[STEPHANIE'S POV]
"KRIS!" Sigaw ko sa kanya. Iniinis na naman nya ako. Paano kasi, ayaw akong tigilan. Kanina pa nya kinikiliti ang paa ko. Nakakaasar!
"I love you!" Hinalikan nya ang labi ko. Napangisi na lang ako. Hinalikan ko rin sya. "Steph.. gusto ko na ng baby.." Bulong nya na naglalambing.
Napatingin naman ako sa kanya. Ayoko talaga na pinaguusapan ang pagbubuntis, dahil hindi ko pa sya mabigyan. 1 year na kaming kasal, pero hindi parin ako buntis. May problema kaya? Posible naman. Kasi sabi saakin ni Tita Mannylyn, sobrang nagtagal daw bago ako ipinagbuntis ni mama at papa. Unlike naman kay Kris, yung mama ang papa nya ay tig-dalawa pa ang anak.
"Pacheck up na kayo tayo?" Tanong ko.
Sumuksik ang ulo nya sa leeg ko. "Hmm.. kailan?" Tanong nya. Jeez, nakikiliti ako sa kanya.
"Bukas?" Tanong ko.
Ngumisi sya saakin. "Sige.." Bulong nya at kumislap ang mata nya. "Pero itry ulit natin ngayon." Sabi nya na merong ngiting aso sa labi.
Umiling ako at napaatras. Pagod ako ngayon, paano naman kasi, kanina na lang naka dalawang beses kami. "Hindi pwede kris-- AHH!" Nagulat ako ng bigla nya akong binuhat. Parang akong isang sakong bigas na walang bigat.
Nang marating namin ang kwarto ay inilapag nya ako ng dahan dahan sa kama, pagkatapos ay sinumulan nya na akong halikan.
+++
Pagkatapos ng check up, ay magkaharap kami ng Kris, kinukulit nya ako ng kung ano-ano. Halatang inaaliw nya ako para hindi ako kabahan sa resulta.
Ngiting ngiting bumalik ang nagcheck up saakin. Kinakabahan ako, ako kaya ang may problema?
"Are you ready to hear the good news?" Tanong nya.
Kumunot naman ang noo ko. Good? Ibig bang sabihin nun, walang mali? So.. hindi lang talaga namin siguro time para magkaanak? Hindi naman sa gusto ko na agad magkaanak, etong asawa ko lang talaga ang nagpupumilit agad.
"You're pregnant, Mrs. Jimenez, congratulations. You're two weeks pregnant."
Nanlaki ang mata ko, at naramdaman ko ang mahigpit na hawak ni Kris sa kamay ko.
"A-are you sure, doc?" Gulat na tanong ni Kris pero kitang kita na masayang masaya sya.
Nakangiting tumango ang doctor.
Tumingin ako kay Kris ng maiyak iyak. Ngumiti sya saakin ng sobrang masaya, kitang kita ko ang pagkagalak sa mukha nya. Ki-nonggratulate ulit kami ng doctor, at nagpaalam na aalis muna sya saglit.
Tumayo ako at niyakap si Kris, naramdaman ko rin ang mahigpit nyang yakap saakin.
"God, Kris. I'm pregnant.." Mahinang bulong ko, hindi ko mapigilang hindi tumulo ang luha.
"..you don't know how much you made me happy.." Bulong nya habang nakasiksik ang mukha nya sa leeg ko. "I'm going to be a father.."
Mariin kong naipikit ang mata ko sa narinig ko, how i love to hear him say those words.
+++
"KRISSS! Oh my god! Manganganak na ata ako!!" Sigaw ko.
Narinig ko ang mabibigat at mabibilis nyang yabag. "Sh*t! What should I do? Damnit! Does it hurt? Should I call someone now? F*ck, what should I do?" Nagpa-panic na tanong nya habang tumitingin sa paligid, probably finding something. Kitang kita ko na kinakabahan sya at hindi nya na malaman ang gagawin nya.
Tinitigan ko lang ang asawa ko ng manawa-nawa, ilang saglit pa ay hindi ko na talaga napigilan.
"AHAHAHAHAHA!" Napahawak pa ako sa tyan ko na hindi pa naman malaki. "AHAHAHAHAHA!"
Napasimangot sya. "What?"
