"Cehennem boş çünkü; bütün şeytanlar burada"
-W.Shakespeare
Barmenden bir bira daha isteyip tekrardan önüme döndüm. Etrafıma göz gezdirdiğimde o'nun da burada olduğunu farkettim. Barmen bira şişesini önüme koyduğunda gülümseyip şişeden bir yudum aldım. O karşımda bir kızla yiyişirken yaptığım tek şey onları keyifle izlemekti.
"Elena? Buralara gelir miydin sen?" Yan tarafımdan gelen sesle başımı o yöne çevirdim. David? Ciddi Misin? ne işin var senin burda. Bir kızı altında inletmen gerekmiyor muydu?
"birkaç işim var." diyerek başımla Zayn'i işaret ettim. Sırıtıp başını salladı.
"yoğunsun yani bugün?" onun altında olma fikriyle yüzümü buruşturdum. Tabiki onunla olmayacaktım. Başımı olumsuz anlamda salladım.
"onunla yatmayacağımı sende bende biliyoruz." David'e baktığımda başını 'tabi,tabi' anlamında sallıyordu. Bu haline sessizce kıkırdadım.
David'i tanıtmadım size sanırım. O'da benim arkadaşım. Yakın arkadaşım diyelim şuna biz. Bir de Ashley var tabi. Ama onun nerede olduğunu bilmiyorum. Beraber takılacaktık aslında. Ama kendisi bara gelir gelmez kayboldu.
Biramı başıma dikip son yudumuna kadar içtim.
"kendini çok yorma. Biliyorsun yarın okul var" Göz kırpıp yanağıma buse kondurdu. Geri çekildiğinde omzuna hafif bir yumruk attım. Hissetmediğine yemin edebilirim. Kas yığını.
Bira şişesini tekrardan başıma diktiğimde bitmiş olduğunu farkettim. Elimle barmene bir tane daha işareti yaptım. O nasıl oluyorsa artık. Gözlerim tekrardan Zayn'e kaydığında gözlerini kısmış beni incelediğini gördüm. Seri katilimiz beni nihayet farkedebildi. Acaba tanıyacak mı?
Barmen önüme gelip bira şişesini masama bıraktı. Yüzümdeki gülümse barmenin kalçamı okşamasıyla bozuldu. yanımdan gideceği sırada kıravatını tutup önüme çektim. Elleri hemen bacaklarıma gitti. Dudaklarımı dudaklarına yaklaştırdım. Öpeceğimi sanıyordu ahmak.
"Bir daha bunu yapmayı aklından geçirme." ani bir hareketyle dizimi erkekliğine geçirdim. Acıyla yerde kıvranırken tatmin olmuşçasına gülümsedim.
Gözlerim tekrardan Zayn'e kaydı. Orada yoktu. Beni tanımamıştı. Umurumda değil artık. Sadece intikam için geri geldim.
Omuzlarımı silkip arka çıkış kapısının olduğu dar koridora girdim. Kapıdan çıkacakken sırtım soğuk duvarda sabitlendi. Ne zaman kapattığımı bilmediğim gözlerimi yavaşça açtım.
Doğruyu söylemek gerekirse ela gözleri karşımda görmeyi beklemiyordum.
"Neden geri geldin?" Demek tanımış beni. Çok şaşırdım açıkçası. Yaptıklarından sonra beni tanıması çok ilginç.
"Sanada Merhaba Zaynie" Çenesi kasılıyordu.
"Sana bir soru sordum" diye üstüme kükredi.
Korktuğumu saklamaya çalışarak alayla güldüm. Ya da sadece gülmeye çalıştım.
"Beni unuttuğunu sanıyordum."
Sinirle dişlerinin arasından tısladı.
"Ben sadece sevmeyi biliyorum Elena, unutmayı öğrenmedim."
Merhaba :) Tanıtım'a gelen beğeni çok hoşuma gitti. Bu bölümde umarım beğenilir. Yorumlar beni çok mutlu etti açıkçası. Bu bölümü koyarken içimde 'beğenilmeyecek' gibi bir his var :\ Umarım beğenirsiniz. 30 vote'yi geçtiğinde yeni bölümü yazacağım :)
Ve diğer bölümler daha uzun olacak