Sky
"Σε παρακαλώ κλείσε αυτό τον διάβολο νομίζω πως θα μου σπάσει τα τύμπανα.",μουρμούρισε η Riley μεσα απο τα σκεπάσματα.
Γέλασα με το σχόλιο της και πάτησα το κόκκινο κουμπάκι πανω απο το ξυπνητήρι της οσο εκεινη άλλαξε πλευρό για να βολευτεί καλυτερα.
"Ξέρεις,είναι 8 και εχουμε μαθημα στις 9.",επισήμανα,καθώς έδενα τα κορδόνια απο τα πολυχρησιμοποιημένα μαύρα μου vans.
"Αν είναι δυνατόν Sky,σταμάτα να είσαι τοσο τυπική.Εξάλλου,έχουμε μάθημα σε μια ώρα.9 παρα 10 θα ξυπνήσω.",μουρμούρισε μεσα απο το πάπλωμα.
"Θα αργήσεις.Και έχουμε να παρουσιάσουμε τις εργασίες σημερα.",της εξήγησα.
"Ποιές εργασίες;",φώναξε και πετάχτηκε έντρομη απο το κρεβάτι της.
Η Riley είχε ξανθιές πλούσιες μπούκλες που αυτη την στιγμη έπεφταν μπροστά στα μάτια της.Το πάθος της ηταν η γυμναστικη κατι που επιβεβαίωνε το απολυτα γυμνασμένο σώμα της που εκανε τα σαγόνια όλων των αγοριών στο γυμναστηριο να πέφτουν στο πάτωμα καθε φορα που εμφανιζόταν με κολάν και αθλητικό μπουστακι.
Επιασα πανω απο το γραφείο μου έναν μπλε φάκελο και της τον πέταξα πανω στο κρεβάτι της.
"Με ευχαριστείς αργότερα.",της ειπα με ενα χαμόγελο.
"Sky σου χρωστάω ο,τι θες.",απαντησε με ενα χαμόγελο.
"Μου πληρώνεις το μεσημεριανό.",είπα γελωντας και βγήκα απο το δωμάτιο μας.
Ξεκινησα να περπατάω προς το κεντρικό κτήριο.Παρατηρουσα τον άδειο δρομο,καθώς οι περισσότεροι ή κοιμούνταν ή απλα δεν πάταγαν πόδι στα μαθηματα.
Απο την αλλη πλευρά,εγώ προσπαθούσα με νύχια και με δόντια να διατηρήσω την υποτροφία μου.
Άνοιξα την γυάλινη πόρτα και βρέθηκα μεσα στο κεντρικό κτήριο.Κοιταξα γύρω μου και εντόπισα τον Alfie να με πλησιάζει.Τα ξανθά του μαλλια ηταν περιποιημένα όπως παντα,ενω φορούσε ενα μπλε πουλοβερακι.
"Sky πως και ετσι νωρις;",με ειρωνεύτηκε.
"Μαλλον εγώ θα έπρεπε να σε ρωτήσω κατι τετοιο.",ανταπέδωσα και τον χτύπησα στον ωμο.
"Μην νομιζεις πως ηθελα να ερθω τοσο νωρις.Για την ακριβεια με ξύπνησε η γραμματέας πρωι πρωι.",είπε και στριφογυρισε τα μάτια του.
Σήκωσα το ενα μου φρύδι και σταυρωσα τα χέρια μου στο στήθος μου.
"Γιατί;",ρώτησα και πέρασα μια τούφα πισω απο το αυτί μου.
Εκείνος με πλησίασε λες και αυτο που ηθελε να μου πει ήταν μυστικό.
"Εχω καινούργιο συγκάτοικο.",ψιθύρισε.
"Είναι ήδη Δεκεμβρης.Νόμιζα πως οι εγγραφές είχαν κλεισει εδω και δυο μήνες.",παρατήρησα.
"Κάποια μεταγραφή εγινε.Και απο οτι καταλαβα ηταν και επείγουσα.",είπε σοβαρα και έφτιαξε τα γυαλια του,ενώ τα μπλε μάτια του με κοίταζαν με ενα σοβαρό βλέμμα.