"K-kasi-- AHAHAHA! 2 months palang Kris! Naniwala ka naman?" Halos tumulo na ang luha ko sa kakatawa. Wala kasi akong magawa. Ayaw naman nya akong igala. Paano naman kasi, dumalaw dito si Max kanina. Tapos nagalit si Kris saakin, bakit daw sobrang sweet ko kay Max? Ayan tuloy, ayaw nya akong igala.
"Tsss!" Padabog na umupo sya sa kama.
"Ikaw kasi eh! Igala mo na kasi ako! Tinatamad nga sabi ako dito." Nagmamaktol na sabi ko sabay tingin sa napakagwapong itsura ng asawa ko. Sus, walang kupas kaya marami pa ring naglalaway sa kanya.
"Tss! Dun ka magpagala kay Max." Sarcastic na sabi nya. "Ang sweet nyo nga eh," Bulong pa nya na narinig ko naman.
Natawa na lang ako. Ang cute nya kasing magselos. Kaya tuwang tuwa ako pag nagseselos sya eh. Ewan ko ba, basta natutuwa ako. Masama na ba ako?
Tumayo ako. "Osige, tatawagan ko na si Max. Hintayin mo na lang ako dito ah, o kung gusto mo naman, sumunod ka na lang." Nakangising sabi ko at inabot ko ang phone ko.
Kunwaring nagdial ako. Nangingiti pa ako dahil nakita kong nagpanic sya. HAHAHA!
"Fine! Tara na nga," Kinuha nya saakin ang phone. "Igagala naman talaga kita and our baby eh, tapos dumating lang si Max napostpone na." Parang syang batang nagrereklamo na hindi naibili ng baril-barilan.
"Eh kasi nga, bumisita sya. Ano ka ba Kris, kapatid mo yun!" Sabi ko sa kanya habang inaayos ang sarili ko sa salamin. Mabuti na lang at hindi pa ako lumolobo.
"I know.. pero paano kung gusto ka pa--"
"Hindi na Kris! Narinig mo naman siguro kanina na sinabi nyang meron syang girlfriend." Sabi ko at tinignan sya sa salamin. Mukha talaga syang nabadtrip.
"Tss." Sabi lang nya at tumayo at humarap sa salamin sa likuran ko.
Tinignan ko ang sarili ko. "Kris, paano kung lumobo na ako?" Nakasimangot na sabi ko.
Ngumiti sya sa tanong ko at tinitigan ako sa mata at sinabi ang mga salitang nagpataba sa puso ko. "You will still be the same person that I love. The woman that i had adore and the woman that I married because I wanted to share my lifetime with. I will always love you, Stephanie, no matter what. And nothing can stop me from loving you.. You know that." He whispered while hugging me from behind. His words entered my soul.
"Thank you Kris, for everything."
"I love you." He said and kissed my cheeks.
"I love you more."
"I love you most." Tapos kiniliti nya ako sa tagiliran.
"AHAHA! I love you to infinity.." Bulong ko and I made eye contact with him through the mirror.
"And beyond.."
+++
Ika-syam na buwan na ng pagbubuntis ko. Meaning, pwede na akong maganak anytime.
Kaya naman si Kris, hindi na ako iniiwan. Nakakatuwa nga kasi palagi nya akong niyayakap at sinasabihang maganda kahit na lumobo na talaga ako.
"Hindi pa ba lalabas ang kambal?" Nakangiting tanong saakin ni Kris. Hinalikan nya ang malaki kong tyan. Gusto nga ni Kris na palaging sumisipa ang baby namin eh. Nakakatuwa rin syang panuodin kapag kinakausap nya ang baby namin sa loob.
Kitang kita ko na masaya sya. Masayang masaya kagaya ko.
Napatingin ako sa tyan ko. Hinipo ko yun. "Sabi nila malapit na daw." Ngumiti ako. Kahit ako ay hindi na rin makapaghintay sa kambal kong anak.
Yes, they are twin. Pareho pa silang lalaki.
"Hey," Napatingin kaming dalawa ni Kris sa dumating. Si Max. Tinapik nya si Kris sa balikat, pagkatapos naman ay umupo sya sa tabi ko. "Kamusta, nakakainip naman. Ang tagal ng mga pamangkin ko." Nakangiting sabi nya.
