Το τραγουδι μην ξεχασετε ;)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Davis ποβ
Περιμενα πολυ καιρο για αυτον τον φακελο και οταν τον ειδα στο πατωμα μπροστα απο την πορτα μου τον σηκωσα οσο πιο γρηγορα μπορουσα.
Αφησα τα πραγματα μου στον παγκο και καθησα στον καναπε.
Αργα εσκισα τον φακελο και εβγαλα το χαρτι.
Επρεπε να το λεει.. επρεπε η Σαμανθα να ειχε κερδισει.
Διαβασα προσεκτικα οσα ελεγε και στο τελος κοιταξα το ονομα.
Οταν διαβασα το ονομα της πεταχτηκα απο την θεση μου μην πιστευοντας πως ειχε πραγματι κερδισει.
Πως θα της το ελεγα ομως; μαλλον επρεπε να ετοιμαστω για τσακωμο.. αλλα θα το αντεχα.. το αξιζε..
~~~~~~~~~
Σαμανθας ποβ
Ειχα ενα αισθημα πως κατι θα πηγαινε στραβα σημερα..
Απο το πρωι ειχε αρχισει..
Πρωτα επεσα με το σκειτ μπορντ για αλλη μια φορα, μετα πηγε να με πατησει ενα αμαξι..
Δεν θα την εβγαζα καθαρη..
Εφτασα στο σχολειο και καθως εμπαινα μεσα ειδα την Davis.
"Σαμανθα θελω να σου μιλησω" ειπε πρωτη σοβαρη και για μια στιγμη σκεφτηκα τι μπορει να ειχα κανει που να την πειραξε γιατι απο οτι θυμομουν ολα ηταν καλα μεταξυ μας τις τελευταιες μερες..
"Εκανα κατι;" μου βγηκε αυθορμητα.
"Εγω-" πηγε να ξεκινησει αλλα το κουδουνι την διεκοψε.
"Θα μιλησουμε μετα.. μεινε μετα απο το μαθημα.. ετσι κι αλλιως τελευταια ωρα εχουμε"
Νευοντας της εφυγα.
Γυρισα και την κοιταξα καθως πηγαινε στο γραφειο των καθηγητων.
Ηταν ομορφη.. ειδικα σημερα.. δεν ηξερα γιατι αλλα τελευταια σχολιαζα μονη μου το ποσο ομορφη ηταν.
Παραξενο..
Οι ωρες περνουσαν αργα αφου με ετρωγε η αγωνια για αυτο που ηθελε να μου πει..
Κατι μεσα μου ελεγε πως δεν θα ηταν καλο και το τελευταιο που ηθελα ηταν να τσακωθω μαζι της.
Σε ενα διαλλειμα αποφασισα να βγω εξω να κανω ενα τσιγαρο πισω απο το σχολειο αλλα οπως παντα κατι επρεπε να μου το χαλασει.
"Το ηξερα πως θα σε βρω εδω" με το που ακουσα την φωνη της πεταξα γρηγορα το τσιγαρο κατω και προσπαθησα με το χερι μου να διωξω τον καπνο που βγηκε απο το στομα μου για να μην το δει και ειχε παλι καποιο απο εκεινα να ξεσπασματα της.
Με κοιταξε παραξενεμενη.
"Δεν εχω ορεξη να τσακωθω μαζι σου και για αυτο" ειπε αμεσως και καταλαβα πως τελικα δεν ειχα καταφερει να το κρυψω.
"Που ειναι;" ρωτησε επειτα αναφερωμενη στο τσιγαρο.
"Το πεταξα" απαντησα γρηγορα και σηκωθηκα για να ειμαστε στο ιδιο υψος.
"Εχω κενο τωρα για αυτο ηρθα να σου μιλησω" ειπε υστερα
"Ωραια" ηταν το μονο που ειπα και απλα περιμενα να δω τι θα μου ξεφουρνισει.
Που να ηξερα..
"Θυμασαι τοτε που σε ειχα βαλει να λυσεις εκεινα τα μεγαλα προβληματα;"
"Η τιμωρια;" ρωτησα
"Ναι.. λοιπον τελικα δεν ηταν τιμωρια" απαντησε και απο το βλεμμα της ηξερα πως θα ελεγε κατι και θα γινομασταν μπιλιες.
"Τι εννοειτε;" ρωτησα
"Ηταν ενας διαγωνισμος.. οποιος κερδιζε τον εμπαζε στο πανεπιστημιο για μαθηματικος με υποτροφια και.. νικησες"
"Τι;" ηταν το μονο που βγηκε απο το στομα μου καθως προσπαθουσα να επεξεργαστω τα λογια της.
Τοτε αν και χτυπησε το κουδουνι δεν καμια δεν κουνηθηκε απο την θεση της.
