Ακουστε το τραγουδι ενω διαβαζετε το παρτ.. ειναι τελειο
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Σαμανθας ποβ
Επρεπε να το αποδεκτω.. το Σαμ ειχε πεθανει πια..
Μεχρι και ο Αγγελος αρχισε να με φωναζει Σαμανθα αφου η Davis του το κολλησε με τον καιρο.
"Σαμανθα σηκω στον πινακα"
"Σαμανθα προσεχεις;"
Ηταν ερωτησεις καθημερινες και οσο για τον πινακα σχεδον με παρακαλαγε..
Μια μερα αποφασισα να της κανω την χαρη και μετα απο τοσα χρονια αποφασισα να σηκωθω να λυσω μια ασκηση που μας εβαλε εκεινη την στιγμη. Πιστευα πως ηταν μικρη και θα την ελυνα γρηγορα για να κατσω ξανα στην θεση μου.. αλλα τελικα εκανα λαθος.. η ασκηση ηταν αρκετα μεγαλη ωστε να με κανει να σβησω δυο φορες τον πινακα..
Στο τελος μου ειπε ενα "μπραβο" ενθαρρυντικο θα ελεγα και ξανα εκατσα στην θεση μου.
Τοτε γυρισε ο Αγγελος προς το μερος μου και μου ψιθυρισε.
"Ξερεις τι εχω προσεξει;"
Νομιζα πως θα μου ελεγε κατι σοβαρο αλλα αντιθετα..
"Ωρες ωρες η Davis σου συμπεριφερεται τοσο διαφορετικα απο τα αλλα παιδια που μου φαινεται πως σε γουσταρει" ειπε μεταξυ σοβαρου και αστειου.
Ηθελα να του χωσω μια μπουνια στον ωμο με τις βλακειες που ελεγε αλλα επρεπε να αρκεστω στο:
"Εισαι μαλακας;"
"Ρε Σαμανθα εσυ δεν το βλεπεις αλλα πολλες φορες την εχω πιασει να σε κοιταζει οταν δεν κοιτας ή λυνεις καποια ασκηση.. να μην αναφερω το πως σε παρακαλαει να σηκωθεις στον πινακα ή να πεις μια απαντηση.. και αλλοι μαθητες εδω μεσα δεν διαβαζουν οπως εσυ αλλα ουτε καν που την ενδιαφερει.."
Φυσικα ηξερε πως μου αρεσαν οι κοπελες.. για αυτο αλλωστε μου τα ελεγε ολα αυτα.
Οταν τελειωσε με τα επιχειρηματα του κοιταξε στον πινακα και ετσι εκανα και εγω.. μονο που δεν προσεχα στο τι ελεγε η Davis παρα σκεφτομουν τα λογια του Αγγελου.. φυσικα, υπερεβαλε αλλα μου αρεσε; θα μου αρεσε αν οντως τα εκανε αυτα η Davis; ηθελα να τα κανει; ηθελα να χαμογελασω για καποιον λογο αλλα αφησα τον εαυτο μου απλα να χαμογελασει αμυδρα..
Οταν χτυπησε κουδουνι ακουστηκε η Davis
"Σαμανθα μεινε λιγο"
Γυρισα και κοιταξα τον Αγγελο ο οποιος με κοιταζε ηδη χαμογελωντας στραβα. Μου εκλεισε το ματι και εφυγε αφου τον εβρισα λιγο ψιθυριστα.
Οταν μειναμε οι δυο μας στην αιθουσα πλησιασα πιο κοντα.
"Πειτε μου"
Με κοιταξε και αφησε κατω το στυλο.
"Ηθελα να σου πω μπραβο για την ασκηση.. ηθελα να σηκωθεις εσυ συγκεκριμενα γιατι ηταν δυσκολη.."
"Αα" ηταν το μονο που ειπα αν και ενιωθα αλλιως.. κατα καποιο τροπο σαν να χαρηκα..
"Θα ξανα σηκωθεις στον πινακα στο μελλον ετσι;" ρωτησε καπως αστεια.
"Στο πολυ μακρινο μελλον" απαντησα αλλα αν και αυτη το πηρε για αστειο εγω μιλουσα ηλικρινα.. δεν θα ξανα σηκωνομουν..
"Μπορεις να φυγεις.."
~~~~~~~~~~~~~~
"Σαμανθα θα σηκωθεις στον πινακα;" την ακουσα να ρωταει και μετα απο λιγη σκεψη αποφασισα να παω αλλη μια φορα.. και τι εγινε;
Αν και στην πραγματικοτητα ηταν ειρωνια.. πιο μακρινο μελλον; μεχρι την μεθεπομενη μερα εφτασε αυτο το μελλον..
Ακουστηκαν καποιοι ψιθυροι καθως σηκωθηκα.. ψιθυροι που δεν μου αρεσαν.. ωστοσο δεν ειπα λεξη..
Εγραψα την ασκηση και οταν τελειωσα περασε απο μπροστα μου για να δει καλυτερα τον πινακα, δινοντας μου την ευκαιρια να μυρισω το αρωμα της.. δεν μπορουσα να ξεχωρισω αν πραγματι φοραγε αρωμα ή απλα ηταν η μυρωδια του σωματος της.. παντως ο,τι και να ηταν μυριζε ωραια.. εως μεθυστικα μπορουσα να πω..
