Hey cuties, hoofdstuk 10 alweer
💎Amber💎
'Mam.' Ik wip op mijn voeten terwijl mam net de deur heeft dicht gedaan.
'Hoi schatje is er iets?'
'Nou uh je weet wel Luke...'
'Ja?'
'Nou pap zit in de gevangenis en uh heeft Luke mishandeld en nu woont hij hier.' Ik zet zo'n breed mogelijke glimlach op.
'Waar is hij dan?' 'Luuuuke?' Hij komt de trap afgelopen. Mam krijgt tranen in haar ogen en omhelst hem.
'Ik heb jou ook gemist.' Glimlacht Luke.
'Aah en ik jullie ook.' Lach ik. 'Amber verpest het nou niet.' Zucht Luke.
'Oké ik verpest het niet als je me morgen brengt.' Luke knikt en glimlacht. Ik sprint dan naar boven en pak mijn telefoon.
'Hey met Nathan George.' Hoor ik de door de telefoon. 'Hey Nathan met Amber.'
'Hey?' 'Oké morgen moet je wachten om 8:30 voor school, doei.' Zonder op een antwoord te wachten hang ik op.
Dat is dan geregeld.
*
'Ik ben klaar!' Ik doe nog snel mijn donkerblonde haren in een staart en ren op mijn Adidas sneakers naar beneden.
'Kom.' Zeurt Luke. Ik geef mam een kus op haar wang en ik ren weg.
Ik stap in de auto en Luke stapt ernaast in. 'Oké het is 8:23.' Mooi op tijd.
'Ja je bent hartstikke laat.' Zucht Luke. 'Gas op de plank.' Glimlach ik dan.
We zijn er al snel en Nathan wacht bij de ingang. Ik stap uit de auto en zwaai naar Nathan die een wenkbrauw optrekt en naar me toe loopt.
Ik loop snel naar Lukes kant en gooi de deur open. Hij kijkt me verbaasd aan. Ik trek hem eruit zonder wat te zeggen en ik duw hem achteruit naar Nathan.
'Amber?' Kijkt Nathan me vragend aan. 'Nathan?' Luke draait zich een ruk om en Nathan staat daar met grote ogen.
'Ik had gezegd dat je bij mijn zusje uit de buurt moest blijven.' Hij pakt Nathan bij zijn kraag.
'Ja sorry hoor.' Hij gooit zijn armen de lucht in. Luke begint boosaardig te hijgen.
'Jongens rustig.' Ik haal Luke bij Nathan weg en Nathan kijkt dankbaar.
'Wat is er tussen jullie gebeurd! En ik heb het recht om het te weten! Want jij bent mijn broer en jij bent een vriend.' Zucht ik.
'Dus we zijn vrienden?'
😯🍉👌🏻👍🏻🍌❤️🤔⭐️🐼