Hey cuties, dit is hoofdstuk 2 al weer 😁 veel plezier!
💎Amber💎
Hij zakt onderuit in de stoel en tikt met zijn pen op de tafel.
'Wil je dat niet doen?' Vraag ik geïrriteerd. 'Voor een kusje.' Grijnst hij.
'Gaan dan vooral veder.' Ik draai me weer om naar de docent.
#{}#
Ik loop naar mijn kluisje en open hem.
Ik wissel mijn boeken want ik heb zometeen wiskunde. Jippie!
Ik draai me om en ik zie de groene ogen weer. Ik slik even. 'H..Hoi.' Stotter ik waardoor hij grijnst. 'Private space.' Ik duw hem een stukje naar achter waardoor ik zijn sixpack voel. Goddelijk. Hemels!
'Dus ben je vanmiddag vrij?'
'Ik mag niet tegen vreemde praten.'
'Ik ben Nathan George.' Hij steekt zijn hand uit.
'Ik mag vieze mannen niet aanraken.'
'Ik ben vanochtend nog wezen douchen.' Grijnst hij.
'Dat is dan heel mooi voor je.' Ik sla mijn armen over elkaar.
'O ja?' Hij komt wat dichterbij.
'Ja' ik voel zijn adem op mijn lippen.
'Wat is je naam?' Dan wilt hij zijn lippen op die van mij drukken maar ik draai me hoofd zodat hij mijn wang kust.
'Mij krijg je niet zo gemakkelijk.' Fluister ik in zijn oor en ik loop weg.
Ik begin dan als een gek te blozen. Hij wou me zoenen.
Hij wilt iedereen zoenen
Nou en!
Je bent gewoon het volgende slachtoffer.
Ben je depressief?
Heel misschien
Gek.
#{}#
Eindelijk pauze! Ik loop naar een lege tafel en plof daar neer.
'Dus hoe heet je?' Ik kijk op en de mensen van vanochtend komen bij me zitten. Ik begin meteen te blozen.
'Ik uh ik heet Amber.'
'Je lijkt niet erg overtuigd.' Zegt een jongen naast me.
Het liefst wil ik zeggen dat ik nooit ergens overtuigd van ben maar ja ik doe het toch niet.
'Sorry ik ben altijd erg verlegen.' Antwoord ik dan.
'Ik ben Daan, dat is Haley, Gordon en Lillian.' Glimlacht Daan. Hij heeft bruin haar en bruine ogen. Haley heeft zwart haar met blauwe ogen wat haar een bijzondere look geeft.
Gordon heeft blond haar en blauwe ogen. Lillian heeft platina blond haar en blauwe ogen.
'Leuk jullie te ontmoeten?' Aah fuck waarom moet die vraagteken erbij.
'Was dat een vraag?' Lacht Gordon. 'Uh ja nee wat Ugh!! Nee het was geen vraag.' Ze lachen allemaal.
Ik sla mijn ogen neer.
'Je hoeft niet zo verlegen te zijn.' Glimlacht Haley geruststellend. 'Dank je.' Glimlach ik terug.
'Aah daar ben je!' Ik kijk op en Nathan komt eraan gelopen met een bepaalde twinkel in zijn ogen.
Ik bonk met mijn hoofd op de tafel.
'Hey Nathan.' Zucht ik. 'Hey schoonheid.' Ik begin te blozen en kijk naar mijn schoot.
'Mag ik erbij zitten?' Zonder op een antwoord te wachten duwt hij Haley opzij en zit ik tussen Daan en Nathan in.
'Nee.' Zegt Lillian dan geïrriteerd. 'Pech.' Glimlacht Nathan nep.
Hij slaat een arm om me heen en trekt me tegen zich aan. Ik voel zijn lichaamswarmte tegen me aan en ik begin weer te blozen.
'Bloos jij altijd of?' Vraagt Gordon. Lillian slaat hem boos op zijn bovenarm.
'Ik vind het schattig.' Grijnst Nathan.
'En ik vind het irritant.' Zucht ik. 'Irritanter dan Nathan George?' Vraagt Lillian.
'Nee nee dat is niet mogelijk.' Ze beginnen allemaal te lachen.
'Laat me trouwens los.' Ik trek me uit zijn greep en ga normaal zitten.
'Zo Amber ga je vanavond ook naar dat feest in de buurt?' Vraagt Haley waardoor ik tegen de tafel met mijn hoofd bonk.
'Dus het is Amber?' Grijnst Nathan. 'Nee voor jou is het mevrouw Matthews.' Ik kijk hem boos aan en hij verstrakt helemaal.
'Jezus wat is er mis met je?'
'Familie van Luke Matthews toevallig?' Ik knik langzaam en kijk hem vragend aan.
'Is hij dood?' Vraagt hij opeens. Ik schud mijn hoofd. Hij staat op en rent weg.
'Hé wat is er?' Vraagt Daan bezorgd.
'Mijn moeder heeft me meegenomen naar hier en mijn broer, Luke, achtergelaten bij mijn moordlustige vader.' Gelukkig huil ik niet want dan had ik mezelf voor schut gezet.
'Ik ga denk ik naar huis.' Ik sta op en pak mijn tas. 'Doei denk ik.' Ik loop de gangen door naar mijn kluisje als ik opeens een stem hoor.
'Gast...'
'...'
'Rustig'
'.....'
'Ze is hier!'
'.....'
'Luke rustig!'
Bij het woordje Luke ben ik de hoek om gerend en ik heb de telefoon uit zijn hand gegraaid.
'Luke?'
'Amber!' Hoor ik door de telefoon.
'Omg Luke! Oké dus ik kan wel een vliegticket voor je re-'
'Amber rustig.' Onderbreekt hij me.
'Nee niet rustig! Je zit daar nog met onze moordlustige vader en als jij daar niet snel weg bent dan...dan!'
'Rustig Amber ik hou pap op het goede spoor.'
'Hij is al lang ontspoort.' Mompel ik.
'En nu geef je mijn telefoon terug.' Ik kijk op in de groene ogen van Nathan.
'Nee.'
'Amber geef hem je telefoon terug Nathan appt me je nummer wel.'
'Nee'
'Hoezo niet?'
'Ik wil niet dat Nathan mijn nummer heeft.'
'O en waarom niet?' Bemoeit Nathan zich ermee.
'Omdat je een fuckboy bent.'
💎🖕🏻💧📱✨🍌