Demon P.O.V
Tatlong araw na kami ni Silver dito. At sa loob nito inayos namin ang Gervacio village dahil nga sa pag reyna-reynahan nung Victhoria na iyon dito akala mo naman malakas kung unasta hanggang talampakan lang naman pala.
"Woohhh. Ang hirap pala maging carpenter daming aayusin" sabi ng isang carpenter dito.
Na sa may 30 na mangagagawa ng bahay ang nandito at ok na iyon para ayusin ang village dahil hindi naman ito gaano kalaki at gaano nasira.
"Demon ok kalang ba diyan?" Tanong ni Master Lenny. Tinapos ko muna ang aking ginagawa bago ko siya lingunin.
"Ok lang po ako. At patapos na rin ako dito sa ginagawa ko" sagot ko
"Oyy. Kayong lahat meryenda muna tayo at mukhang pagod na pagod na kayo" pag tawag ni aling Milla sa amin.
"Oo nga po eh kanina pa po ako nagugutom" pag sagot ni Andrew isa sa mamamayan dito.
"Ang sabihin mo matakaw ka lang kaya madali kang gutumin. Eh kakakain mo lang kanina tapos gutom ka na, unbelievable" sabay tampal nito sa noo.
Tumawa lang kami dahil hindi man lang nahiya 'tong Andrew na to. Siya pa ang pinaka una na kumuha ng mga pagkain. Napailing na lang ako.
Ganito kami sa loob ng tatlong araw biruan dito, trabaho doon at tawanan rito. Sana dito na lang ako kaysa doon sa white academy ang daming bawal at para kang priso.
***After 10 hour***
Hoo grabe kanina pa namamaga ang kamay ko kakamartelyo. Nasugatan nga ako dahil nagsaslide ang martelyo pag hinapas ko sa pako. Ang sakit mamamaga ito bukas.
"At sa wakas tapos na rin ang village maganda na ulit " sabi ko. Sabay ngiti at pibot ng paningin ko.
"Ate Demon nagugutom na ako" napatingin ako kay Luci ng nagsalita ito. At ang cute ng pout kasi.
"Tss. Bakit hindi mo sinabi kanina malapit na mag alas 6 at kanina pa tayo nag tratrabaho dito "
"Eh kasi hindi pa ako tapos sa ginagawa ko eh " kinuha ko ang kamay niya at pumunta na kami sa bahay ni Master Vic dahil may handaan na naganap dahil natapis na namin ang village.
"Oh sa wakas at nandito na kayo kanina ko pa kayo hinihintay, sige na kumuha na kayo ng mga plato dahil alam ko nagugutom na kayo" pagyaya ni Master Lenny sa amin.
"Umupo ka na lang doon sa may table nila master vic at hintayin ako, ha dahil ako na ang kukuha ng pagkain mo" tumango lang ito at tumakbo patungo sa table nila Master Vic at ng mano.
kumuha lang ako ng pagkain at dumeretso sa lamesa nila Master Vic.
Nilapag ko ang plato ni Luci sa tapat niya at umupo sa tabi niya.
"Ate Demon naman bakit puro gulay naman ito, nakmumukhang kambing naman ako nito eh" tapos nag pout pa.
"Wag ka ng magpout kainin mo na lang yan dahil ngayon lang yan ulit mangyayari " sabi ko nito.
Nagtataka naman ito na tumingin sa akin. Sana hindi niya mahalata ang mga sinabi ko.
"Wag mong sabihin ate Demon aalis ka naman" pakshet umiyak na siya kaya napatingib ang lahat sa amin.
pinunasan ko ang mga luha niya at yumakap suya sa akin. Kaya na patulo naman ang mga luha ko.
"Shhh. Diba sabi ko naman na tumakas lang ako sa academy kay hindi din magtatagal babalik din ako doon. Hindi paba sapat ang tatlong araw Luci?" Tanong ko nito at umiling lang ito.
