....We just stared at each other and literally breathing in and out the same air in between us...
I can’t think of coherent thoughts. Hindi ako makapagsalita kasi pakiramdam ko isang salita pa at maglalaho ang nasa harapan ko ngayon at babalik ulit sa dati. So I savor the moment while it still there. But because it wasn’t meant to be there forever, I heard knocking on the door saying times up or your time is over.
“Aray!” Napaupo ako sa carpeted na floor. I jumped off from the bed that quickly that I lose my balance and stumbled on the floor.
“Anong nangyari sayo?” Napatayo si Tim at nakatingin sakin na halong gulat at pigil sa pagtawa.
“Margaret?” Narinig ko nalang ang pagbukas ng pinto at ang boses ni Kurt sa likod ko.
Nakita kong tumingin si Tim kay Kurt ng ilang segundo lang at matapos ay ibinaling na niya ulit ang tingin sakin. Tatayo na sana ako ng maramdaman ko nalang na may kamay sa likuran ko. Napatingin naman ako kay Tim na lumapit sakin at inaabot ang kamay niya para tulungan akong tumayo. Nakita kong tumingin si Tim kay Kurt sa likuran ko at naramdaman ko nalang na tinanggal ni Kurt ang hawak niya sa likuran ko.
“Margaret.” Inabot ni Tim na mas malapit ang kamay niya sakin. Kinuha ko to at hinila niya ako papatayo.
“Thanks, “ sabi ko habang inaayos ang sarili ko at sabay tabi sa kanya. Nakaharap kami kay Kurt na serysoso ang itsura na nakatingin samin.
Nagkatinginan sila ni Tim ng ilang minuto din at nakakaramdam na ako ng kakaibang tension sa kwarto.
“Kung gusto niyong mag-usap, aalis muna ako.” Sabi ko sabay tingin at ngiti kay Kurt.
“It will take a while Margaret kaya ipapahatid na kita sa inyo. Si Jose, yun butler nasa foyer at hinihintay ka niya.” Sabi ni Kurt habang matipid na ngumiti sakin.
“Sorry Kurt, but if you will lecture me or do your sermon make it quick. Sabay kami dumating dito ni Margaret at sabay kaming aalis.” Nagulat ako sa sinabi ni Tim pero natuwa ako.
Napatingin ako kay Kurt he was serious but I saw I different glint in his eyes. Not serious, not anger, not any negative vibes but more of a positive vibe.
“Okay. Iwanan ka nalang naming dito?” Tumingin sakin si Kurt na parang nanghihingi ng permiso sa akin.
“Naku, wag na. Ako nalang aalis. Hintayin nalang kita sa baba Tim.”
Kurt smiled at me with short grateful smile while I smiled at Tim who looked at me with intent.
…………………………………………………..
“Alam mo ba na favorite ni Tim ang maze na yan sa garden?” Napalingon ako sa likuran ko. Si Mrs Aquino. The resemblance she and Tim shared is so striking na parang kapag nakatingin ako sa mata niya parang nakatingin din ako kay Tim.
Ngumiti ako sa kanya. May dala siyang wine glass na may laman white wine. Lumapit siya sakin at ngumiti.
“Siguro iniisip mo kung gaano ako kamukha ng anak ko, no?” She giggled after she said it.
Tumango nalang ako. I felt that I blushed from what she said.
“Ano sa palagay mo? Sinong mas maganda samin?” Sabi niya sakin ng seryoso. Naalarma ako at gulat sa tanong niya. Hala. Sinong mas maganda sa kanila?
Paano ko sasagutin ang tanong ni Mrs. Aquino.
“Hahaha! Margaret or Meg.. but I prefer to call you Meg. Haha! Your face you looked like in pain thinking of the answer. Haha!” Parehong-pareho sila ni Tim ng reaction talaga at parehong-pareho sila kung makabasa ng itsura ng mukha ko. Tsk! Mag-ina nga talaga sila.
“It was a joke, Meg. Never thought na seryosong tao ka pala.” Tumigil sa kakatawa si Mrs. Aquino at inayos niya ang sarili niya. “Aha! Now you’re wondering kung nasan na ang elegante at prim and proper na babae kaninang dinner? “
“Hindi po, Ma’am. Pareho lang po kasi kayo ng reaction ni Tim. Kaya naisip ko na namana niya sa inyo ang mga qualities niya bukod sa physical features.”
