Chapter20:just leave!!
Eunha pov's
Hayy... Ang hirap talaga ng buhay ko. Miss ko na siya gusto ko ng bumalik sa pilipinas
Tumayo na ako sa kama at pumuntang banyo.
"Eunha may sasabihin ako sayo!"sigaw ni sowon
Ano nanaman kaya ang sasabihin ng babaeng to saakin.
Lumabas na ako sa banyo at tinungo ang pinto para buksan ito.
"oh? Ano yung sasabihin mo saakin?"tanong ko sakanya
"Eunha, pwede na tayong bumalik sa pilipinas. Kina usap ko kaganina si tito. Pwede daw pero, one month lang"sabi niya saakin. Napangiti ako dahil makikita ko ulit siya. Pero isang buwan lang naman kami doon.
"kailan ang alis natin?"tanong ko
"bukas na,"sabi niya
"sige, thank you sowon ha,"sabi ko at tsaka niyakap ko siya.
"malakas ka saakin eh, oh? Sige na magliligpit pa ako ng mga dadalhin ko bukas,"sabi niya. Tumango nalang ako at tsaka na siya umalis
Yess!!! Makikita ko na ulit siya. Grabeh,excited na ako.
Wahh,, namiss niya kaya ako.
Taehyung pov's
Nandito ako ngayon sa bar. Na pagmamay ari ni jimin.
"bro! Tama na ngayan kakainum mo!"sigaw saakin ni lee.
"wag niyo akong pakialaman mga gag*!"sigaw ko
"ano ba! Taehyung simula ng nawala si Eunha. Ganyan na ang ugali mo ! Lagi ka nalang pinapatawag, sa principal office!"sigaw saakin ni jungkook.
"Paki alam niyo ba sa buhay ko!"sigaw ko sakanya.
"Taehyung may paki alam kami sa buhay mo! Dahil kaibigan kanamin. Kaya! Please lang itigil mona yan!"sigaw saakin ni suga at tsaka ako sinuntok.
"tara na! Kung ayaw niyang tumigil. Pabayaan niyo na lang siya diyan! Gusto niya yan eh,"sabi ni suga
.
At tsaka umalis na sila. Hanggang ngayon. Mahal ko parin siya. Pano ko kaya siya makakalimutan.
Tumayo ako mula sapagkaka suntok saakin ni suga at tsaka umupo ulit.
"Grr.. Ang hirap hirap, mung kalimutan Eunha! Akala ko mahal mo ako! Eh, bakit mo ako iniwan ha? Ano bang ginawa kung masama sayo,"
Thierd person pov's
"Grr..ang hirap hirap, mung kalimutan Eunha! Akala ko mahal mo ako!eh, bakit mo ako iniwan ha? Ano bang ginaws kung masama sayo,"sigaw ni taehyung habang umiiyak. May babae namang papalapit sakanya.
"huy! Mr.gag* tama na yan!"sabi sakanya ng babae.
"wag mo akong pakialaman. Umalis ka nga sa harapan ko! Tss. Kairita ka!"sigaw ni taehyung sa babae. Binatukan naman siya ng babae
"huy,, mr. Gag* magsasarado na ang bar. Oh? Ikaw nalang ang tao dito at ako. Pati nadin yung nagtratrabaho dito!"sigaw niya kim taehyung
Inis naman siyang tinignan ni taehyung.
"ano naman ang paki ko! Pwede ba umalis kana nga saharapan ko, kairita yang pagmumuka mo!"sigaw ni taehyung sa kanya. Pinabayaan nalang siya ni zylie at tsaka na ito umalis.
Tss.. Rapin ka sana ng mga bakla mamaya,saisip ni zylie
Teahyung pov's
Grr... Kainis. Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan ang
Butler ko, para sunduin na ako dito.
Kring..kring..
Wala pang tatlong ring sinagot niya na ito.
"hello, young master ano po ang kailangan niyo?"sabi niya
"sunduin mona ako sa bar nila jimin,"sabi ko
"masusunod po,"sabi niya at ibinaba ko na ang tawag .
