Sky
"Τουλαχιστον εκνευριστικός,άξεστος...",έλεγα κάνοντας βόλτες πανω κατω στον δωμάτιο.
"Και τρομερά όμορφος..",σχολιασε η Riley κοιτώντας το ταβάνι.
Την κοίταξα με ενα άγριο βλέμμα.
"Ε,ναι.Συμφωνώ,πολυ ενοχλητικός!",διόρθωσε και στριφογυρισα τα μάτια μου.
"Τον καημένο τον Alfie..τι εχει να αντιμετωπίσει..",είπα και εβαλα το χερι μου στο μέτωπο μου.
"Ποσο τυχερ-",πηγε να πει η Riley,αλλα της χάρισα ενα ακομη δολοφονικό βλέμμα.
"Ε,εννοω άτυχος πολυ.",διόρθωσε και σταύρωσε τα πόδια της ψηλα.
Κοίταξα το ρολοι στον τοίχο και παρατήρησα πως είχε ήδη παει έξι.
"Ωχ,όχι.Θα αργήσω!",φώναξα και άρπαξα την τσάντα μου βγαίνοντας εξω απο το δωμάτιο.Ξεκινησα να τρέχω στον δρομο να φτάσω γρηγορα στο κεντρικό κτήριο.
Αν ήμουν τυχερή θα αργουσα το λιγότερο δέκα λεπτα.
"Συγγνωμη,συγγνωμη!",έλεγα σε όσους έπεφτα πανω καθώς έτρεχα στον διάδρομο.
Λίγη ωρα μετα άνοιξα με φορα την πόρτα της αίθουσας και ένιωσα ολα τα μάτια των μαθητών του αμφιθεάτρου να πέφτουν πανω μου.
"Sky..άργησες.",είπε ο κύριος Rider.
"Συγγνωμη,δεν είχα δει την ωρα..",δικαιολογήθηκα και εβαλα μια τούφα απο τα μαλλια μου πισω απο το αυτί μου.
"Κατσε.Δεν πειραζει.",είπε και συνέχισε το μαθημα του οσο εγω εψαχνα θεση.
Και φυσικα επειδη ειμαι η βασίλισσα της ατυχίας η μοναδικη κενή θεση ηταν δίπλα στον Wes.
Τι κατάρα ηταν αυτη σημερα;
Εκείνος μόλις το κατάλαβε ανασηκωσε τις άκρες των χειλιών του και έβγαλε την τσάντα του απο την κενή θεση δίπλα του.
Εκατσα και έβγαλα το τετράδιο των μαθηματικών ξεκινώντας να λυνω,-ή τουλαχιστον να προσπαθώ-,την άσκηση που είχε γραψει ο καθηγητής στον πίνακα.
"Έχεις κάνει λάθος.",είπε ο Wes και μου έδειξε μια γραμμή.
"Που το ξέρεις;",τον ρώτησα και σήκωσα το ενα μου φρύδι.
"Επειδη την έλυσα.Και δεν εχουμε βρει το ιδιο αποτέλεσμα.",απαντησε απλα.
"Και πως ξερεις πως δεν εχεις κανει εσυ λάθος;",του είπα και σταυρωσα τα χέρια μου στο στήθος μου.
"Μωρο μου,δεν κάνω λαθη στα μαθηματικά.",απαντησε αυτάρεσκα.
Ένιωσα ακομη μερικά εγκεφαλικα κύτταρα μου να καίγονται οταν με ξαναποκαλεσε ετσι.
"Δεν.Είμαι.Το.Μωρό.Σου.",τόνισα καθε λέξη και ξεκινησα να σβήνω την άσκηση αντιγράφοντας την λύση που εγραψε ο κύριος Rider στον πίνακα,η οποία έμοιαζε ιδια με του Wes.
Εκείνος γέλασε και ξεκίνησε να αντιγράφει την επόμενη άσκηση.
"Σου φαινεται κατι αστείο;Δεν φτάνει που ειμαι κολλημένη μαζι σου εδω για το επόμενο δίωρο.",είπα και τον αγριοκοιταξα.
"Να μην αργουσες.Όπως και να εχει..εχω να σου προτείνω κατι.",ειπε και με κοίταξε.
"Δεν δεχομαι προτάσεις απο αγόρια του τύπου σου.",απαντησα χωρις να τον κοιτάω και φτιάχνοντας τα γυαλια μου.
Ενα ακομη γελιο ξέφυγε απο το στόμα του.
Πως γινεται να τον διασκέδαζε τοσο οτιδήποτε και αν έλεγα;
"Θες βοήθεια με τα μαθηματικά;",ρώτησε.
"Απο εσενα;Να μου λειπει.",είπα αποτομα.
"Ναι αλλα δεν θα το περάσεις το μαθημα.",σχολιασε και άφησε κατω το στιλό του.
Κοίταξα το τετράδιο του που η άσκηση ηταν ήδη λυμενη.
"Και θα είσαι το τελευταίο άτομο που θα ζητούσα την βοήθεια του.Τωρα σε παρακαλω σταματα να με ενοχλείς.Πραγματικα θελω να προσέξω.",τόνισα και παρατήρησα το πρόσωπο του να σκληραίνει.
Απέστρεψα το βλέμμα μου απο εκείνον και συνέχισα να παρατηρώ στο μαθημα.
