BRIT'S POV
"Well?..ano ang sabi ng Doctor?"patuloy ako sa paghalo ng fried rice sa pan habang hawak sa left hand ko ang phone ko. I'm speaking with Abbie.She's still with Tati.
"Well, she advised na itreat nga si Tati. Mayroon na pala syang history before according to her mom. Nang mamatay ang elder sister slash bestfriend nya, may times na naghyhysterical din sya. She has suicidal tendencies."Abbie said on the other line.
"So...matagal ka pa dyan?"I sighed.. I miss her so much...She's in Wales with Tati and her parents.
"Yes... give me another week baby..."she sighed after answering me.
"But it's been three weeks already!"napapadyak ako na parang bata. I miss my girl!
"I know..I know baby... I'm sorry..makakabawi din ako sayo okay? I love you babe..."she said.. alam ko na ang kasunod non.
"I love you too.. and please come home soon.".
"I will.. take care of yourself and don't you dare flirt with anyone."she's so possessive.
"I won't. I'll never will."I answered.
"Got to go babe. Bye!"
Napabuntong hininga ako muli nang ibaba na ni Abbie ang phone. Ilang minuto lang kaming nakakapag usap. Mag iisang buwan na ng sumama sya kina Tati..feeling ko nag iinarte lang si Tati para makasama nya si Abbie. Kesyo magpapakamatay daw sya..
Iilang linggo pa lang kaming magkasama, naagaw na sya ulit sa akin. Naiinis na ako.
Pinatay ko ang kalan ng niluluto kong sinangag at nagtimpla ng coffee para sa mga gumagawa sa garden ng bahay namin ni Abbie. I bought a two storey house for us at sa ngayon ay ipinalalandscape ko ang garden. I want us to get married pagbalik nya at gusto ko na may bahay na kami na sarili namin pag nakasal na kami.
I saw Nate's car parked in front of the lawn. Bumaba doon sina Nate at Hilary.
"Hey sissy!!!" Hil almost jumped out of the car.
"Heyyy!kelan ka dumating?"I hugged her.
"Kahapon lang!I slept the whole day...I missed you!"tili ni Hil.
"Di pa kami nagbbreakfast,nagyaya agad silipin tong mansyon mo!"biro ni Nate.
I kissed her cheeks at iginiya silang dalawa sa table para kumain.
"Buti na lang pala nagluto ako.."I smiled at them.
"Ikaw??nagluto???"pareho pa silang sumigaw na magpinsan.
Inirapan ko sila. "Grabe kayo sakin. Ganon talaga, mag aasawa na ako eh.."proud kong sabi sa kanila.
"Nagpropose na si Abbie sayo?engaged na kayo??!"namimilog ang mata ni Nate.
"Nope. Di na kailangan. Basta pagdating nya, magpapakasal na kami para wala nang eepal sa amin."sure na sabi ko.
"Hmm.. ano nga palang balita?"seryosong tanong ni Hil. Nagsimula na kaming kumain.
"Ganun pa din. Okay lang daw si Tati pag nanduon sya, pero di sya makalabas kasi pagbalik nya, nakakulong na sa kwarto tapos nagwawala."
"Ano kayang nangyari dyan kay Tatiana?baliw na baliw sa girlfriend mo. Ligawan mo kaya Nate?" Biro ni Hil sabay palo sa braso ni Natalie.
"No thanks. Ayoko sa mga psycho ex girlfriends.." maarteng sabi ni Nate.
"Pero feeling ko inaartehan nya lang si Abbie doon para di sya mahiwalayan."seryosong sabi ni Hil.
"Question is, paano makakaalis si Abbie doon?Paano sya makakatakas kay Tati?" Nate said.
"Takas talaga? Di pwedeng lumabas lang, ganun??"exag na sabi ni Hil.
"Pero seryoso, paano nga kaya makakaalis si Abbie doon?"tanong ko din.
"Simple lang, sunduin na natin si Abbie!"biglang sulpot ni Jae sa kitchen.
"Hmp! Tama nga naman, ikaw ang naghatid, dapat ikaw din ang magbalik!"pairap na sagot ko kay Jae.
"Malay ko bang ibabakuran nya ang girlfriend mo, na technically ay girlfriend nya parin." Pagdedepensa ni Jae sa sarili.
In fairness, may point si Jae. Hindi pa hiwalay sina Tati at Abbie. In short, ako ang third party??
