Baranın askerlik günü gelmisti... Aslında gitmeyi çok istiyordum ama bir okadarda istemiyordum. Askere gidecegim için çok mutluydum ama Ceren ile sık konusamicagim için de üzgündüm
Baran
-Aşkım üzülme lütfen
-Napiyim elimde deil
Gitme gunu geldiginde otogarda davul eşliğinde halay çektiler Baran
-Çok bilmiyorum
desede ayak uydurmaya çalışıyordu
Günler yavaş geçiyor gibiydi gideli bir hafta olmuştu
Askeriye çok sıkı olduğu için çok az konuşuyorduk ama yinede mutluydum konuştuğumuz zamanlarda Baran'a hep şunu derdim
Ceren:
- Üzülme aşkım ben çok mutluyum asker sevgilisi olduğum için çünku asker sevgilisi olmak herkese nasip olmaz ,deyip mutlu oluyordum
Baran'ın bu sözler okadar çok hoşuna gidiyorduki çok rahatliyordu içini
Baran:
- Senin gibi bir sevgilim olduğu için dünyanın en şanslı erkeğiyim
-Bende cok şanslıyım iyi ki varsin deyip telefonu kapattılar.
Aradan biraz zaman geçmişti ortalık biraz rahatlamıştı.Sabahtan akşama kadar eğitim oluyordu akşam ise Ceren ile konuşuyordu.
Ceren biraz üzülüyordu askerlik şartlarından dolayı Baran fazla ilgilenemiyordu ama hepte anlayışlı davranıyordu çünki o Baran'in bitanesiydi ve en degerlisiydi inşallah hepte böyle kalacaktı ..
Iliskileri çok güzel gidiyordu ama Ceren'in morali bozuluyordu eskiden resim atan güzel şeyler yazan Baran şimdi yapmiyordu
Bir kaç kere bunu dile getirdi
-Aşkım eskisi gibi değilsin
-Ben ayniyim seni çok seviyorum
-Ama eskiden resim atardin ben olmadan güzel şeyler yazardin şimdi yok
-Müsait olmuyorum nasıl resim çekiniyim aşkım
-Su an musaitsin mesela istesen cekersin ama neyse
-Yapma aşkım ya tartismayalim
Ceren telefonu kapattı kendi kendine
-Benden askerde diye ilgi istiyor ama o öyle davranmiyor deyince gözleri dolmaya başladı ..
...Bu zorlu günleri nasıl atlaticaklar acaba
Sizin fikriniz nedir?
...