"Σωστα.. πολυ ωραια.. μπορεις να κατσεις" ειπε και καθισα στην θεση μου.
Ο Αγγελος με κοιταζε πονηρα αφου γνωριζαμε και οι δυο τον λογο, του εδωσα μια ελαφρια μπουνια στον ωμο..
"Ξεκολλα" του ειπα
"Ολα οσα λεω αληθευουν.. θα το δεις"
Δεν απαντησα στις ηλιθιοτητες του.
Χτυπησε κουδουνι και αποφασισα να βγω τελευταια για καποιον λογο.. και καλα 'αγνωστο' αν και μεσα μου ηξερα... ηξερα πως ηθελα να μου πει κατι..
Περασα μπροστα απο την εδρα αργα..
"Τελικα το μακρινο μελλον που ελεγες δεν ηταν και πολυ μακρια" την ακουσα να λεει και μου ηρθε η επιθυμια να γελασω..
"Μπραβο παντως" συνεχισε
"Ο καθενας θα μπορουσε να την λυσει.. υπαρχουν μακραν καλυτεροι απο εμενα.." απαντησα
Ησυχια..
"Μην εισαι τοσο σκληρη με τον εαυτο σου" που να ηξερε κιαλλα..
"Ομως ειμαι" απαντησα ετοιμη να φυγω.. η συζητηση επερνε μια τροπη που δεν μου αρεσε και πολυ..
"Να προσεχεις" την ακουσα να λεει αφου ειχα ηδη γυρισει την πλατη μου.
Ξαφνιαστηκα τοσο που γυρισα και την κοιταξα παραξενεμενη..
"Με αυτο το σκειτ μπορντ εννοω.. δεν ξερω πως μετακινησε πανω σε αυτο το πραγμα.." προσθεσε
Χαμογελασα στραβα και νευοντας εφυγα με τα χερια στις τσεπες.
Ειχα σχολασει οποτε βγηκα εξω να φυγω.
Για Φεβρουαριο μηνα παντως εκανε καλυτερο καιρο.. μεσα σε 1 μηνα τα χιονια ελιωσαν και αν και ειχε ακομα πολυ κρυο εκανε ηλιολουστες μερες.. οι οποιες ηταν και οι πιο κρυες φυσικα..
Οταν πηγα σπιτι μην εχοντας τι να κανω αρχισα να κοβω βολτες στο σπιτι.. οχι οτι ηταν πολυ μεγαλο.. αλλα οταν δεν εχεις τι να κανεις ακομα και αυτο σου φαινεται ενδιαφερον..
Περασα απο ολα τα δωματια αλλα σταματησα σε ενα. Ειχα πολυ καιρο να μπω στο δωματιο των γονιων μου.. ισως επειδη φοβομουν τον πατερα μου και επειδη μου θυμιζε την μητερα μου.
Αποφασισα να μπω καθως δεν ειχα κατι καλυτερο να κανω.
Ηταν συγυρισμενο και μου εκανε εντυπωση.
Κοιταξα το κρεβατι.
~0~0~0~0~0~0~0~0~0
"Μαμα" ελεγα μεσα στα γελια μου προσπαθωντας να την κανω να σταματησει να με γαργαλαει.
Σταματησε και με κοιταξε στα ματια δινοντας μου ενα φιλι στο μαγουλο.
"Θα μου διαβασεις ενα παραμυθι;" ρωτησα.
"Οποιο θελεις και οσα θελεις.. διαλεξε" απαντησε χαμογελαστη και κοιταξα την μεγαλη βιβλιοθηκη της απεναντι στο δωματιο.
Εφτασα ενα και της το πηγα. Ξαπλωσαμε και κουλουριαστηκα μεσα στα χερια της.
"Μια φορα και εναν καιρο..."
~0~0~0~0~0~0~0~0~0
Κοιταξα την βιβλιοθηκη. Σκονισμενη με ιστους να κρεμονται απο τα βιβλια και τα ραφια.
Πηγα πιο κοντα και την κοιταξα καλυτερα.
Γρηγορα πηγα στην κουζινα και πηρα χαρτι με νερο και λιγο υγρο για να την καθαρισω.
Ενα ενα βιβλιο, αργα το καθαριζα ενω στο μυαλο μου ζωντανευαν οι αναμνησεις.. σαν να μας εβλεπα αν γυρνουσα το κεφαλι μου στο κρεβατι.
Υπηρχε ενα ραφι με παιδικα βιβλια, ενα με μυθιστορηματα και το τελευταιο, το πιο ψηλο ενημερωτικα και βιβλια για καθε μαθημα ξεχωριστα.
Αν και ηταν πανω απο 40 ηθελε να διαβαζει φυσικη, μαθηματικα, χημεια.. ισως απο αυτη να εχω καποια μικρη κληση στα μαθηματικα..