Natahimik ako at napaisip.
"Huy!!"sabay tapik sa noo ko na sabi ni Jae.
"Huh?? Ano yun??what's that for??!" Maarteng sabi ko.
"Sabi ko makikibreakfast din ako.. hehe.."nakatawang sabi nya.
Tumayo ako at binigyan sya ng plate.
"Wow..si Tati lang ang kulang, kumpleto na tayong lima.."nakatawang saad ni Hil.
"Eh di puntahan natin."sagot na naman ni Jae.
"What's your plan ba? Kung makapagsalita ka parang kasing lapit lang ng Singapore ang UK ah.."ika ko.
"Hmm.. basta, I need your papers. May pupuntahan tayo sa UK." Pabalewalang sagot nya.
Matapos igather ang papers ko ay sumama si Jae kina Nate at Hil para ibigay ang documents nila. Bumalik din ang magpinsan pagkatapos na dala na ang mga damit nila.
"Sleep over!!!" Nakatawang sigaw ng dalawa nang pagbuksan ko sila ng pinto.
"Hoy alam nyo ba, balita ko may sinusundan sundang babae yang si Jae sa Korea."pagtsitsismis ni Hil sa amin habang nasa isang nail lounge kami at nagpapafootspa.
"Ikaw, ang layo layo mo pero yang tenga mo umaabot hanggang dito sa Asia ha.. "sita ko kay Hilarie. Sa Europe sya nakabase pero lahat ng balita alam nya, sya talaga ang pinakatsismosa sa aming lima.
"Ano naman kung may sinusundan syang chicks?Anong nakakagulat don? Baka magulat pa ako kung lalaki ang susundan non noh.."komento naman ni Nate.
"Teka kasi... alam nyo ba na yung girl ay Pinay?" Ika ni Hil.
"Nah.. I don't believe you. Si Jae pa, eh puro foreigner jinojowa nun.." I said
"Exactly!!First time eto girls.."kinikilig pa na sabi ni Hil.
"Aynaku, kung san sya masaya.Dun ako.."ika ni Nate.
"At ikaw din.. wag kang mag alala.. ikaw ang mahal ni Abbie.. kaya gagawin natin lahat to put things back to places. Although naaawa din naman ako kay Tati.. I know na may nakalaan para sa kanya." Dagdag ni Nate.
"At ikaw yun!!!"pang aasar naman ni Hil kay Nate.
"Eeewww..pag hindi ka tumigil,paiinom ko sayo yang pangfootspa mo!"panonopla ni Nate sa pinsan.
Inirapan lang sya ni Hil.
Matapos naming magpafootspa,kumain kami ng dinner sa isang sushi bar before we headed home.
I checked my voicemail and had couple if messages from Abbie saying how she missed me and that she loves me.
Mga bandang 10pm nang tumawag si Jae saying na 9:45am ang flight namin kinabukasan. I fixed my stuffs and tried to sleep but I don't know if Im anxious or excited dahil mag uumaga na akong nakatulog.
We spent couple of days trying to locate the hotel kung saan nagsstay sina Abbie. Mukha kasing natunugan ni Tati na papunta kami sa Wales sa bahay ng parents nya kaya nang pumunta kami ay ininform kami na umalis daw ang dalawa papuntang London. Hindi na din ako nakakareceive ng call or message from Abbie and I'm getting more worried every single day.
"Hey...stop crying.. makikita din natin sila..."pang aalo sa akin ni Jae habang yakap ako ni Nate. Nasuyod na namin ang buong London at naghire na kami ng PI pero wala pa rin kaming naririnig sa whereabouts nila.
"Paano kung ano nang ginawa ni Tati sa kanya?" Iyak ko.
"Hey.. walang gagawin si Tati kay Abbie. Hindi sya baliw..depressed lang sya noon kaya sya nagsuicide." She assured me.
"Baka may nangyari?baka naaksidente sila or something?"ika naman ni Hil na pinandilatan ni Nate. Napalakas naman lalo ang hagulgol ko.
Paano nga kaya kung may nangyari kay Abbie? Nasan ka na ba,mahal ko?
They left me when they thought na tulog na ako. I spent the rest of the night crying and praying that my love is alright.
I woke the next morning from all the chaos and sigaw sa sala ng hotel na tinutuluyan namin. Pupungas pungas na bumangon ako para tignan kung anong pinagtatalunan nila. Sobrang sakit ng ulo ko dahil kulang ako sa tulog.