Ngumiti si Mrs. Aquino sakin pero hindi na ulit nagsalita. Hinawakan niya ang kamay ko ng malayang kamay niya at pumasok kami sa loob ng maze. Alam na alam niya ang pasikot sikot sa maze, kung saan liliko at kung saan dadaan hanggang sa marating namin ang gazebo sa pinaka gitna. Inakay niya ako paakyat ng gazebo at naupo kaming magkaharap sa upuan na gawa sa marmol.
“Do you wanna see something spectacular?” Lumaki ang mga mata ni Mrs. Aquino ng tinanong niya yun sa akin. She’s so excited and I wonder if Tim would have the same reaction, the same excited face kapag tinanong niya yun sakin.
“Meg? Hahaha! I wonder kung ako ba talaga ang iniisip mo habang nakakatitig ka sakin.” She said while gulping the last drop of wine.
Napatungo ako. Shemay! Pinapahiya ko ang sarili ko sa nanay ng lalakeng gustung-gusto ko. Bawas In-law points ba ito? Huwag naman sana. Hala! In-law points agad. Haha!
“Ano? Do you wanna see something impressive?” Sabi ni Mrs. Aquino with urgency na parang bata na kelangan ng sagot. Nangingiti ako sa naiimagine ko. Tim asking with the same fervor.
“Yes, Ma’am.” I said smiling to her which was half-meant for her. Nangingiti ako sa iniisip ko about kay Tim.
Binaba niya ang baso niya at may nilabas siyang maliit na laser light galing sa bulsa niya at may sinenyas.
Nagbukas ang lahat ng ilaw sa garden pati na rin sa ilalim ng gazebo. Doon ko nalang nalaman na tubig ang nasa ilalim nito. Tapos biglang may lumabas na tubig galing sa ilalim ng gazebo shooting outwardly to the length of the maze. A fountain. Dagdagan mo pa ng iba’t ibang kulay ng ilaw na papalit palit na parang may rhythm. Ang ganda. Impressive nga gaya ng sabi niya. I watched with amazement as the water sprouting around the gazebo jets into the air sprinkling water to the maze.
“Ang ganda po Ma’am.” Sabi ko sa kanya habang ngiting-ngiti.
“Talaga? Glad you loved it!” Sabi niya sakin na nakangiti. Pero kakaiba ang ngiti niya ngayon. Parang may halong lungkot. Unlike ni Tim na hindi mo mabasa ang iniisip most of the time, kay Mrs. Aquino alam na alam mong may kakaiba sa pagkakasabi niya at sa ngiti niya.
“This was Tim’s favorite place sa bahay na to nun bata pa siya. Mas mataas ang bushes, lampas tao. Pero kahit na hindi makita ni Tim ang way sauladong-saulado ni Tim ang maze na to by heart. Hindi siya nawawala at hinding hindi siya natatrap”
“Wow! Talaga po? Sa palagay ko nga po mahilig siya sa mga mazes at puzzles at secrets.” I said as I stare back at her.
She bit her lip and I found an embarrass glow in her eyes.
I suddenly felt uncomfortable.
“I’m the greatest influence in his life.” Sabi niya sakin na parang natitigilan. Napatungo siya at halata kong hindi siya confident na sinabi niya sakin.
“Ahm.. Opo Ma’am. You’re his mother.” I said while shooing away the uneasiness.
“I am but the influence that I’m talking about was not the thing to instill in your son’s mind. I was terrible person before, Margaret. I was a terrible a person and Tim knew all of that.”
Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni Mrs. Aquino. Bigla niyang hinawakan ang dalawang kamay ko and tears streaming down her eyes.
“Ma’am?” Hindi ko pa rin alam bakit naging ganito. Parang ang bigat bigat ng sitwasyon ngayon.
“I wonder if he told you but I’m the reason why he became like that..”
“Became what, Ma’am?”
“Please wag mo siyang iiwan, Meg. Please bear his attitude and all. I know it is hard understanding and loving him but please I’m begging you don’t leave him. Please. He needs someone who can understand him and who can stand by his side.”
Hindi ako nakapagsalita sa sinabi ni Mrs. Aquino. She was pleading me to stay with Tim no matter what. His Mom was pleading me. Oh my God! Nabigla ako sa nangyari at sa sinabi ni Mrs. Aquino.
I know. I am willing to understand him and be at his side kahit mahirap. Hindi ako susuko sa kanya ngayon pa. Pero Mrs. Aquino begging for her son’s expense is something!
