Strings and Chains
Chapter 7
I can sense that there are lots of meanings behind that smile. He wants something from me. I know it. Uminom siya sa kapeng inorder niya na kahit ako hindi alam kung paano niya nakuha dahil wala ng mga tao dito sa loob ng coffee shop. Kumain siya ng sa sliced cake na dala-dala niya kanina. Nakita kong tumango-tango pa siya habang kinakain 'yong cake.
"It's delicious. You should try it too."
"No, thanks," sagot ko agad.
Muli siyang nainom sa kape niya saka siya umupo ng komportable sa upuan niya. Tumingin siya ulit sa akin at ngumiti.
"Medyo may pagkamasungit ka pala, Ms. Maru? Kaya nahihirapan din 'yong ex mo na lumapit sa 'yo," wika pa nito kaya mas lalo ako'ng naging alerto sa kanya. Paano niya nalaman 'yan? Is he stalking me?
"How did you know that?" tanong ko sa kanya. I didn't see him in school. I only saw him once and it was with Ana. Sa parking lot pa. If he was so busy luring out Marian and Ana, may oras pa rin siya na magstalk sa akin? Wow, multi-tasking.
"Connections?" sagot niya sa akin saka siya natawa ng bahagya.
"What do you want?" diretso kong tanong sa kanya. 'Wag na tayo magpaligoy-ligoy pa dito. Alamin na kung saan din tutungo 'tong walang kuwentang usapan namin.
"Ako? Wala. Napag-utusan lang ako," sagot niya kaya napakunot-noo ako.
"Ang utos sa 'kin. Patayin ka. 'Yon lang naman," dugtong pa niya.
Hindi ako makapaniwala sa sinagot niya sa akin. Patayin... lang... naman ako? Lang? Nila lang niya lang ang pagpatay?
"And does it benefit you?" tanong ko. Patigasan muna tayo. Survival instincts. 'Wag magpanic. 'Wag matakot. Breath in, breath out. Kailangan magsurvive. I will survive!
He shrugged. "Well... yeah, maybe."
"How?" tanong ko ulit.
Ngumiti siya sa akin. "You're smart, Ms. Maru. Pero hanggang dito na lang ang friendly talk natin. Let's go," aya niya saka siya tumayo.
Tumingin siya sa akin. Naghihintay na tumayo ako. Nag-aalangan ako na tumayo pero baka dito na ako matuluyan. Baka makasigaw ako sa labas or makatakas. Bahala na. Tumayo ako at sumunod sa kanya. Nagulat ako nang makitang wala na ang mga bodyguard ko sa labas. Katulad ng ginawa niya no'ng kinuha niya si Ana, tumingin-tingin muna siya sa paligid. Chine-check kung may makakakita ba sa kanya. Nakita ko ang pulang kotse na nakaparada sa harap ng shop. Binuksan niya ang pinto sa likod. Tahimik ako'ng pumasok doon.
Nang naglakad siya patungo sa driver's seat, chineck ko agad kulang ilang percent pa ng battery ang meron ako. Iniisip ko kung sino ang tatawagan ko. Sila Ginger ba? Si Ura? Kapag tinawagan ko sila at hinayaan lang ang call baka isipin no'n prank lang 'yong ginagawa ko. Oras ko lang naman patungo sa yakap ni kamatayan ang mawawala kung i-t-try ko.
Kaya bago siya makapasok at makaupo sa loob ng kotse ay agad kong tinawagan si Ura. Sinagot naman niya agad. Wala ako'ng idea sa sinasabi niya. Ang tanging dinadasal ko ngayon ay makaramdam 'tong babaeng 'to.
Pero agad na nawala ang pag-asa ko na maligtas nang makita kong binaba ni Ura ang tawag ko. Walang hiyang babae 'to! Dapat tini-train 'to e!
"Puwede bang magpatugtog ka?" request ko sa kanya kaya napatingin siya sa salamin para tignan ako.
"Sure." Nagpatugtog siya ng kanta at napamura na lang ako sa tugtog.