"Με βαλατε σε διαγωνισμο χωρις να με ρωτησετε;"
"Ηξερα πως δεν θα δεχοσουν"
"Κυρια δεν το πι-"
"Σαμανθα κοιτα" ειπε αποφασιστηκα κοβοντας μου την φορα.
"Δεν σε ρωτησα γιατι δεν θα δεχοσουν.. επισης ηξερα πως δεν θα διαβαζες για τις πανελληνιες αφου ουτε καν σε νοιαζει.. αλλα νοιαζει εμενα και απο την στιγμη που ειδα πως ησουν τοσο καλη στα μαθηματικα δεν μπορουσα να το αφησω ετσι.. επρεπε κατι να κανω.. το καταλαβαινεις πως εισαι εξυπνη; πως μπορεις να βρεις μια δουλεια και να ζησεις μια αξιοπρεπη ζωη αλλα πετας την ευκαιρια; αλλοι θα παρακαλαγαν να καταλαβαιναν τοσο καλα τα μαθηματικα και εσυ το εχεις εμφυτο.."
Περασα τα δαχτυλα μου στα μαλλια μου προσπαθωντας να πιστεψω αυτο που εγινε.
"Γιατι; γιατι ρε γαμωτο να νοιαζεσαι;! Πες μου γιατι;! Ειμαι κατεστραμενη δεν το βλεπεις;! Δεν μπορεις να με φτιαξεις ουτε εσυ ουτε κανενας! Γαμωτο θελω να σταματησεις! Να σταματησεις να νοιαζεσαι για εμενα!" Προσπαθησα να μην υψωνω τον τονο της φωνης μου και μας ακουσουν αλλα δεν ηταν πολυ ευκολο πανω στην αγανακτιση μου.
Με κοιταξε με σταυρωμενα χερια..
Σαν μικρο παιδι ετοιμο να κλαψει.. και πραγματι ηταν ετοιμη να κλαψει..
Μου εριξε ενα τελευταιο βλεμμα πριν φυγει νευριασμενη.
Εγω επρεπε να ημουν θυμωμενη ή αυτη;
Δεν ειχα μυαλο για το σχολειο και περνοντας την τσαντα μου εφυγα γρηγορα απο το σχολειο.
Προσπαθουσα να ελεγξω τα νευρα μου αλλα μου ηταν αδυνατο.. ειχε κανει καλη δουλεια στο να μου τα σπασει.. οπως παντα αλλωστε.
Και στο τελος.. το λυπημενο βλεμμα της.. νομιζε πως θα την λυπομουν;
Το ειχε παρατραβιξει αυτη την φορα..
Δεν με ειχε καν ρωτησει ρε γαμωτο.. για τον κωλοδιαγωνισμο..
Ποιος της ειπε πως εγω ηθελα να σπουδασω;
Κανονιζε αλλα πισω απο την πλατη μου..
~~~~~~~~
Καθομουν διαβαζοντας εκεινο το βιβλιο της μανας μου.
Ωστοσο εικονες απο τον τσακωμο μας, ερχονταν στο μυαλο μου.
Σηκωθηκα και ανοιξα ενα ντουλαπι ξεροντας πως εκει ειχε ο πατερας μου τα ποτα.
Πιανοντας ενα μπουκαλι και ενα ποτηρι ξανα καθησα.
Δεν θα επινα πολυ..
Το μεγαλυτερο ψεμμα καθως το ενα ποτηρι εγινε δυο και τα δυο τρια και και και..
Παραξενες σκεψεις εκαναν τοτε την εμφανιση τους στο μυαλο μου.
Αρχισα να νιωθω τυψεις για το πως της μιλησα, να την σκεφτομαι και τοτε ηταν που νομιζα πως πραγματικα τα εχανα.
Η πορτα χτυπησε κανοντας με να πεταχτω απο την θεση μου.
Αν και ελαφρια μεθυσμενη, ο φοβος για το ποιος μπορει να ειναι αργα το βραδυ δεν με αφηνε.
Πηγα αργα προς την πορτα και κοιταξα για να αρπαξω το πιο εχμιρο αντικειμενο που θα εβρισκα.
Οταν ομως ειδα απο το ματακι μια γνωστη φιγουρα ξεκλειδωσα ανακουφισμενη.
"Ναι νοιαζομαι.. και λοιπον; καθε σωστη καθηγητρια νοιαζεται για ολους τους μαθητες της ανεξαιρετως.. σου ξανα λεω πως εισαι εξυπνη αλλα ταυτοχρονα χαζη που δεν το εκμεταλευεσαι αλλα αντιθετα αποδεχεσαι την ζωη που εχεις σαν να θελεις να ζεις μεσα στην μιζερια.. οχι, δεν θα σε αφησω να το κανεις αυτο στον εαυτο σου" ειπε αποφασιστηκα και μειναμε να κοιταζομαστε ορθιες στην πορτα.
Με κοιταζε περιμενοντας την αντιδραση μου.