“Margaret!” Narinig ko ang tawag ni Tim sa may labas ng maze. Nakatingin siya saming dalawa. Tuimigil na ang fountain pero nakatayo lang siya sa labas ng maze at mukhang ayaw niyang pumasok.
Tumingin ako kay Mrs. Aquino na pinakawalan na rin ang kamay ko at nagpupunas ng luha niya. Tumango siya.
I leaned to Mrs. Aquino and kissed her cheek. “I will try my best, Ma’am.” I whispered then I smiled.
“Thank you.” She mouthed and smiled gratefully at me.
Naglakad na ako papalayo sa gazebo at pero hindi ako makaabot-abot sa dulo. Nakailang try ako pero sa block path or dead end pa rin ang bagsak ko. Hala!
Napatingin ako kay Tim na nakacross arms na at nakasimangot.
Ngumiti lang ako sa kanya. Kakahiya naman oh. Tinitigan ko siya para ipaalam na kelangan ko ng tulong niya pero mukhang wala siyang balak ng pumasok sa maze at tulungan ako. Umiling lang siya sakin. Hay! I need to think. Tinignan ko ang kabuan ng maze at kung gaano kataas ang bushes. Hanggang bewang ko lang naman. Kaya ko to!
“Okay.” Nagwarm up muna ako bago ko simulan ang balak ko.
Bumuwelo ako at tinalunan ang isang block end! Success! Ang galing talaga ng naisip mo Margaret! Haha. Buti nalang talaga hanggang bewang ko lang tong maze na to. Kase kung naabutan ko to na umpos tao baka hindi na ako nakaalis dito. Nakailan talon pa ako sa mga block path hanggang makarating ako sa dulo at nakita ko si Tim na umiiling iling. Tinignan ko muna at inayos ang skirt ko na nasira na ang dulo sa ginawa kong high jump bago ako lumapit kay Tim.
Ngumiti ako sa kanya at inirapan niya lang ako. Aba siya pa ang may ganang magalit siya na nga ang hindi tumulong sakin tapos siya pa ang galit.
Naglakad na siya pa labas ng gate. Sinundan ko siya pero tumingin muna ako sa kinaroroonan ni Mrs. Aquino na mukhang natatawa sa ginawa ko. I waved a hand at her.
Nakaupo na siya sa driver’s seat pagdating ko kaya naupo na ako sa passenger seat. Mabilis siyang nagpatakbo hanggang sa makarating kami sa may labasan ng subdivision at bigla siyang tumigil.
Tumingin siya sakin na parang may sinusukat siya sa mukha ko.
“Pffftt!! Hahahaha!” Bigla siyang tumawa ng tumawa.
Ah talagang tawanan ako.
“You’re crazy! Alam mo ba yun? You could have escape through the maze easily kung titignan mo lang at papansinin yun mga nadaanan mo na. Haha!”
“Or it would be easier if you just help me” Sabi ko sa kanya sabay irap.
“I wouldn’t do that.” Sabi niya bigla ng paseryoso.
“I figured.”
Pinaandar na niya ulit ang kotse niya at hindi na ulit nagsalita. Hindi na rin ako nagsalita at umalma kung saan niya ako dadalin. Lutang ang utak ko sa sinabi ni Mrs. Aquino. ‘Huwag ko daw iwan si Tim’. Kung anung influence ang sinasabi niya? At bakit ganito nalang ang relasyon nila sa isa’t isa. I am so close into knowing the answer kung hindi lang dumating si Tim.
You are such a maze Tim.
♪♪Desperate for changing
Starving for truth
I'm closer to where I started
Chasing after you ♪♫
♪♫I'm falling even more in love with you
Letting go of all I've held onto
I'm standing here until you make me move
I'm hanging by a moment here with you ♪♪
Napatingin ako sa radio na nakabukas. Napangiti ako sa kanta. Sapul ha. Hanging by a moment ng Life house.
♪♫Forgetting all I'm lacking
Completely incomplete
I'll take your invitation
You take all of me now...♪♫
♪♫I'm falling even more in love with you
Letting go of all I've held onto
I'm standing here until you make me move
I'm hanging by a moment here with you
I'm living for the only thing I know
I'm running and not quite sure where to go
And I don't know what I'm diving into
Just hanging by a moment here with you ♪♫
♪♪Desperate for changing
Starving for truth
I'm closer to where I started
Chasing after you ♪♫
Pinatay niya agad yun radio ng tumigil kami at lumabas ng sasakyan. Nasobrahan ata ako sa pag-iisip at hindi ko naramdaman at wala ang awareness ko sa nangyayari. Napatingin ako sa labas ng kotse at nakapark kami sa lugar na hindi mo dapat pinupuntahan tuwing gabi lalo na kung mag-isa ka lang.
