Uyandığımda başımda Keremi gördüm. Elimden tutmuş kızarık gözlerle yüzüme baktı. Olanları tek tek hatırlayınca yattığım yerden doğruldum.
Z. Ke-kerem-
Elimden öpüp gözlerime baktı.
K. Şu yalan hayatımda tek doğrum tek gerçek olan sizsiniz.
Boğazıma oturan yumru ile zorla yutkundum
Z. Canım benim.
K. O kadın benim teyzemmiş Zeynep. Halinde davranışlarında vardı bir şeyler ama bu aklımın ucundan geçmezdi.
Z. Kerem..hayatım-
K. Annemde bunu dün öğrenmiş ve bugün bu konuyu konuşmak için akşam çağıracakmış güya.
Burnunu çekip dolan gözlerini kaçırdı.
K. Benim hayatımı hep başkalarımı çizecek. Ben gönlümce istediğim gibi yaşayamayacak mıyım. Hep mi oyun hep mi yalan hep mi düzenbazlık olacak Zeynep.
Dayanamayıp boynuna sarıldım. Anında belime sımsıkı sarıldı. İlk ama ilk kez görüp duyacağım sesi duydum. Hıçkırık sesi.
K. Yoruldum Zeynep. Güçlü görünmekten içime atmaktan artık yoruldum.
Yine o yumru oraya yerleşince bende ağlamaya başladım.
Z. Geçecek demeyeceğim illa ki geçecek ama.. Ne olursa olsun yanındayım sevgilim. Birlikte atlatacağız bitanem.
&&&&
Tek tek her okşayışımda öpücük kondurdum göğsümde yatan keremin saçlarına. Sabahtan beri beynimle savaştayım. Bir sürü sorular bir sürü oklar. Onu oraya sürüklesem cevabı yok. Bunu buraya sürüklesem cevap yine yok.
Halâ Sevim teyzelerdeyiz. Tabi yukarıda Keremin odasında.
Göğsümde sıkıntılı nefesler alarak yatan Keremin yanağını okşayıp.
Z. Kerem
K. Güzelim
Z. Şey diyecektim. Hm gitmek ister misin?
K. Nereye? Niye?
Z. Tamam biliyorum ama Cemre-
K. Cemre benim kardeşim miş.
Üzerimdeki tüm sorular cevaplarını bulunca uçup gittiler.
Ne kadar acı!!
21 yaşında kardeşin var ve sen 25 yaşında öğreniyosun.
K. Güzelim duydun mu? Cemre benim kardeşim miş.
Z. Tahminlerim olmuştu. Pek şaşırmadım.
K. Şirket ihale hepsi planlıymış. Sahra Güneş ve kardeşi Zara Yıldırımın planı.
Zara! Annesi.
Z. Düşünmesen mi? Daha da üzülme.
K. Demesi kolay.
Z. Ke-
Aşağıdan gelen çığlıkla lafım yarıda kesilip yerimden sıçradım.
Ne oluyor be!
Kerem hızla yataktan kalktı. Bu Sevim teyzenin sesi
S. Yeter tamam mı yeter!!!
Z. Kerem!
Beni dinlemeden hızla odadan çıktı. Hemen arkasından gittim. Merdivenleri inince ağlama sesi duydum.
S. Ne istiyor bizden ha!!
Ahmet amcayı gördüm. Sevim teyzeyi sakinleştiriyordu
S. Ne istiyor. Bırakıp gitti. Daha neyin peşinde.
A. Sakin ol!!
S. Olamam olamam!
Kereme baktım olduğu yerde olanları izliyor.
S. Sen.. sen umrumda değilsin anladın mı? Defolup gitmişin yine onunla olmuşun umrumda değil. Benim tek derdim oğlum
Deyip masadaki bibloyu fırlattı. Konsoldaki vazo sehpadaki büyük kâse
S. Düşsün yakamızdan. Çekip gitsin. Şirket umrumda değil!
Sinir krizi!!!
K. Annee!
Hızla yanına gidip kollarından tuttu.