"Malapit na yan.. malapit na malapit na," Ngumiti ako.
"Sorry babe, I'm late!" Dumating ang isang magandang babae. She is Patricia, ang girlfriend ni Max. She is pretty, walang duda. "How's the pregnant lady?" Tanong nya saakin.
Ngumiti na lang din ako. "Hey,"
Umupo sya sa tabi ni Max. Si Kris naman ay nakaakbay saakin at nilalaro ang daliri ko. 5 months ago, nakilala ko na rin ang girlfriend ni Max. Mabait sya at masarap kasama. Masaya ako at nakahanap ng babaeng totoong magmamahal sa kanya, si Max. I'm so happy for them. Hindi man saakin naike-kwento ni Max kung gaano nya kamahal si Patricia, pero alam kong mahal nya sya.
+++
Naginat ako at tumayo mula sa pagkakahiga. "Kris, gising na." Sabi ko at umupo sa gilid ng kama. It was already 6:30 may pasok pa kasi ang mga bata.
It's been 8 years. Malalaki na ang mga anak ko. Dalawa lang ang anak namin ni Kris. Hindi namin alam kung kailan pa masusundan. Si Pierce Jyn at si Klark. They are already in Grade 3, at masaya parin kami. Sobrang kontento ako sa buhay ko, sobrang masaya ako. About Max, kinasal na sya 4 years ago at tumira na sa ibang bansa.
Tinitigan ko ang gwapong mukha ni Kris. I sigh, lalo syang gumwapo. Mas nagiging matapang ang features ng mukha nya. Baka hindi na naman sya magising, paano, namilit na naman kasi kagabi. Napailing na lang ako at tumayo.
"Asawa ko.." Napalingon ako sa kanya at napangiti. Kung makatawag naman saakin, napaka possessive talaga. "Mamaya na.." Isang mata nya lang ang nakadilat at nakatingin sya saakin.
"Hindi pwede Kris, baka malate sila Klark." Nameywang ako. "Sige, sumunod ko na lang." Sabi ko at lumabas ng kwarto.
"Tsk! Did I told you to put calamsi?!" Narinig ko ang boses ni Jyn na parang may kagalit. Himala ata at nagising sya ng maaga ngayon?
"Sige, ipaghahanda na lang ulit kita ng bago." Narinig kong sabi ni manang Lucy, matanda na sya pero sya parin ang nagta-trabaho para saamin, para sa mga anak ko. Mas gusto rin kasi nyang masubaybayan daw ang magiging anak namin, kagaya ng pagsubaybay nya kay Kris.
"Anong problema?" Tanong ko nang marating ko ang kusina. Nakita ko ang nakabusangot na mukha ni Jyn. Ang bata bata nya pa pero mukhang ang laki ng galit nya sa mundo.
"Tsk! Si yaya kasi eh, nilagyan ng calamansi ang pancit! I already told her not to!" Naiinis na sabi nya.
At talagang bata to-- mahilig manigaw. Napailing ako. "Sige manang, pakigising na lang po si Klark." Sabi ko at tumabi kay Jyn.
Nang makaalis si manang ay kinausap ko si Jyn. "What did I told you? Diba sabi ko sayo, h'wag na h'wag mong sisigawan ang mas nakatatanda sayo?"
"Yeah, whatever." Sabi nya na parang walang pakialam sa sinabi ko. Sa daddy nya lang sya sumunusunod eh, minsan nga hindi pa.
"Sige, kumain ka na. After that, take a bath okay? Sabay pa kayo ni Klark sa school." Sabi ko.
Bumuntong hininga si Jyn. "Mom, hindi ako papasok." Sabi nya na ikinataka ko.
"Why?" Tanong ko at hinanda na rin ang pagkain ko.
He shrug. "I don't feel like going to school, tinatamad ako."
Napakamot ako at napatitig sa anak kong halos kamukhang kamuha na ni Kris. "Jyn, hindi pwede ah! Grade 3 ka palang pero ang dai mo ng absent." Umiiling na sabi ko. Wala naman syang dahilan para magabsent pero mahilig syang magabsent, sa iisang dahilan, Tinatamad.
"Good morning," Narinig kong sabi ni Kris habang buhat si Klark pababa ng hagdan. "Anong problema ng mag ina ko?"