Nasa malayo na siya ng lumabas ako ng kotse. Bastos talaga nun hiindi marunong maghintay. Tumakbo na ako sa kanya, ayokong maiwan sa kotse mag-isa.
Hindi naman ganoon kalayo ang nilakad namin mula sa kotse ng marating namin ang musoleo ni Dr. Aquino. Binuksan niya ang musoleo pero hindi siya pumasok. Tumingin ako sa kanya pero mukhang wala siyang balak pumasok kaya ako na lang pumasok.
“He was the kindest person I know.” Ngumiti ako at tumingin sa kanya. Andoon pa rin siya sa may pintuan nakatayo at nakatingin lang sakin.
“Kind..was an understatement..” Naglakad na rin siya papalapit at tumigil isang hakbang nalang sa tapat ng puntod ni Dr. Aquino. “Hi, Dad! It’s Tim… I’m here with Ma-margaret. Remember her?”
Napangiti ako sa sinabi ni Tim. He sounded so different when he’s talking to his Dad compared to his Mom. That made me think of what Mrs. Aquino told me a while ago.
“Oo daw naalala niya ako.” Ngumiti ako sa kanya kahit na alam kong hindi siya nakatingin sakin at nakaharap lang sa puntod ng Dad niya.
“Isa rin ba yan sa mga talent mo bukod sa paghigh jump?” Nakataas ang kilay niya ng lumingon siya sakin pero hindi sang-ayon ang labi niyang bahagyang nakangiti.
“Oo naman. Sino pa bang gusto mong kausapin sa kabilang buhay?” Nakatingin ako sa kanyang seryoso.
“Yeah right, naalala ko pa ang first phone call natin and you thought I was my Dad.” Inirapan niya ulit ako.
I blushed from the thought. It has been months since I met him. We were together almost every day and yet I barely know him. Nalungkot naman ako sa realidad na yon. But I know slowly, even inch by inch or centimeters by centimeters I will know him, slowly but surely. Wait and see, Tim. Just wait and see. I promised Mrs. Aquino to to stand by your side no matter what to know you and understand you. So bear with me.
Tumahimik na ako ng tumahimik na rin siya at nakatingin lang siya sa litrato ni Dr. Aquino na nasa ibabaw ng puntod.
“He was a good man.”
I just nodded. Hindi ako makapagsalita. Sa pagkakasabi niyang yon ramdam na ramdam ko na he adored his Dad. Who wouldn’t? Kahit pati ako. I witnessed how good he was.
“Someone that Mom didn’t deserve.” I was taken aback from what he had blurted. “Kung ano man ang sinabi niya sayo o pang bablackmail niya sayo just ignore her.”
Umupo siya ng marahan sa harapan ng puntod ng tatay niya at hinawakan niya ang pangalan ni Dr. Aquino na naka-engraved sa lapida.
“Tim..” yun lang ang nasabi ko. Umupo din ako sa likuran niya habang tinitignan niya at kinakapa ang bawat letra ng pangalan ng Dad niya.
“Wag mong seryosohin ang sinasabi nun..”
“Wala naman siyang sinabing masama sakin.” Sabi ko ng mahina at maingat.
“I wonder. Her mouth is full of lies.”
“No. She didn’t tell me lies. She just told me one truth about you and that was how you love the garden maze.” I said smiling in my thought.
“Tsk! She lied. I hate that place.” God! Mali ang napili kong sabihin.
“You hate that place?”
“Yup, not fond of it.”
“Why?!”
“Nothing, none that matters to you.”
“Palagay ko ikaw ang nagsisinungaling ngayon. You love that place!”
“What?!” Nilingon niya ako at halata kong naiinis siya sakin dahil sa nakataas ang dalawa niyang kilay sakin at nakakunot ang noo niya.
“Yep, you love the place. Kapag ang mga nanay ay nagsasabi na paborito ng anak nila ang isang bagay, pagkain, lugar o kahit ano, totoo yun. Mahilig silang magobserba at sila ang nakakakilala sa mga anak nila na minsan mas higit pa sa pagkakakilala ng anak niya sa sarili niya.”
Ngumiti siya, isang kakaiba at malisyong ngiti.
“I used to love that place, satisfied now?”
“Then your Mom is not lying and she knows you too well.”