Για τις επόμενες δυο ώρες ο Wes δεν έβγαλε λέξη.
Ή μαλλον έβγαλε.Ρωτησε τον καθηγητή αν μπορούσε να φυγει δέκα λεπτα νωριτερα αφου ειχε τελειωσει την τελευταία άσκηση στα πρώτα δυο λεπτα.Και ετσι το τελευταίο δεκάλεπτο το πέρασα μόνη μου.
Η ωρα έληξε και εγω έμεινα μόνη στην αίθουσα να παλευω ακομη αυτη την τελευταία άσκηση.
"Sky,σου αφηνω τα κλειδιά.Κλειδωσε την αίθουσα και μετα παρέδωσε τα στην Amanda.",είπε ο κύριος Rider και βγήκε απο την αίθουσα αφήνοντας με μόνη.
Έγνεψα καταφατικά και συνέχισα να λυνω.Και να σβήνω.Δεν υπήρχε περίπτωση να ζητούσα την βοήθεια του Wes.
Βήματα ξεκίνησαν να ακούγονται στο κατω μέρος του αμφιθεάτρου.Σηκωσα το κεφαλι μου μονο για να αντικρίσω ενα απο τα πιο μισητά άτομα που υπήρχαν στον περίγυρο μου.
"Ήξερα πως θα σε έβρισκα εδω.",ακουσα την φωνή του,η οποία είχε μια πονηρή χροιά.
"Leo..",αναφώνησα.
"Τι κάνει η μικρή μου Sky;",ρώτησε και ξεκίνησε να ανεβαίνει τα σκαλιά του αμφιθεάτρου.
"Διαβαζω.Και ενοχλείς.",είπα σκληρά.
Ο Leo ηταν ο κλασικός μαλακας 19χρονος.Αλλαζε τις γκόμενες του πιο συχνά απο οσο άλλαζε ρούχα.Ψηλος,οχι οσο ο Wes,αρχηγός της ομάδας μπάσκετ με απιστευτα γυμνασμένο σώμα,μαύρα μάτια,μαύρα μαλλια,πάντοτε απεριποιητα και ανακατεμένα.Η εμμονή του μαζι μου ειχε ξεπερασει καθε όριο.Απο την πρωτη στιγμη που του ειπα οχι ειχα γινει η μεγαλύτερη του πρόκληση.
"Θες να παμε μια βολ-"
"Οχι.",τον διέκοψα πριν καν ολοκληρώσει την πρόταση του.
"Sky ενα ραντεβ-"
"Οχι.",τον ξανάδιέκοψα χωρις να σηκώνω το κεφαλι μου απο το τετράδιο μου.
"Έμαθα βρήκες καινούργιο παιχνίδι.",ειπε και εκεινη την στιγμη τον κοίταξα και έβγαλα τα γυαλια μου.
"Τι εννοεις;",ειπα εκνευρισμένη.
"Τον Wes.",σχολιασε χαλαρα.
"Βλεπω γνωριστήκατε.Μα φυσικα ανήκετε στο ιδιο είδος.",δηλωσα και στριφογυρισα τα μάτια μου.
Εκείνος έπιασε το πηγούνι μου και το γύρισε προς το μέρος του για να τον κοιτάζω στα μάτια.
"Κατι εχουμε πει για το στριφογύρισμα των ματιών.",ψιθύρισε.
Σήκωσα το χερι μου και τον χαστούκισα δυνατά.
"Εμενα δεν θα με ξανακουμπησεις.",γρύλισα και μάζεψα τα πραγματα μου.
"Sky;Ολα καλα;",ακουσα μια φωνή και ειδα τον Wes να στέκεται στην πόρτα.
Αυτος μου ελειπε τωρα.
Ο Leo ειχε μείνει να κρατάει το μάγουλο του και να κοιτάει μια εμενα μια τον Wes.
"Ήρθε ο διασώστης σου.Εμείς δεν τελειώσαμε.",ψιθύρισε πριν εξαφανιστεί απο την αίθουσα.
Τα νεύρα μου για ακομη μια φορα είχαν χτυπήσει κόκκινο.Κατεβηκα γρηγορα τις σκάλες του αμφιθεάτρου και βγήκα εξω κλειδώνοντας την πόρτα.Πριν προσπεράσω τον Wes εκείνος με έπιασε απο το μπράτσο.
"Τι θες;",είπα φανερά νευριασμενη.
"Τι εγινε με τον Leo;",ρώτησε ανήσυχος.
"Να μην σε ενδιαφέρει Wes.Νομιζω μπορω να το χειριστώ μόνη μου.Δεν ειμαι καμια αδύναμη.Ουτε χαζή.Δεν χρειάζομαι την βοήθεια σου.Ουτε κανενός αλλου.",φώναξα και τράβηξα το χερι μου αφήνοντας τον πισω μου.
"Sky..",αναφώνησε και γύρισα να τον κοιτάξω.
"Απλά πρόσεχε.",ειπε.
"Να προσέχω τι;Ελα τωρα Wes.Σου φαίνομαι για κάποια που δεν μπορεί να προσέξει τον εαυτο της απο βλάκες σαν εσας;",απαντησα και εκείνος γέλασε.
"Εγώ απλά κατι σου είπα.",είπε και ξεκίνησε να περπατάει προς την αντίθετη μεριά.