"Gusto ko dito kalang habang buhay ate Demon ayaw ko lumayo ka nanaman ayaw ko na dahil mamimiss nanaman kita. Tapos paggumising ako wala nanamang ate demon na magluluto sa akin ng almusal at pagbabawalan pag may ginawa akong kalukuhan" at patuloy lang ito umiyak. Bwesit naman hindi ko rin maoihilin maiyak kaya niyapak ko nalang siya ng mahigpit ng mahigpit.
"Demon" pagtawag sa akin ni Master Vic.
"Master Vic sana maintindihan niyo ulit na hindi permanent ang pag stay ko dito "
"Alam ko ang inaalala ko lang ay si Luci, Demon " tinignan ko si Luci na umiiyak parin habang yakap ako.
"Maintindihan din niya yan Master Vic " habang binabagod ko ang likod ni Luci.
"Sige na Luci kumain ka na gusto mo ba umalis si ate Demon na malungkot, sige ka hindi kita bibigyan ng regalo pag hindi ka huminto kakaiyak" tumingin siya sa akin at sininghot ang tumutulong sipon niya at pinunasan gamit ang damit. Hahahaah cute.
"Ayaw ko makikita ka malungkot ate Demon kaya kakain na ako, pero totoo ba may pasalubong ka sa akin, bakit ngayon mo lang ibibigay " napatawa na lang kami sa naging ugali nito. Para kasi 'tong batang hindi bibigyan ng pagkain.
"Hahhaha ngayon ko lang kasi naisip. At dahil babalik na ako doon bibigyan na lang kita ng remembrance para hindi ka malulungkot" ngumiti naman ito at pinagpatuloy ang pagkain.
~~
Pagkatapos namin kumain ay dumeretso kami ni Luci sa sala nina Master Vic para doon ko ibigay ang regalo ko.
"Ano bang regalo mo ate Demon?"
"Basta, pumikit ka, walang dayaan" pumikit ito kaya ginawa ko ang regalong ibibigay ko. Isang necklace na may Infiniti sign at may pangalan niya sa may itaas. Gamit ang ice at water power ko naging kulay crystal blue ito na kumikinang pag nasinagan ng araw.
"Pwede na bang dumilat ate Demon?"
"Oo, pwede na"
Pagdilat niya isang nganga ang binigay niya na reaction ng ikinatawa ng mga tao dito.
"Ang ganda ate Demon" manghang sabi nito.
"Isa yang necklace na may kapangyarihan na protectahan ka, kayo kung hihiling ka na protectahan ang buong village gagawin nito kaya sana wag mong gamitin yan sa kalukuhan Luci " tumango lang ito habang tinitignan ang kwentas na nakatali sa leeg nito.
"Master Vic sa labas muna ako ha, kung hahanapin niyo ako" tumango lang ito.
~~~
Nandito ako sa may burol malapit ng village wala kasi akong makitang magandang view doon sa baba kaya dito na lang.
Tinawag ko itong burol na ito na paradise hill dahil sa gandang view at preskong hangin.
Dito sa lugar na ito sinagot ko si Silver. dito sa burol na ito nasaksihan ang pagmamahalan namin ang awayan namin at kakulitan namin pag mag kasama kami. Kalungkot lang dahil hindi na iyon mangyayari, hindi na ulit masaksiha ng burol na ito ang kakulitan namin.
"Ang unfair mo Silver alam mo ba ha! Iniwan mo akong nakaupo dito ngayon, iniwan mo akong nagmamahal sa burok na ito na siya mismo ang nakasaksi sa lahat ng araw na palagi tayong pumupunta dito" Napangiti na lang ako ng mapait. At unting unting tumutulo ang mga luhag pinipigilan ko.
"Ang unfair mo iniwan mo akong nagalala sayo, alam mo bang ni isang araw hindi kita namimiss ha! dahil yun sa pangako mung babalik ka pero hindi ko na kayang maniwala sa pangako mo dahil alam mo miss na miss na kita" huminga muna ako ng malalin bago sumigaw ng.....
"SILVER MAHAL NA MAHAL KITA, I LOVE YOU, SARANGHAE PLEASE BUMALIK KA NA DAHIL MISS NA MISS NA KITA" at pinupunit ko lahat ng dahon dito at binabato. At patuloy na umiiyak.
