Sabah olmuştu. Defne mutfakta şarkı söyleyerek kahvaltı hazırlar. Emine gelir. Emine: anne ben ne zaman kreşe başlayacağım. Defne: sen uyandın mı günaydın kreşe daha bir haftan var canım. Ömer rüzgar ile gelir. Ömer: ooo anne kız napıyorsunuz. Defne: asıl siz baba oğul napıyorsunuz hadi masaya. Yemek yerler Defne rüzgarı alıp emzirir. Defne: Ömer neröm bizi çağırıyor. Ömer: tamam aşkım. Defne: hadi emine gel üstünü giydirelim. Emine: tamam anne. İçeri giderler.
mine: hadi anneciğim içeri gidelim. Ömer: defne rüzgara sünnet ne zaman olacak. Defne: bilmem ki biraz büyüsün daha on günlük. Ömer: hadi bakalım parka gidelim emine. Emine: ama ISO da gelsin. Ömer: tamam aşkım. Defne rüzgar ve emineye oyuncak filan alalım mı. Defne: olur aşkım aslında biz aşağıdaki boş odayı ikisinin oyun odası mı yapsak. Ömer: olur aşkım hadi çıkalım mont giyinin gelin hadi.
Defne: hadi gidelim rüzgar uyudu. Mağazaya giderler. Emine: baba odamızın rengi ne olacak ben pembe isterim. Ömer; ama rüzgar o da mavi ister.
Defne: evet aşkım bu çok güzel alalım. Ömer: emine hanım sizce nasıl odaniz. Emine: baba çok güzel. Ömer: tamam hadi şimdi yemek yemeye. Birlikte lokantada yemek yerler. Rüzgar ağlar. Defne: ağlama bebeğim. Ömer biz bı bebek odasına gidelim. Emine: ben de gelsem. Ömer: tamam hadi siz gidin ben mağazadayim. İçeri girerler. Defne rüzgarı emzirir. Tam çıkacakken Pamir gelir. Pamir: ooo defne hanım sizi görüyoruz bu ikisi sizin çocuklarınız demi. Defne: evet ne istiyorsun. Pamir: çocuklarınızı öldürmek. Rüzgar ağlar. Emine: anne bu kim. Defne: korkmayın siz. Pamir: defne çocukların ölecek. Defne: niye ne istiyorsun. Pamir: sen benle mutlu olmadin ben de sizi mutlu bırakmayacağım. Pamir o an Emine'nin koluna, rüzgarın ayağına ve defne'nin koluna vurur. Hepsi yere düşer. Emine ve rüzgar ağlar. Defne: pislik. Pamir gider Ömer gelir. Ömer: aşkım kim yaptı emine rüzgar. Defne: Pamir yaptı. Ömer rüzgar ölüyor. Defne rüzgarı Ömer emineyi alıp hastaneye giderler. Dr: Ömer bey ikiside gayet iyi ama rüzgari kaybettik. Ömer: nee doktor bey nasıl olur. İçeri girer. Defne: aşkım emine nasıl. Ömer: çok iyi aşkım. Defne; rüzgar nasıl. Ömer: ( ağlayarak) kaybettik. Defne: nee nasıl benim oğlum nasıl ölür ya nasıl. Her yeri dağıtır. Ömer: defne yeter bak emine uyuyor içer deki odada korkutucan. Defne durur. Defne: Ömer beni emineye götür. Emine: anneciğim rüzgar iyi mı. Defne: annem rüzgar melek oldu uçtu bıraktı bizi. Emine ağlar. Defne: ağlama bitanem. Eve giderler. Kapı çalar. Nihan ISO ve Türkan gelir. Türkan: defne kızım üzülme bitanem. Defne: nasıl üzülmıyim ha benim oğlum öldü. Nihan: hadi biraz uyu bakalım. Defne uyur. Nihan: Türkan teyze sen yemek yap ben de emine ile uğraşıyım. Nihan içeri gider. Emine: ISO biliyor musun bugün benim kardeşim melek oldu. ISO: mmm. Nihan: haydi emine ISO gelin yemek yiyeceksiniz. Birlikte yemek yerler. Defne: nihan gelir misin. Nihan: evet defne nereye bu hazırlık ne. Defne; nihan emine sana emanet ona iyi bak Ömer zaten enişten ona iyi bak ben gidiyorum. Nihan: sen delirdin ha nereye be. Defne: daha yaşıyamıyorum ben. Nihan: defne bak sen daha diğer yeğenine bakacaksın. Defne: tamam gitmiyorum. Akşam olur. Herkes buradadır. Yemek yiyorlardir. Defne ise rüzgarın odasında ağlıyordur. Neriman gelir yanına. Neriman: defne gel konuşalım. Bak defnecim biz de acı çekiyoruz evet seninki daha kötü bir acı ama işte emine var sonra ISO ve yeni doğacak yeğenin var daha sonra ise Sedan'ın bebeği var. Defne: evet ama o daha on