Οταν τελειωσα ειχε πια νυχτωσει και πριν σηκωθω να παω στον καναπε διπλα στο τζακι κοιταξα δυο βιβλια που ειχα βαλει στην ακρη για να τους ριξω μια ματια αν ειχα ποτε ορεξη.
Τα πηρα μαζι μου και ξαπλωνοντας στον καναπε με μια κουβερτα και τον Αντυ πανω μου να κοιμαται ανοιξα το ενα.
Το ξεφυλλισα και μπορεσα να διακρινω καποιες σημειωσεις που ειχε κανει σε καποιες σελιδες.
Αποφασισα να το παρω απο την αρχη.
Ηταν κατι εντελως διαφορετικο απο οτι περιμενα αφου περιειχε μεσα γρυφους και σπαζοκεφαλιες και με μαθηματικα και χωρις. Τις λυσεις δεν τις εδεινε στην αρχη παρα μονο σε λιγες σελιδες στο τελος του βιβλιου.. στοχος φυσικα ηταν να τις βρεις μονος σου.
Διαβασα τον πρωτο γρυφο στον οποιο εμεινα κιολας.
Τον διαβαζα και τον ξαναδιαβαζα με την ελπιδα πως απο τις πολλες φορες που θα το διαβαζα θα μου ερχοταν η επιφοιτηση και θα εβρισκα την λυση.
Αλλα εκεινο το βραδυ δεν ερθε και απλως τυριαννιομουν μονη μου. Δεν ηθελα να δω την λυση κιολας.. γιατι τοτε δεν θα ειχε σημασια..
Στο τελος τα παρατησα για εκεινο το βραδυ και αποφασισα να το ξανα σκεφτω την αλλη μερα.. ετσι κι αλλιως επτα ωρες στο σχολειο τι θα εκανα; μια ο κυβος του ρουμπικ, μια αυτο, θα περναγε η ωρα..
~~~~~~~~~
Για αλλη μια φορα ο κρυος αερας χτυπαγε με δυναμη το προσωπο μου με την ταχυτητα που πηγαινα με το σκειτ μπορντ.
Ηθελα να δοκιμασω ενα κολπο αλλα δεν ειχα ορεξη να πεσω.
Αλλα ηθελα να το δοκιμασω.
Προσπαθησα να το αναποδογυρισω καθως προχωρουσα.. το ειχα κανει παλια αλλα φαινεται δεν το θυμομουν καθολου γιατι αμεσως επεσα κατω στο κρυο πεζοδρομιο.
Ωστοσο δεν με εννοιαζε..
Αρχισα να γελαω με τα χαλια μου και σηκωθηκα αργα πηγαινοντας να παρω το σκειτ μπορτ απο εκει που ειχε πεταχτει.
Αλλου εγω αλλου αυτο..
Μπορειτε να φανταστειτε την σκηνη..
Το αστειο ηταν πως πριν καποιους μηνες.. το καλοκαιρι αν θυμαμαι καλα ημουν στην λιμνη και κοιταζα απεναντι καποια παιδια μου προσπαθουσαν να κανουν καποια κολπα με σκειτ μπορτ.. και ετρωγαν κατι τουμπες..
Θυμαμαι ηταν η μονη φορα που πραγματικα γελασα τοσο πολυ.. δεν μπορουσα να το κρατησω..
Και τωρα ημουν μια απο αυτους..
Συνεχισα να γελαω και συνεχισα τον δρομο μου για το σχολειο.. με καλη διαθεση αυτη την φορα..
Και που ξερεις; λενε πως αν αρχισει ωραια η μερα σου ετσι θα συνεχισει..
Ηταν πραγματι αληθεια;
Παντως.. οντως ειχε ξεκινησει καλα.. και μετα απο καιρο μου φανηκε πως εκανα σαν παιδι.. με κατι τοσο μικρο..
Με ενα πεσιμο.. με μια αναμνηση..
Αλλωστε δεν επρεπε να ξεγελιεμαι απο την συμπεριφορα και τον χαρακτηρα μου.. ημουν ακομα παιδι στο κατω κατω...
Μαλλον... ενα παιδι που εχει περασει δυσκολα... αλλα και παλι... παιδι..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Οχι και απο τα καλυτερα μου παρτ.. αν και δεν θελω να με δικαιολογω καθως και εγω ειμαι πολυ αυστηρη με τον εαυτο μου.. αλλα δεν ειμαι γενικα καλα αυτο τον καιρο και εχει επηρεασει τον λογο μου και την εμπνευση μου.. τελος παντων αρκετα με εμενα.. ελπιζω να σας αρεσε παρολα αυτα το παρτ.. ευχαριστω και παλι για τα αστερακια και τα σχολια σας που τις περισσοτερες φορες ειναι αστεια και με κανουν να γελαω καθως μου φτιαχνουν και την μερα φυσικα.. οπως εσεις μπορει να πατατε με μεγαλη ταχυτητα την ειδοποιηση για το παρτ αλλο τοσο και εγω πατα γρηγορα οταν δω πως καποιος ειτε σχολιασε ειτε πατησε το αστερακι..
Τα λεμε στο επομενο παρτ που ελπιζω να ειναι και καλυτερο..
Φιλακια xxx