"Ayaw kasing pumasok ni Jyn," Sabi ko at ihinanda na rin ang kakainin ni Kris at Klark.
"Pierce Jyn, is that true?" Tanong ni Kris kay Jyn at ibinaba si Klark sa upuan.
Umirap si Jyn, ang bata bata pa nya pero masungit na sya. Buti sana kung makulit lang sya kagaya ni Klark pero hindi. Sumasagot pa sya sa mga mas nakatatanda at nangaaway ng bata na katulad nya. Kung tutuusin, nakikita ko si Kris sa ugali ni Jyn.
"Fine, whatever. Tsk!" Sabi lang nya at pumunta na sa taas. Maliligo na siguro.
Matapos namin kumain, maligo at maghanda, ay inilabas na ni Kris ang sasakyan. Pinagda-drive namin sila papunta ng school bago kami pumunta sa work.
"Be a good boy, Klark and Jyn." Nakangiti kong sabi sa kanila. Nakalingon ako sa kanila sa likod ng sasakyan.
"Si Jyn lang naman ang dapat sabihin nyan, mommy." Sabi ni Klark.
"Oh, Why?" Tanong ni Kris habang seryosong nakatingin sa daan. Nang magtama ang paningin namin ay kinindatan nya ako. Natawa na lang ako.
"Inaway nya kasi yung babae naming classmate kahapon," Sumbong ni Klark.
Tinignan ko si Jyn. "Is that true, Jyn?"
"Of course not mommy! Hindi ko alam ang sinasabi ni Klark mom, wala akong inaaway. I swear." Paliwanag nya. Pero dahil anak ko sila at ilang taon ko nang alam ang mga ugali nila, alam ko na, na nagsisinungaling sya. Tsk. Ano bang gagawin ko kay Jyn?
Nang marating namin ang school ay ihinatid namin ang dalawa sa room nila. Magkaklase sila.
Nakaakbay si Kris saakin habang tinitignan namin ang anak namin. "They are both handsome," Sabi ko.
"Yeah, like me." Natawa ako sa sinabi nya. Mahangin talaga eh.
"Si Jyn ang problema eh. Paano kung lumaki syang ganyan parin ang ugali?" Tanong ko at tinignan si Jyn na nakaupo sa gitna, walang kalaro, naglalaro lang ng gadget nya.
"Hayaan mo na, magbabago rin yan." Napairap na lang ako sa sagot nya.
"Nakuha nya kasi sayo ang ugali nya," Sabi ko at mahinang hinampas ang braso nya.
"Hindi ah, nagbago na kaya ako." Sabi nya at mabilis na hinalikan ang pisngi ko.
"Sus! Buti na lang namana nila ang ka-gwapuhan mo," Sabi ko at kinurot ang pisngi nya. "Buti si Klark hindi nakuha ang ugali mo, mukhang saakin nya ata nakuha eh." Nanunuksong sabi ko.
Sumimangot si Kris at natawa na lang ako doon. "Ows?"
"Sana lang hindi lumaking babaero yang si Jyn, kundi nako-- nakuha nya na lahat ng bad traits mo." Natatawang sabi ko.
"Yeah," Sangayon nya. "Hindi nga si Jyn ang nakakuha," Natatawang sabi nya. "Pero baka si Klark?" Nakangising sabi nya na nakatingin kay Klark.
At pagtingin ko kay Klark-- nanlaki ang mata ko. Nakahawak kasi sya sa pisngi nung kaklase nyang babae-- at sunod sunod iyong hinahalikan.
"Kris! Pagsabihan mo! Grade 3 palang sila!"
Nginisian lang ako ni Kris. "You know what? Umuwi na lang tayo, sundan na natin yang dalawa ng isa pa. This time, I want a girl."
* T H E E N D *
THE AUTHOR'S NOTE:
Maraming maraming salamat po sa lahat ng nagcomment at nagvotes! Sa wakas at nakatapos din ng story! My dreaaam! Haha. Sa ngayon, i-rerevise ko na 'to. Salamat ulit! Sa mga anak ni Kris at Stephanie, nasa may works ko lang sila.
Klark's Story: My Most Painful Regret
Pierce's Story: The Knightless Princess