Highway to Hell.
Livin' easy
Livin' free
Season ticket on a one way ride
Askin' nothin'
Leave me be
Umismid ako nang makita ko siyang nag-eenjoy sa kanta. Kaya mabilis ako'ng kumilos at agad na tinawagan si Ginger. Pero katulad ni Ura, pinatay din niya ang call ko.
"Putang-na talaga," bulong ko. Narinig kong natawa 'yong lalaki kaya mas lalo na ako'ng naba-badtip dito. Nagpa-panic na rin ako ng bongga. Nag-iisip na ako ng dying wish ko. Mga gagawin ko kapag namatay na ako. Katulad na lang na mumultuhin ko 'tong lalaki hanggang sa mamatay siya sa takot. Hanggat hindi ako matatahimik, hinding-hindi ko sila patatahimikin.
Takin' everythin' in my stride
Don't need reason
Don't need rhyme
Ain't nothin' that I'd rather do
Goin' down
Party time
My friends are gonna be there too
Ano ng gagawin ko? Isip, Maru. F-ck sht! Isip!
I'm on the highway to hell
On the highway to hell
Highway to hell
I'm on the highway to hell
Agad ako'ng pumunta sa inbox ko at hinanap ang text ng lalaking gumapang sa akin kagabi. Ito lang makakapagligtas sa 'kin ngayon. Siya na lang pag-asa ko. Mabilis kong tinawagan ang number niya at hinintay na sagutin ang tawag. Isang ring pa lang sinagot na niya agad. Hinintay ko na i-end niya ang call pero hindi niya ginawa. Kaya ang ginawa ko na, nagbigay na ako ng hints.
"Pwede bang papatay na ng kanta?" tanong ko sa lalaki.
"Bakit naman? Ang ganda ng kanta 'di ba? Highway to Hell. Katulad ng tinatahak natin ngayon, highway to hell."
"Sino bang nag-utos na ipapatay ako? Alam ko wala pa naman ako'ng nakakaaway na tao. Kilala ko ba 'yan? Baka insecure sa 'kin 'yan?" tanong ko. Ngunit nagtaka ako nang bigla siyang natahimik. Bulls eye ba?
"So insecure nga sa 'kin ang taong 'yan. Saan? Sa ganda ko ba?" tanong ko pa kaya napangiti na ako. Nang makita kong sumeryoso ang mukha niya ay tumahimik na ako. Pero hindi pa natatapos ang pagbibigay ko ng signs dito sa tinawagan ko.
"Lord... patawad! Pagkat ako'y makasalanan! Makasalanang nilalang!" kanta ko pa.
"Kung sino mang may magandang loob d'yan na iligtas ako. Kailangang-kailagan ko ng tulong mo. Gusto ko pang mabuhay at tsaka may round two pa tayo mamaya 'di ba?" wika ko pa.
Napalunok na lang ako. Hindi magandang sugal 'to pero kung kinakailagan para lang mabuhay ako, gagawin ko na. Nahinto sa pagmamaneho ang lalaki saka tumingin sa akin.
"Ano 'yang nasa gilid mo?" sita niya sa akin saka siya lumabas ng kotse at binuksan ang pinto sa kaliwa ko. Agad kong nilagay sa ilalim ng shotgun seat 'yong phone ko. Nang mabuksan na niya ang pinto ay mabilis niyang chineck ang kamay ko. Nang makitang wala, pati sa gilid ko ay tinignan niya lang ako ng masama saka ito tahimik na bumalik sa harap.
Muling ako'ng napalunok. This is really a big gamble for me. Hindi ko alam kung ano'ng nilalang 'yong lalaking gumagapang sa akin gabi-gabi. Kung tao ba siya o ano. Pero malakas ang kutob ko na hindi siya tao at may pagkamaligno or something siya. May kakayahan siya na wala ang isang ordinaryong tao na katulad ko. Ilang gabi niya rin ako'ng hindi pinatulog. Iniisip kung paano siya napupunta sa kama ko at bigla na lang mawawala kapag binuksan ko ang ilaw.
