-- Hold on.
Hindi maipaliwanag na kaba ang nararamdaman ko nang dahan-dahang huminto ang sasakyan ni Franco sa tapat ng gate ng bahay namin.
Napalunok ako ng ilang beses nang matanaw ko ang napakaliwanag na Hardin na animoy nagsasayaw ang mga ilaw. Kung titingnang mabuti ay may nagaganap na kasiyahan sa loob. Hindi ko maiwasang kabahan. Hindi ko inaasahan ang ganito. Wala sa plano pero nandito na. Wala na akong magagawa kung hindi panindigan ang gusto kong mangyari.
Napabuntong hininga ako. Wala na talaga 'tong atrasan. Nandito na ako-- kami ni Franco, kaya hindi na dapat ako kabahan o matakot. Pero dahil nandito na nga, biglang rumehistro sa isip ko si ate~
Kumalabog ang dibdib ko, kasabay ng paglabas ni Franco sa sasakyan. Sa backseat ako nakaupo. Ni hindi kami magkatabi, sa byahe namin ay hindi man lang n'ya ako nagawang sulyapan man lang, o sandaling tingnan.
Nang makalabas si Franco ay lumabas narin ako. Muli kong ipinaskil ang napakalawak kong ngiti. Itinago ko ang sakit, pait at kalungkutan sa likod ng ngiting iyon. Ayokong ibigay sa kanya ang emosyon na gusto n'yang makita sa mukha ko. Ayoko-- hindi pwedeng makita ng lahat na mahina ako. Ayokong maisip nya na may kaunting pagsisi sa akin. Ayokong makita nya may mumunting takot Ako sa gabing ito.
Nang makababa ay kaagad kong hinagilap ang braso ni Franco. Iniangkla ko ang braso ko dito at sinadyang idikit ang dibdib ko sa braso n'ya. Nang lingunin ko s'ya ay nakita ko ang matalim n'yang tingin.
"Why? Naseseduce kaba?" Nakangiti kong tanong. Akma s'yang pipiksi ng mas higpitan ko pa ang kapit.
"Hmm.. not a good idea, we're getting married right? and this night are ours." Nakangisi kong saad. Malambing kong sinalubong ang kanyang titig ngunit nabigla ako ng tumawa si Franco. Hinawakan nito ang kamay ko. Inilapit pa n'ya ang mukha ko sa mukha n'ya. Ramdam na ramdam ko ang mainit nitong hinga sa aking pisngi. Ang bango.
"This is your night Cassandra. Not ours." Bulong nito bago humakbang papasok. Ibig kong bawiin ang braso ko sa braso n'ya nang tuluyan na kaming nakapasok sa loob. Hindi ko akalain na ganito kalaki ang pagtitipon na ito. Halos lahat ng kaibigan ni Franco ay nandito. Pati ang pamilya n'ya. Business partner and even my Family. Nagkakasiyahan ang lahat ngunit, natigil iyon nang pumasok kami sa loob. Lahat ng mata ay sa amin nakakatutok. Lahat sila ay napawi ang ngiti ng makita ako. Hindi ko sila pinansin at diretsong pumasok sa loob. Kaagad kong hinagilap ang mga magulang ko, ngunit ng makita ko ang ekspresyon sa kanilang mukha na dissapointed ay gusto kong umatras. Nasaktan ako nang tumama ang titig ni Mommy sa akin. Alam Kong dati na syang disappointed sa mga gawain ko dati, at mas nadagdagan pa ngayon.
"Smile Cassandra." Mariing bulong ni Franco. Napilitan akong mas lakihan pa ang ngiti ko, para maitago ang sakit. Ito ang consecquence na ginawa ko. Dapat handa ako. Hindi na ako lumingon sa paligid. Diretso lang akong nakatingin kila Mommy. Hindi maipinta ang mukha ni Daddy kahit na may hilaw na ngiti sa kanyang labi. Sino ba naman ang may gusto na naitakda na ang kasal ng panganay nilang anak, sa lalaking mahal nito, ngunit ang ihaharap pala sa altar ay ang nakababatang kapatid. Diba nakakahiya? na ako pa mismo ang sumira ng kanilang magandang relasyon.
"Mom, Dad" Bati ko dito. Akma akong hahalik sa pisngi ni Mommy, ngunit mabilis itong umiwas. Lumingon ako kay Franco, ngunit sinalubong lang ako ng matalim nitong tingin.
"Dad." Tawag ko kay Daddy. Ngumiti naman ito sa akin at niyakap ako. Impit akong napahikbi sa yakap na 'yon. Pero hindi ako iiyak. Hindi sa gabing ito. "Wala ang ate mo. Umalis s'ya kanina." Bulong nito. Hindi na ako nagsalita noong sabihin ni Daddy iyon. Sino ba naman kasing kapatid ang nais makitang ikakasal ang kapatid n'ya sa lalaking mahal nito.
"Pero wag mong isipin na galit ang ate mo. She loves you so much anak." Saad pa nito. Marahan nitong tinapik ang balikat ko. Alam ko kahit magaan ang pakikitungo ni daddy sa akin ay alam kong kagaya nang mommy, disappointed din sya sa akin.
Napalunok na ako para pigilan ang paghikbi. Sobrang bait talaga ni ate, at nakukunsesya na ako sa ginawa ko.pero-- wala na. Nasaktan ko na s'ya. Lumingon ako kay Franco. Nakikipag-usap na s'ya sa mga tao doon.