“Could we just talk about something else.” Humarap siya sakin na halata mong naiinis na siya sa pinatutunguhan ng usapan namin.
“Okay.. why do you want to talk about something else?”
Umiwas siya ng tingin sakin at nagmura.
“Because I don’t want to talk about my Mom, so stop Margaret, okay?”
“Bakit ayaw mong pag-usapan ang Mom mo, Tim? She seems like a nice person.”
He cursed again.
“Tumigil ka na.”
“The two of you shared a remarkable resemblance and characteristics and like you—“
“Would you stop!” Nagulat nalang ng madiin niyang tinakpan ang bibig ko ng kamay niya. “I am not like my mother, I may be her spitting image but we don’t share any characteristics or personality. Dammit! I hate her and don’t ever compare me to her!”
Inis na inis siya habang sumigaw siya sa mukha ko. I can see his chest rising and lowering heavily. He’s agitated. Nakatingin lang siya sa mukha ko at nakatakip pa rin kamay niya sa bibig ko. He stared at me blankly for quite sometime then when he finally came to his senses tinanggal niya na kamay niya sa bibig ko at tumungo.
“I-I also hate Mama, sometimes.” I said breaking the silence.
He snapped his head at me. Tumingin siya na hindi naniniwala.
“You hated your Mama?” Halata mo sa boses niya na hindi siya makapaniwala sa sinabi ko.
“Yep, sometimes. Nakita mo na naman siya. She’s pushy and she always makes fun of me and some other crazy things that she does.”
“You hate your Mom just because of that?” Nakataas ang kilay niya sakin na talagang halata mong hindi siya makapaniwala sakin.
“Bakit masama ba na minsan na hindi ko gusto ang Nanay ko? Wag mong kanyahin ang pagiging ‘hater’ mo sa Mom mo Tim kase nakakaramdam din ng ganon ang ibang tao nun gaya ko.”
“You’re ridiculous.”
“Bakit? My hate is temporary lang naman. I think hatred is temporary. We all hate a particular person at a particular span of time. Nawawala din after that.”
“That depends on the reason, Margaret.” Sinabi niya na tila naiinis na naman sa point of view ko.
“All things must passed, Tim. Ang problema lang sa hate ng ibang tao hindi sila makalet go kasi masyado nilang inuugnay ang hate nila sa bagay o kaya sa tao. Displacement kumbaga. Na kapag nakikita nila natitrigger yun emotions nila. Kahit lipas na lipas na.”
“I doubt it. Hindi ko naalala ang galit ko dahil don. I hate her till now because from what she has done! ” I saw his jaw clenched and a flash of anger in his eyes.
“Ah talaga?! I doubt it.” Sabi ko even igniting the fire in his eyes.
“I hated her because she had affairs. Damn! My Mom had her affairs which I discovered one eventful day of playing in the maze. But she didn’t stop. God knows! She’s everyone’s whore! Hindi ko maintindihan sa Mom ko bakit sa bahay pa namin ginagawa? At doon pa lage sa paborito kong lugar? B*llSh*t! She threatened me that she will leave me if I tell Dad. Well, I didn’t care less. I told Dad all of it. Pero dahil sobrang bait ng Dad ko o dahil sa sobrang kamahal siya ng Dad ko, si Dad pa ang nagmakaawang wag niya kaming iwan. Pathetic!! And we all live happily ever after. F*Ck!!”
Nagulat ako sa sinabi niya at sa dami ng pagmumura niya matapos niyang sabihin lahat ng yon. Pero mas ikinagulat ko sa lahat ng rebelasyon na sinabi niya. Even though I felt guilty because I think I maneuvered him to say it. Pero knowing his anger, knowing the reason for the hatred took me by surprise. He was angry because his Mom was unfaithful to his Dad and he was the one who witnessed all of it. Maybe he also witnessed what his Dad went through because of that affair. Pero gaya nga ng naisip ko he can’t let go of the hatred na lalong naalala niya kapag nakikita niya ang Mom niya kaya paulit ulit ito sa isip niya at ganito nalang ang galit niya.
“What she has done was ages ago Tim, don’t you think?”
Tumingin siya sakin ng matalim na tingin.
“Then try having a Mom like her and tell me if it is easy.”
“I didn’t say it was easy. Ang sinabi ko lang matagal na panahon na. Kung galit ka sa ginawa ng Mom mo noon 20 years ago palagay mo ba ganun pa rin ang ginagawa niya ngayon?”
“Are you lecturing me, Margaret?”