I'm willing to give my everything mamaya sa kanya kung maliligtas niya ako ngayon.
At 'yon ay kung maliligtas nga ako.
***
Nahinto ang sasakyan sa isang abandunadong warehouse. Binuksan niya ang pinto saka niya ako hinatak palabas at tinulak-tulak papasok ng warehouse. Kaunting lakad pa ang ginawa ko bago kami makadating sa pinaka lungga nila. Pero napanganga na lang ako sa gulat nang makita ko ang dalawang pinaka magandang babae sa school namin. Si Ana at si Marian.
"Oh my god, Ana! Marian!" sigaw ko sa kanilang dalawa pero tila ba wala silang naririnig. Nakatali ang kamay at paa ni Ana sa kama habang may isang lalaki na nakapatong sa kanya at patuloy na binababoy ang katawan niya.
"Paanong... Bakit nandito sila? Ano 'yong katawan sa burol? Fake? Made in China ganoon?" tanong ko. Narinig ko ang pagtawa ng lalaki sa gilid ko. Nakita ko rin ang paglingon ng lalaking nang ra-rape kay Ana. Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa, dinilaan pa niya ang labi niya na tila ba pumasa ako sa taste niya.
"You're funny, Ms. Maru. Nakakatuwa kang kasama. Such a shame magagaya ka rin sa dalawang babaeng 'yan," wika sa akin ng lalaki.
Wait, wait. Medyo hindi nagp-process ng mabilis ang utak ko eh. Napatingin ako kay Marian na nakatali sa parang torture chamber. Isang malaking pabilog 'yon, nandoon siya sa gitna, nakatali ang kamay at paa habang patuloy na umiikot 'yong bilog. She's acting like someone is touching her. She'll scream then after that she'll moan. This is f-cking like a BDSM torture chamber. What the f-ck is going on here? Are they still alive? If yes, sino 'yong dalawang nasa burol ngayon? Ano 'yong mga katawan na nakita? At bakit nandito sina Marian at Ana, buhay na buhay sa harap ko?
Is this witchcraft? Kulam? Napalunok ako. Ano 'tong napasok ko?
Nagulat ako nang may humawak sa kamay ko. Nanlaki ang mata ko nang makitang may lalaki naka itim na polo, bukas ang damit niya, kitang-kita ako ang abs niya. Jusko, lord. Bakit ang g-gwapo ng mga lalaki dito? Nakita ko ang pagngisi niya nang mapatingin ako sa abs niya. Sorry na. Perfect kasi eh. Six pack, mga 'te. Anim na monay.
"You... you're mine," sabi pa sa akin ng lalaki saka niya hinatok papasok sa isang kuwarto. Napatingin ako sa lalaking kumidnap sa 'kin papunta dito. Kumaway lang siya sa akin saka ngumiti. Kinakabahan ako habang hila-hila ako no'ng lalaki. Lord, jusko po. Mawawarak na ba ako ng bongga ngayon? Jusko talaga. Magiging katulad ba ako nina Marian at Ana?
Pumasok sa utak ko ang mga itsura nila nang makita ko sila kanina. They are here. I saw them alive. Pero nang makita ko sila, na paulit-ulit na binababoy ng mga tao dito, doon ko lang napagtanto na wala na. They're physically here but they are already lifeless. So ganoon din mangyayari sa 'kin? S-x slave dito ganoon?
And the most disturbing from what I observe, looks like they are not humans at all. Kaya nga mas kinakabahan ako ngayon. Wala na ata ako'ng takas dito.
Nang makapasok ako sa kuwarto ay napakunot-noo na lang ako. This is an ordinary room. Na may kama, cabinet, lamesa, table. Nagulat ako ng marinig ko ang pagsara ng pinto at pagclick niya sa lock ng doorknob.
"What's your name?" tanong sa 'kin ng lalaki. Lumingon ako sa kanya. Nakasandal lang siya sa pinto habang diretsong nakatingin sa mga mata ko.