Καποια φωνη ισως.. αλλα αντιθετα.. εκεινη την ωρα το μονο που δεν ηθελα να κανω ηταν να φωναξω.
Ηθελα απλα.. ηθελα απλα να την φιλησω..
Δεν ηξερα γιατι ειχα αυτη την παραξενη επιθυμια αλλα ηταν δυνατη..
Τοσο δυνατη ωστε να με αναγκασει να το κανω.
Βαζοντας τα χερια μου πισω απο τον λαιμο της, εφερα τοσο κοντα το κεφαλι της ωστε να ενωσω τα χειλη μας.
Οχι λιγο.. αλλα πολυ.. παθιασμενα.
Ηξερα βεβαια πως το ποτο ειχε κανει την δουλεια του διοτι χωρις αυτο θα δισταζα πολυ να το κανω.. ετσι κι αλλιως ηξερα πως ημουν δειλη..
Αν και ειχα κλεισει τα ματια μου μπορεσα να καταλαβω πως τα δικα της ηταν ανοιχτα σοκαρισμενη ακομα.
Ενιωσα τα χειλη της να κουνιουνται αλλα πανω στο δευτερολεπτο απομακρυνθηκε και με κοιταξε τρομαγμενη.
"Σαμανθα τι εκανες;" ρωτησε κοιταζοντας με στα ματια ακομα σοκαρισμενη.
"Αυτο που ηθελα να κανω τοσο καιρο" απαντησα.. μεθυσμενα λιγο μεν αλλα τουλαχιαστον απαντησα.
Ξανα ενωσα τα χειλη μας πιο βιαια αυτη την φορα.
Γιατι ηξερα.. πως την επομενη μερα ολα θα αλλαζαν..
Δεν θα με συγχωρουσε και ουτε και εγω δεν θα συγχωρουσα τον εαυτο μου για την μαλακια που εκανα.
Απλα χρειαζομουν αλλο λιγο να γευτω τα χειλη της.
Η εκπληξη μου ομως ηταν μεγαλυτερη οταν με φιλησε και αυτη.. οταν ενιωσα τα χειλη της να κουνιουνται μαζι με τα δικα μου.
Παρολα αυτα δεν με επιασε απο τον λαιμο ή την μεση ή απο καπου τελος παντων για να με φερει κοντα της.
Χωριστηκαμε και κοιταχτηκαμε για λιγο.
Τα μεγαλα, μπλε ματια της γυαλιζαν σαν εφηβη που ειχε φιλησει τον πρωτο της ερωτα.
Τα χειλη της ηταν κοκκινα και λιγο πρισμενα απο το φιλι και με κοιταζε με ενα βλεμα χαμενο που πρωτη φορα εβλεπα..
"Πρεπει να φυγω" ειπε γρηγορα πριν γυρισει και εξαφανιστει μεσα σε δευτερολεπτα.
Καθησα λιγο ακομα ορθια στην πορτα να κοιταω σαν χαμενη και εγω αφου μου ηταν πολυ δυσκολο να χωνεψω οτι ειχε γινει.
Εκλεισα την πορτα και στηριζοντας την πλατη μου σε αυτη γλυστρισα αργα κατω.
Ή ειχα κανει τεραστια μαλακια ή... ή ζωη μου θα γινοταν πιο ενδιαφερον καπως.
Ολα θα εξαρτουνταν απο αυριο...
Επρεπε να ημουν προετοιμασμενη για φωνες..
Και αν μου φωναζε θα ειχε δικιο..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ναι το ξερω ηταν μικρο παρτ αλλα δεν μπορειτε να πειτε.. τα καλυτερα εγιναν.. αν και ειχα προγραμματησει να φιληθουν στο 20ο παρτ τελικα μου βγηκε στο 19ο.. δεν εχω πολλα να πω απλα οτι τα σχολια σας εχουν πολυ πλακα και επειδη με ρωτατε συχνα, δεν υπαρχει συγκεκριμενη μερα που ανεβαινει το καθε παρτ.. προσπαθω οσο πιο γρηγορα αλλα δεν προλαβαινω παντα και επισης θελω να σας κραταω σε αγωνια.. αλλα ναι, εχετε δικιο.. παρατραβηξε μεχρι να φιληθουν αν και προσφατα διαβασα μια ιστορια ξενη που περιμενα 30 παρτ για ενα φιλι που ηταν στο τελευταιο κιολας.. εκει ηθελε σκοτωμα..
Επισης κατι τελευταιο.. ισως το παρτ να μην ηταν αυτο που περιμενατε γιατι προσωπικα δεν μου αρεσει και ζηταω συγνωμη απλα δεν ειμαι πολυ καλα αυτο τον καιρο και δεν εχω εμπνευση.. αν και το εχω ξανα πει νομιζω σας το λεω αλλη μια.
Ευτυχως που δεν ειπα πολλα!
Τα λεμε στο επομενο παρτ!
Φιλακια xxx