günlüktü. Neriman: biliyor musun şu an sudenin kardeşi olacaktı ama ben onu daha üç haftalıkken düşürdüm ama varya hiç kimseye söylemedim kendi acimi çektim Necmi bile bilmiyor Sude daha beş yaşındaydı. Defne: tamam ağlama neröm. Emine: anne benim uykum geldi birlikte yatalım mı. Neriman: hadi yatin anne kız. Defne emine uyur. Neriman: Ömer sakın yarın cenazeye getirme Defneyi perişan olur. Ömer: ama gelmek istiyor. Neriman: emine ile evde dursun. Türkan: hadi nihan ISO uyudu gidelim. Eve giderler. Koray: neröm bizde gidelim mı. Birlikte giderler. Ömer yatar.... Sabah olur. Ömer kahvaltı hazırlar. Emine; baba annem rüzgarın odasında hüngür hüngür ağlıyor. Ömer: tamam kızım sen kahvaltını ye. Ömer defne'nin yanına gider. Ömer: defne lütfen daha ağlama. Defne: bugün mezarlığa ben de geleceğim. Ömer: hayır defne. Hadi yemek ye. Birlikte yemek yerler. Ömer nihani arar. Ömer: alo nihan sen ISO ile biz de kalsan defne ve emine gelmeyecek te cenazeye. Nihan: tamam. Nihan gelir. Nihan: hadi sen git. Emine: hoşgeldin ISO hadi gel odama gidelim. Nihan defne'nin yanına gider. Nihan: defne biliyor musun bebeğimizin cinsiyeti kız. Defne: ne ay çok mutlu oldum canım arkadaşım. ISO; anne kardeşimin adı ne olacak. Nihan: daha düşünmedik. Aslında biz düşündük defne olacak. Defne: nasıl yani. Nihan: işte öyle oğlumuzun adı dostumuzun adı ise kızımızın adı da benim görümcemin adı olur. Gömme işi biter. Evde de mevlüt yaparlar. Emine: hadi anne yatalım. Birlikte uyurlar. Sabah olur. Ömer: defne hadi kahvaltı yapalım ve alışverişe gidelim emine yarın okula başlayacak. Defne: tamam. Emine: oleyy. Mağazaya giderler. Emine: anne çanta alalım.
Ömer: bak bu çok güzel alalım. Emine: evet çok güzel hadi alalım. Eve giderler. Defne: hadi gelin yemek yiyelim. Birlikte yemek yerler. Ömer: emine hadi bakalım git içerde oyun oyna. Emine gider. Ömer: defne bak iyi ol eminede etkileniyor. Defne: tamam Ömer ona da tamam. Ömer: emine babacığım gel bak hadi gel çantanı hazïrlayalim. Çantayı hazırlarlar. Hepsi uyur. Sabah olur. Ömer: emine hadi gel kahvaltı. Emine: annem nerede. Ömer: uyuyor hâlâ. Kahvaltı ederler. Defne: Hadi gel üstünü giydirelim. Emin giyinir. Defne: hadi gidelim kreşe. Kreşe gelirler. Öğretmen: evet Ömer iplikçi emine iplikçi idi değilmi. Ömer: evet emine iplikçi. Öğretmen girişi yapar. Öğretmen: evet emine gel bakalım biz içeri gidelim. Annen ile babanı öp akşam beşte gelin. Ömer: tamam öğretmen hanım Eminem gel bakalım öpelim seni. Defne ve Ömer emineyi öperler. Emine: görüşürüz baba anne. El sallarlar. Defne ve Ömer rüzgarın mezarlığına giderler. Defne: mezarlığına bak y benim oğlumun ne kadar topraklar aşınmış. Ömer; aşkım hadi çiçekleri ekte güzel olsun. Defne hep çiçekleri eker. Defne: bak şimdi oldu aşkım. Ömer: defne hadi lokantaya gidelim. Defne: tamam aşkım. Lokantaya giderler. Ömer: defne bu yaza temmuzda nihanın bebeği doğacak ya hep birlikte bebek ile gezmeye gidelim. Defne: olur aslında ah iki kez hala olacam çok mutluyum. Ömer: ah bir de ben amca olsam ne güzel olur ama. Defne: hadi yemek bitti emineye gidelim. Okula giderler. Öğretmen: Ömer bey bir tane adam geldi ve Emineyi almışlar bahçeye dövmüsler ve her yeri kan içinde şu an revirde. Ömer: nasıl koruyamadiniZ onu ya. Defne ağlıyordur. Revire giderler. Emine: anne baba çok acı-yor. Yardım et. Defne: ağlama kızım nolur. Defne öper. Ömer: kim yaptı onu emine. Emine: rüzgarı öldüren. Ömer: ne yetti ama ya. Eve giderler. Emine: anne su verir misin. Defne su verir. Ömer: o adam ölecek...