"Paano ba kasi nangyari??! My gosh, ano ba to??"
"Napakamalas naman nila."
"Ano na lang gagawin natin pag nalaman ni Brit? Baka lalong magfreak out iyon!" Ika ni Nate.
"Ang importante ngayon, mapuntahan natin at ma make sure na stable na si Abbie."kalmadong ika ni Jae.
"What do you mean stable??What happened to Abbie??!"Where is she?"feeling ko namanhid ang buong katawan ko pati ang utak ko.
Nagkatitigan silang tatlo.. waring nagpapakiramdaman kung sino ang magdedeliver ng bad news.
"They had a vehicular accident on their way to London. Si Abbie ang malala.. I don't know the story but I heard she's in a coma.."pag iinform ni Jae.
Hindi ko na namalayan kung paano but next thing I know, nasa labas na kami ng ICU ng Royal Marchston Hospital kung saan nakaadmit si Abbie.
Halos madurog ang puso ko seeing Abbie. She was unconscious for days. May shaved part yung head nya at kita doon ang stapler na inilagay to seal her skull. Bugbog din ang mukha at katawan nya at marami syang sugat na mukhang galing sa nabasag na salamin. She's hooked to a ventilator. I started to weep. I couldnt touch her kahit na miss na miss ko na sya sa takot na masaktan sya pag hinawakan ko sya.
"Oh my God.."Hil exclaimed as she saw Abbie's state. Nate and Jae assisted me para makaupo sa tabi ng hospital bed dahil para na akong matutumba. Lumabas na din sila after dahil bawal at nagkasya na lang na tumingin sa glass window.
I started by caressing her hands na kinabitan ng IV fluid. Meron din sa kabila na nakakabit sa bag na parang may gatas.Parenteral nutrition. Tuloy tuloy sa pagtulo ang luha ko. I have no idea how bad her situation is right now but I am certain she's not waking up in the next 24 hours. I heard she had a craniotomy para tanggalin ang bloodclot sa ulo nya.
Gusto ko pa sanang magstay pero pinalabas na ako ng nurse dahil tapos na ang 15 minutes na visiting time.
We stayed outside the ICU for couple of minutes more habang pinatatahan nila ako. I don't want to leave pero wala naman akong magagawa.
Patalikod na sana kami ng makita naming padating si Tati. I couldnt contain myself. She looked unharmed which was unfair. It's all her fault.
Madali ang hakbang na lumapit ako sa kanya at sinampal sya ng magkabilaan.
Hindi sya gumanti. She just stared at the floor.
"Ang kapal mo! Dapat ikaw yon!"
"That's true. Ako dapat ang nandoon kung hindi ako niyakap ni Abbie."mahinang pag amin ni Tati kasunod ang pag iyak nya at pagsalampak sa sahig.
Umalalay naman si Jae sa kanya at inalo si Tati habang inaawat ako nina Hil at Nate. I wanna beat her.
"Kung hindi mo sya inilayo sa akin, hindi mangyayari ito!" Galit na ako. Naiinis ako dahil hindi sya gumaganti. Gusto kong magkaron ng dahilan para saktan sya,sabunutan, sipain, sampalin.
"I'm sorry! I know it's my fault! Alam ko, oo alam ko na ikaw pa din ang mahal nya! I always knew! It never fade kahit na nung galit sya sayo.. alam ko Brit." she's crying.
Mukha syang kawawa pero mas naaawa ako kay Abbie.. she doesn't deserve this.
I tried to compose my self. Nagtataas baba ang dibdib ko sa sobrang try kong magtimpi. "What's her chances? Anong sabi ng doctor? Kelan sya gigising?" Lumayo ako kay Tati at muling sumilip kay Abbie na walang kamalay malay sa mga nangyayari.
"They said that they managed to take the clot. Kung ano man ang mangyayari, it's all up to her. Successful ang operation nya pero of course, may mga risks pa rin."she explained amidst her tears.
"Risks.... Like what?"I asked.. my fists clenched.
"Like her getting an infection ...or forgetting everything or something.... or not waking up at all."she silently said, tears streaming down her face.
I felt darkness consumed me.. I cried hard and loud.. walang pakialam kung nasaan ako..
Hindi ko na napigil ang sarili ko. I hit Tati as hard as I could I saw na sumubsob sya sa sahig before I felt weak and darkness took over.
😢😢😢😢