"Maru," sagot ko.
"I'm Jax," pagpapakilala naman niya. Naglakad siya patungo sa kama saka naupo doon. Dumikwatro siya saka niya ako tinignan mula ulo hanggang paa.
"You're hot," komento niya.
"Thank... you?" hindi ko siguradong sagot.
Ngumiti siya sa akin. Literal na ngiti na as in friendly na ngiti. "What did you do?" tanong niya kaya nagtaka ako.
"What did I do?" tanong ko ulit para sigurado. "Nothing. As in, wala. Hindi ko rin alam kung bakit nandito ako. Kinidnap lang ako no'ng lalaki kanina saka niya sinabi na papatayin niya raw ako kasi napag-utusan s'ya. Ikaw ba nag-utos sa kanya?" dire-diretso kong paliwanag.
Saglit siyang natahimik bago sumagot. "No."
"Then who?" tanong ko ulit.
"One of us, probably," sagot niya.
"Why? Why me? Ano'ng ginawa ko?" tanong ko pa.
"I don't know. Bakit ako ang tinatanong mo?" sagot niya sa 'kin saka siya ngumisi.
"Bakit mo ako dinala dito?" tanong ko.
"Kasi gusto ko?" sagot niya.
Kumunot-noo na lang ako sa kanya at tumalikod. Akmang ihahakbang ko na ang paa ko patungo sa pinto para makalabas sa kuwartong ko nang magsalita siya.
"If you want to live, stay here," wika niya kaya napalingon ako muli sa kanya.
"You'll be safe if you stay here," dugtong pa niya.
"Kung ayaw mong magaya sa dalawang babae do'n labas, mapirmi ka dito hanggang sa malaman ko kung sino nagpadala sa 'yo dito," wika pa niya ulit saka siya tumayo at naglakad patungo sa pinto. Akmang lalabas na siya nang magtanong ako ulit.
"Ano'ng meron dito sa kuwarto? Protected barrier? Something like witchcraft? Mangkukulam ka?" tanong ko sa kanya.
I heard his chuckle saka siya iiling-iling na humarap sa akin. "This is my room. Sapat na 'yon para umiwas sila dito," sagot niya sa akin.
"Ikaw head ng mangkukulam? Kulto ba 'to? Kayo?" tanong ko uli. Still clueless sa mga taong nandito. Bakit may torture chamber sa labas. Bakit nakabitin do'n si Marian? Bakit paulit-ulit na ginagahasa si Ana ng isang lalaki do'n sa kama? Bakit hindi sila napapagod? I mean, nakita ko sila pawis na pawis na pero wala silang kapaguran. Bakit ang g-gwapo ng mga lalaki dito? Tatlo pa lang nakikita ko. 'Yong lalaki na nang kidnap sa 'kin, 'yong lalaki sa kama, at itong si Jax. I mean total package talaga. Pang artistahin. As in sobrang papable nga mga lalaki dito.
Demonyo ba sila?
"Witch? Nah, nah," sagot niya saka siya tumingin sa akin at ngumisi.
"We're demons." Nawala ata ang kaluluwa ko sa katawan ko nang marinig ko ang sagot niya. We're demons. We're demons. We're demons. Napapikit ako at muling dumilat.
"A demon? What kind of demon?" tanong ko. Still unsure why the heck I asked something like that. What kind of demon? Really, Maru?
"Clue?" wika niya sa akin.
"We love sex," sagot niya saka siya lumabas ng kuwarto. Agad kong ni-lock 'yong doorknob para walang makapasok. Mabilis pa kay flash na pumasok sa utak ko ang tawag sa kanila. Demons who love sex.
So that's why they're freaking beautiful. Kaya may kama sa labas. Kaya nara-rape si Ana. Kaya nasa torture chamber si Marian. Kaya ginagawa nila 'to kasi they want something from us, humans.
Because they are f-cking demons who love and uses sex in order to steal life force from a human.
An incubus.