K. Sakin ol lütfen. Tamam bak buradayım ben gitmedim. Lütfen sakin ol.
S. Gitmezsin dimi. Beni bırakmazsın. Hem daha senin o sevdiğin masalı anlatmadım.
Demesiyle ağzımdan ufak bir çığlık kaçınca hızla elimle kapattım. Neler diyordu öyle. Bu ne demekti.
Şok üstüne şok yaşarken Keremin sesini duydum.
K. Allah belanı versin Zara Yıldırım!!!!
Ve kollarına yığılıp kalan Sevim teyzeyi.
&&&&&&&
D. Alzheimer başlangıcı belirtileri bunlar.
Yine ağzımdan çıkan küçük çığlığa engel olamadım. Doktor eve gelmişti. Sevim teyzeyi muayene edip çıktı.
Sonuc? İşte bu.
Kerem daha çok yıkılacak allahım. Sen güç ver.
K. Ne yapmamız gerek.
D. Kısacası üzmeyin.
Derin nefesler alıp elimi karnıma koydum.
Annecim bunlar seni etkilemiyordur umarım. Anne şu aralar fazla yorulacak sen bari güçlü ol dinç ol.
Eylül abla ile Vera Eylül ablanın evine gittiler. Bugün uzak kalsın Vera bu ortamdan. Nasıl olsa halasına alıştı.
Kerem yanıma gelince düşüncelerimden kurtuldum. Bitkin bir halde karşıma geçti. Kızaran gözlerinin içine baktım
K. Bitmiyor. Yemin ederim ki dert bitmiyor. Yoruldum
Boynuna sarılıp yanağından öptüm.
Z. Bitecek. Mutlu günler yaşayacağız.
K. Hani? Bu kaçıncı.
Dudağından öptüm. Geri çekilip birlikte odaya girdik. Sevim teyze yatakta uyuyordu. Kerem yanına gidip oturdu.
Yavaşca eğilip alnından öptü. İlk kez görüyordum annesini öptüğünü.
S. Ke-kerem
K. Buradayım anne
Hemen yanlarına gidip diğer ucuna da ben oturdum.
S. Sakın gitme Kerem. Azıcık üzerinde hakkım varsa gitme. Kes ilişkini Sahra ile.
K. Şşştt tamam bunları sonra konuşalım tamam mı? Yat dinlen sen. Üzülme de.
S. Gitme
Deyip yavaş yavaş uykulu gözleri kapandı. Keremin omzuna dokunup
Z. Hadi hayatım. Bizde yatalım
Tereddüt etsede kalktı. Birlikte odaya geçtik. Bu gece uyku yok.
&&&
Tüm gece kafamla beynimle savaş içindeydim. Ne yapacağım hakkında tek bir fikrim yok.
Bir tarafta annem. Bir tarafta onlar.
Tabi birde Cemre. İşte o aklımdan çıkmıyor. Hele ki telefonda ağlaması.
Kan çekiyor derler ya. Tam da şuan ben onu yaşıyorum. Onun bir suçu yok. Tıpkı ben gibi.
Ceketimi giyip yatakta yatan güzelimin dudaklarından öptüm. Saçlarını koklayıp odadan çıktım.
Şuan şu evden dünü unutarak çıkıyorum ve hastaneye gidiyorum. Kimse bilmeyecek benim onları öğrendiğimi. Eskisi gibi davranacağım. Ama tek bir kuralla.
Kaleyi içten feth edeceğim!
&&&
Danışmadan öğrendim. Sahra hanım şuan yoğun bakımdaymış. Kalp atakları halâ devam ediyormuş.
Asansörden inip koridorda yürürken köşede kucağında Aras ile oturan Cemreyi gördüm. O kadar bitkindi ki buradan anlaşılıyor hali.
Hafif yutkunup yanına gittim. Kızarmış gözlerle kafasını kaldırıp baktı. Beni görünce hızla ayağa kalkıp tek kolunda aras olunca diğer koluyla boynuma sarıldı.
