Emine uyanmış rüzgar ile bahçede oyun oynuyorlardir. Defne ve Ömer ise hâlâ uyuyordur. Bu arada Büşra ağlar. Defne: ay kızım uyandın mı sen. Defne alıp emzirir. Defne: bugün tam beş aylık oldunuz. Ablaniz abiniz siz babanız ben hepimiz çok mutluyuz. Büşra Kübra Emine aynı benim gibi kızıl Zehra sen de rüzgar babanız gibisiniz. Şimdi yeni cicilerimizi giyelim. Çok güzel oldunuz bitanelerim.
(Büşra kızıl düşünün)
(Kübra kızıl düşünün)
(Zehra aynı Ömer gibi düşünün)
O arada Ömer gelir. Ömer: oooo sen bebeklerimize mı konuşuyorsun. Defne: evet aşkım pazartesi günü emine okula başlıyor ya bugün alışverişe gidelim. Ömer: olur bitanem. Defne: biz emine ile rüzgarı unuttuk ya Ömer sen burada dur. Defne bahçeye çıkar. Defne: rüzgar emine bu ne hâl. Emine: anne kızma yağmur yağdı islandik demi rüzgar. Rüzgar: evet ayye. Defne: hadi ikinizde banyoya. Defne rüzgar ve emineyi giydirir.
(Emine kızıl düşünün)
(Rüzgar Ömer gibi düşünün)
Ömer: defne hadi gel ben çocukların montlarini giydirdim. Sen de giyin gel. Defne: geldim. Alışverişe giderler. Ömer: emine çanta seç bakalım. Emine: baba bu olsun.
1 saat sonra bütün herşey alınmıştır.
(Okul çantası ve beslenme çantası)
(Kalemligi ve Kalemleri)
(Defterleri)
(Forması)
(Ayakkabısı)
Defne: Ömer yeter hadi eve gidelim bu bebekler beni yordu. Ömer: tamam aşkım. Eve gelirler. Defne: ben üçüzlerin odasındayim. Defne üçüzlere pijama giydirir emzirir ve uyutur. Rüzgar: ayye bey aşıktım. Defne: ne istiyorsun bitanem. Rüzgar: otlu omlet. Defne: tamam hemen yapıyorum. Akşam olur. Rüzgar ve Emine oyun odasında oyun oynuyorlardir. Üçüzler ise salonda halının üstünde emeklemeye çalışıyordur. Ömer: aşkım yarın Emine'nin okulu var uyusun. Defne: uyur birazdan. Benim yeğenim ikinci sınıfa geçiyor. Ömer: herkes büyüyor. Büşra emekler. Ardından Kübra emekler. Tam Zehra emeklerken düşer. Defne: Ömer zehrada hep bişey bak ameliyat oldu iyileşti dedik olmadı nolacak ya off o benim kızım. Ömer: tamam sakin ol yarın hastaneye gideriz. Herkes uyur. Sabah ilk Zehra uyanır. Çok kötü ağlar. Defne uyanıp hemen yanına gider. Defne: zehram tamam ağlama bitanem. Emzirir. Yine susmamistir. Ömer: aşkım noldu. Defne: Ömer hastaneye gidelim Zehra hiç iyi değil. Ömer: hadi o zaman sen zehrayi giydir ben de diğerlerini giydireyim. Hastaneye giderler. Dr: evet defne hanım Ömer be.y. Zehra yine üçüzlerin sonuncusunda olan genetik bir hastalığa kapılmıştır. Ama tedavisi yoktur. Tek birşey vardır o da çok zordur. Devamlı kematorabi alacak ama bu onun büyümesinde engel olacaktır. Yani 30 yaşında olsa bile küçük gibi olacak. Defne: neee o öyle olamaz ama demek ki o yüzden mı emekliyemedi. Dr: evet kardeşleri napsalar o tam tersi yapamaycak. Ömer ve defne çıkar. Ömer: aşkım yapma Zehra hep bizim yanımızda olacak. Defne: hadi gidelim. Eve gelirler. Zehraya kematorabi ilacı verirler. Büşra ve Kübra emekliyordur. Ama Zehra beşiğinde uyuyordur. Emine: anne ben yatıyorum. Defne: tamam rüzgarı da yanına al. Ben yatacam Ömer. Sabah olur. Defne çok güzel bir kahvaltı hazırlar. Defne: hadi emine kahvaltını et. Emine: tamam anneciğim. Emine formasını ve ayakkabısını giyer. Defne ve Emine kahvaltı ettikten sonra okula giderler. Defne: hadi benim güzel kızım iyi dersler. Defne eve gelir. Zehra iki günde boyu kısalmış tır. Defne: off ya off zehram ne çekilmez halin varmış. Ömer: üzülme bitanem hadi gel Büşra ağlıyor. Defne emzirir. Rüzgar: ayye kahvaltı ettikten sonra Zehra ile oynayabilir miyim. Defne: hayır rüzgar. Rüzgar ağlayarak Ömer'e gider. Defne: tamam ama oğlum gel buraya zehra hasta da. Rüzgar: tamam ayye. Öğlen Ömer işe gider. Türkan gelir. Türkan: yani öyle Zehra artık hep engelli olacak. Defne: evet anneannem. Türkan: üzülme olacağı varmış. Defne: anne ben okula gideyim çocuklar sana emanet. Defne okula gider. Emine: anne çok güzel geçti bugün. Bir tane adam defneyi ve emineyi zorla çekip ara sokağa getirir. Defne: noluyor ya siz kimsiniz. X: kızım ben baban. Defne: ne babası be. X: evet babanım adım Davut kızım nolur affet beni size zarar vermemek için gittim. Anneniz keserek ve bogazliyarak öldürdüler. Siz olmediniz. Defne: yani annemi görmeden öldü. Biz gidiyoruz ama. Davut: bak herşeyi biliyorum hayatını torunlarımi. Defne ve emine eve gider. Defne: anneanne babam çıktı. Türkan: nasıl ya. Defne: bilmiyorum....