“Nope. Walang white board dito at wala akong powerpoint presentation. May pinaparealiaze lang ako sayo na dapat matagal ng hindi mo nararamdaman. Now I know bakit meron kang empty feeling. Kasi ang higpit higpit ng hawak mo sa galit mo na nalipasan na ng panahon. Wala ng galit sa puso mo, Tim inuulit mo lang kapag nakikita mo siya pero wala ng galit at yun ang di mo matanggap.”
I heard a lot of curses coming again from him.
“Kaya ba you’re not in a relationship, Tim? Kasi takot ka? Takot kang magtiwala sa babae dahil sa Mom mo?”
Tumayo siya bigla sa kinauupuan niya at nagmadaling lumabas ng musoleo. Tumayo agad ako at sinundan siya.
“Ano? Hindi mo masagot ang tanong ko, no? Alam mo kung bakit kasi totoo! You’re afraid to be played at kaya ikaw ang nakikipaglaro. Now I get it.”
Nagulat nalang ako ng tumigil siya sa paglayo sakin. He turned around and he was striding towards my direction with rage seen all over his face.
“Sino ka ba sa palagay mo para sabihin sakin lahat ng yan, ha? You get it? Really? Parang kilalang kilala mo na ko. And the way you rant things like that, did I give you permission to invade my personal space?” sabi niya habang papalapit sa akin. Napapatras ako sa bawat paglapit niya hanggang maramdaman ko nalang ang matigas na pader sa likuran ko at ang mainit niyang hininga sa mukha ko. He is furious and I can see it right from his glare and the heavy breathing.
“H-hindi pa nga kita kilala kaya nga kita kinikilala. Kung hindi ko gagawin iprovoke ka wala akong malalaman sayo ni katiting Tim.” I tried to smile slyly habang nakikipagtitigan sa kanya pero hindi ko mapangatawanan sa lapit ng distansya naming sa isa’t isa. I shouldn’t have said it! Me and my big mouth. I already pushed him to his edge and I don’t think it will lead to a positive result later.
“So this was your plan to know me? To provoke me?!” he stared at me angry as hell.
“Yes! Because you won’t let me if I just plain ask you! I need to seize and use everything I have, all my chances to know you Tim! Dahil gusto kitang makilala. Gustung-gusto!” I tried to reach for his arms but he shoved my hands.
“B*llsh*T!! And now that you know something about me what is it to you? Are you going to use it against me? Gagamitin mo rin ba yan para paglaruan ako?”
I looked at him in the eye with care and love coloring my stare cause I want him to understand that Im doing this not because of what he has said.
“Oo gagamitin ko……. pero hindi para paglaruan ka. Ngayon may nalaman akong importanteng detalye sa buhay mo gagamitin ko yun stepping stone para mas maintindihan kita.”
“What?! Why?!”
“Why, Margaret? All I have are details of crap in my life and I am not proud of it! So why you keep on digging and exposing it all..a hidden agenda is necessary! You’re going to use the f*c k out of me.” He held both my upper arms and shook me slightly.
“Yes! May hidden agenda ako at gagamitin ko lahat ng nalaman ko at malalaman ko sayo.”
He is looking at me fiercely but I am not afraid. Lalo niyang hinigpitan ang hawak niya sa braso ko at masakit na.
“I… I will use everything I know to know you better, to understand your faults.. You know why? Cause… cause..I.. I love you.. I’m afraid, Tim, but I really do.”
He stared at me for quite sometime. I looked at him with embarassment because of my confession. His breath hitched then his gaze softened.
Binitawan na niya ako matapos ay tumalikod siya sakin at naglakad papalayo. I saw him gripped his hair tightly with his hands.
“F*ck!!” He said.
Napapikit nalang ako at nareliaze ko ang ginawa ko. It’s all out in the open now.
Desperate for changing
Starving for truth
I'm closer to where I started
Chasing after you
I'm falling even more in love with you
Letting go of all I've held onto
I'm standing here until you make me move
I'm hanging by a moment here with you
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hello there! Salamat ulit sa pagsuporta nito.
I tried to write this chapter as light as possible but to no avail.
Sana nagustuhan niyo, di kayo naguluhan at di kayo nadisappoint.
Ano sa palagay niyo mangyayari?
Nag-iisip ako ng Title ng Chapter na to, any suggestions? Wala na talaga akong maisip na appropriate title so kelangan ko talaga ng tulong. ^_^
Yun kanta pala, Hanging by a moment ng Lifehouse.