μέσα.
Κόλλησα πάνω της και κουκουλωθήκαμε.
"Έχω παγώσει" είπα και με κοίταξε.
"Τόσο πολύ κρυώνεις;" με ρώτησε περίεργη και της έγνεψα καταφατικά.
Τεντώθηκε και πήρε από τον δίπλα καναπέ ένα ακόμα πάπλωμα. Το έφερε προς τα εμένα και με σκέπασε.
"Τώρα καλύτερα;"
"Ναι, ευχαριστώ" αποκρίθηκα.
Είχαμε ανάψει την τηλεόραση και κάπως έτσι πέρασε και η ώρα. Είχε πάει μεσάνυχτα.
"Νύσταξα" ψέλλισα ενώ τα μάτια μου έκλειναν.
"Και γω" απάντησε η Εύη και κοίταξε το κινητό της "σε λίγο αν είναι πάμε πάνω, καλά;"
Της έγνεψα καταφατικά και ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο της.
Τότε χτύπησε το κινητό μου.
Από: Ντέιβιντ.
ΑΎΡΙΟ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΔΟΥΛΕΙΆ ΓΙΑΤΊ ΑΡΡΏΣΤΗΣΑ. 38 ΠΥΡΕΤΌΣ ΚΑΙ ΘΈΛΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ. ΕΣΎ ΠΏΣ ΕΊΣΑΙ;
Χαμογέλασα με το μήνυμα του αλλά ταυτόχρονα ένιωσα άσχημα που αρρώστησε.
Προς: Ντέιβιντ.
ΠΕΡΑΣΤΙΚΆ ΑΓΆΠΗ ΜΟΥ. ΘΕΣ ΝΑ ΈΡΘΩ ΑΎΡΙΟ ΝΑ ΣΟΥ ΚΆΝΩ ΠΑΡΈΑ; ΕΓΏ ΚΡΥΏΝΩ ΚΑΙ ΕΛΠΊΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΑΡΡΏΣΤΗΣΑ ΧΑΧ.
"Με ποιον μιλάς;" ρώτησε η Εύη τρομάζοντας με εφόσον ήμουν συγκεντρωμένη στα μηνύματα μου με τον Ντέιβιντ.
"Με τον Ντέιβιντ" αποκρίθηκα και μου χαμογέλασε στραβά.
"Τι λέει το παιδί;"
"Αρρώστησε".
"Ωω περαστικά του".
Μήνυμα ξανά.
Από: Ντέιβιντ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΜΩΡΌ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΣΕ ΚΟΛΛΉΣΩ. ΊΣΩΣ ΚΑΛΎΤΕΡΑ ΘΑ ΉΤΑΝ ΝΑ ΈΡΘΕΙΣ ΜΊΑ ΆΛΛΗ ΜΈΡΑ. ΔΕΣ ΑΝ ΈΧΕΙΣ ΠΥΡΕΤΌ ΜΙΚΡΉ.
Προς: Ντέιβιντ.
ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΚΟΛΛΉΣΕΙΣ, ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΊΣ. ΑΚΌΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΚΟΛΛΉΣΕΙΣ ΌΜΩΣ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΆΖΕΙ. ΛΟΙΠΌΝ, ΑΎΡΙΟ ΔΕΝ ΘΑ ΠΆΩ ΣΧΟΛΕΊΟ ΚΑΙ ΘΑ ΈΡΘΩ ΣΕ ΕΣΈΝΑ. ΝΥΣΤΆΖΩ ΤΏΡΑ, ΑΎΡΙΟ.
Ναι, το πήρα απόφαση. Θα πάω να τον δω αύριο.
"Εύη σε πειράζει να πάω αύριο στον Ντέιβιντ να του κάνω παρέα;"
"Όχι βρε χαζό, εννοείται να πας!" Της χαμογέλασα και την φίλησα στο μάγουλο.
Από: Ντέιβιντ.
ΑΧ ΞΕΡΟΚΈΦΑΛΗ ΜΟΥ. ΕΝΤΆΞΕΙ, ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΈΝΩ. ΕΝΤΆΞΕΙ, ΤΑ ΛΈΜΕ. ΚΑΛΗΝΎΧΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΈΧΕΙΣ.
Μόλις με είπε ξεροκέφαλη;
Το προσπερνάω.
Προς: Ντέιβιντ.
ΚΑΛΗΝΎΧΤΑΑΑΑ.
Έκλεισα το τηλέφωνο και μετά από κανά τέταρτο ανεβήκαμε πάνω για να κοιμηθούμε.
Αύριο λοιπόν...