Christian's POV
Hinaplos ko yung mukha ni Erika at kiniss niya sa noo. Kasalukuyan siyang natutulog sa balikat ko ngayon.
Sobrang nagalala talaga ako kay Erika nung malaman kong dinala si Julia sa ospital. Malamang sa malamang, siya yung sobrang naapektuhan. Best friend niya, eh.
Naramdaman kong gumalaw si Erika. Unti unti siyang nagmulat ng mata at tumingin sakin. Kinushot kusot niya pa ang mga mata niya. Napangiti ako, ang cute cute talaga ng girlfriend ko. Sa tingin ko, hindi ko na alam kung paano ako mabubuhay kung mawawala siya sa tabi ko.
"Chris?" Mahinang sabi niya. Umayos siya ng upo at tumitig sakin.
"Yes, baby?"
Yumuko siya at mas lalong sumiksik sakin. Nasa bewang niya yung mga kamay ko kaya mas lalo ko din siyang nilapit sakin. Hinawakan niya yung laylayan ng tshirt ko at pinaglaruan ito.
"Uhmm... Kamusta si Julia?" Ngumiti ulit ako. Sht, para na akong bakla.
Nilapit ko yung ulo niya sakin at kiniss siya ulit sa noo.
"She's fine, baby. Don't worry. Actually, nasa isang private room na siya. Tara na?" Tumango siya bilang sagot.
Tumayo na ako at nilahad ko yung kamay ko sa kanya. Agad agad rin naman niya itong kinuha at ngumiti sakin. Ngumiti din ako pabalik.
Yan ang mas gusto ko kay Erika, yung nakangiti. Ayokong nakikita siyang umiiyak, kasi para akong mamatay pag nakikita ko siya sa ganung sitwasyon.
---
Pagkapasok na pagkapasok pa lang namin ni Erika, agad agad siyang tumakbo papunta kay Julia. Tumango naman ako kay Diego na nasa tabi ng kama ni Juls.
"Pinagalala mo akong bruha ko! Ano bang nangyari sayo?" Tanong ni Erika kay Julia.
"Naalog yung utak ko bes." Seryosong sabi ni Julia. Samantalang yung baby ko naman, ayun... Tawa ng tawa. Napailing na lang ako habang nakangiti.
"Sus! Wag ka ngang nagbibiro jan!" Sabi ni Erika sabay hampas kay Julia.
Nakita kong may binulong si Julia kay Erika na nagpatahimik dito. Tumingin ako kay Erika at nakatingin siya sakin. Gets ko na. Ngumiti ako sa kanya at lumabas na. Kailangan nila ng oras magusap ng bestfriend niya kaya hahayaan ko muna siya sa loob.
Alam ko na naman yung nangyari kay Julia. Sinabi sakin nila Tita kanina habang tulog si Erika.
"Chris." Tawag sakin ni Diego. Di ko namalayan nandito na pala siya sa tabi ko.
"Bakit?"
"Feeling ko... Siya yung------" Hindi na natuloy ni Diego yung sasabihin niya dahil biglang bumukas yung pinto at agad agad na lumabas si Erika.
Tumayo ako para salubungin sana siya kaso, siya na yung kusa na lumapit sakin at niyakap ako sa bewang. Niyakap ko din siya pabalik. Lumingon ako kay Diegs, tumango siya sakin.
"Next time na lang bro." He mouthed.
Binaling ko yung atensyon ko sa babaeng nakayakap sakin. Hinaplos ko yung buhok niya.
"Hey... What's wrong?" Bulong ko malapit sa tenga niya. Humigpit yung yakap niya sakin.
"Chris? Paano...Paano kung mangyari rin sa akin yun? Baby..." Sabi niya at humagulgol. Niyakap ko siya ng mahigpit.
"Erika, hindi. Okay? At ano naman kung mangyari din yun sayo? Nandito naman ako, Ba."
Tumingala siya sakin at nakita ko yung mga luha na patuloy na tumutulo sa mga pisngi. Umiling iling siya.
"No, Chris. Hindi yun eh. Paano kung may naiwan din akong tao sa past? Paano kung yung taong yun ay naipangakuan ko rin ng...ng..." Hindi niya tinuloy yung sinabi niya at nagiiyak lang. Kinulong ko yung mukha niya sa mga palad ko. Habang siya naman ay nakayakap pa rin sa bewang ko.
"Hey baby, listen. Kahit may amnesia o magkaron ka man nun, hinding hindi kita iiwan. Hell. Wala akong paki kung may naiwan ka mang tao sa nakaraan. Wala akong paki. Ang mahalaga sakin ngayon ay ikaw. Iyong present natin. Kaya, wag ka na mag overthink, okay?" Tumango tango siya sinabi ko. Niyakap ko ulit siya ng mahigpit.
"I love you, Chris."
"I love you more, baby. Forever."
---
Ang mga nakaraang araw ay naging isang malaking pagsubok samin ni Erika. This time, tinotoo na ni tito Albert na paglayuin kaming dalawa.
Bawal na akong pumunta sa bahay nila, bawal ko siyang ihatid sundo, bawal kaming makita na magkasama sa school... Pero buti na lang, hindi pa kinukuha ni tito yung phone ni Erika. Doon na lang kami nakakapagusap pero minsan nakikita kami ng palihim.
Pero ngayong araw, may kakaiba. Hanggang ngayon, hindi pa rin nagrereply sakin si Erika. And shit, I'm fcking worried!
Nakailang tawag na rin ako sa kanya, pero wala. Magga-gabi na pero wala pa rin akong na narereceive na tawag o text mula sa kanya.
Nanlulumo akong umupo sa kama ko. Lord, tulungan niyo kami ni Erika...
*Babyyyyy! I love youuuuuu!*
Napatalon ako ng marinig yung recorded voice na yun. Si Erika yon at yun ang inassign ko na alert tone pag siya na ang tumatawag at nagtetext.
Yung pagalala sa puso ko kanina... Ngayon, napalitan na ng saya.
"BABY! Anong nang------" Agad na sabi ko ng sagutin ko ang tawag niya.
Tumigil ako sa pagsasalita ng ibang boses yung sumagot sakin.
"Chris?! Si Julia to! Nalaglag ata to ng bodyguard na kasama niya kanina, pero hindi yun yung importante. Aalis siya mamayang seven p.m! Hindi nila gagamitin yung private plane nila. Kaninam habang nandito sila, binigyan ko siya ng phone na parang relo. Itetext ko sayo kung ano yung number nun. We're counting on you. Team ChrisKa kami eh."
Hindi ako nakapagsalita. Gulat na gulat ako sa mga pangyayari. Aalis? Bakit?!
Tinignan ko yung oras sa wristwatch ko, 6:15 pm. Aabot pa ba ako neto? Umiling ako. Kung hindi ako aabot, bahala na. Basta kailangan kong matakas si Erika.
Kinuha ko yung leather jacket to at sinuot ko to. Lumapit ako sa side table ng kama ko at binuksan yung drawer. Kinuha ko yung susi ko dun.
Pumunta ako agad agad sa garage namin. Lumapit ako sa isang sasakyan na may takip. Tinaggal ko ito at napangisi. Isang Ducati 848 EVO Dark ang gagamitin ko ngayong gabi.
"Hi sweetie, I missed you." Bulong ko at sumakay na sa motor.
Wait for me, baby. Wait for me.
__________________________________________________
Sorry for the long wait!
Follow me on twitter: @PaulineTanio && @hdibwattpad
Wechat: erickatanio
VOTE. COMMENT. SPREAD THE LOVE.