"Dad, I'm sorry po. Sobrang mahal na mahal ko si Franco." Diretso kong saad kay Daddy. Nakita ko ang pagbuntong hininga nito. "I---I'm sorry." Ulit ko dito sabay yuko.
"Just be happy anak." Saad ni daddy, sabay haplos sa buhok ko. " All I want is your happiness Cassandra. You are my daughter." Anas pa nito. "Pumunta kana kay Franco. Mamaya Iaannounce natin ang kasal n'yo." Wika nito bago muling tapikin ang balikat ko. Tumango naman ako at humakbang palayo. Hindi nagsalita si Mommy. Napabuntong hininga lamang ito at naunang tumalikod sa akin~ walang iniwang salita.
Nang mahagilap ko si Franco, ay kaagad kong kumapit sa braso n'ya. Naramdaman ko ang palihim n'yang pagpiksi ngunit isinawalang bahala ko iyon.
"Hi." Bati ko sa kausap n'yang babae na sa tantya ko ay nasa late twenty's. Napako ang tingin ng babae sa akin at kitang-kita ko ang gulat sa kanyang mata.Tiningnan ko pa ang suot nito kulay itim nitong tube gown. Mahaba ang buhok nito na kulay gray. Simple-- mukhang anghel.
"Adela, This is Cassandra my Fiance." Pakilala naman ni Franco. Lumawak ang ngisi ko, ngunit nabura lahat iyon nang tingnan ako pababa noong Adela. Napalunok ako nang muling tumingin ang kanyang mata sa'kin. Dissapointment ang naroon. Gusto ko syang ispatan, ngunit nagsalita itong muli.
"You should teach her how to dress properly, lalo sa mga ganitong okasyon." Anas nito. "By the way, it's nice to meet you Cassandra." Madiin nitong saad sabay talikod.
"Franco." Mariin kong tawag dito. Hinihintay ko kung may sasabihin sya ngunit mataman lang itong nakatingin sa papalayong si Adela habang nakapaskil ang naglalarong ngisi sa kanyang labi.
"Franco.." tawag ko rito nang mas may diin, ngunit bago pa ito lumingon sa akin ay napukaw na ang bulwagan sa pagtikhim ng aking ama. Tiningnan nito ang lahat kasabay nang pag ngiti. Hawak nito sa kaliwang kamay ang wine glass at marahang itinaas.
"Tonight~" He paused and chuckled. "I know everyone here is wondering what this celebration is all about." He looked at my mom and smiled. " My wife and I, also wondered about the turns of events that happened in a small period of time, but I know, unexpected events happened because it is bound to happen." He continues and gently twirls his wine glass. Sa bawat bitaw ng salita ni Daddy sa gitna na iyon ay wala akong naintindihan, ang alam ko lang ay ang tawagin n'yang kaming dalawa ni Franco. Naging mahigpit ang kapit ko sa kanya.
"Relax. You want it right?" Ngisi ni Franco sa'kin bago ako mahinang hatakin pahakbang. Nanginginig sa kaba at takot ang katawan ko nang magsimula na kaming humakbang. Bawat lingon ko ay nakikita ko ang pag-iling ng bawat bisita habang nakapaskil ang kanilang mga dissapointed looks na kanina ko pa napapansin.
Nang makarating kami sa gitna ay mas lalo kong nakita at naipamukha sa akiin na nakakahiya ang ginawa ko. Nagbulungan ang mga tao. Matalim ang kanilang mga tingin.
Tiningnan ko si Franco nang pumalit ito sa pwesto ni Daddy. Nakapaskil ang ngiti sa kanyang labi. Hindi ko alam ang gagawin, kung kaya't nanahimik nalang ako. Go with the Flow. Matatapos rin naman ito sa isang sandali. Kaya pa. Kayang-kaya pa.
"This night is a special night for the both of us. Cassandra and I. " Lumingon sa akin si Franco. Kumindat pa ito bago tuluyang nagsalita. "Our wedding will happen 2 weeks from now. It's just a simple wedding, but I do hope each one will come. So cheers." Saad nito bago humakbang paatras at hinila ako palayo doon. Wala akong narinig na palakpakan dahil mas nangibabaw ang malakas na bulungan~ Napansin kong hinabol nila kami ng tingin na may pagtataka at ang ilan ay napataas pa ang kilay.
Hatak n'ya lang ako habang tinatahak ang kwarto sa taas. Ngunit bago pa kami makarating roon ay hindi nakaligtas sa akin ang mga titig ni Adela. Marahan itong sumimsim ng alak sa kanyang baso at pagkakuwan ay umiling.
"You happy now?" Mariing saad ni Franco nang marating namin ang kwarto. Poot ang makikita sa kanyang mga mata. Pabalibag nitong isinarado ang pinto. Nakatayo lang ako sa kanyang likuran.
"Ang bilis naman ng wedding natin." Buong tatag kong saad. Binalewala ko ang kanyang sinabi. I won't lose this battle.
"Hindi naman importante ang kasal natin, bakit ko pa patatagalin diba. Konting pirma at seremonya lang ang kailangan." Balewala nitong saad. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya. Buong lakas akong yumakap sa kanyang likod. Mahipit kong iniyakap ang braso ko sa kanyang bewang. Hindi ko naradaman ang kanyang pagtutol o pagtugon. Nanatili lang kaming ganoon sa aming posisyon.
"I hope your happy now Cassandra. Dahil kapag ikinasal na tayo, hindi mo na mararamdaman kung paano ang maging masaya."
------