Δάγκωσα το κατω χείλος μου και ξεκινησα να παραξενευόμαι.Πως ήταν δυνατον να μην ήξερα για την μεταγραφή ενώ ενημερώνεται συνεχώς η κατασταση μου με τους μαθητές του τμήματος μας;
"Εμένα δεν με ενημέρωσαν.",είπα και ακούμπησα την πλατη μου πισω στον τοίχο.
Η πόρτα του γραφείου της γραμματείας άνοιξε και η Amanda έβγαλε το κεφαλι της εξω απο την πόρτα ψάχνωντας μέχρι που το βλέμμα της σταμάτησε πανω μου.
"Sky,μπορείς να έρθεις για λιγο;",με ρώτησε με ενα χαμόγελο.
"Μαλλον τώρα θα σε ενημερώσουν.",είπε ο Alfie και γέλασε,καθώς απομακρύνθηκα.
Μπήκα μεσα στο δωμάτιο και η Amanda έκλεισε την πόρτα.Εκατσε στο γραφείο της και ξεκίνησε να συρραπτει κατι χαρτιά.
"Υπαρχει κάποιο προβλημα;",ρώτησα.
"Όχι,όχι.Κανένα,απλά εχουμε έναν καινούργιο.",απαντησε χωρις να βγάζει το βλέμμα της πανω απο τα χαρτιά.
"Ωραια,πες μου το όνομα του να τον βαλω στην κατασταση.",ειπα και έβγαλα απο την τσάντα μου έναν κόκκινο φάκελο.
"Θα τον γνωρίσεις σύντομα.Sky,θέλω να μου κανεις μια χάρη.",ζήτησε και σήκωσε το βλέμμα της απο τα χαρτιά.
Έγνεψα και της εκανα νόημα να συνεχίσει.
"Ξέρεις τον χώρο και τους καθηγητές καλυτερα απο τον καθένα.Είσαι απολυτα οργανωτική.Για αυτό θελω να του δείξεις τον χώρο,να τον ενημερώσεις σχετικά με τους κανονισμούς και να του δώσεις αυτα τα χαρτιά.",είπε και μου παρέδωσε τα χαρτιά που συρραπτε.
"Γιατί εγώ;",ρώτησα."Εννοώ και ο Alfie θα μπορούσε να το κανει αφου είναι και συγκάτοικοι.",πρόσθεσα καθώς το τελευταίο που ηθελα ηταν καινούργιες γνωριμίες.
Η Amanda ξεφυσηξε και έφτιαξε την θεση της στην καρέκλα.
"Sky εισαι πρόεδρος του τμήματος πιστευω εισαι το κατάλληλο άτομο.Είναι ευγενικό παιδι τον γνώρισα πριν λιγο.Έχει κάποιες ιδιαιτερότητες αλλα θα τον κουμαντάρεις όπως κανεις παντα.",μου εξήγησε και χαμογέλασε.
Πηρα μια βαθιά ανάσα.Ισως υπερέβαλα λιγάκι.Εννοω μια ξενάγηση θα εκανα τι αλλο θα μπορούσε να συμβεί;
"Εντάξει Amanda.Πες του να ερθει να με βρει οταν τελειωσει το μαθημα.",της είπα και σηκώθηκα απο την θεση μου.
"Α!Μην αγχώνεσαι για αυτο.Τον κανόνισα να εχει τις ίδιες ωρες με εσενα για να μην χαθεί.",απαντησε και γύρισε το κεφαλι της προς τον υπολογιστη της,ενώ εγω βγήκα απο την γραμματεία και ξεκινησα να κατευθύνομαι προς την αίθουσα 15.
Μπήκα ήσυχα μεσα και παρατήρησα πως όπως καθε φορα ηταν άδεια,καθώς ειχα φτάσει νωριτερα.
Άνοιξα τον φάκελο με την εργασία μου και ξεκινησα να την προετοιμάζω για την παρουσίαση.
Ενα χερι έκλεισε τον φάκελο μου και σήκωσα το κεφαλι μου για να αντικρίσω την Riley αναψοκοκκινισμένη.
"Δεν θα το πιστέψεις...",είπε μεσα απο τις ανάσες της."Είδα καποιον καινούργιο."