"Silver pls. Bumalik ka na" halos pabulong na lang ang pagkasabi ko sa pangalan niya.
Nagulat ako ng may biglang may yumakap sa akin. Susuntukin ko sana ng magsalita ito.
"Hey, it's me, nandito na ako" tumingin ako sa kanya kung nag hallucinate lang ako pero hindi nandito siya nayakap sa akin at nakangiti.
"Loko ka kanina ka lang ba dito" ngumiti ito ng malawak bago sumagot.
"Oo, kanina pa ako dito, nakatayo doon" sabay turo niya sa isang punong malayo ng kaunti sa inuupuan ko.
Kaya binatukan ko siya at umiyak ng husto.
"Ouch, ang sakit ha" sabi nito
"Kainis ka, kanina ka pa diyan bakit hindi mo ako nilapitan, alm mo bang miss na miss na kita ha" niyakap niya ako ng mahigpit.
"Sorry, gusto ko lang kasi masaksihan kung ano ang gagawin mo dito kung namimiss mo na ba ako"
"Syempre na mimiss na kita alam mo bang iyak ako ng iyak nung umalis ka kasama ang mga panget nayun" tumango lang ito.
"I miss you, Very. Much"
"I miss you too"
"Sabihin mo sa akin hindi ka ba pinapahirapan doon?"
"Kung sabihin kung pinapahirapan nila ako doon" napatayo akosa sinabi niya
"Anong sabi mo, aba sumusobra sila ha sabihin mo saan ka nila dinala para patayin ko yung mga gagong yun ha, saan" aba bwesit sila hindi ko binigay sa kanila si Silver para saktan ha. Pag nalaman ko lang kung saan nila ito nilagay hindi ako magdadalwang isip na patayin sila.
"Woah, woah kalma joke lang umupo ka muna pwede, ang dali mong ma high blood" sinamaan ko lang siya ng tingin. Punapaupo niya ako ulit.
"Hindi nila ako sinasaktan doon ok, kaya kalma" kumalma naman ako sa sinabi niya.
"Bakit ka ba nila kinuha?"
"They need me, my power, at sa higit sa lahat ang kagwapuhan ko" binatukan ko siya dahil sa huling sinabi niya.
"Aray naman"
"Mag tino ka nga hindi ako nakipag lokohan sayo"
"Sabi ko nga"
"Ano na" huminga muna siya bago magsalita.
"Kailangan nila ang kapangyarihan ko dahil gagamitin nila ito sa bagong ibensyon nila at kailangan nila ako dahil isa---" hindi niya tinapos ang sasabihin niya dahil yumuko siya.
"Hey, bakit ano pa ang kailangan nila sayo sabihin mo" at inangat ko ang mulha niya para makita ko.
"Wag muna ngayon pero promise ko sasabihin ko sayo as soon as possible" tapos ngumiti siya.
Mga dalawang oras din kaming naka upo at nagyakapan.
"Kailangan ko na bumalik love" bigla akong napatingin sa dahil sa sinabi niya.
"Ano?" Naluluhang sabi ko
"Hindi permanent ang pagdalaw ko dito love binigyan lang nila ako ng pagkakataon makita ka at makasama kahit sandali lang. kaya sana maintindihan mo ako pero wag kang magalala binabantayayan kita. At wag kang magalala, kaya ko ang sarili ko. Pls wag ka ng umiyak alam mo namang ayaw ko nakikita kang umiiyak diba kaya pls tumahan ka na. Love, mahal kita, I love you, saranghae" sabay halik niya sa akin. And I respond to it.
bigla na lang siya bumitaw sa halik namin at saka niya ako niyakap ng mahigpit.
"I'll be going now, wag kang magalala meron akong pinag utusan na bantayin ka kahit malayo, at good luck para sa examination mo love" sabay halik niya sa noo ko.
"Mahal kita, I love you, saranghae" sabi ko nito.
"Mahal din kita, I love you, saranghae" sabay bitaw sa akin at unting unting nawawala na parang bula. At doon na bumuhos ang mga luha ko.
-----
DONE
PLSS...
VOTE AND COMMENT