Mayamaya lang dumating na siya at inalalayan ako papasok sa kotse.
KINABUKASAN..
Nagising ako dahil sa silaw ng araw..
Tumayo ako mula sa pagkakahiga..
Grr.. Ang sakit ng ulo ko.
Kring..kring..
Thierd person pov's
Napatingin si taehyung sa cellphone niya ng may tumawag dito. Kinuha naman niya iyon. At sinagot
"hello, sino ka!"sigaw ni taehyung sa kabilang linya
"grabeh! Ka! Naman taehyung, si sowon to! Sunduin mo nga kami sa airport, please,,"sabi ni sowon sa kabilang linya
Nabitawan naman bigla ni taehyung ang cellphone niya at hindi niya narin pinansin ang tawag ni sowon sakanya.
Eunha pov's
"Eunha, mukhang ayaw niya. Tayong sunduin,"sabi saakin ni sowon. Napa buntong hininga nalang ako. Nang marinig ko ulit ang boses niya.
"pabayaan mo na tara na, alis ma tayo ipapatawag ko nalang ang driver namin. Para doon na kaagad' ang deretso natin sa mansion,"sabi ko sakanila. Tumango naman sila. Tinawagan
Ko na ang butler ko para sunduim kami dito. Mayamaya lang nakarating nadin siya.
Kaya pumasok na kaming lahat. Grabeh! Kapagod mag papahinga mo na ako ha!
Sowon pov's
Napatingin kaming lahat kay Eunha ng nakita naming tulog na siya. Ay pinahinto namin ang driver. At sinabing.
Sa mansion nila taehyung kami pupunta. Aangal pasana siya ng binantaan siya. Ni Sinb.
Maya maya lang nakarating na kami. Nag dorbell ako at may nagbukas naman nito. At sa hindi ko.
Inaasahan si taehyung ang nagbukas. At hindi ang guard.
"anong ginagawa niyo dito!?"sigaw niya
"ah.. Gusto kalang namin, bisitahin. May masama ba?"sa sakanya ni Sinb
"teka? Bakit tayo nandito?"napatingin kaming lahat kay Eunha nang makita naming gising na siya.
"E-Eunha kasi--"hindi ko na natuloy yung sasabihin ko ng biglang nagsalita si taehyung.
Dahilan para umiyak si Eunha
"oh? Bakit ka nandito, diba iniwan muna ako, kaya umalis kana. At please lang wag kanang magpapakita pa saakin, kahit kailan, dahil naiirita ako sa tuwing nakikita kita! Kaya umalis na kayo kung ayaw niyo kalad kadin ko kayo palabas!"sigaw niya saamin.
"tae, sorr--hindi na naituloy ni Eunha ang sasabihin niya ng sumigaw si Taehyung.
"JUST LEAVE!! KUNG AYAW MONG MASAKTAN KITA!"sigaw niya kay Eunha. Hinila nanamin si Eunha papasok sa Van pero bago ako pumasok may sinabi ako kay Taehyung.
"wag kang magagalit sa kanya taehyung, dahil wala siyang kasalanan dito. Para naman sayo ang ginawa niya. Para sa kabutihan mo ang ginawa ni Eunha,"sabi ko at tuluyan ng pumasok sa van.
Taehyung pov's
Para sa kabutihan mo ang ginawa ni Eunha
Para sa kabutihan mo ang ginawa ni Eunha
Grr.. Parati nalang nag flaflash sa utak ko yung mga sinabi ni Sowon.
Masama na ba ako kanina. Nilabas ko lang ang sama ng loob ko. Pero ang totoo niyan ng makita ko si Eunha kaganina.
Gusto ko na siya yakapin. Pero may pumipigil saakin eh,,
Aaminin ko na miss ko na siya. Akala ko nga nala move-on na ako sakanya. Pero ng makita ko ulit siya. Bumilis ulit ang tibok ng puso ko.
Ng nasigawan ko siya. Nakokonsensya ako non at nang makita ko siyang umiyak.
Parang dinudurog ang puso ko. Ayukong nahihirapan siya.