"Το ξέρω εχω αναλάβει,βασικα είμαι αναγκασμένη να κανω την νταντά του για την υπόλοιπη μερα.",απαντησα και στριφογυρισα τα μάτια μου.
"Πλάκα μου κανεις;",σχεδον ούρλιαξε η Riley και ενα πλατύ χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπο της.
Σήκωσα το ενα μου φρυδι και εκεινη έκατσε πανω στο δίπλα θρανίο.
"Τον έχεις δει;",ρώτησε γεμάτη πάθος.
Κούνησα αρνητικά το κεφαλι μου.
"Προχωρούσα να ερθω στο μαθημα και πέρασα απο το πάρκινγκ.Είδα έναν κύκλο απο πέντε έξι κορίτσια και πλησίασα να δω τι κοίταζαν.Έμεινα σου λεω.Ο τύπος είναι καυτός.Είχε μια μαυρη Harley και την καθάριζε εξηγώντας στα κορίτσια πως την απέκτησε.Φορουσε δερμάτινο μπουφάν,σκισμένο τζιν.Ηταν πανυψηλος.Ασε,Έλληνας Θεός.",είπε με μια ανάσα που είχε κοκκινίσει μέχρι το τελος.
"Riley ηρέμησε.Παρε ανάσα.",της είπα και την επιασα απο τους ωμους.
Εκεινη έκλεισε τα μάτια της και πήρε μια βαθιά ανάσα.
"Και είπες θα του κανεις ξενάγηση;Είσαι τοσο τυχερή!Μπορω να παρω την θεση σου;",ρώτησε και ενα διαβολικό χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπο της.
"Όσο και αν θα το ηθελα η Amanda επέμενε πως πρεπει να το κανω εγω..",είπα κα στριφογυρισα τα μάτια μου.
"Μόλις τον δεις θα αλλάξεις γνώμη.",τόνισε και έκλεισε το μάτι της.
"Riley,απο όσα ακουσα δεν με ενδιαφέρει και ιδιαίτερα.Πρωτη μερα εδώ και περιτριγυρίζεται με κορίτσια;Φαντάσου τι θα γινει σε ενα μηνα..",σχολίασα και παρατήρησα την αίθουσα που ξεκίνησε να γεμίζει."Μου μυρίζει για γυναικοκατακτητης και ξερεις ποσο σιχαίνομαι κατι τέτοιους."
"Κρίμα.Αφού θα τον γνωρίσεις και δεν σε ενδιαφέρει πες του πως εχεις μια πολυ ομορφη φιλη.",είπε και χαμογέλασε καθώς έκατσε δίπλα μου.
"Να'σαι σιγουρη.",απαντησα και γέλασα,καθώς παρατήρησα την καθηγήτρια που μπήκε στην αίθουσα.
"Είμαστε όλοι εδώ;",ρώτησε και εκεινη την στιγμη άνοιξε η πόρτα.
Το στόμα της Riley άνοιξε διάπλατα.Ενα ψηλό μελαχρινό αγόρι μπήκε μεσα στην τάξη.Ήταν ακριβως όπως τον είχε περιγράψει η Riley.Φορουσε δερμάτινο μπουφάν,τα μαλλια του ηταν ανακατεμένα,μαύρα αρβυλακια και ενα σκισμένο τζιν.Παρατηρησα τον λαιμο του που φαινόταν ενα τατουάζ.Το βλέμμα του περιπλανήθηκε στην αίθουσα μέχρι που κλείδωσε με το δικό μου δίνοντας μου την δυνατότητα να παρατηρήσω τα πράσινα του μάτια.
"Συγγνωμη που άργησα εψαχνα την αίθουσα.",ανέφερε.
"Α!Πρέπει να είσαι ο καινούργιος..μισό λεπτο καπου είχα σημειώσει το όνομα σου-",είπε η κυρία Adams και ξεκίνησε να ψάχνει κατι χαρτιά.
"Wesley Brooks.Αλλα μπορείτε να με φωνάζετε Wes.",την διέκοψε και με κοίταξε για μια ακομη φορα,ενώ εγω μαζεύτηκα στην θεση μου.
Που με είχαν μπλέξει..