Bir an tüm bedenim titrerken gözlerimi kapattım. Yanlarımda duran ellerimi kaldırıp ikisine birlikte sarıldım. Ağlamaya başladı.
K. Şşştt ağlama ama. Teyzen iyi olacak.
C. Çok.çok kötüydü dün. Ben çok korktum. Seni bekledim ama..niye gelmedin Kerem abi.
Abi.
K. B-ben. Vera biraz rahatsızdı onu bırakamadım.
Geri çekildi. Hali olmayınca Arası kucağıma aldım. Mavi gözleriyle yüzüme bakıp omzuma yattı.
İçimden fırtınalar koparken şuan böyle rol oynamak çok can sıkıcı.
K. Nasıl oldu olay.
C. Şeyy biz biraz tartışmıştık. Aslında bişeyi yoktu daha sonralarda yanıma gelince
Burnunu çekip yaşlarını sildi.
K. Tamam her neyse. Şuan iyi mi?
C. Gözlem için yoğun bakımda tutuluyor. Halâ uyuyor.
Derin bir nefes alıp yanına oturdum. Kucağımdaki Arasa baktığımda utanıp başını omzuma yasladı. Bu hareketiyle içimde bişeyler kıpırdayınca avuç içimi minik sırtına yaslayıp okşadım.
Duruma göre şuan ben Arasın dayısı mı oluyorum?
&&&&
K. Gel. Geç hadi.
Kapıyı tamamen açtım. İçeriye girdiklerinde kapatıp arkamı döndüm. Çekingen haline bakıp
K. Hadi. Salona geçelim.
Yine aynı çekingen hali ile yürüyerek salona geçtik. Doktor bu gece orada kalmamızın bir anlamı olmayacağını deyince mecbur buraya getirdim.
Yolda Zeynebe msj attım ama daha gelmediler sanırım.
C. Şeyy Zeynep abla yok mu?
K. Yoklardı ama geliyorlar.
Tereddütle etrafa bakındı. Kucağımda uyuyan Arası koltuğa yatırıp yan taraftaki tekli koltuğa oturdum.
Yüzüne baktım yüzüme bakamıyor bakışlarını kaçırıyordu. Ellerindeki parmaklarını tek tek kütletince tedirgin çekingen ve biraz korkak hali buradan belli oluyordu.
C. Şeyy b-ben lavaboya g-gidebilir miyim?
K. Tabii. Yukarı katta koridorun bitimindeki ilk kapı
C. Sağol
Hızla kalkıp merdivenleri çıkmaya başladı. Arkasından baktım neydi şimdi bu. Korktu mu benden?
Kapının sesiyle ayağa kalktım. Salona Zeynep girince önce bana sonra koltuktaki Arasa baktı.
Z. Kereemm!
Verayı yere bırakıp yanıma geldi. Boynuma sımsıkı sarılınca beline doladım kollarını.
Z. Biliyordum. Benim tanıdığım Kerem ne olursa olsun yardım eder.
Boynundan öptüm.
K. Bu gece misafirimiz.
Z. Olsun canım benim en iyisini yaptın sen.
Geri çekilip dudaklarımdan öptü. Bırakmayıp devamını getirmek istesemde geri çekildi.
Z. Cemre nerede
K. Lavaboda.
Z. Nasıl kötü mü?
K. Eh işte. Dalıp dalıp gitmesi olmasa iyi.
Yüzümü avuçladı
Z. Sen iyi misin?
Derin bir nefes alıp
K. Onun bir suçu yok ki. Ona ne diyebilirim ki?
Göğsümden öpüp
Z. İyi kalplim benim
Gülümseyip dudaklarına uzanacakken Arasın ağlamasını duyduk. Hemen baktık. Bu duruma gülsek mi ağlasak mı bilemedik. Ah Vera ah koltuğa Arasın yanına çıkmış.
Emziğini alıp kendi emmiş öylece koltukta bile bakıyor. Bak bir de emziğiyle sırıtıyor.
Z. Ahahaha Kerem
K. Güzelim benim. Oğlumuz doğunca bizi zor ve yorucu günler bekliyor.
Bölüm Sonu